constructs. The suggested sequence

constructs. The suggested sequence has worked
well in several instances in producing measures with
desirable psychometric properties (see Churchill et
al., 1974, for one example). Some readers will undoubtedly
disagree with the suggested process or with
the omission of their favorite reliability or validity
coefficient. The following discussion, which details
both the steps and their rationale, shows that some
of these measures should indeed be set aside because
there are better alternatives or, if they are used, that
they should at least be interpreted with the proper
awareness of their shortcomings.
The process suggested is only applicable to multiitem
measures. This deficiency is not as serious as
it might appear. Multi-item measures have much to
recommend them. First, individual items usually have
considerable uniqueness or specificity in that each
item tends to have only a low correlation with the
attribute being measured and tends to relate to other
attributes as well. Second, single items tend to categorize
people into a relatively small number of groups.
For example, a seven-step rating scale can at most
distinguish between seven levels of an attribute. Third,
individual items typically have considerable measurement
error; they produce unreliable responses in the
sense that the same scale position is unlikely to be
checked in successive administrations of an instrument.
All three of these measurement difficulties can be
diminished with multi-item measures: (1) the specificity
of items can be averaged out when they are
combined, (2) by combining items, one can make
relatively fine distinctions among people, and (3) the
reliability tends to increase and measurement error
decreases as the number of items in a combination
increases.
The folly of using single-item measures is illustrated
by a question posed by Jacoby (1978, p. 93):
How comfortable would we feel having our intelligence
assessed on the basis of our response to a single
question?" Yet that's exactly what we do in consumer
research.... The literature reveals hundreds of instances
in which responses to a single question suffice
to establish the person's level on the variable of interest
and then serves as the basis for extensive analysis
and entire articles.
. . . Given the complexity of our subject matter, what
makes us think we can use responses to single items
(or even to two or three items) as measures of these
concepts, then relate these scores to a host of other
variables, arrive at conclusions based on such an
investigation, and get away calling what we have done
"quality research?"
In sum, marketers are much better served with
multi-item than single-item measures of their constructs,
and they should take the time to develop them.
This conclusion is particularly true for those investigating
behavioral relationships from a fundamental

