Monocropping of rice is practiced i

Monocropping of rice is practiced in Assam (situated at north east part of India) throughout the year in different agro-ecosystems (upland and lowland) primarily under rainfed conditions. The estimation of methane emission has been realized investigating high yielding rice varieties viz. Ranjit and Mahsuri, grown under two different agro-ecosystems at Lower Brahmaputra Valley Zone of Assam with sandy to sandy loam type of soil. Variety ‘Ranjit’ grown at monsoon (Sali) rice ecosystem at lowland rainfed condition showed higher seasonal integrated methane flux value compared to variety ‘Mahsuri’ grown at pre monsoon (Ahu) rice ecosystem. Both varieties showed two methane peaks, one at the active tillering stage and the second at the reproductive stage of the crop. The observed variation in methane emission peaks are contributed mainly by physiological characteristics of the rice plant such as leaf numbers, tiller numbers, plant height, root shoot biomass and leaf area index. Statistical analysis of these parameters showed a positive correlation with methane emission. These physiological parameters are in turn governed by plant genotypes and environment i.e., the field water availability and climatological factors (rainfall and temperature) during the growing season. While comparing the two ecosystems it was found that methane emission is significantly less from upland rainfed rice ecosystem and this ecosystem can be considered a suitable option for biological mitigation of methane from rice paddies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

monocropping ข้าวมีประสบการณ์ในอัสสัม (ตั้งอยู่ที่ส่วนหนึ่งทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย) ​​ตลอดทั้งปีในการเกษตรระบบนิเวศที่แตกต่างกัน (ที่ดอนและที่ลุ่ม) เป็นหลักภายใต้เงื่อนไขที่อาศัยน้ำฝน การประเมินการปล่อยก๊าซมีเทนได้รับการตระหนักในการตรวจสอบให้ผลผลิตสูง ได้แก่ พันธุ์ข้าว ranjit และ Mahsuri,การเจริญเติบโตที่แตกต่างกันภายใต้สองระบบนิเวศเกษตรที่เขตหุบเขาพรหมบุตรล่างของอัสสัมด้วยทรายประเภทดินร่วนปนทรายของดิน หลากหลาย 'ranjit' เติบโตในฤดูฝน (sali) ระบบนิเวศนาข้าวที่ลุ่มสภาพอาศัยน้ำฝนมีค่ามีเทนที่สูงขึ้นไหลตามฤดูกาลรวมเมื่อเทียบกับความหลากหลาย 'Mahsuri' เติบโตในก่อนมรสุม (AHU) ระบบนิเวศข้าว พันธุ์ทั้งสองแสดงให้เห็นสองยอดมีเทนหนึ่งในขั้นตอนการแตกกอและครั้งที่สองที่ใช้งานในขั้นตอนการสืบพันธุ์ของพืช การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในการปล่อยก๊าซมีเทนยอดเขาจะมีส่วนร่วมโดยส่วนใหญ่ลักษณะทางสรีรวิทยาของพืชข้าวเช่นหมายเลขใบตัวเลขไถนา, ความสูงของพืชยิงรากชีวมวลและดัชนีพื้นที่ใบ การวิเคราะห์ทางสถิติของพารามิเตอร์เหล่านี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงบวกกับการปลดปล่อยก๊าซมีเทนพารามิเตอร์ทางสรีรวิทยาเหล่านี้จะเปิดในการควบคุมโดยยีนของพืชและสภาพแวดล้อมเช่นความพร้อมด้านน้ำและปัจจัยภูมิอากาศ (ปริมาณน้ำฝนและอุณหภูมิ) ในช่วงฤดู​​ปลูกในขณะที่เปรียบเทียบทั้งสองระบบนิเวศที่พบว่าการปล่อยก๊าซมีเทนเป็นอย่างน้อยจากระบบนิเวศข้าวไร่อาศัยน้ำฝนและระบบนิเวศนี้จะถือว่าเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมเพื่อลดผลกระทบทางชีวภาพของก๊าซมีเทนจากนาข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Monocropping ข้าวมีประสบการณ์ในรัฐอัสสัม (อยู่ในส่วนตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย) ตลอดทั้งปีในระบบต่าง ๆ เกษตรนิเวศ (ค่อยและราบ) ภายใต้เงื่อนไข rainfed เป็นหลัก ได้รับรู้ประเมินมีเทนสูงบริษัทข้าวพันธุ์ viz.รันจิทและมาห์สุรี ตรวจสอบ พัฒนาระบบภายใต้สองต่าง ๆ เกษตรนิเวศที่อัสล่าง Brahmaputra หุบเขาเขตสัม loam แซนดี้แซนดี้กับชนิดของดิน รันจิหลากหลาย 'ท' โตที่มรสุม (สลี่) ระบบนิเวศข้าวที่เงื่อนไข lowland rainfed พบค่าฟลักซ์มีเทนตามฤดูกาลรวมสูงขึ้นเมื่อเทียบกับหลายมาห์ 'สุรี' โตที่ก่อนมรสุม (Ahu) ข้าวในระบบนิเวศ ทั้งสองสายพันธุ์ที่พบสองยอดมีเทน หนึ่งที่ tillering ขั้นใช้งานอยู่และที่สองในระยะสืบพันธุ์ของพืชผล การเปลี่ยนแปลงในยอดมีส่วนลักษณะสรีรวิทยาของต้นข้าวใบหมายเลข หมายเลขการเพาะปลูก พืช สูง โดยมีเทนสังเกตรากชีวมวลยิง และดัชนีพื้นที่ใบ วิเคราะห์ทางสถิติของพารามิเตอร์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์เป็นบวกกับมีเทน พารามิเตอร์เหล่านี้สรีรวิทยาจะถูกดูแล ด้วยการศึกษาจีโนไทป์ของพืช และสภาพแวดล้อมเช่น ฟิลด์น้ำพร้อม และปัจจัย climatological (ปริมาณน้ำฝนและอุณหภูมิ) ในระหว่างฤดูกาลเติบโต ในขณะที่เปรียบเทียบระบบนิเวศสองที่พบว่า มีเทนมีน้อยมากจาก upland rainfed ข้าวระบบนิเวศและระบบนิเวศนี้สามารถเป็นตัวเลือกที่เหมาะสำหรับการลดปัญหาทางชีวภาพของมีเทนจากนาข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

