Escherichia coli enumeration was mo

Escherichia coli enumeration was monitored from
the 35th day. The input load averaged at 3.54×107
CFU/
100 mL. After 49 days of experiment, there were, in the
output effluent treated by S, only 2.4×103
CFU/100 mL
of E. coli corresponding to an abatement of 99.99%
while there was 1.75×107
CFU/100 mL of E.coli in the
output effluent treated by P (Table 2). According to
several authors (Sharma et al,. 1985; Bomo et al., 2003),
the elimination of bacteria is controlled by filtration
and adsorption. These mechanisms depend on grain
size, clogging of filter, pH, and bacterial concentration.
The better elimination of bacteria by S compared to P
can be explained by their difference of accessible
surface. S and P have both high specific surfaces.
However in the case of P, most of this surface is inside
micro and macro pores and is therefore mostly not
accessible to a fast flow of water. The surface available
for bacteria to be adsorbed is thus less than with S.
Microbiological removal obtained with S was
interesting because, results were in the range of
reduction (1-3 log10) obtained by Potts et al. (2004) in
the lysimeter sand. The WHO (1989) standard
recommended for the reuse of treated wastewater for
irrigation of cooked crops (Coli.F

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Escherichia coli แจงนับถูกตรวจสอบจาก
วัน 35 โหลดเข้า averaged ที่ 3.54 × 107
CFU /
100 mL หลังจาก 49 วันทดลอง มี ในการ
ผลน้ำรักษา โดย S เพียง 2.4 × 103
CFU/100 mL
ของ E. coli ที่สอดคล้องกับการลดหย่อนของ 99.99%
while มี 1.75 × 107
CFU/100 mL ของระบบใน
ผลน้ำรักษา โดย P (ตารางที่ 2) ตาม
ผู้เขียนหลาย (Sharma et al, . 1985 Bomo et al., 2003),
กำจัดแบคทีเรียจะถูกควบคุม โดยเครื่องกรอง
และดูดซับ กลไกเหล่านี้ขึ้นอยู่กับเมล็ดข้าว
ขนาด clogging กรอง pH และแบคทีเรียความเข้มข้นได้
ตัดออกดีกว่าของแบคทีเรียโดยเปรียบเทียบกับ P S
สามารถอธิบายความต่างของพวกเขาสามารถเข้าถึง
ผิวได้ S และ P มีพื้นผิวเฉพาะทั้งสองสูงขึ้น
แต่ในกรณีที่ P ส่วนใหญ่ของพื้นผิวนี้เป็นภายใน
ไมโครและแมโคร pores และไม่ส่วนใหญ่
ให้น้ำไหลอย่างรวดเร็วสามารถเข้าถึง พื้นที่ว่าง
สำหรับแบคทีเรียจะ adsorbed จึงน้อยกว่า ด้วย S.
ถูกกำจัดทางจุลชีววิทยาที่ได้กับ S
น่าสนใจเนื่องจาก ผลลัพธ์อยู่ในช่วงของ
ลด (log10 1-3) ได้โดยพอตส์ et al. (2004) ใน
ทราย lysimeter มาตรฐาน (1989)
แนะนำสำหรับการนำน้ำเสียที่บำบัดสำหรับ
ชลประทานพืชผลสุก (Coli.F < 104
CFU/100 mL)
ครบ
ระหว่างทดลอง น้ำพุ COD
ไม่เสถียร เพราะน้ำเข้าบางส่วน
ผันผวน เพื่อให้มีแสดงผลเป็นเปอร์เซ็นต์
ของลดหย่อน น้ำสำหรับการป้อนค่า COD บันทึกช่วง
ของ 172 14 การ 1042.34 mg LO2
กับค่าเฉลี่ยของ
มิลลิกรัม LO2 601.48
มันสามารถพบได้ใน Fig. 2a ที่หลัง
หนึ่งสัปดาห์ของการดำเนินงาน 90% ของปริมาณนี้ถูกตัดลง
โดยรักษา S และอยู่เหนือค่านี้
ในช่วงของการทดลองได้ เพื่อให้บรรลุ
นี้ประสิทธิภาพ รักษาผสม SP ที่ต้องการ
สัปดาห์เพิ่มเติมของการดำเนินงาน ผลการดำเนินงานกับ P