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างการ ลำดับที่แนะนำได้ทำงานในหลายกรณีในการผลิตมาตรการด้วยต้อง psychometric คุณสมบัติ (ดูเคิร์ดโซว์ร้อยเอ็ดal., 1974 เช่นหนึ่ง) บางผู้อ่านจะไม่ต้องสงสัยไม่เห็นด้วย กับการแนะนำกระทำการอันตนชื่นชอบความน่าเชื่อถือหรือมีผลบังคับใช้สัมประสิทธิ์การ การสนทนาต่อไปนี้ รายละเอียดขั้นตอนและผลของพวกเขา แสดงที่มาตรการเหล่านี้ควรแน่นอนกำหนดไว้เนื่องจากมีทางเลือกที่ดีกว่าหรือ ถ้าพวกเขา ใช้ ที่พวกเขาควรที่จะตีความ ด้วยเหมาะสมความตระหนักของนักแสดงการแนะนำใช้ได้เฉพาะกับ multiitemมาตรการการ ขาดนี้ไม่ร้ายแรงเช่นเป็นมันอาจปรากฏขึ้น มีสินค้าหลายวัดมากแนะนำ แรก แต่ละรายการจะมีไม่มากหรือ specificity ในแต่ละสินค้ามีแนวโน้มที่จะ มีเฉพาะความสัมพันธ์ต่ำกับการแสดงที่วัด และมีแนวโน้มที่ เกี่ยวข้องอื่น ๆคุณลักษณะเช่น รายการที่สอง เดี่ยวมักจะ จัดประเภทคนเป็นกลุ่มเล็กตัวอย่าง มาตราจัดอันดับเจ็ดขั้นสามารถมากที่สุดความแตกต่างระหว่างระดับเจ็ดของแอตทริบิวต์ ที่สามสินค้าแต่ละรายการจะมีวัดมากข้อผิดพลาด พวกเขาผลิตไม่ตอบสนองในการรู้สึกว่าขนาดตำแหน่งไม่น่าจะตรวจสอบในการจัดการต่อการทั้งสามมีความยากลำบากเหล่านี้วัดได้ลดลง ด้วยมาตรการหลายรายการ: (1) specificity ที่สินค้าสามารถถูก averaged ออกเมื่อใดรวม, (2) โดยการรวมรายการที่ หนึ่งสามารถทำให้ค่อนข้างดีข้อแตกต่างระหว่างบุคคล และ (3) การความน่าเชื่อถือมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น และข้อผิดพลาดในการวัดลดลงเป็นจำนวนสินค้าในชุดเพิ่มขึ้นแสดงความโง่เขลาของการใช้มาตรการสินค้าเดียวโดยคำถามโดย Jacoby (1978, p. 93):วิธีสะดวกสบายจะเรารู้สึกมีปัญญาของเราหรือไม่ประเมิน โดยการเดียวคำถาม" แต่ ที่เป็นสิ่งที่เราทำในผู้บริโภควิจัย... วรรณกรรมการเปิดเผยของอินสแตนซ์ตอบคำถามเดียวพอสร้างของบุคคลระดับตัวแปรที่น่าสนใจแล้วการทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับการวิเคราะห์อย่างละเอียดและบทความทั้งหมด. . . กำหนดความซับซ้อนของเรื่องของเรา สิ่งทำให้เราคิดว่า เราสามารถใช้คำตอบสินค้าเดียว(หรือสอง หรือสาม) เป็นมาตรการเหล่านี้แนวคิด สัมพันธ์คะแนนเหล่านี้แล้วความอื่น ๆตัวแปร มาถึงบทสรุปตามเช่นการตรวจสอบ และเรียกสิ่งที่เราได้ทำไปได้"วิจัยคุณภาพ"ในผลรวม ตลาดดีเสิร์ฟพร้อมหลายรายการกว่าสินค้าเดียววัดโครงสร้างของพวกเขาและควรใช้เวลาในการพัฒนาเหล่านั้นบทสรุปนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ตรวจสอบพฤติกรรมความสัมพันธ์จากพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้าง ลำดับที่แนะนำได้ทำงานได้ดีในหลายกรณีมาตรการในการผลิตที่มีคุณสมบัติที่พึงประสงค์ทางจิตวิทยา(ดูเชอ et al., 1974, ตัวอย่างหนึ่ง) ผู้อ่านบางคนไม่ต้องสงสัยจะไม่เห็นด้วยกับกระบวนการที่แนะนำหรือการละเลยของความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องโปรดของพวกเขามีค่าสัมประสิทธิ์ การอภิปรายต่อไปนี้ซึ่งรายละเอียดขั้นตอนทั้งในและเหตุผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าบางส่วนของมาตรการเหล่านี้จริงๆ ควรจะตั้งสำรองเพราะมีทางเลือกที่ดีกว่าหรือถ้าพวกเขาจะใช้ที่พวกเขาอย่างน้อยควรจะตีความด้วยความเหมาะสมความตระหนักถึงความบกพร่องของพวกเขา. ขั้นตอนที่แนะนำใช้ได้เฉพาะกับ multiitem มาตรการ ขาดนี้ไม่ได้ร้ายแรงที่สุดเท่าที่มันอาจจะปรากฏ มาตรการหลายรายการมีมากที่จะแนะนำให้พวกเขา ครั้งแรกแต่ละรายการจะมีเอกลักษณ์หรือความจำเพาะมากในแต่ละรายการมีแนวโน้มที่จะมีเพียงความสัมพันธ์กับต่ำแอตทริบิวต์ถูกวัดและมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับคนอื่นๆคุณลักษณะเช่นกัน ประการที่สองรายการเดียวที่มีแนวโน้มที่จะจัดหมวดหมู่ของผู้คนเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของกลุ่ม. ยกตัวอย่างเช่นมาตราส่วนเจ็ดขั้นตอนที่มากที่สุดสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างเจ็ดระดับของแอตทริบิวต์ ประการที่สามแต่ละรายการมักจะมีการวัดมากข้อผิดพลาด; พวกเขาผลิตการตอบสนองที่ไม่น่าเชื่อถือในแง่ที่ว่าตำแหน่งระดับเดียวกันไม่น่าจะได้รับการตรวจสอบในการบริหารงานต่อเนื่องของเครื่องดนตรี. ทั้งสามของความยากลำบากในการวัดเหล่านี้สามารถลดลงด้วยมาตรการหลายรายการ ได้แก่ (1) ความจำเพาะของรายการที่สามารถเฉลี่ยออกเมื่อพวกเขาจะรวมกัน (2) โดยการรวมรายการหนึ่งสามารถสร้างความแตกต่างที่ค่อนข้างดีในหมู่คนและ(3) ความน่าเชื่อถือมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นและข้อผิดพลาดการวัดลดลงตามจำนวนรายการในการรวมกันเพิ่มขึ้น. ความโง่เขลาของการใช้เดียว มาตรการรายการจะแสดงโดยคำถามที่ถูกวางโดยจาโคบี(1978, หน้า 93.) วิธีที่สะดวกสบายเราจะรู้สึกมีหน่วยสืบราชการลับของเราประเมินบนพื้นฐานของการตอบสนองของเราที่จะเดียวคำถาม"แต่นั่นคือสิ่งที่เราทำในผู้บริโภควิจัย .. .. วรรณกรรมเผยให้เห็นหลายร้อยกรณีที่การตอบสนองต่อคำถามเดียวพอเพียงที่จะสร้างระดับของบุคคลที่เกี่ยวกับตัวแปรที่น่าสนใจและจากนั้นทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับการวิเคราะห์อย่างกว้างขวางและบทความทั้งหมด.... ได้รับความซับซ้อนของเรื่องของเรา สิ่งที่ทำให้เราคิดว่าเราสามารถใช้การตอบสนองต่อรายการเดียว(หรือแม้กระทั่งสองหรือสามรายการ) มาตรการเหล่านี้แนวความคิดแล้วความสัมพันธ์คะแนนเหล่านี้ไปยังโฮสต์ของอื่นๆตัวแปรมาถึงข้อสรุปที่อยู่บนพื้นฐานเช่นการตรวจสอบและได้รับไปเรียกสิ่งที่เราทำ"วิจัยที่มีคุณภาพ?" สรุปนักการตลาดจะได้รับดีมากกับรายการหลายกว่ามาตรการเดียวรายการของโครงสร้างของพวกเขาและพวกเขาควรจะใช้เวลาในการพัฒนาพวกเขา. ข้อสรุปนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ตรวจสอบความสัมพันธ์ของพฤติกรรมจากพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้าง . าดับได้ทำงาน
ดีในหลายกรณีในการผลิตมาตรการที่มีคุณสมบัติที่พึงประสงค์ ( เห็นจิต

