2. The railway earned its nickname—

2. The railway earned its nickname—the Death Railway—from the suffering the tens of thousands of POWs and cheap local labor went through to construct it, surviving on meager rations, sleeping on lice-infested bamboo mats, and working with ribs clearly visible beneath their browned skin and furrowed brows. Thousands died in the process of building the 250 miles of rail over 15 months, and their makeshift graves dotted the sides of the tracks, before being moved to neatly kept graveyards in Kanchanaburi and two other cemeteries along the route after the war ended. Today, the history is still vivid. One can walk across the bridge late at night and imagine what it was like for those workers as spotlights cast an eerie light of ominous shadows on the green water and the wooden tracks disappear through the dark bushes, like a tunnel towards death. And even now, disaster isn’t only an increasingly distant memory. On one recent morning during my train ride north, the rail’s nickname took on more significance when an attaché to the Greek embassy was crushed beneath the wheels of the train, dying on the spot. Today, only a portion of the original rail line is in operation, reopened in 1956 and taking travelers as far as Nam Tok, two hours from the Burmese border. Recently, the Burmese government announced plans to rebuild its side of the tracks, says Terry Manttan of the Thailand Burma Railway Center and Museum, which is located in Kanchanaburi next to the War Cemetery, where scores of the soldiers who died during construction are buried. Burma’s borders have reopened in certain places recently.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ทางรถไฟได้รับชื่อเล่นของซึ่งทางรถไฟสายมรณะ — จากทุกข์หมื่นของ POWs และแรงงานในท้องถิ่นประหยัดได้สร้างมัน รอดบนได้ไม่เพียงพอ นอนบนเสื่อไม้ไผ่รบกวนเหา และทำงานกับซี่โครงชัดเจนมองเห็นใต้ผิว browned และเลือน furrowed ของพวกเขา พันตายกำลังสร้างกว่า 15 เดือนไมล์ 250 ของรถไฟ และหลุมฝังศพของพวกเขาติดจุดด้านข้างของแทร็ค ก่อนถูกย้ายไปอย่างเก็บหลุมฝังศพในกาญจนบุรีและ cemeteries สองอื่น ๆ ตามกระบวนการหลังจากสิ้นสุดสงคราม วันนี้ ประวัติจะยังคงสดใส หนึ่งสามารถเดินข้ามสะพานดึก และจินตนาการสิ่งที่มันเป็นเช่นสำหรับผู้ปฏิบัติงานเหล่านั้นเป็น spotlights โยนมีแสงประหลาดของเงาดคิลน้ำสีเขียว และเพลงไม้หายไปผ่านพุ่มไม้เข้ม เช่นอุโมงค์ต่อตาย และป่านนี้ ภัยพิบัติไม่หน่วยความจำที่ไกลมากขึ้นเท่านั้น ในเช้าวันล่าสุดหนึ่งในระหว่างนั่งรถไฟของฉันเหนือ ชื่อเล่นของรถไฟเอาบนความสำคัญเพิ่มมากขึ้นเมื่อมีบดการผลัดกับสถานทูตกรีกใต้ล้อของรถไฟ ตายในจุด วันนี้ เฉพาะส่วนของเส้นทางรถไฟเดิมอยู่ในการดำเนินการ ใน 1956 และเดินคลายเท่าน้ำตก สองชั่วโมงจากชายแดนพม่า รัฐบาลพม่าประกาศแผนการสร้างของฝั่งของแทร็ค ว่า เทอร์รี่ Manttan ศูนย์รถไฟพม่าประเทศไทยและพิพิธภัณฑ์ ซึ่งอยู่ในจังหวัดกาญจนบุรีอยู่ในสุสาน ที่ฝังของทหารที่เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้าง