The paper explores the question of

The paper explores the question of whether modern states, especially in Asia, need philosophical or ‘ideological’ bases for their founding and continuation. It takes as its case study Singapore’s Lee Kuan Yew, who appeared to succeed in founding a modern prosperous state that avoided grand philosophical foundations in favour of ‘performance’ – security, stability and prosperity. The paper argues that a closer look at Lee’s conception of leadership reveals a more complex picture. Lee’s concern for the future prosperity of Singapore, and therefore his legacy, meant that he needed to secure what he calls ‘idealistic leadership’ that was essential yet lacking in Singapore. His recourse to ‘Asian values’, and especially Confucianism, was intended to provide such idealistic leadership. The lack of success of his Confucian initiatives reveals the inherent problems of Confucianism as a moral foundation for modern legitimacy and state-building, and the limits of performance for founding of modern nation-states.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำรวจกระดาษคำถามที่ว่ารัฐสมัยใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชีย ต้องปรัชญา หรือฐาน 'อุดมการณ์' ผู้ก่อตั้งและต่อเนื่อง ใช้เป็นกรณีศึกษาของสิงคโปร์ลีควนยิว ที่ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในการก่อตั้งรัฐเจริญสมัยใหม่ที่หลีกเลี่ยงแกรนด์ปรัชญารากฐานสนับสนุน 'ประสิทธิภาพ' – ความปลอดภัย ความมั่นคง และความเจริญรุ่งเรือง ขึ้น กระดาษแย้งว่า คิดของ Lee ผู้เผยภาพที่ซับซ้อนมากขึ้น ลีกังวลสำหรับความรุ่งเรืองในอนาคตของสิงคโปร์ และดังนั้นมรดก ความหมาย ว่า เขาต้องเชื่อสิ่งที่เขาเรียก 'อุดมการณ์ผู้นำ' ที่เป็นสิ่งสำคัญที่ยัง ขาดในสิงคโปร์ ขอความช่วยเหลือของเขา 'เอเชียค่า' และโดยเฉพาะอย่างยิ่งขงจื้อ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เป็นผู้นำอุดมการณ์ดังกล่าว การขาดของความสำเร็จของโครงการเขา Confucian เผยปัญหาโดยธรรมชาติของขงจื้อเป็นรากฐานทางศีลธรรมความชอบธรรมที่ทันสมัย และ อาคารรัฐ และข้อจำกัดของประสิทธิภาพสำหรับก่อตั้ง nation-states ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษสำรวจคำถามที่ว่ารัฐสมัยใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียต้องปรัชญาหรือฐาน 'อุดมการณ์' สำหรับการก่อตั้งและความต่อเนื่องของพวกเขา มันต้องใช้เวลาเป็นกรณีศึกษาของสิงคโปร์ Lee Kuan Yew ที่ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในการสร้างความเจริญรุ่งเรืองเป็นรัฐสมัยใหม่ที่หลีกเลี่ยงรากฐานปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ในความโปรดปรานของ 'ประสิทธิภาพ' - การรักษาความปลอดภัยความมั่นคงและความเจริญรุ่งเรือง กระดาษที่ระบุว่ามองใกล้ที่ความคิดของลีของการเป็นผู้นำเผยให้เห็นภาพที่ซับซ้อนมากขึ้น ความกังวลของลีสำหรับความเจริญรุ่งเรืองในอนาคตของสิงคโปร์และมรดกของเขาดังนั้นจึงหมายความว่าเขาต้องการที่จะรักษาความปลอดภัยของสิ่งที่เขาเรียก 'อุดมคติผู้นำ' ที่มีความสำคัญยังขาดในสิงคโปร์ การขอความช่วยเหลือของเขาที่จะ 'ค่าเอเชียและโดยเฉพาะขงจื้อก็ตั้งใจจะให้เป็นผู้นำในอุดมคติดังกล่าว ขาดความสำเร็จของการริเริ่มขงจื้อของเขาแสดงให้เห็นถึงปัญหาที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติของขงจื้อเป็นรากฐานคุณธรรมความถูกต้องทันสมัย​​และรัฐอาคารและข้อ จำกัด ของประสิทธิภาพการทำงานสำหรับการสถาปนาความทันสมัย​​ของรัฐชาติ