For most people, the immediate objection to the claim that minds are brains is that it conflicts with
their religious beliefs about immortality. Their faith says that God created souls that can survive the
death of their bodies. But I argued earlier in this chapter that there is no good evidence for
immortality, and in the previous chapter I showed why evidence provides a better way of justifying
beliefs than does faith. Another sweeping rejection of my approach would be the postmodernist
charge that I dogmatically ignore the philosophical view currently dominant in cultural studies that the
world is just a text and that science is just one of many equally good ways of talking about it. My
defense of evidence over faith in Chapter 2 is one part of a response to this view, and a further
response will be found in Chapter 4's discussion of the nature of reality and its independence of mind.
Mind-brain identity often seems intuitively implausible even to nonreligious people, because the
conceptual schemes that we acquire from our cultures are inherently dualist. Languages from Hebrew
to Greek to English have terms for mind and spirit that seem to designate nonphysical entities.
Children learn from their parents to see their thoughts and feelings as intrinsically different from the
states of their bodies. People's conscious experiences strongly suggest to them that their minds are
making free choices independent of biological causes. The Brain Revolution requires a major
conceptual shift to reclassify states of mind as neural.
Some philosophers have used such dualist intuitions to challenge mind-brain identity through
thought experiments. The most prevalent is the “zombie” argument, which goes like this. Imagine
people who are just like us in all physical respects but differ only in that they lack consciousness.
Call them zombies, although they are not like the fearsome zombies of horror movies. Such people are
clearly conceivable—just think of anyone you know and imagine that he or she is not really conscious
but only seems to be. Because we can imagine beings that are physically identical to us but lack
conscious experience, conscious minds are not necessarily identical to brains. But for an identity
statement to be true, it has to be necessarily true, true in all possible worlds, like any identity
statement, such as A = A. Hence the possibility of zombies shows that it is not necessarily true that
minds are brains, so it is not true at all. There must be more to consciousness than brain states.
There are several things wrong with the zombie argument. First, it is obviously too strong, for it
rules out many theoretical identifications that have been highly successful in the history of science.
Examples mentioned earlier in this chapter included water is H2O, combustion is rapid oxidation,
heat is motion of molecules, light is electromagnetic energy, and lightning is atmospheric electrical
discharge. I can easily imagine that lightning is not electrical—maybe the ancient Greeks were right
that it's just the God Zeus showing his powers. But the conceivability of lightning's not being
electrical does nothing to undermine the mass of evidence, accumulated since the eighteenth century,
that it is. By far the best explanation of this evidence includes the identity hypothesis that lightning
actually is electrical discharge in the atmosphere. As I argued in Chapter 2, thought experiments are
fine for suggesting and clarifying hypotheses, but it is folly to use them to try to justify the acceptance
of beliefs.
Second, the zombie argument assumes the philosophical idea of necessary truths as statements that
must be true, in contrast to ones that are true only of our world. As I argued in Chapter 2, the concept
of necessity is inherently problematic. We cannot simply say that necessity is truth in all possible
worlds, since necessity and possibility are interdefinable: something is possible if its negation is not
necessarily false. Nor can we define possibility in terms of conceivability, since what is conceivable
at any time is not absolute, but merely a contingent function of the available concepts and beliefs. It is
also not effective to say that something is possible if it is consistent with the laws of logic, since there
is much debate concerning what the laws of logic are. I described in Chapter 2 how even the
principle of noncontradiction, that no statement can be both true and false, has been disputed. Hence
the claim that such identity statements as “minds are brains” must be necessarily true is ill specified
and should not be used to challenge a claim for which there is substantial evidence. Chapter 5 will
provide more specific evidence that emotional conscious experiences are brain processes, along with
a theory that makes it clear why philosophical intuitions should not be mistaken for evidence.
Some philosophers think that ascription to the brain of psychological properties such as
consciousness is incoherent—it simply makes no sense. Well, it may not make sense if your
conceptual scheme is mired in dualism, but understanding the mind requires willingness to develop
and consider the evidence for new conceptual schemes. Just as the Copernican, Darwinian, and other
scientific revolutions required gradual appreciation of the explanatory force of new conceptual
schemes, so the Brain Revolution requires recognition of the explanatory gains that become available
when the neural mechanisms for mental processes such as perception are identified. The best
response to people who say that they just can't imagine how the mind could be the brain is: try harder.
