The HOW-TO's aboutNorthern Thai Wed

The HOW-TO's about
Northern Thai Wedding Ceremony

MARRIAGE IS THE tie that bonds a man and a woman together. Nearly everyone is aware of this definition, but like most definitions it is inadequate. The very essence of marriage is the personal relationship between a man and a woman -- not just a social bond. Marriages around the world differ in customs, traditions and practices, but this basic concept remains the same.
Different from other marriage ceremonies, the Northern or "Lanna" wedding has its unique feature. Northern people regard this function as an old tradition as well as a social gathering. The name of Lanna Wedding, "Kgin-Khaek" , literally indicates the Thai meaning. The word of Kgin is equivalent to EAT. It shows that Thai society is based on eating or food culture. Khaek means visitors or guests. (Incidentally, this word in modern usage has been applied particularly to Indians, Muslims, or Arabians who happened to migrate or visit Siam.) When the two words were put together, it meant the guests were invited to dine at the social gathering of a newly wed couple. The term is rather sloppy because it sounds like the only purpose is ..."to eat guests". On the other hand, wedding parties are alike with much merriment and feasting. The parents or hosts proudly announce to the guests that a son and daughter will officially and publicly become husband and wife.

The highlight of the spectacle is the "Pook Mue" or sacred cord tied around each wrist of the bride and groom by the guests. Both of them kneel and their arms rest on large pillows. Guests line up to tie the wrists with string which is made of 3-9 threads of cotton or yarn at about 10-12 inches wide. The sets of sacred cords are prepared in a tray and handed by the helpers to guests while approaching the bride and groom. All guests take the opportunity to congratulate couple with sincere wishes for future happiness, financial prosperity, promising business, good employment, wonderful health, and to have healthy children. As a matter of fact, the elders or very senior relatives are the first to start the procedure of tying the white string before other guests, i.e. grandparents, parents, close relatives, respectful person, and friends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ-การของเกี่ยวกับพิธีแต่งงานไทยภาคเหนือการแต่งงานเป็นผูกได้คนและเป็นผู้หญิงด้วยกัน เกือบทุกคนได้ตระหนักถึงข้อนี้ แต่เช่นข้อกำหนดส่วนใหญ่ ก็ไม่เพียงพอ สาระสำคัญของการแต่งงานเป็นความสัมพันธ์ส่วนบุคคลระหว่างผู้ชายและผู้หญิง - ไม่เพียงพันธะทางสังคม แต่งงานทั่วโลกที่แตกต่างในประเพณี ประเพณี และวิธีปฏิบัติ แต่แนวคิดพื้นฐานยังคงเหมือนเดิมแตกต่างจากพิธีแต่งงาน งานแต่งงานภาคเหนือหรือ "ล้านนา" มีคุณลักษณะเฉพาะ คนภาคเหนือถือว่าฟังก์ชั่นนี้เป็นแบบดั้งเดิมเช่นเดียวกับการชุมนุมทางสังคม ชื่อของงานแต่งงานล้านนา "" แขก Kgin อักษรบ่งชี้ความหมายไทย คำของ Kgin จะเท่ากับการกิน มันแสดงให้เห็นว่า สังคมไทยเป็นไปตามวัฒนธรรมการรับประทานอาหารหรืออาหาร แขกหมายถึง ผู้เยี่ยมชมหรือผู้เข้าพัก (บังเอิญ คำนี้ในการใช้งานที่ทันสมัยได้ถูกใช้โดยเฉพาะที่อินเดีย มุสลิม หรือ Arabians ที่เกิดขึ้นกับโยกย้าย หรือไปสยาม) เมื่อสองคำใส่กัน มันหมายถึง ผู้ได้รับเชิญไปรับประทานอาหารที่กินเลี้ยงของคู่ใหม่ wed ระยะเป็นค่อนข้างเลอะเทอะ เพราะดูเหมือนวัตถุประสงค์เดียวคือ... "กินท่าน" บนมืออื่น ๆ แต่งเป็นเหมือนกันกับอาหารมาก และเลี้ยง ผู้ปกครองหรือโฮสต์ภูมิใจประกาศมาว่า ลูกชายและลูกสาวจะเป็นทางสาธารณะ และกลายเป็น สามีและภรรยาจุดเด่นของปรากฏการณ์คือ "ปุกหมื้อ" หรือศักดิ์สิทธิ์สายผูกรอบข้อมือของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวแต่ละโดยการ พวกเขาทั้งสองคุกเข่า และวางแขนบนหมอนใหญ่ เข้าแถวเพื่อผูกข้อมือ ด้วยสายอักขระซึ่งทำจากกระทู้ 3-9 ฝ้ายหรือเส้นด้ายที่กว้างประมาณ 10-12 นิ้ว ชุดของสายศักดิ์สิทธิ์นี้จัดทำในถาด และมอบ โดยผู้ช่วยเหลือให้ท่านในขณะที่เข้าใกล้เจ้าบ่าวและเจ้าสาว ทุกท่านใช้โอกาสแสดงความยินดีกับความปรารถนาที่จริงใจสำหรับความสุขในอนาคต ความมั่งคั่งทางการเงิน แนวโน้มธุรกิจ งานดี สุขภาพดี และมีสุขภาพดี ว่าแท้ที่จริง ผู้สูงอายุหรือผู้อาวุโสมากเป็นครั้งแรกเพื่อเริ่มขั้นตอนของการผูกสายขาวก่อนท่านอื่น ๆ เช่นปู่ย่าตายาย บิดามารดา ญาติสนิท คนเคารพ และเพื่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการของเกี่ยวกับ
ภาคเหนือของพิธีแต่งงานแบบไทย

