4.2. Critical and optimal photoperi

4.2. Critical and optimal photoperiods
Previous studies used different day-lengths or strategies to
obtain the LD for lisianthus flowering; there were 14 h (LugassiBen-Hamo et al., 2010), 16 h (Zaccai and Edri, 2002), 18 h
(Harbaugh, 1995), 20 h (Islam et al., 2005), and 4 h night-break
treatments (Yamada et al., 2008, 2009). None of these studies identified the critical or optimal photoperiod for lisianthus flowering.
We conducted a systematic study with 7 types of photoperiods,
which made it clear that the critical photoperiod that induced TDC
to flower was 14 h. In addition, there were no significant differences
in both the flowering time and the flowering quality between 14 h
and the longer photoperiods, except 24 h (Table 1). Compared with
plants that were treated by 24 h, TDC plants that were treated with
14 h were lower in height and greater in leaf number, which are
better characteristics for a garden cultivar. Therefore, in consideration of the higher flowering quality and less electrical energy,
the optimal photoperiod for promoting TDC flowering was the 14 h
day-length.
4.3. Effect of photoperiod on growth and flowering
In the first experiment, the TDC plant height significantly
increased at the time to first flower opening under longer photoperiods compared with SDs (10 h and 12 h) (Table 1). Zaccai and
Edri (2002) found that the stem length of lisianthus ‘Heidi Deep
Blue’ was enhanced under the LD treatment at day 60 when grown
in either winter or summer. A similar increase in stem length was
also found in C. lanceolata when exposed to an inductive LD treatment (Damann and Lyons, 1993). The significant increase in stem
length or plant height under LD conditions may be due to the longer
time for carbohydrate production through photosynthesis or may
be due to an increase in endogenous GA, similar to Arabidopsis
plants (Hedden, 1999).
Our results showed that the leaf number decreased under inductive LDs compared with SDs. The node number is equivalent to the
leaf number. In other reports, in addition to the faster floral transition under LD, the decrease in node number on the main stem at
Fig. 3. Correlation between flower differentiation phase (DP) and leaf number, plant height, weeks after sowing, crown diameter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. สำคัญ และดีที่สุด photoperiodsการศึกษาก่อนหน้านี้ใช้วันยาวแตกต่างกันหรือกลยุทธ์การรับ LD สำหรับ lisianthus ดอก มี 14 h (ฮาโมะ LugassiBen et al. 2010), 16 ชม. (Zaccai และ Edri, 2002), 18 h(Harbaugh, 1995) h 20 (อิสลาม et al. 2005), และ 4 h แบ่งคืนการรักษา (ยามาดะ et al. 2008, 2009) ไม่มีการศึกษาเหล่านี้ระบุช่วงแสงที่เหมาะสม หรือสำคัญสำหรับ lisianthus ดอกเราดำเนินการศึกษาอย่างเป็นระบบ มี 7 ชนิดของ photoperiodsซึ่งทำให้มันชัดเจนที่ช่วงแสงสำคัญที่บริษัททีดีซีดอกไม้ได้ 14 ชม นอกจากนี้ มีไม่มีความแตกต่างกันในเวลาออกดอกและคุณภาพดอกระหว่าง 14 hและ photoperiods อีกต่อไป ยกเว้น 24 ชม. (ตาราง 1) เมื่อเทียบกับพืชที่ได้รับการรักษา โดย 24 ชั่วโมง บริษัททีดีซีพืชที่ได้รับการรักษาด้วย14 h ถูกล่างสูง และมากขึ้นในใบหมายเลข ซึ่งเป็นลักษณะที่ดีสำหรับพันธุ์สวน ดังนั้น ในดอกที่มีคุณภาพสูง และ ประหยัด พลังงานไฟฟ้าช่วงแสงที่เหมาะสมสำหรับการส่งเสริมบริษัททีดีซีดอกถูก 14 h-ยาว4.3. ผลของช่วงแสงในการเจริญเติบโตและออกดอกในการทดลองครั้งแรก บริษัททีดีซีความสูงของต้นอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเวลาแรกดอกไม้เปิดใต้ยาว photoperiods เปรียบเทียบกับสารเคมี (10 ชม.