Highly pathogenic avian influenza v

Highly pathogenic avian influenza virus of subtype
H5N1 (hereafter ‘‘H5N1’’) remains a major public health
challenge in many countries. Egypt, which has reported 173 human cases since 2006 with a 36% fatality rate, has
reported third highest number of cases in the world after
Indonesia and Vietnam as well as the third highest number
of poultry outbreaks (n = 1084) after Vietnam and Thailand
(OIE, 2013; WHO, 2013). Almost all (93%) H5N1 infections
in humans in Egypt are associated with poultry exposure
(WHO, 2012). The majority of these cases are in women
and children, who are the main caretakers of backyard
flocks in rural areas (Kandeel et al., 2010; Wilson and
Oushy, 2011). This suggests that poultry rearing methods
in rural households are important for the persistence of
H5N1 in domestic birds and subsequent spillover to humans. In Cambodia, handling and caging backyard
poultry were associated with H5N1 infection in humans
(Vong et al., 2009). In Thailand, the most significant risk
factor for H5N1 in backyard poultry was the occurrence of
free-ranging domestic ducks in the flock (Tiensin et al.,
2009). In Vietnam, the presence of geese on farms and
sharing of scavenging areas with ducks from other farms
increased the risk of H5N1 in poultry flocks (Henning et al.,
2009). In Indonesia, cropping intensity, elevation, and
human population density were significant risk factors for
H5N1 in backyard poultry, but unlike Vietnam and
Thailand the occurrence of ducks was not a risk factor
(Loth et al., 2011). Previous studies of H5N1 in avian hosts
in Egypt have analyzed H5N1 prevalence in backyard
poultry and wild birds (El-Zoghby et al., 2013), but not
their behavioral interactions. To our knowledge, this is the
first study of contact between wild birds and poultry.
Backyard poultry in rural Egypt typically have direct
contact with wild birds because they are allowed to leave
the farm household to go outside to feed and swim. In
addition to testing domestic birds for H5N1, we sampled
wild birds in agricultural fields adjacent to farmers’ houses
to test for transmission of the virus between wild and
domestic birds. Finally, we fielded a questionnaire to
attempt to identify possible risk factors for H5N1 at the
village level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูงที่ทำให้เกิดโรคไวรัสไข้หวัดนกชนิดย่อยของ
H5N1 (ต่อจากนี้ '' H5N1 '')
ยังคงเป็นสาธารณสุขที่สำคัญความท้าทายในหลายประเทศ อียิปต์ซึ่งมีรายงาน 173 กรณีของมนุษย์ตั้งแต่ปี 2006 ที่มีอัตราการตาย 36%
ได้มีการรายงานที่สามจำนวนมากที่สุดของกรณีในโลกหลังจากที่อินโดนีเซียและเวียดนามเช่นเดียวกับจำนวนสูงสุดที่สามของการระบาดสัตว์ปีก(n = 1084) หลังจากที่เวียดนามและไทย(สศอ 2013; WHO 2013) เกือบทั้งหมด (93%) การติดเชื้อไข้หวัดนก H5N1 ในมนุษย์ในอียิปต์มีความเกี่ยวข้องกับการสัมผัสสัตว์ปีก(WHO 2012) ส่วนใหญ่ของกรณีเหล่านี้อยู่ในผู้หญิงและเด็กที่เป็นผู้ดูแลหลักของสนามหลังบ้านของฝูงในพื้นที่ชนบท(Kandeel et al, 2010;. วิลสันและOushy 2011) นี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการเลี้ยงสัตว์ปีกในครัวเรือนในชนบทมีความสำคัญสำหรับการคงอยู่ของสายพันธุ์H5N1 ในนกในประเทศและกระทบที่ตามมากับมนุษย์ ในประเทศกัมพูชา, การจัดการและการ caging สนามหลังบ้านของสัตว์ปีกมีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อไข้หวัดนกH5N1 ในมนุษย์(Vong et al., 2009) ในประเทศไทยมีความเสี่ยงที่สำคัญที่สุดปัจจัย H5N1 ในสัตว์ปีกเป็นสนามหลังบ้านเกิดของเป็ดในประเทศฟรีตั้งแต่ในฝูง(Tiensin et al., 2009) ในประเทศเวียดนาม, การปรากฏตัวของห่านในฟาร์มและการแบ่งปันพื้นที่ที่มีการขับเป็ดจากฟาร์มอื่นๆ ที่เพิ่มความเสี่ยงของH5N1 ในฝูงสัตว์ปีก (เฮนนิ่ง et al., 2009) ในประเทศอินโดนีเซีย, การปลูกพืชเข้มสูงและความหนาแน่นของประชากรมนุษย์เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับสายพันธุ์H5N1 ในสัตว์ปีกหลังบ้าน แต่ไม่เหมือนประเทศเวียดนามและประเทศไทยการเกิดขึ้นของเป็ดไม่ได้เป็นปัจจัยเสี่ยงที่(ไม่เต็มใจ et al., 2011) การศึกษาก่อนหน้าของสายพันธุ์ H5N1 ในนกเจ้าภาพในอียิปต์มีการวิเคราะห์ความชุกH5N1 ในสนามหลังบ้านสัตว์ปีกและนกป่า(El-Zoghby et al., 2013) แต่ไม่ปฏิสัมพันธ์พฤติกรรมของพวกเขา ความรู้ของเรานี้เป็นผลการศึกษาแรกของการติดต่อระหว่างนกป่าและสัตว์ปีก. สัตว์ปีกหลังบ้านในชนบทของอียิปต์โดยตรงมักจะมีการติดต่อกับนกป่าเพราะพวกเขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากครัวเรือนฟาร์มออกไปข้างนอกที่จะเลี้ยงและว่ายน้ำ ในนอกเหนือจากการทดสอบนกสายพันธุ์ H5N1 ในประเทศสำหรับเราเก็บตัวอย่างนกป่าในด้านการเกษตรที่อยู่ติดกับบ้านของเกษตรกรในการทดสอบสำหรับการส่งไวรัสระหว่างป่าและนกในประเทศ สุดท้ายเราสอดแทรกแบบสอบถามที่จะพยายามที่จะระบุปัจจัยเสี่ยงที่เป็นไปได้สำหรับสายพันธุ์ H5N1 ในระดับหมู่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่ก่อโรคไข้หวัดนกสูง