แต่งงานเป็นผูกที่พันธบัตรชายและหญิงด้วยกัน เกือบทุกคนตระหนักถึงความหมายนี้ แต่ชอบคำจำกัดความส่วนใหญ่ก็ไม่เพียงพอ สาระสำคัญมากของการแต่งงานเป็นความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างชายและหญิง - ไม่เพียง แต่ความผูกพันทางสังคม แต่งงานทั่วโลกแตกต่างกันในศุลกากรประเพณีและการปฏิบัติ แต่แนวคิดพื้นฐานยังคงเหมือนเดิม.
แตกต่างจากพิธีแต่งงานอื่น ๆ ภาคเหนือหรือ "ล้านนา" แต่งงานมีคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ คนภาคเหนือถือว่าฟังก์ชั่นนี้เป็นประเพณีเก่าเช่นเดียวกับการชุมนุมทางสังคม ชื่อของงานแต่งงานล้านนา "Kgin-แขก" อักษรบ่งบอกถึงความหมายไทย พระวจนะของ Kgin เทียบเท่าที่จะกิน มันแสดงให้เห็นว่าสังคมไทยจะขึ้นอยู่กับการรับประทานอาหารหรืออาหารวัฒนธรรม แขกหมายความว่าผู้เข้าชมหรือแขก (อนึ่งคำนี้ในการใช้งานที่ทันสมัยได้ถูกนำมาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวอินเดียมุสลิมหรืออาระเบียที่เกิดขึ้นในการโยกย้ายหรือเยี่ยมชมสยาม.) เมื่อสองคำที่ถูกใส่กันมันหมายความว่าผู้เข้าพักได้รับเชิญไปรับประทานอาหารที่ชุมนุมทางสังคมของ คู่แต่งงานใหม่ คำที่ค่อนข้างเลอะเทอะเพราะมันเสียงเหมือนวัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวคือ ... "จะกินแขก" บนมืออื่น ๆ , งานแต่งงานเหมือนกันที่มีความสนุกสนานมากและงานเลี้ยง พ่อแม่หรือโฮสต์ภูมิใจประกาศให้แขกที่มาพักที่ลูกชายและลูกสาวอย่างเป็นทางการและเปิดเผยต่อสาธารณชนจะกลายเป็นสามีและภรรยา.

ไฮไลต์ของปรากฏการณ์คือ "ปุ๊กหมื้อ" หรือสายศักดิ์สิทธิ์ผูกรอบข้อมือของเจ้าสาวและเจ้าบ่าวแต่ละโดยผู้เข้าพัก ทั้งของพวกเขาคุกเข่าลงและแขนของพวกเขาพักผ่อนบนหมอนขนาดใหญ่ ผู้เข้าพักเส้นขึ้นไปผูกข้อมือด้วยเชือกซึ่งทำจาก 3-9 กระทู้ของผ้าฝ้ายหรือเส้นด้ายที่ประมาณ 10-12 นิ้วกว้าง ชุดของสายศักดิ์สิทธิ์นี้จัดทำขึ้นในถาดและส่งโดยผู้ช่วยเหลือแก่ผู้เข้าพักในขณะที่ใกล้เจ้าสาวและเจ้าบ่าว แขกผู้เข้าพักทุกคนจะมีโอกาสที่จะแสดงความยินดีกับทั้งคู่ด้วยความปรารถนาอย่างจริงใจสำหรับความสุขในอนาคต, ความเจริญรุ่งเรืองทางการเงินทางธุรกิจที่มีแนวโน้มการจ้างงานที่ดีต่อสุขภาพที่ยอดเยี่ยมและจะมีเด็กที่มีสุขภาพดี เป็นเรื่องของความเป็นจริงผู้สูงอายุหรือญาติอาวุโสมากเป็นครั้งแรกที่จะเริ่มต้นขั้นตอนของการผูกสตริงสีขาวก่อนที่แขกคนอื่น ๆ ปู่ย่าตายายเช่นพ่อแม่ญาติใกล้ชิดคนที่เคารพและเพื่อน