และ 12 ชม.) (ตารางที่ 1) Zaccai และEdri (2002) พบว่าความยาวลำต้นของ lisianthus ' Heidi ลึกสีฟ้า ' มีการปรับปรุงภายใต้การรักษา LD วัน 60 เมื่อปลูกในฤดูหนาวหรือฤดูร้อน เพิ่มเป็นคล้ายก้านยาวขึ้นนอกจากนี้ยัง พบใน C. lanceolata เมื่อสัมผัสการรักษา LD อุปนัย (Damann และรส 1993) การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในลำต้นความยาวหรืออาคารสูงภายใต้เงื่อนไข LD อาจเนื่องมาจากอีกต่อไปเวลาสำหรับการผลิตคาร์โบไฮเดรตที่ผ่านการสังเคราะห์แสงหรือพฤษภาคมไม่สามารถเพิ่มภายนอก GA คล้ายกับ Arabidopsisพืช (Hedden, 1999)ผลของเราแสดงให้เห็นว่า หมายเลขของใบลดลงภายใต้ LDs อุปนัยเทียบกับ SDs หมายเลขโหนจะเท่ากับการหมายเลขใบ ในรายงานอื่น ๆ นอกเหนือจากการเปลี่ยนดอกไม้เร็วภายใต้ LD หมายเลขโหนบนลำต้นหลักที่ลดลงรูป 3 ความสัมพันธ์ระหว่างดอกไม้สร้างความแตกต่างเฟส (DP) และหมายเลขใบ ความสูงของพืช สัปดาห์หลังหว่าน คราวน์เส้นผ่าศูนย์กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 photoperiods ที่สำคัญและที่ดีที่สุด
การศึกษาก่อนหน้าใช้วันความยาวแตกต่างกันหรือกลยุทธ์ที่จะ
ได้รับ LD สำหรับดอก lisianthus; มี 14 h (LugassiBen-Hamo et al., 2010), 16 ชั่วโมง (Zaccai และ Edri, 2002), 18 ชั่วโมง
(Harbaugh, 1995), 20 H (อิสลาม et al., 2005) และ 4 ชั่วโมงคืนพัก
การรักษา (ยามาดะ et al., 2008, 2009) ไม่มีการศึกษาเหล่านี้ระบุช่วงแสงที่สำคัญหรือที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการออกดอก lisianthus.
เราดำเนินการระบบการศึกษามี 7 ประเภท photoperiods,
ซึ่งทำให้มันชัดเจนว่าแสงที่สำคัญที่เหนี่ยวนำให้เกิด TDC
ดอกไม้ 14 ชั่วโมง นอกจากนี้ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ทั้งในเวลาออกดอกและคุณภาพการออกดอกระหว่างวันที่ 14 ชั่วโมง
และ photoperiods อีกต่อไปยกเว้น 24 ชั่วโมง (ตารางที่ 1) เมื่อเทียบกับ
พืชที่ได้รับการรักษาโดย 24 ชั่วโมง, พืช TDC ที่ได้รับการรักษาด้วย
14 ชั่วโมงที่ผ่านมาลดลงในความสูงและมากขึ้นในจำนวนใบซึ่งเป็น
ลักษณะที่ดีกว่าสำหรับพันธุ์สวน ดังนั้นในการพิจารณาของที่มีคุณภาพที่สูงขึ้นและการออกดอกพลังงานไฟฟ้าน้อยกว่า
ช่วงแสงที่ดีที่สุดสำหรับการส่งเสริม TDC ออกดอกเป็น 14 ชั่วโมง
ต่อวันความยาว.
4.3 ผลกระทบของแสงต่อการเจริญเติบโตและการออกดอก
ในการทดลองครั้งแรกที่ความสูงของพืช TDC อย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มขึ้นในเวลาที่จะมีการเปิดดอกครั้งแรกภายใต้ photoperiods อีกต่อไปเมื่อเทียบกับเอกสารความปลอดภัย (10 ชั่วโมงและ 12 ชั่วโมง) (ตารางที่ 1) Zaccai และ
Edri (2002) พบว่าความยาวของลำต้น lisianthus 'ไฮดี้ลึก
สีฟ้า' ถูกเพิ่มขึ้นภายใต้การรักษา LD ในวันที่ 60 เมื่อปลูก
ได้ทั้งในฤดูหนาวหรือฤดูร้อน เพิ่มขึ้นที่คล้ายกันในความยาวลำต้นถูก
นอกจากนี้ยังพบใน C. lanceolata เมื่อสัมผัสกับการรักษา LD อุปนัย (Damann และลียง, 1993) การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในลำต้น
ยาวหรือความสูงของพืชภายใต้เงื่อนไข LD อาจจะเป็นเพราะอีกต่อไป
เวลาสำหรับการผลิตคาร์โบไฮเดรตผ่านการสังเคราะห์หรืออาจ
จะเกิดจากการเพิ่มขึ้นของภายนอก GA คล้ายกับ Arabidopsis
พืช (Hedden, 1999).