Overcoming the compelling illusion that the mind is nonmaterial is not easy, but one can succeed in
doing so by acquiring sufficient understanding of neural mechanisms for thought and behavior.
Mind-brain identity is also challenged by nondualists who think that the development of computers
reveals the hypothesis that minds are brains to be much too narrow. The possibility of artificial
intelligence, which is the construction of computers capable of reasoning and learning, suggests that
we should identify mental processes more generally with computational processes that can occur, not
just in brains, but also in machines made out of silicon chips or other kinds of hardware. This view is
called functionalism, because it says that mental states are inherently functional, providing causal
connections between inputs and outputs in ways that produce intelligent behaviors. Computers and
other machines, or maybe even extraterrestrial organisms, can have such functional states without
having brains, so identification of mind and brain is a mistake. It is mental software that makes minds
work, and the particular hardware on which it runs is not very important. I found this computational
view appealing when I first got interested in cognitive science in 1978, but came to doubt it in the late
1980s when I began to work on neural network models, and even more in the 1990s when I started
research on emotion.
My first response to functionalism is that the mere possibility of intelligence supported by physical
systems other than brains is not sufficient to undercut the mind-brain identity hypothesis. Despite
decades of search for extraterrestrial intelligence, we have no evidence that there are minds
anywhere in the universe except on our meager planet. If such evidence arises and we can discern
anything at all about the nature of intelligent beings other than humans, I will be eager to see what can
be learned about their thinking processes. If their intelligence derives from physical systems very
different from our brains, I will be happy to retreat to the more modest hypothesis that human minds
are brains.
Similarly, if artificial intelligence substantially surpasses its rather modest accomplishments of the
past five decades, I would be willing to consider the possibility that there are multiple kinds of
minds, including the human variant that we can identify with brains and whatever machine mentalities
arise. Computer intelligence has had some remarkable successes in areas such as game playing,
robotics, and planning, but still falls far short of full human-level intelligence. Hence the idea that a
full range of mental processes can be implemented in many different kinds of physical processes is
still more a thought experiment than a piece of evidence that undermines the identification of mind and
brain.
In the first few decades of modern research in cognitive science, from the 1950s to the 1970s, it
seemed that progress in explaining the mind would come primarily from describing thought in terms
of computational processes independent of their neural underpinnings. But as I sketched earlier in this
