Symphony No. 3 was commissioned by

Symphony No. 3 was commissioned by the University of Connecticut Wind Ensemble, Gary Green, conductor. I was asked to write a “major” pice yet not necessarily one as big as this. It is hard to say why a given music emerges at a given time. In my composing life there have been “sign-post” pieces – large works that have erupted at fairly regular, though unpredictable, intervals. The impetus for this piece was in part my leaving university life a year ago and moving from New York City to the Rocky Mountains of western Montana. The mountains and the sky are a living presence. Animal and Indian spirits still echo strongly in this land, and these elements have found their way into my music.

I am very grateful to Gary Green and the University of Connecticut for sponsoring the composition of Symphony No. 3. I am especially thankful to Gary for his ardent championing of my work in recent years, and for his avid interest in the development of this new piece. His wonderful enthusiasm has sparked the creative process in a special way.

Symphony No. 3 is in five movements and runs approximately 45 minutes. The first movement is in a moderate tempo and follows one of my favorite schemes. It starts with the simplest of scale materials and evolves a steady, unbroken line from start to finish. It is in sonata form, tightly woven in character, giving it something of a Baroque feel. The movement is forceful and unrelenting for most of its duration, but ends quietly.

The second movement is a serene and beautiful “nature” music, mostly for small combinations of instruments. I am intrigued with the magical quality of sustained pure colors. Musical sound is colorful and structural at t he same time. I love a music that allows the listener to develop an intense reverie through sustained sounds, while at the same time being carried through the structure of the piece. Time and timelessness join in a powerful way, each informing and illuminating the other.

The third is a fierce and bristling fast movement that maintains its high energy from start to finish. It is also in sonata form. The development section is a fugue which rises in power to a huge climax area. The music is fixed largely in the tonality of A minor: the first and second themes are in A minor, a third theme is in D, but the exposition ends in A minor. The development begins and ends in the home key, as does the recapitulation. This unmoving tonal scheme emerged and would not be derailed, so I had to let it happen. The tonal fixation seems to underline the character of fierce power.

The fourth and fifth movements are both lamentations, though not particularly slow or “down” in spirit. It is hard to describe opposites existing in the same space and time. The music is joyous yet sorrowful, recognizing the complementary nature of life and death. These movements – indeed the entire Symphony – have grown out of my perceptions of natural forces, especially the strong currents of old life that exist here in Montana. The music is a lamentation for the loss of the old direct contact with the life of the Earth, yet a recognition that these value still exist and can be brought back into meaningful focus.

The fourth movement does not have an easily-labeled traditional form. The music moves through a series of song-like episodes, much as one might move through mountain meadows and across hills, natural vistas of great beauty appearing and dissolving as one goes. About two-thirds of the way through is the song of the “Golden Light”