เส้นขอบของพม่าได้เปิดในสถานบางอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. รถไฟได้รับของชื่อเล่นที่ทางรถไฟสายมรณะจากทุกข์ทรมานนับหมื่นของ POWs และราคาถูกแรงงานในท้องถิ่นผ่านไปในการสร้างมันอยู่รอดในการปันส่วนขาดแคลนนอนบนเสื่อไม้ไผ่เหารบกวนและการทำงานกับซี่โครงมองเห็นได้ชัดเจน สีน้ำตาลใต้ผิวหนังของพวกเขาและคิ้วขมวด พันเสียชีวิตในกระบวนการของการสร้าง 250 ไมล์ของรถไฟกว่า 15 เดือนและหลุมฝังศพของพวกเขาชั่วคราวจุดที่ด้านข้างของแทร็คก่อนที่จะถูกย้ายไปเก็บไว้อย่างเรียบร้อยหลุมฝังศพในจังหวัดกาญจนบุรีและสองสุสานอื่น ๆ ตามเส้นทางหลังจากที่สงครามสิ้นสุดลง วันนี้ประวัติศาสตร์ยังคงสดใส หนึ่งสามารถเดินข้ามสะพานดึกและคิดว่ามันเป็นเหมือนสำหรับคนงานเหล่านั้นเป็นไฟสปอร์ตไลท์โยนแสงประหลาดของเงาลางไม่ดีในน้ำสีเขียวและแทร็คที่ทำจากไม้หายไปผ่านพุ่มไม้สีเข้มเช่นอุโมงค์ไปสู่​​ความตาย และแม้ตอนนี้ภัยพิบัติไม่ได้เป็นเพียงหน่วยความจำที่ห่างไกลมากขึ้น ในเช้าวันหนึ่งในช่วงที่ผ่านมาของฉันนั่งรถไฟไปทางทิศเหนือชื่อเล่นรถไฟที่เอาความสำคัญมากขึ้นเมื่อทูตสถานทูตกรีกถูกอัดอยู่ใต้ล้อของรถไฟที่กำลังจะตายในที่เกิดเหตุ วันนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทางรถไฟสายเดิมที่อยู่ในการดำเนินการเปิดในปี 1956 และการเดินทางเท่าที่น้ำตกสองชั่วโมงจากชายแดนพม่า เมื่อเร็ว ๆ นี้รัฐบาลพม่าประกาศแผนการที่จะสร้างด้านข้างของแทร็ค, เทอร์รี่ Manttan ของประเทศไทยพม่าศูนย์รถไฟและพิพิธภัณฑ์ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดกาญจนบุรีติดกับสุสานสงครามที่คะแนนของทหารที่เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้างกล่าวว่าถูกฝังอยู่ พรมแดนของพม่าได้เปิดในสถานที่บางอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . รถไฟได้รับชื่อเล่นของทางรถไฟสายมรณะจากความทุกข์ทรมานนับพันของเชลยศึกและแรงงานท้องถิ่นราคาถูกผ่านที่จะสร้างมันที่รอดตายในขาดแคลนเสบียง นอนบนเสื่อเหารบกวนไม้ไผ่ และ ทำงานกับ ซี่โครง มองเห็นได้ชัดเจนภายใต้ผิวและพวกเขากำลังดีมีรอยย่นคิ้ว พัน ตายในกระบวนการของการสร้าง 250 ไมล์ของรถไฟกว่า 15 เดือนและหลุมฝังศพชั่วคราวจุดด้านข้างของรางรถไฟ ก่อนที่จะถูกย้ายไปเก็บไว้ในสุสานกาญจนบุรีสุสานเรียบร้อยและอีกสองเส้นทาง หลังจากสงครามสิ้นสุดลง วันนี้ ประวัติศาสตร์ ยังสดใสหนึ่งสามารถเดินข้ามสะพานตอนกลางคืน และจินตนาการว่ามันเป็นเหมือนคนงานเหล่านั้นเป็นสปอร์ตไลท์หล่อแสงน่าขนลุกของเงาลางร้ายบนน้ำสีเขียวและรางไม้หายไปผ่านพุ่มไม้มืด เหมือนอุโมงค์ไปสู่ความตายได้ และแม้แต่ตอนนี้ ไม่ใช่ภัยพิบัติเพียงไกลมากขึ้นของหน่วยความจำ หนึ่งล่าสุดเช้าระหว่างนั่งรถไฟเหนือชื่อเล่นของรถไฟเอาความสำคัญมากขึ้นเมื่อแนบจากสถานทูตกรีกถูกทับอยู่ใต้ล้อของรถไฟ เสียชีวิตในจุดที่ วันนี้ เฉพาะบางส่วนของเส้นทางรถไฟเดิมในการเปิดในปี 1956 และพานักท่องเที่ยวเท่าที่น้ำตกสองชั่วโมงจากชายแดนพม่า เมื่อเร็วๆ นี้ รัฐบาลพม่าได้ประกาศแผนการที่จะสร้างด้านข้างของรางกล่าวว่า เทอร์รี่ manttan ของประเทศไทยรถไฟศูนย์และพิพิธภัณฑ์ซึ่งตั้งอยู่ในสุสานสงครามกาญจนบุรีต่อไป ซึ่งคะแนนของทหารที่เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้างถูกฝัง พม่าพรมแดนได้เปิดในบางสถานที่ เมื่อเร็วๆ นี้