Making Relations SpecialWhen I was

Making Relations Special

When I was a kid, my Mom liked to make breakfast food for dinner every now and then. And I remember one night in particular when she had made dinner after a long, hard day at work. On that evening so long ago, my Mom placed a plate of eggs, sausage and extremely burned biscuits in front of my dad. I remember waiting to see if anyone noticed! Yet all dad did was reached for his biscuit, smile at my Mom and ask me how my day was at school. I don’t remember what I told him that night, but I do remember watching him smear butter and jelly on that biscuit and eat every bite!

When I got up from the table that evening, I remember hearing my Mom apologize to my dad for burning the biscuits. And I’ll never forget what he said: “Honey, I love burned biscuits.”

Later that night, I went to kiss Daddy good night and I asked him if he really liked his biscuits burned. He wrapped me in his arms and said, “Your Momma put in a hard day at work today and she’s real tired. And besides – a little burned biscuit never hurt anyone!”

Moral: Life is full of imperfect things and imperfect people. I’m not the best at hardly anything, and I forget birthdays and anniversaries just like everyone else. But what I’ve learned over the years is that learning to accept each others faults – and choosing to celebrate each others differences – is one of the most important keys to creating a healthy, growing, and lasting relationship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำให้ความสัมพันธ์พิเศษเมื่อผมเป็นเด็ก แม่ของฉันชอบไปให้อาหารเช้าเย็นทุกขณะนี้แล้ว และผมจำได้ว่า คืนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอได้ทำอาหารเย็นหลังจากวันยาวนาน ยากที่ทำงาน บนที่เย็นนาน มา แม่วางจานไข่ ไส้กรอก และขนมปังเผามากหน้าพ่อ ผมจำได้ว่า รอดูถ้าทุกคนสังเกตเห็น แต่คุณพ่อทั้งหมดจนถึงเขาบิสกิต ยิ้มที่แม่ของฉัน และถามฉันว่าวันของฉันเป็นโรงเรียน จำไม่ได้ว่าบอกเขาคืนนั้น แต่ผมจำได้ว่า ดู เขาละเลงเนยและแยมบนขนมที่กินทุกคำเมื่อฉันตื่นจากตารางว่า ยามเย็น ผมจำได้ว่า ได้ยิน แม่ของฉันขอให้พ่อเผาบิสกิตด้วย และฉันจะลืมสิ่งที่เขากล่าวว่า: "น้ำผึ้ง ฉันรักเผาบิสกิต"ภายหลังคืนนั้น ผมจะจูบคืนที่ดีของพ่อ และฉันถามเขาถ้า เขาชอบขนมปังของเขาเผา เขาห่อผมในอ้อมแขนของเขา และกล่าว ว่า "ชุดนักเรียนของคุณใส่ในวันทำงานวันนี้ และเธอจะเหนื่อยจริง และนอกจาก – บิสกิตเผาเล็กน้อยเคยทำร้ายใคร"คุณธรรม: ชีวิตเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่สมบูรณ์และไม่สมบูรณ์คน ฉันไม่พร้อมค็อกเทล และลืมวันเกิดและวันครบรอบเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ แต่สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในปี ที่เรียนรู้ที่จะยอมรับผิดแต่ละคน – และการเฉลิมฉลองต่างกัน – เป็นหนึ่งในคีย์สำคัญในการสร้างสุขภาพที่ดี เติบโต และความสัมพันธ์ที่ยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้ความสัมพันธ์พิเศษเมื่อผมยังเป็นเด็กแม่ของฉันชอบที่จะทำให้อาหารอาหารเช้าสำหรับอาหารค่ำทุกขณะนี้แล้ว และผมจำได้ว่าคืนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอได้ทำอาหารเย็นหลังจากที่ยาววันที่ทำงานหนัก ในตอนเย็นที่นานที่ผ่านมาแม่ของฉันวางจานของไข่, ไส้กรอกและขนมปังกรอบเผามากในด้านหน้าของพ่อของฉัน ผมจำได้ว่ารอคอยที่จะดูว่าใครสังเกตเห็น! แต่พ่อไม่ทั้งหมดก็มาถึงสำหรับบิสกิตของเขายิ้มให้แม่ของฉันและถามฉันว่าวันของฉันอยู่ที่โรงเรียน ผมจำไม่ได้ว่าสิ่งที่ผมบอกเขาในคืนนั้น แต่ฉันจำได้เฝ้าดูเขาละเลงเนยและเยลลี่บนบิสกิตและกินทุกกัด! เมื่อฉันลุกขึ้นจากโต๊ะในเย็นวันนั้นผมจำได้ว่าได้ยินแม่ของฉันขอโทษสำหรับพ่อของฉัน การเผาไหม้บิสกิต และฉันจะไม่ลืมสิ่งที่เขากล่าวว่า "ที่รักฉันรักการเผาบิสกิต." ต่อมาในคืนนั้นผมไปจูบพ่อคืนที่ดีและผมก็ถามเขาว่าเขาชอบบิสกิตของเขาถูกเผา เขาห่อฉันในอ้อมแขนของเขาและกล่าวว่า "แม่ของคุณใส่ในวันทำงานอย่างหนักในวันนี้และเธอเหนื่อยจริง และนอกจากนี้ - บิสกิตเผาเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เคยทำร้ายใคร "! คุณธรรม: ชีวิตเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่สมบูรณ์และผู้คนที่ไม่สมบูรณ์ ฉันไม่ได้เป็นที่ดีที่สุดที่แทบไม่มีอะไรและฉันลืมวันเกิดและวันครบรอบเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ แต่สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ปีที่ผ่านมาก็คือการเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดพลาดของแต่ละคน - และเลือกที่จะเฉลิมฉลองความแตกต่างของแต่ละคนอื่น ๆ - เป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญที่สุดในการสร้างสุขภาพการเจริญเติบโตและความสัมพันธ์อันยั่งยืน