ของกลุ่มดังกล่าว ( ภายหลัง ' 'h5n1 ' ' ) ที่ยังคงท้าทายสาธารณสุข
สาขาในหลายประเทศ อียิปต์ ซึ่งมีรายงานว่า เกิดกรณีมนุษย์ตั้งแต่ปี 2006 มีอัตราตายเป็น 36 % มี
รายงานสูงสุดอันดับ 3 หมายเลขของกรณีในโลกหลังจาก
อินโดนีเซียและเวียดนามเป็นจำนวนสูงสุด 3
ระบาดสัตว์ปีก ( n = 1234 ) หลังจากเวียดนามและไทย
( OIE , 2013 , ใคร , 2013 ) เกือบทั้งหมด ( ร้อยละ 93 ) ไข้หวัดนกเชื้อ
ในมนุษย์ในอียิปต์ที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสสัตว์ปีก
( ใคร , 2012 ) ส่วนใหญ่ของกรณีเหล่านี้เป็นในผู้หญิง
และเด็ก ที่เป็นผู้ดูแลหลักของหลังบ้าน
ฝูงแพะแกะในชนบท ( kandeel et al . , 2010 ; วิลสันและ
oushy , 2011 ) นี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการเลี้ยงไก่
ครอบครัวในชนบทมีความสําคัญต่อการคงอยู่ของ
ไข้หวัดนก H5N1 ในนกในประเทศและต่อมาสปินกับมนุษย์ ในประเทศกัมพูชา , การจัดการและ caging สัตว์ปีกหลังบ้าน
สัมพันธ์กับการติดเชื้อไข้หวัดนกในมนุษย์
( Vong et al . , 2009 ) ในประเทศไทย ปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่สุด
ไข้หวัดนก H5N1 ในสัตว์ปีกสนามหลังบ้านคือการเกิดของ
ฟรีตั้งแต่ประเทศเป็ดในฝูง ( tiensin et al . ,
2009 ) ในเวียดนาม การปรากฏตัวของห่านในฟาร์มและ
การใช้พื้นที่ของเป็ดจากฟาร์มอื่น
เพิ่มความเสี่ยงของไข้หวัดนกในฝูงแพะแกะสัตว์ปีก ( Henning et al . ,
2009 ) ในอินโดนีเซีย , ความรุนแรง , การยกระดับ , และ
ความหนาแน่นของประชากรมนุษย์เป็นปัจจัยความเสี่ยงที่สำคัญสำหรับ
ไข้หวัดนกในสัตว์ปีกหลังบ้าน แต่แตกต่างจากเวียดนามและไทย การเกิดขึ้นของเป็ด

( ไม่ใช่ปัจจัยเสี่ยงลอท et al . , 2011 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ของไข้หวัดนก H5N1 ในสัตว์ปีกโยธา
ในอียิปต์มีไข้หวัดนก H5N1 ในสัตว์ปีกหลังบ้าน
วิเคราะห์ความชุกและนกป่า ( El zoghby et al . , 2013 ) แต่ไม่
ของพฤติกรรมการมีปฏิสัมพันธ์ เพื่อความรู้ของเรานี้เป็น
การศึกษาแรกของการติดต่อระหว่างนกป่าและสัตว์ปีก สัตว์ปีกในชนบท
หลังบ้านอียิปต์มักจะมีการสัมผัสกับนกป่า
เพราะพวกเขาได้รับอนุญาตให้ปล่อย
ฟาร์มครัวเรือนที่จะออกไปข้างนอกเพื่อกินอาหารและว่ายน้ำ ใน
นอกเหนือจากการทดสอบนกในประเทศสำหรับไข้หวัดนก เราเก็บตัว
นกป่าในด้านการเกษตรของเกษตรกรบ้านติดกับ
เพื่อทดสอบการส่งไวรัสระหว่างป่าและ
นกในประเทศ ในที่สุด เราวิ่งแบบ

พยายามที่จะระบุปัจจัยความเสี่ยงที่เป็นไปได้สำหรับไข้หวัดนกที่
ระดับหมู่บ้าน