chapter and will show in more detail in Chapters 4–8, much of the most exciting current progress in
cognitive science combines experimental studies of the brain with computational models of how it
works. This research suggests that mental processes are both neural and computational, combining the
basic insight of functionalism with the mind-brain identity theory.
Some current critics of mainstream cognitive science argue that its computational understanding of
mental processes has been fundamentally wrong because it ignores the nature of mind as embodied,
extended, and situated. Minds are embodied in that our thinking depends heavily on the ways our
bodies enable us to perceive and act in particular ways, not on abstract information-processing
capabilities. Thinking is extended and situated in that it occurs in ways heavily dependent on
interactions with our physical and social environments. Minds are part of the physical and social
worlds, not disembodied entities like desktop digital computers that just sit and crunch numbers. I
agree that minds are embodied, extended, and situated, but these claims pose no problem for mindbrain
identity, as brains are obviously embodied,
สำหรับคนส่วนใหญ่ คัดค้านทันทีเมื่อต้องการเรียกร้องจิตใจสมองจะว่า มันขัดแย้งกับความเชื่อของศาสนาเกี่ยวกับความเป็นอมตะ ความเชื่อของพวกเขากล่าวว่า พระเจ้าทรงสร้างชีวิตที่สามารถอยู่รอดในความตายของร่างกาย แต่ฉันโต้เถียงก่อนหน้าในบทนี้ไม่ดีสำหรับความเป็นอมตะ และในบทก่อนหน้านี้ ผมพบเหตุผลหลักฐานให้ดีของ justifyingความเชื่อมากกว่าไม่เชื่อ การปฏิเสธกวาดอีกวิธีของฉันจะเป็นแบบ postmodernistค่าธรรมเนียมที่ว่า ฉัน dogmatically ละเว้นมุมมองปรัชญาหลักอยู่ในวัฒนธรรมศึกษาที่เป็นเพียงข้อความ และวิทยาศาสตร์ที่เป็นหนึ่งวิธีเท่า ๆ กันดีมากพูดคุยเกี่ยวกับมัน ของฉันหลักฐานผ่านความเชื่อในบทที่ 2 คือ ส่วนหนึ่งของการตอบสนองต่อมุมมองนี้ และเป็นตอบจะพบได้ในบทที่ 4 สนทนาของธรรมชาติของความเป็นจริงและความเป็นอิสระของจิตใจตัวสมองจิตใจมักดูเหมือนว่าสังหรณ์ใจไม่น่าเชื่อแม้กับคน nonreligious เนื่องจากการโครงร่างแนวคิดที่เราได้รับจากวัฒนธรรมของเราจะตั้ง dualist ภาษาจากภาษาฮิบรูภาษากรีกภาษาอังกฤษมีเงื่อนไขสำหรับจิตใจและวิญญาณที่ดูเหมือนจะกำหนดเอนทิตี nonphysicalเด็กเรียนรู้จากพ่อแม่เพื่อดูความคิดและความรู้สึกเป็นการทำแตกต่างจากการสถานะของร่างกาย ประสบการณ์จิตสำนึกประชาชนขอแนะนำให้คนทำให้ตัวเลือกฟรีขึ้นอยู่กับสาเหตุทางชีวภาพ การปฏิวัติสมองต้องการเป็นหลักอเมริกากะแนวคิดประเภทจิตเป็นประสาทนักปรัชญาบางใช้ intuitions คิดเช่น dualist ท้าสมองจิตใจตัวตนผ่านทดลองคิด แพร่หลายมากที่สุดคือ อาร์กิวเมนต์ "ผีดิบ" ที่ไปเช่นนี้ ลองนึกภาพคนที่เป็นเหมือนเราทุกประการทางกายภาพ แต่แตกต่างเท่านั้นที่พวกเขาขาดสติเรียกซอมบี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่เหมือนซอมบี้พิลึกของภาพยนตร์สยองขวัญ คนดังกล่าวหลากหลายชัดเจน — เพียงแค่คิดว่าทุกคนที่คุณรู้จัก และคิดว่า เขาหรือเธอไม่มีสติจริง ๆแต่เท่า ที่ดูเหมือนจะ เนื่องจากเราสามารถจินตนาการสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายเหมือนกับเราแต่ขาดประสบการณ์มีสติ มีสติจิตใจไม่จำเป็นต้องเหมือนกับสมอง แต่รหัสประจำตัวงบจริง มันยังต้องจำเป็นจริง จริงในโลกที่เป็นไปได้ เช่นตัวตนใด ๆงบ เช่น A = A. Hence ซอมบี้แสดงว่า คุณไม่จำเป็นต้องเป็นจริงที่อาจเกิดขึ้นจิตใจสมอง