monocropping ของข้าวเป็นสิ่งที่ปฏิบัติกันในอัสสัม(ตั้งอยู่ที่ด้านทิศตะวันออกทางด้านทิศเหนือเป็นส่วนหนึ่งของอินเดีย)ตลอดทั้งปีที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่อะโกร - ระบบนิเวศ(ดอนและลุ่ม)เป็นหลัก ภายใต้ เงื่อนไข rainfed ประมาณการว่าการลดการปลดปล่อยเทนได้รับการตระหนักถึงผลการสืบสวนสอบสวนพันธุ์ข้าวสูง ranjit กล่าวคือ Mahsuri และปลูกตามสองเกษตร - สิ่งมีชีวิตที่ต่ำกว่าแม่น้ำพรหมบุตร Valley โซนอัสสัมพร้อมด้วย ประเภท หาดทรายเพื่อใช้ทำอิฐหาดทรายของดิน "ความหลากหลาย' ranjit เติบโตที่ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ(สา)ระบบนิเวศข้าวในนาลุ่ม สภาพ rainfed แสดงให้เห็นความเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลแบบอินทิเกรตเทนสูงขึ้นเมื่อเทียบกับระบบนิเวศความหลากหลาย" Mahsuri เติบโตในก่อนลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ( Ahu )ข้าว ความหลากหลายทั้งสองแสดงให้เห็นยอดเขาเทนหนึ่งในขั้นตอน tillering ใช้งานอยู่และที่สองที่เวทีสืบพันธุ์ของพืชที่. การเปลี่ยนแปลงที่กำหนดในยอดการปล่อยคลื่นเลือกเป็นส่วนใหญ่โดยลักษณะทางสรีรวิทยาจากสนามแม่เหล็กของข้าวเช่นหมายเลขใบหมายเลขหางเสือพืชความสูงจากชีวมวลยิงรากและดัชนีบริเวณใบ การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติของพารามิเตอร์เหล่านี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์กันในเชิงบวกที่พร้อมด้วยการเลือกพารามิเตอร์ในทางสรีรศาสตร์เหล่านี้อยู่ในการควบคุมโดย genotypes โรงงานและสิ่งแวดล้อมเช่นการให้น้ำและปัจจัย climatological ( อุณหภูมิ และปริมาณน้ำฝน)ในระหว่างช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวที่กำลังเติบโตในขณะที่การเปรียบเทียบทั้งสองระบบนิเวศที่จะพบว่าการเลือกเป็นสิ่งที่สำคัญมากจากผู้ผลิตข้าว rainfed ดอนและระบบนิเวศแห่งนี้สามารถได้รับการพิจารณาให้ตัวเลือกที่เหมาะสมสำหรับการลดความเสี่ยงทางชีววิทยาของเทนจากนาข้าว