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Escherichia coli คือการตรวจสอบการนับจาก
วันที่ 35 โหลดข้อมูลเฉลี่ยอยู่ที่ 3.54 × 107
CFU /
100 มิลลิลิตร หลังจาก 49 วันของการทดลองมีใน
น้ำทิ้งออกรับการรักษาโดย S เพียง 2.4 × 103
CFU / 100 มล
ของ E. coli ที่สอดคล้องกับการลด 99.99%
ในขณะที่มี 1.75 × 107
CFU / 100 มลของอีโคไล ใน
การส่งออกน้ำทิ้งได้รับการรักษาโดย P (ตารางที่ 2) ตามที่
ผู้เขียนหลายคน (ชาร์และคณะ ,. 1985. Bomo et al, 2003),
การกำจัดของเชื้อแบคทีเรียจะถูกควบคุมโดยการกรอง
และการดูดซับ กลไกเหล่านี้ขึ้นอยู่กับเม็ด
ขนาดการอุดตันของตัวกรอง pH และความเข้มข้นของแบคทีเรีย
กำจัดที่ดีขึ้นของเชื้อแบคทีเรียโดย S เมื่อเทียบกับ P
สามารถอธิบายได้ด้วยความแตกต่างของพวกเขาสามารถเข้าถึงได้
บนพื้นผิว S และ P มีพื้นผิวที่เฉพาะเจาะจงทั้งสองสูง
แต่ในกรณีของ P ส่วนใหญ่ของพื้นผิวนี้อยู่ภายใน
จุลภาคและมหภาครูขุมขนและดังนั้นจึงเป็นส่วนใหญ่ไม่
สามารถเข้าถึงได้อย่างรวดเร็วไหลของน้ำ พื้นผิวที่มีอยู่
สำหรับแบคทีเรียที่จะดูดซับจึงน้อยกว่าที่มีเอส
กำจัดจุลชีววิทยารับกับ S เป็น
ที่น่าสนใจเพราะผลที่อยู่ในช่วงของ
การลด (1-3 log10) ได้โดย Potts และคณะ (2004) ใน
ทรายถังเป็น องค์การอนามัยโลก (1989) มาตรฐาน
การแนะนำให้นำมาใช้ใหม่ของน้ำเสียได้รับการรักษาสำหรับ
การชลประทานของพืชผลสุก (Coli.F <104
CFU / 100 มิลลิลิตร)
ก็มาถึง
ในระหว่างการทดลองซีโอดีในน้ำทิ้งเอาท์พุท
เป็นส่วนหนึ่งเป็นเพราะความไม่แน่นอนของการป้อนน้ำเสียที่
มีความผันผวน ดังนั้นผลลัพธ์ที่ได้แสดงเป็นร้อยละ
ของการลด ใส่ซีโอดีในน้ำทิ้งบันทึกช่วง
ของ 172 14-1,042.34 mg / LO2
กับค่าเฉลี่ยของ
601.48 mg / LO2
. มันสามารถจะสังเกตเห็นในรูปที่ 2a ว่าหลังจาก
หนึ่งสัปดาห์ของการดำเนินงานที่ 90% ของโหลดนี้ถูกตัดลง
โดยการรักษา S และยังคงอยู่เหนือค่านี้
ในช่วงที่เหลือของการทดลอง เพื่อให้บรรลุ
ผลการดำเนินงานนี้การรักษาจำเป็นต้องใช้ส่วนผสม SP
สัปดาห์ดำเนินงานเพิ่มเติม ผลการดำเนินงานที่มี P เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Escherichia coli แจงถูกตรวจสอบจาก
วันที่ 35 ข้อมูล โหลด เฉลี่ยอยู่ที่ 3.54 × 107 CFU /

100 มล. หลังจาก 49 วันของการทดลอง มีปริมาณผลผลิตใน
ถือว่าเป็น 2.4 × 103 CFU / 100 มิลลิลิตรเท่านั้น

ของ E . coli ที่สอดคล้องกับการใช้ 99.99%

ขณะที่มี 1.75 × 107 CFU / 100 มล. ของ E.coli ในน้ำได้รับการรักษาโดย P
ผลผลิต ( ตารางที่ 2 ) ตาม
ผู้เขียนหลาย ( Sharma et al , . 1985 ; บูมโม่ et al . , 2003 ) , การขจัดแบคทีเรียควบคุม

โดยการกรองและการดูดซับ กลไกเหล่านี้ขึ้นอยู่กับขนาดเม็ด
, การอุดตันของไส้กรอง , pH และความเข้มข้นของแบคทีเรีย .
ดีกว่าการกำจัดแบคทีเรียโดย s เทียบกับ p
สามารถอธิบายโดยความแตกต่างของพื้นผิวได้

S และ P มีพื้นผิวที่เฉพาะเจาะจง
ทั้งสูงอย่างไรก็ตามในกรณีของ P , ส่วนใหญ่ของพื้นผิวนี้เป็นภายในรูจุลภาคและมหภาคและ

ดังนั้นส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าถึงการไหลอย่างรวดเร็วของน้ำ พื้นผิวของ
เพื่อให้แบคทีเรียถูกดูดซับจึงไม่ถึงกับ S .
จุลินทรีย์กำจัดได้ถูก
น่าสนใจเพราะได้ผลในช่วง
ลด ( 1-3 LN ) ที่ได้จากพอร์ต et al . ( 2004 ) ในไลซิมิเตอร์
ทรายใคร ( 1989 ) มาตรฐาน
แนะนำสำหรับใช้บำบัดน้ำเสียบำบัดน้ำพืช ( จากการปรุง

. F < 104 CFU / 100 ml )

ครบ ในระหว่างการทดลอง ผลผลิตน้ำ COD
อารมณ์แปรปรวน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะใส่น้ำทิ้ง
ความผันผวน ดังนั้นผลลัพธ์ที่ได้นำเสนอเป็นร้อยละ
ของลด การใส่น้ำทิ้งซีโอดีบันทึกช่วง
ของ 172 . 14 1042.34 มิลลิกรัม / lo2 ที่มีมูลค่าเฉลี่ย

601.48 มิลลิกรัม / lo2

มันสามารถสังเกตได้ในรูปที่ 2A ว่าหลังจาก
หนึ่งสัปดาห์ของการดำเนินงาน , 90% ของโหลดนี้ถูกตัด
โดย s รักษาและยังคงสูงกว่าค่า
ในช่วงที่เหลือของสัปดาห์ เพื่อให้บรรลุ
การแสดง , การรักษาผสม SP เป็น
สัปดาห์เพิ่มเติมในการใช้งาน การทำงานกับ P คือ