Objective: One of the most difficul

Objective: One of the most difficult challenges confronting alcohol researchers is the assessment of specific risks associated with specific drinking levels (one, two or three or more drinks). In this article, a model-based method is presented that provides specific measures of dose, exposures and risks related to drinking and enables adequate assessment of dose-response relationships using survey data. Method: Survey data collected from 2,102 college students on drinking patterns and related problems were analyzed using a mathematical model that extracts separable measures of dose (number of drinks consumed per occasion) and exposures (numbers of occasions) for every respondent. A constrained class of quadratic risk models was estimated that relates units of exposure at each dose (e.g., number of occasions drinking five drinks) to problem outcomes (e.g., number of hangovers). The resulting dose-response functions provided an estimate of the rate of problems produced on each occasion of drinking at a given drinking level. Population risks were estimated by reintegrating dose response with the population distribution of drinking exposures. Results: The distribution of drinking exposures among college drinkers was markedly peaked at a modal dose of two drinks, with variations in light and heavy drinking between demographic groups. Multivariate analyses showed relative rates of heavier drinking were greatest among white male freshmen and unrelated to residential settings. Most drinking problems showed a marked dose-response relationship to drinking levels. Population risks, however, were typically unimodal, with many problems reported at moderate drinking levels (two or three drinks). Conclusions: Distributed across a large number of drinkers and drinking occasions, problems reported by students occurred most often at moderate drinking levels (two to three drinks). Nevertheless, heavier drinking remained substantively related to many drinking problems. These observations encourage aview of college drinking that supports interventions related to both moderate and heavy drinking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: ความท้าทายยากที่สุดเผชิญนักวิจัยแอลกอฮอล์อย่างใดอย่างหนึ่งคือการประเมินความเสี่ยงเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับระดับการดื่ม (ดื่มหนึ่ง สอง หรือสาม หรือมากกว่า) ในบทความนี้ วิธีใช้รูปแบบการนำเสนอที่มีมาตรการเฉพาะยา ภาพ และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการดื่ม และทำให้พอประเมินความสัมพันธ์ตอบสนองต่อยาโดยใช้แบบสำรวจข้อมูล วิธีการ: สำรวจรวบรวมข้อมูลจากนักเรียน 2,102 บนเครื่องดื่มรูปแบบ และมีวิเคราะห์โดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่แยกวัด separable ปริมาณ (จำนวนของเครื่องดื่มที่บริโภคต่อครั้ง) และภาพ (จำนวนครั้ง) สำหรับผู้ตอบทุก ปัญหาที่เกี่ยวข้อง ชั้นมีข้อจำกัดของแบบจำลองความเสี่ยงกำลังสองได้ประมาณที่เกี่ยวข้องหน่วยเปิดรับแสงที่แต่ละยา (เช่น จำนวนของโอกาสที่ดื่มเครื่องดื่มห้า) กับปัญหาผลลัพธ์ (เช่น จำนวน hangovers) ฟังก์ชันตอบสนองต่อยาได้ให้ประมาณการอัตราผลิตแต่ละครั้งของการดื่มในระดับดื่มกำหนดปัญหา ประชากรเสี่ยงถูกประเมิน โดย reintegrating ยาตอบสนองกับการแจกแจงของประชากรจากการถ่ายภาพ ผลลัพธ์: กระจายดื่มไงระหว่างดื่มวิทยาลัยถูก peaked อย่างเด่นชัดในพื้นที่ซึ่งมีทั้งแบบของเครื่องดื่มที่สอง ที่มีรูปแบบแสงและหนักดื่มระหว่างกลุ่มประชากร วิเคราะห์ตัวแปรพหุพบว่าญาติของหนักดื่มได้มากที่สุดระหว่างเฟรชเมนชายสีขาว และไม่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าที่อยู่อาศัย ปัญหาส่วนใหญ่ดื่มแสดงความสัมพันธ์ตอบสนองต่อยาเครื่องดื่มระดับ ประชากรเสี่ยง อย่างไรก็ตาม ได้ปกติ unimodal มีปัญหาในระดับปานกลางดื่ม (เครื่องดื่ม 2 หรือ 3) บทสรุป: กระจายจำนวนมากของนักดื่มและดื่มโอกาส นักเรียนปัญหาเกิดบ่อยที่สุดระดับปานกลางดื่ม (เครื่องดื่ม 2-3) อย่างไรก็ตาม การดื่มหนักยังคง substantively ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการดื่มที่มากมาย ข้อสังเกตเหล่านี้สนับสนุน aview วิทยาลัยดื่มที่สนับสนุนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการดื่มหนัก และปานกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: หนึ่งในความท้าทายที่ยากที่สุดที่ต้องเผชิญหน้ากับนักวิจัยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์คือการประเมินความเสี่ยงโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการดื่มระดับที่เฉพาะเจาะจง (หนึ่งสองหรือสามเครื่องดื่มหรือมากกว่า) ในบทความนี้เป็นรูปแบบที่ใช้จะนำเสนอวิธีการที่มีมาตรการที่เฉพาะเจาะจงของยาความเสี่ยงและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการดื่มและช่วยให้การประเมินความเพียงพอของความสัมพันธ์ของปริมาณการตอบสนองการใช้ข้อมูลการสำรวจ วิธีการ: การสำรวจข้อมูลที่เก็บรวบรวมจาก 2,102 นักศึกษาในรูปแบบการดื่มสุราและปัญหาที่เกี่ยวข้องได้รับการวิเคราะห์โดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่แยกสารสกัดจากมาตรการของปริมาณ (จำนวนเครื่องดื่มที่บริโภคต่อครั้ง) และความเสี่ยง (จำนวนครั้ง) สำหรับผู้ถูกกล่าวหาทุกคน ชั้นข้อ จำกัด ของรูปแบบที่มีความเสี่ยงเป็นกำลังสองเป็นที่คาดกันว่าเกี่ยวข้องกับหน่วยของการเปิดรับในแต่ละยา (เช่นจำนวนของโอกาสการดื่มเครื่องดื่มที่ห้า) เพื่อผลลัพธ์ที่มีปัญหา (เช่นจำนวนของอาการเมาค้าง) ฟังก์ชั่นปริมาณการตอบสนองผลให้ประมาณการของอัตราของปัญหาที่ผลิตในโอกาสของการดื่มในแต่ละระดับได้รับการดื่ม ความเสี่ยงของประชากรอยู่ที่ประมาณโดยการตอบสนองยาผนวกกับการกระจายของประชากรของความเสี่ยงการดื่ม ผลการศึกษา: การกระจายความเสี่ยงของการดื่มในหมู่นักดื่มวิทยาลัยที่ได้รับการเห็นได้ชัดแหลมที่ยากิริยาของทั้งสองเครื่องดื่มที่มีรูปแบบในที่มีแสงและดื่มหนักระหว่างกลุ่มประชากร หลายตัวแปรการวิเคราะห์แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของอัตราการดื่มหนักเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่นักศึกษาเพศชายผิวขาวและไม่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าที่อยู่อาศัย ส่วนใหญ่ปัญหาการดื่มแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของปริมาณการตอบสนองที่ทำเครื่องหมายไว้ให้อยู่ในระดับดื่ม ความเสี่ยงของประชากร แต่โดยทั่วไปแล้ว unimodal กับปัญหามากมายรายงานในระดับปานกลางดื่ม (สองหรือสามเครื่องดื่ม) สรุป: กระจายทั่วเป็นจำนวนมากของนักดื่มและโอกาสการดื่มการรายงานปัญหาที่เกิดขึ้นโดยนักศึกษาส่วนใหญ่มักจะอยู่ในระดับที่ดื่มปานกลาง (2-3 เครื่องดื่ม) อย่างไรก็ตามการดื่มหนักยังคงเกี่ยวข้องกับ substantively ปัญหาการดื่มจำนวนมาก ข้อสังเกตเหล่านี้ส่งเสริมให้ aview ของการดื่มวิทยาลัยที่สนับสนุนการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับการดื่มเครื่องดื่มทั้งในระดับปานกลางและหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : หนึ่งในที่ยากที่สุดความท้าทายที่เผชิญหน้ากับนักวิจัยแอลกอฮอล์คือการประเมินความเสี่ยงเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับระดับการดื่มเฉพาะ ( หนึ่ง สอง หรือ สามหรือมากกว่าเครื่องดื่ม ) ในบทความนี้ สำหรับวิธีที่นำเสนอว่ามีมาตรการที่เฉพาะเจาะจงของโดสรูป และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการดื่ม และช่วยในการประเมินความเพียงพอของความสัมพันธ์โดยใช้ข้อมูลการสำรวจความคิดเห็น . วิธีการ : การสำรวจข้อมูลจาก 2นักศึกษาวิทยาลัย 102 แบบแผนการดื่มและปัญหาที่เกี่ยวข้อง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่แยกมาตรการแยกของปริมาณ ( จำนวนของเครื่องดื่มที่บริโภคต่อโอกาส ) และความเสี่ยง ( จำนวนครั้ง ) ทุกผู้ตอบ เป็นข้อ จำกัด ระดับของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง รูปแบบกำลังสอง ซึ่งหน่วยของแสงในแต่ละครั้ง ( เช่นหมายเลขของโอกาสดื่มห้าเครื่องดื่ม ) ผลมีปัญหา ( เช่น จำนวนของอาการเมาค้าง ) ความคิดเห็นที่เป็นผลการทำงานให้ประมาณการของอัตราปัญหาการผลิตในแต่ละโอกาสดื่มที่ให้ดื่มระดับ ความเสี่ยงที่ประชากรประมาณโดยการเอายาที่มีการกระจายของประชากรของการดื่ม ผลลัพธ์ :การกระจายของการดื่มของนักดื่มวิทยาลัยอย่างมีปริมาณคำกริยาสองเครื่องดื่มที่มีการเปลี่ยนแปลงในแสงและดื่มหนักระหว่างกลุ่มประชากร การวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัว พบว่ามีอัตราสัมพัทธ์ของการดื่มหนักมีมากที่สุดในหมู่นักศึกษาชายสีขาว และไม่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าที่อยู่อาศัย .ปัญหาการดื่มสุรามากที่สุด พบว่ามีความสัมพันธ์กับระดับความคิดเห็นไว้ดื่ม ประชากรเสี่ยง แต่มักถูก unimodal ปัญหาหลายรายงานที่ดื่มปานกลาง ( ระดับสองหรือสามเครื่องดื่ม ) สรุป : การกระจายของตัวเลขขนาดใหญ่ของผู้ดื่มและโอกาสดื่มปัญหาที่เกิดขึ้นบ่อยที่สุดที่รายงานโดยนักเรียนระดับการดื่มปานกลาง ( สองถึงสามเครื่องดื่ม ) แต่ที่หนักกว่าการดื่มยังคงสำคัญที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการดื่มมาก ข้อสังเกตเหล่านี้ให้ Aview วิทยาลัยดื่มที่สนับสนุนการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องทั้งในระดับปานกลางและดื่มหนัก