At that moment, Chu Feng was holdin

At that moment, Chu Feng was holding his sliced off arm. He raised his head, and looked at Ya Fei, Murong Wan, as well as Murong Xun, who was fighting Xuan Xiaochao. Killing intent was fully revealed within his eyes, and he coldly said, “There will be one day when I will have all of you pay the most painful price for what you’ve done today.”

After speaking, Chu Feng looked again at Xuan Xiaochao. He discovered that even though Xuan Xiaochao was strong and appeared to be equal to Murong Xun, he could faintly tell that Xuan Xiaochao was actually a bit weaker than Murong Xun. Sooner or later, he would be defeated.

So, after Chu Feng said thanks quietly, he didn’t hesitate any longer and quickly escaped.

Chu Feng walked a long distance away. Even though he kept on concealing his aura on the road, he didn’t dare to be careless in any way because he knew Murong Xun had special techniques—ones that could find him. Otherwise, he wouldn’t have found their concealed location earlier.

Chu Feng kept on running for several hours, and arrived at the border regions of the Depraved Ravine. Here, there was a vast lake. Chu Feng planned to jump in and first wash his wounds.

However, when he descended from the sky, and saw himself in a bloody and bruised state on the mirror-like lake surface, there was a very bitter feeling in his heart.

At that instant, there was no anger. What he felt was only heartache. After he was unable to feel Eggy’s existence, it was akin to his heart being empty as well. That feeling was simply no different from losing a part of his soul.

Eggy—there was not a moment she wasn’t with Chu Feng. She was already in Chu Feng’s body shortly after he was born. To Chu Feng, Eggy was not just a World Spirit. She was more like a friend who he confided very closely with; she was a part of himself.

*poof*

Suddenly, Chu Feng hovered in the air, half-kneeling above the surface of the lake. His eyes were reddened, tears dropping. Even his body was shaking. For the first time in his life, he made choking sounds.

As they say: “Men do not cry easily because they are not sorrowful enough”. Likely, Chu Feng now, was.

Drops of tears fell down, with it a bit of sharp-red blood. They fell into the lake, and although enormous ripples would not be created, they still carried the heartbroken feelings of Chu Feng, the steel-blooded man who didn’t fear anything.

“Eggy…” Chu Feng lightly called out Eggy’s name. Oh, how much did he hope to hear Eggy’s response. If that were the case, how great would it be.

“What the hell are you crying about? I haven’t died yet.” But, just at that moment, something surprising Chu Feng was that he actually heard Eggy’s voice.

“Eggy, it’s you?” Chu Feng immediately rejoiced upon hearing that. He quickly stood up, and looked around. But soon, his cheerful emotions became deep disappointment.