ดังนั้นมันไม่จริงเลย ต้องมีมากกว่าการสำนึกอเมริกาสมองมีหลายสิ่งผิดกับอาร์กิวเมนต์ผีดิบ ครั้งแรก มันเป็นแน่นอนแข็งแกร่ง มันกฎออกรหัสทฤษฎีจำนวนมากที่ประสบความสำเร็จในประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ตัวอย่างที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ในบทรวมน้ำ H2O เผาไหม้จะเกิดออกซิเดชันอย่างรวดเร็วความร้อนเป็นการเคลื่อนที่ของโมเลกุล แสงเป็นพลังงานแม่เหล็กไฟฟ้า และถูกฟ้าผ่าไฟฟ้าปลดประจำการ ฉันสามารถจินตนาการได้ว่า ฟ้าผ่าไม่ไฟฟ้า — บางทีกรีกโบราณอยู่ด้านขวาว่า มันเป็นเพียงซีซัสของพระเจ้าที่แสดงอำนาจของเขา แต่ conceivability ของฟ้าผ่าของไม่ไฟฟ้าไม่มีอะไรทำลายมวลหลักฐาน สะสมตั้งแต่ศตวรรษ eighteenthอยู่ โดยคำอธิบายที่ดีที่สุดของหลักฐานนี้มีสมมติฐานตัวที่ฟ้าผ่าจริง จะปล่อยไฟฟ้าในบรรยากาศ ฉันโต้เถียงในบทที่ 2 คิดทดลองอยู่ดีสำหรับแนะนำ และทำสมมุติฐาน แต่ก็หลังใช้เพื่อพยายามให้การยอมรับความเชื่อสอง อาร์กิวเมนต์ผีดิบสันนิษฐานความคิดปรัชญาของจริงจำเป็นงบที่ต้องเป็นจริง ตรงข้ามที่อยู่จริงของโลกของเราเท่านั้น เป็นฉันโต้เถียงในบทที่ 2 แนวคิดจำเป็นจะมีปัญหาความ เราไม่พูดว่า ความจำเป็นความจริงได้ทั้งหมดโลก เนื่องจากความจำเป็นและความเป็นไปได้ interdefinable: บางสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้จำไม่ หรือเราสามารถไปได้ใน conceivability ตั้งแต่มีอะไรหลากหลายตลอดเวลาไม่แน่นอน แต่เพียงฟังก์ชันกองทัพมีแนวคิดและความเชื่อ จึงนอกจากนี้ยังมีประสิทธิภาพไม่ว่าสิ่งเป็นไปได้ว่ามันสอดคล้องกับกฎหมายของตรรกะ ตั้งแต่มีเป็นถกเถียงกันมากเกี่ยวกับกฎหมายของตรรกะคืออะไร ผมอธิบายไว้ในบทที่ 2 วิธีได้หลักการของ noncontradiction ว่า งบไม่สามารถเป็นจริง และ เท็จ ได้ถูกมีข้อโต้แย้ง ดังนั้นอ้างว่า งบดังกล่าวระบุเป็น "จิตใจสมอง" ต้องจำเป็นต้องจริงร้ายไว้และไม่ควรใช้การท้าทายข้อเรียกร้องที่มีหลักฐานที่พบ บทที่ 5 จะแสดงหลักฐานเฉพาะที่สติอารมณ์เป็นกระบวนการของสมอง พร้อมทฤษฎีที่ทำให้ทำไม intuitions คิดปรัชญาจะไม่หลงผิดหาหลักฐานชัดเจนนักปรัชญาบางคิดที่ ascription เพื่อสมองของคุณสมบัติทางจิตใจเช่นสติจะไม่ติดต่อกันซึ่งมันก็ทำให้รู้สึกไม่ ดี มันอาจไม่เหมาะสมของคุณโครงร่างแนวคิดดักดาน dualism แต่เข้าใจจิตใจต้องมีความตั้งใจในการพัฒนาและพิจารณาหลักฐานสำหรับโครงร่างแนวคิดใหม่ เพียงเป็นการ Copernican แบบ และอื่น ๆการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์จำเป็นต้องเพิ่มค่าสมดุลของแรงอธิบายใหม่แนวคิดโครงร่าง เพื่อการปฏิวัติสมองต้องรับรู้กำไรอธิบายที่พร้อมใช้งานเมื่อกลไกประสาทสำหรับกระบวนการทางจิตใจเช่นการรับรู้จะระบุ ดีที่สุดผลตอบรับกับคนพูดว่า พวกเขาแค่ไม่คิดว่าจิตใจอาจจะสมอง: ลองหนักภาพลวงตาที่น่าสนใจที่ว่าจิตใจ nonmaterial ขจัดหมดสิ้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่หนึ่งสามารถประสบความสำเร็จในทำให้ได้ความเข้าใจที่เพียงพอของกลไกประสาทสำหรับความคิดและพฤติกรรมนอกจากนี้ยังมีท้าทายประจำจิตใจสมอง โดย nondualists ที่คิดว่า การพัฒนาของคอมพิวเตอร์เปิดเผยสมมติฐานจิตใจสมองจะแคบมากเกินไป ของเทียมปัญญา ซึ่งเป็นการสร้างความสามารถในการใช้เหตุผล และการเรียนรู้คอมพิวเตอร์ แนะนำที่เราควรระบุกระบวนการทางจิตใจมากโดยทั่วไป มีกระบวนการคำนวณที่เกิดขึ้น ไม่เพียงแค่ในสมอง แต่ยัง ในเครื่องทำจากซิลิคอนชิหรือชนิดอื่น ๆ ของฮาร์ดแวร์ มุมมองนี้เรียกว่า functionalism เพราะว่า อเมริกาที่จิตทำความ ให้สาเหตุเชื่อมต่อระหว่างอินพุตและเอาท์พุตที่ผลิตลักษณะการทำงานอัจฉริยะ คอมพิวเตอร์ และอื่น ๆ เครื่อง หรือสิ่งมีชีวิตต่างดาวอาจจะ สามารถมีสถานะดังกล่าวทำงานโดยไม่มีสมอง