เชอร์ชิลล์ et al . , 1974 , สำหรับตัวอย่างหนึ่ง ) ผู้อ่านบางคนจะไม่ต้องสงสัย
เห็นด้วยกับข้อเสนอแนะกระบวนการหรือ
การละเลยของความน่าเชื่อถือของพวกเขาชื่นชอบหรือสัมประสิทธิ์ความตรง

การสนทนาต่อไปนี้ ซึ่งรายละเอียดขั้นตอนและเหตุผล
ทั้งสองของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าบาง
มาตรการเหล่านี้แน่นอนควรจะเมินเฉยเพราะ
มีดีกว่าทางเลือก หรือ ถ้า พวกเขาจะใช้ที่
อย่างน้อยเขาควรจะถูกตีความกับการรับรู้ที่เหมาะสม

ของข้อบกพร่องของพวกเขา กระบวนการแนะนำเป็นเพียงสามารถใช้ได้กับ multiitem
มาตรการ ภาวะนี้ไม่ซีเรียส
มันอาจปรากฏขึ้น มาตรการหลายรายการมีมาก

แนะนำให้พวกเขา ครั้งแรกแต่ละรายการมักจะมีเอกลักษณ์มากในที่เฉพาะเจาะจง หรือ

แต่ละรายการมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับคุณลักษณะต่ำ
ถูกวัด และมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับอื่น ๆ
คุณลักษณะเช่นกัน ประการที่สอง รายการเดียวมีแนวโน้มที่จะจัดหมวดหมู่
คนเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของกลุ่ม
ตัวอย่างเช่น เจ็ดขั้นตอน ระดับสามารถที่ที่สุด
แยกแยะระหว่างเจ็ดระดับของแอตทริบิวต์ .3

แต่ละรายการมักจะมีความคลาดเคลื่อนมาก พวกเขาผลิตการตอบสนองที่ไม่น่าเชื่อถือใน
รู้สึกว่าตำแหน่งระดับเดียวกันไม่น่าจะ
ตรวจสอบการบริหารงานต่อเนื่องของตราสาร .
3 การวัดความยากลำบากเหล่านี้จะลดลง ด้วยมาตรการหลายรายการ

( 1 ) ความจำเพาะของรายการสามารถ เฉลี่ยเมื่อมี
รวม( 2 ) โดยการรวมรายการ หนึ่งสามารถทำค่อนข้างดี
ความแตกต่างในหมู่ประชาชน และ ( 3 )
2 มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น และลดความคลาดเคลื่อนจากการวัด
เป็นหมายเลขของรายการในการรวมกัน

ความโง่เพิ่มขึ้น การใช้มาตรการรายการเดียวคือภาพประกอบ
โดยคำถามที่ posed โดยเจโคบี้ ( 1978 , p . 93 ) :

แล้วเราจะรู้สึกสบาย มีปัญญาของเราประเมินบนพื้นฐานของการตอบสนองของเราที่จะถามคำถามเดียว
" ? แต่นั่นคือสิ่งที่เราทำในการวิจัยผู้บริโภค
. . . . . . . วรรณกรรมพบร้อยของอินสแตนซ์
ที่ตอบสนองคำถามเดียวพอ
เพื่อสร้างระดับของบุคคลในตัวแปรของดอกเบี้ย
แล้วบริการเป็นพื้นฐานสำหรับการวิเคราะห์อย่างละเอียดและบทความทั้งหมด
.
. . . . . . . ระบุความซับซ้อนของเรื่องอะไร
ของเราทำให้เราคิดว่าเราสามารถใช้ตอบสนอง

( หรือแม้แต่รายการเดียว สอง หรือ สามรายการ ) เป็นมาตรการของแนวคิดเหล่านี้
แล้วบอกคะแนนเหล่านี้กับโฮสต์ของตัวแปรอื่น ๆ
, มาถึงข้อสรุปตามเช่น
การสืบสวน และออกไปเรียกสิ่งที่เราได้ทำ
" คุณภาพการวิจัย " ?
สรุปได้ดีมาก เสิร์ฟกับนักการตลาดหลายรายการกว่ามาตรการ
รายการเดียวของพวกเขา
โครงสร้างและพวกเขาควรใช้เวลาพัฒนา .
สรุป นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้สืบสวน
พฤติกรรมความสัมพันธ์จากพื้นฐาน