He found out that he wasn’t just unable to see Eggy, within his heart, he was still unable to feel the connection between him and Eggy. She simply did not exist, so how could she talk to him? It appeared that it was only his imagination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนั้น ชู ฟงรั้งของเขาหั่นบาง ๆ ปิดแขน เขายกศีรษะของเขา และมองที่คุณ Fei มูรอง วาน เช่นเดียวกับ มู่หรงซุ่น ผู้ต่อสู้ ซวน xiaochao . เจตนาฆ่าถูกเปิดเผยภายในดวงตาของเขา และเขาอย่างเย็นชาว่า " มันจะมีวันที่ฉันจะมีทั้งหมดของที่คุณจ่ายราคาที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับสิ่งที่คุณทำในวันนี้ "หลังจากพูด ชู ฟงดูซวน xiaochao . เขาค้นพบว่า แม้ว่าซวน xiaochao แข็งแรง จึงเท่ากับ มูรอง ซุน เขาสามารถบอกได้ว่าจริงๆแล้ว xiaochao บางๆซวนเล็กน้อยอ่อนแอกว่ามูรยองซุน ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะต้องแพ้ดังนั้น หลังจาก ชู ฟง กล่าวขอบคุณเบาๆ เขาไม่ลังเลอีกต่อไปแล้วรีบหนีไปชู ฟงเดินไกลออกไป แม้ว่าเขาพยายามปกปิดกลิ่นอายของเขาบนถนน เขาไม่กล้าที่จะประมาทในทางใด เพราะเขารู้ว่า มู่หรงซุ่นมีเทคนิคพิเศษที่สามารถตามหาเขาได้ มิฉะนั้นแล้วเขาจะไม่ได้พบพวกเขาปกปิดตำแหน่งก่อนหน้านี้ชูเฟิงเอาแต่วิ่งหลายชั่วโมงและมาถึงในพื้นที่ชายแดนของชั่วช้าหุบเขา ที่นี่มีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ ชู ฟงวางแผนที่จะกระโดดในและก่อนล้างบาดแผลของเขาอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาลงมาจากท้องฟ้า และเห็นตัวเองในเลือดช้ำ สภาพในกระจกเหมือนพื้นผิวทะเลสาบ มันเป็นความรู้สึกที่ขมขื่นมาก ในใจของเขาตอนนั้น ไม่มีความโกรธ สิ่งที่เขารู้สึกคือความเจ็บปวด หลังจากที่เขาไม่สามารถรู้สึกถึงการดำรงอยู่รำคาญ มันก็คล้ายกับหัวใจของเขาว่างเปล่าเช่นกัน ความรู้สึกนั้นก็ไม่แตกต่างจากการสูญเสียเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของเขาไข่มีช่วงเวลาที่ไม่เธอไม่ได้อยู่กับ ชู ฟง เธออยู่ในร่างของ ชู ฟงไม่นานหลังจากที่เขาเกิด กับ ชู ฟง ไข่ไม่ได้เป็นแค่โลกวิญญาณ เธอเหมือนเพื่อนที่เขาไว้ใจมากอย่างใกล้ชิดกับ เธอเป็นส่วนหนึ่งของตัวเขาเอง* กะเทย *จู่ๆ ชู ฟงลอยอยู่ในอากาศ ครึ่งคุกเข่าอยู่เหนือพื้นผิวของทะเลสาบ ตา reddened น้ำตาตก แม้ร่างกายของเขาสั่น เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา เขาทำให้สำลักเสียงพวกเขากล่าวว่า : " ผู้ชายไม่ร้องไห้ง่ายๆ เพราะพวกเขาจะไม่ทุกข์ใจมากพอแล้ว " อาจ ชู ฟง ตอนนี้เป็นหยดน้ําตาหล่นลงกับบิตของคมสีแดงโลหิต พวกเขาตกลงไปในทะเลสาบ และแม้ว่าจะไม่สามารถสร้างระลอกใหญ่ ก็ยังแบกความรู้สึกเจ็บปวดของ ชู ฟง สายเลือดเหล็ก คนที่ไม่กลัวอะไรเลย" รำคาญ . . . . . . . " ชู ฟงเบาๆ เรียกไข่เป็นชื่อ โอ้ เท่าไหร่ เขาหวังว่าจะได้ยินรำคาญของการตอบสนอง ถ้าเป็นกรณีนี้ , วิธีที่ดีก็เป็นได้" อะไรกันคุณร้องไห้เรื่องอะไร ฉันยังไม่อยากตาย แต่ชั่วขณะนั้น บางอย่างที่น่าประหลาดใจ ชู ฟงที่เขาได้ยินเสียงไข่ของ" รำคาญเหรอคะ ? " ชู ฟงทันทีดีใจเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขารีบลุกขึ้น และมองไปรอบ ๆ แต่เร็ว ๆนี้ อารมณ์ร่าเริงของเขากลายเป็นความผิดหวังลึกเขาพบว่าเขาไม่ใช่แค่ไม่สามารถเห็นไข่ ภายในหัวใจของเขา เขายังไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขา และ ไข่ เธอก็ไม่ได้อยู่ แล้วเธอจะพูดกับเขา ปรากฎว่า มันเป็นเพียงจินตนาการของเขา