ดังนั้นรหัสของสมองและจิตใจเป็นความผิดพลาด เป็นซอฟต์แวร์ที่จิตที่ทำให้จิตใจทำงาน และฮาร์ดแวร์เฉพาะที่มันรันไม่ได้สำคัญมาก พบนี้คำนวณดูน่าสนใจเมื่อฉันแรกได้รับความสนใจในวิทยาศาสตร์ประชานใน 1978 แต่มาสงสัยในเอเมื่อเริ่มการทำงานแบบจำลองโครงข่ายประสาท และยิ่ง ในปี 1990 เมื่อฉันเริ่มต้นทศวรรษ 1980งานวิจัยด้านอารมณ์ฉันตอบสนองแรก functionalism เป็นว่า ปัญญาสามารถเพียงสนับสนุนทางกายภาพระบบไม่ใช่สมองไม่เพียงพอไปสมมติฐานตัวสมองจิตใจ แม้มีdecades of search for extraterrestrial intelligence, we have no evidence that there are mindsanywhere in the universe except on our meager planet. If such evidence arises and we can discernanything at all about the nature of intelligent beings other than humans, I will be eager to see what canbe learned about their thinking processes. If their intelligence derives from physical systems verydifferent from our brains, I will be happy to retreat to the more modest hypothesis that human mindsare brains.Similarly, if artificial intelligence substantially surpasses its rather modest accomplishments of thepast five decades, I would be willing to consider the possibility that there are multiple kinds ofminds, including the human variant that we can identify with brains and whatever machine mentalitiesarise. Computer intelligence has had some remarkable successes in areas such as game playing,robotics, and planning, but still falls far short of full human-level intelligence. Hence the idea that afull range of mental processes can be implemented in many different kinds of physical processes isstill more a thought experiment than a piece of evidence that undermines the identification of mind andbrain.In the first few decades of modern research in cognitive science, from the 1950s to the 1970s, itseemed that progress in explaining the mind would come primarily from describing thought in termsof computational processes independent of their neural underpinnings. But as I sketched earlier in thischapter and will show in more detail in Chapters 4–8, much of the most exciting current progress incognitive science combines experimental studies of the brain with computational models of how itworks. This research suggests that mental processes are both neural and computational, combining thebasic insight of functionalism with the mind-brain identity theory.Some current critics of mainstream cognitive science argue that its computational understanding ofmental processes has been fundamentally wrong because it ignores the nature of mind as embodied,extended, and situated. Minds are embodied in that our thinking depends heavily on the ways ourbodies enable us to perceive and act in particular ways, not on abstract information-processingcapabilities. Thinking is extended and situated in that it occurs in ways heavily dependent oninteractions with our physical and social environments. Minds are part of the physical and socialworlds, not disembodied entities like desktop digital computers that just sit and crunch numbers. Iagree that minds are embodied, extended, and situated, but these claims pose no problem for mindbrainidentity, as brains are obviously embodied,
การแปล กรุณารอสักครู่..