ผลของเราแสดงให้เห็นว่า จำนวนใบลดลงภายใต้เอสอุปนัยเมื่อเทียบกับ SDS จำนวนโหนดเทียบเท่ากับ
จำนวนใบ ในรายงานอื่น ๆ ที่นอกเหนือไปจากการเปลี่ยนแปลงดอกไม้เร็วขึ้นภายใต้เหอะลดลงของจำนวนโหนดบนลำต้นหลักที่
รูป 3. ความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างของเฟสดอกไม้ (DP) และจำนวนใบความสูงของต้นสัปดาห์หลังหยอดเมล็ดขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางมงกุฎ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . ที่สำคัญและเหมาะสม photoperiodsการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้ความยาววันอื่นหรือกลยุทธ์ได้รับ LD สำหรับ ดอกไลเซนทัส มี 14 H ( lugassiben ปลามังกร et al . , 2010 ) , H ( zaccai 16 และ 18 ชั่วโมง edri , 2002 )( ฮาร์บอ , 1995 ) , 20 H ( ศาสนาอิสลาม et al . , 2005 ) , และ 4 ชั่วโมง พัก คืนการรักษา ( ยามาดะ et al . , 2008 , 2009 ) ไม่มีการศึกษาเหล่านี้ระบุวิกฤตหรือเหมาะสมสำหรับลิซิแอนธัสไม่ออกดอกเราทำการศึกษาอย่างเป็นระบบด้วย photoperiods 7 ชนิด ,ซึ่งทำให้มันชัดเจนว่าวิกฤตที่นำแสงผลิตภัณฑ์ให้ดอกไม้เป็น 14 ชั่วโมง นอกจากนี้ ไม่มีความแตกต่างทั้งในเวลาออกดอกและดอกคุณภาพระหว่าง 14 ชม.และอีก photoperiods ยกเว้น 24 H ( ตารางที่ 1 ) เมื่อเทียบกับพืชที่ได้รับการรักษาโดย 24 ชั่วโมง ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการรักษาด้วยพืช14 ชั่วโมงลดความสูงและจำนวนใบมากขึ้น ซึ่งเป็นลักษณะที่ดีสำหรับพันธุ์ที่สวน ดังนั้น ในการพิจารณาของดอกที่มีคุณภาพสูงกว่าและไฟฟ้าพลังงานน้อยกว่าแสงที่ดีที่สุดสำหรับการส่งเสริมผลิตภัณฑ์ออกดอกเป็น 14 ชม.ความยาวของวัน4.3 . ผลของช่วงแสงต่อการเจริญเติบโตและการออกดอกในการทดลองแรกปลูก TDC ความสูงอย่างมากเพิ่มขึ้นในเวลาแรกบานภายใต้อีกต่อไป photoperiods เทียบกับ SDS ( 10 ชั่วโมงและ 12 ชั่วโมง ) ( ตารางที่ 1 ) zaccai และedri ( 2002 ) พบว่า ลำต้น ความยาวของไลเซนทัส " ไฮดี ลึกสีฟ้าเพิ่มขึ้นภายใต้ LD รักษา 60 วัน เมื่อปลูกในในฤดูหนาวหรือฤดูร้อน เพิ่มความยาวสเต็ม ก็คล้ายกันนอกจากนี้ยังพบในค . lanceolata เมื่อสัมผัสกับการอุปนัย ( damann LD และ ลียง , 1993 ) ที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในต้นความยาวหรือความสูงของพืชภายใต้สภาวะ LD อาจจะเนื่องจากการอีกต่อไปเวลาในการผลิตคาร์โบไฮเดรตผ่านการสังเคราะห์แสง หรืออาจเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในกายภายนอกคล้ายกับ Arabidopsisพืช ( hedden , 1999 )ผลของเราแสดงให้เห็นว่าใบเลขที่ลดลงใต้โบถส์อุปนัยเมื่อเทียบกับ SDS . ปมจำนวนเทียบเท่ากับเลขที่ใบ ในรายงานอื่น ๆ นอกจากได้เร็วขึ้นการเปลี่ยนแปลงภายใต้ดอกไม้ LD , ลดจำนวนโหนดบนลำต้นหลักในรูปที่ 3 ความสัมพันธ์ระหว่างระยะความแตกต่างดอกไม้ ( DP ) และจำนวนใบ ความสูงต้นสัปดาห์หลังปลูก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง มงกุฎ