The fifth movemnt might be called “Song for a Summer Day.” The character of lament is there, but the creative winds rise and bring an ecstatic vision of natural beauty and life force. The movement ends with the lament transformed into a song of quiet joy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แก้ไข โดยมหาวิทยาลัยวงดนตรีลมคอนเนคติคัท แกรี่สีเขียว นายซิมโฟนีหมายเลข 3 ตัวนำ ฉันถูกขอให้เขียน a ใหญ่ pice "สำคัญ" แต่ไม่จำเป็นต้องหนึ่งใหญ่เท่านี้ มันยากที่จะบอกว่า ทำไมเพลงกำหนดให้โผล่ออกมาในช่วงเวลา ในชีวิต composing มีการ "ลงลง" ชิ้น – ทำงานขนาดใหญ่ที่มีการปะทุขึ้นอย่างเป็นธรรม แม้ว่าคาดไม่ถึง สม่ำเสมอ แรงผลักดันสำหรับชิ้นนี้คือในส่วน ชีวิตออกจากมหาวิทยาลัยปีแล้ว และย้ายจากนิวยอร์กไปภูเขาหินมอนทาน่าตะวันตก ภูเขาและท้องฟ้าจะมีชีวิตอยู่ อินเดียและสัตว์วิญญาณยังคงก้องในแผ่นดินนี้ และองค์ประกอบเหล่านี้ได้พบทางเข้าไปในเพลงของฉันขอบคุณเขียวแกรี่และมหาวิทยาลัยคอนเนตทิคัตสำหรับการสนับสนุนองค์ประกอบของซิมโฟนีหมายเลข 3 ค่ะ ผมขอบคุณอย่างยิ่งที่แกรี่ สำหรับเขากระตือรือร้นการสนับสนุนงานของผมในปี และสนใจในการพัฒนาของชิ้นใหม่นี้ของเขาตัวยง ความกระตือรือร้นของเขาดีมีกระบวนการสร้างสรรค์จุดประกายแบบพิเศษซิมโฟนีหมายเลข 3 ใน 5 การเคลื่อนไหว และทำงานประมาณ 45 นาที การเคลื่อนไหวแรกในจังหวะปานกลาง และตามรูปแบบที่ชื่นชอบของฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเริ่มง่ายของวัสดุขนาด และวิวัฒนาการสายมั่นคง ไม่เสียหายตั้งแต่ต้นจนจบ มันเป็นในโซนาตา ทอแน่นในตัว ทำให้สิ่งของความรู้สึกที่พิสดาร การเคลื่อนไหวเป็นพลัง และยึดมั่นสำหรับส่วนใหญ่ของระยะเวลา แต่จบอย่างเงียบ ๆการเคลื่อนไหวที่สองเป็นเพลง ผ่อน "ธรรมชาติ" สำหรับชุดเล็กของเครื่องมือเป็นส่วนใหญ่ ผมรู้สึกทึ่งกับคุณภาพขลังของสีแท้ที่ยั่งยืน เสียงดนตรีจะมีสีสัน และโครงสร้างที่ t เขากัน รักเพลงที่ช่วยให้การฟังพัฒนา reverie ความรุนแรงผ่านเสียงอย่างยั่งยืน ขณะที่ในเวลาเดียวกันการดำเนินผ่านโครงสร้างของชิ้น ขุนเขาและเวลาเข้าร่วมในวิธีที่มีประสิทธิภาพ แต่ละแจ้ง และแสงอื่น ๆที่สามคือ ความรุนแรง และครามการเคลื่อนไหวเร็วที่พลังงานสูงตั้งแต่ต้นจนจบ มันก็อยู่ในโซนาตา ส่วนพัฒนาเป็นฟิวก์ที่เพิ่มขึ้นในพลังงานไปยังพื้นที่ที่ใหญ่จุดสุดยอด เพลงที่ได้รับการแก้ไขในเงาของผู้เยาว์: เป็นรูปแบบหนึ่ง และสองใน รูปสามอยู่ใน D แต่นิทรรศการสิ้นสุดใน การพัฒนาเริ่มต้น และสิ้นสุดในคีย์ภายในบ้าน ตามที่ recapitulation โครงร่างนี้โทนลวิตกโผล่ออกมา และจะไม่มีตก ราง ดังนั้นผมต้องให้มันเกิดขึ้น ตรึงโทนน่าจะ ขีดเส้นใต้อักขระของไฟที่รุนแรงการเคลื่อนไหวที่สี่ และห้าเป็นเพลงคร่ำครวญทั้ง แต่ไม่ช้าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หรือ "ลง" ในจิตวิญญาณ มันยากที่จะอธิบายที่มีอยู่ในพื้นที่เดียวกันและเวลาตรงกันข้าม เพลงมีความสุขได้ครอบครัว ตระหนักถึงธรรมชาติสมบูรณ์ของชีวิตและความตาย –แน่นอนซิมโฟนีทั้งหมด – การเคลื่อนไหวเหล่านี้มีการเติบโตจากการรับรู้ของฉันของพลังธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแรงกระแสชีวิตเก่าที่มีอยู่ที่นี่ในมอนตานา ดนตรีคือ lamentation การสูญเสียการติดต่อโดยตรงเก่ากับชีวิตของโลก แต่การรับรู้ที่ค่าเหล่านี้ยังคงอยู่ และสามารถนำกลับไปโฟกัสที่มีความหมายเคลื่อนไหวที่สี่ไม่มีมีข้อง่ายดายฟอร์มแบบดั้งเดิม เพลงเคลื่อนผ่านชุดของเพลงเหมือนตอน เท่าที่หนึ่งอาจย้าย ผ่านทุ่งหญ้าภูเขา และเนิน เขา ธรรมชาติทัศนียภาพที่ดีงามปรากฏ และยุบเป็นหนึ่งไป ประมาณสองในสามของทางผ่านคือ เพลง "แสงทอง"Movemnt ห้าอาจเรียกว่า "เพลงสำหรับวันฤดูร้อน" มีตัวละครโศกเศร้า แต่ลมสร้างสรรค์ขึ้น และนำวิสัยทัศน์มีความสุขของธรรมชาติและพลังชีวิต การเคลื่อนไหวจบลง ด้วยโศกเศร้าเป็นเพลงแห่งความเงียบสงบความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซิมโฟนีหมายเลข 3 ได้รับมอบหมายจากมหาวิทยาลัยคอนเนตทิลมทั้งหมดแกรี่สีเขียวตัวนำ ฉันถูกขอให้เขียน "เมเจอร์" pice ยังไม่จำเป็นต้องเป็นหนึ่งใหญ่เท่านี้ มันยากที่จะบอกว่าทำไมเพลงที่ได้รับโผล่ออกมาในเวลาที่กำหนด ในชีวิตของฉันมีการเขียนได้รับการ "เข้าสู่ระบบโพสต์" ชิ้น - งานขนาดใหญ่ที่มีการปะทุขึ้นที่ปกติเป็นธรรม แต่คาดเดาไม่ได้ช่วงเวลา แรงผลักดันสำหรับงานชิ้นนี้เป็นส่วนหนึ่งของฉันออกจากชีวิตในมหาวิทยาลัยปีที่ผ่านมาและการเคลื่อนย้ายจาก New York City ไปยังเทือกเขาร็อคกี้ตะวันตกของมอนแทนา ภูเขาและท้องฟ้าที่มีการปรากฏตัวของที่อยู่อาศัย สัตว์และอินเดียยังคงสะท้อนวิญญาณมั่นในแผ่นดินนี้และองค์ประกอบเหล่านี้ได้พบวิธีการของพวกเขาในเพลงของฉัน.

ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่จะแกรี่กรีนและมหาวิทยาลัยคอนเนตทิคัสปอนเซอร์องค์ประกอบของซิมโฟนีหมายเลข 3 โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมขอบคุณที่แกรี่ สำหรับการต่อสู้กระตือรือร้นของเขาในการทำงานของฉันในปีที่ผ่านมาและให้ความสนใจตัวยงของเขาในการพัฒนาชิ้นใหม่นี้ ความกระตือรือร้นยอดเยี่ยมของเขาได้จุดประกายกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ในลักษณะพิเศษ.

ซิมโฟนีหมายเลข 3 เป็นในห้าเคลื่อนไหวและการทำงานประมาณ 45 นาที ครั้งแรกที่ขบวนการอยู่ในจังหวะปานกลางและต่อไปนี้เป็นหนึ่งในรูปแบบที่ชื่นชอบ มันเริ่มต้นด้วยที่ง่ายที่สุดของวัสดุขนาดและวิวัฒนาการมั่นคงทิวแถวตั้งแต่ต้นจนจบ มันอยู่ในรูปแบบโซนาตา, ทอแน่นในตัวละครให้มันมีอะไรบางอย่างความรู้สึกบาร็อค การเคลื่อนไหวเป็นพลังและยึดมั่นมากที่สุดในระยะเวลาของมัน แต่จบอย่างเงียบ ๆ .

การเคลื่อนไหวที่สองคือเงียบสงบและสวยงาม "ธรรมชาติ" เพลงส่วนใหญ่สำหรับการรวมกันของเครื่องมือขนาดเล็ก ฉันกำลังทึ่งกับคุณภาพขลังของสีที่บริสุทธิ์อย่างยั่งยืน เสียงดนตรีมีสีสันและโครงสร้างที่ t เขาเวลาเดียวกัน ฉันรักเสียงเพลงที่ช่วยให้ผู้ฟังในการพัฒนาภวังค์รุนแรงผ่านเสียงไว้ในขณะที่ในเวลาเดียวกันจะถูกดำเนินการผ่านโครงสร้างของชิ้น เวลาและไร้กาลเวลาเข้าร่วมในวิธีที่มีประสิทธิภาพในแต่ละแจ้งและให้แสงสว่างอื่น ๆ .

ที่สามคือการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วรุนแรงและปลาซาร์ที่เก็บพลังงานที่สูงตั้งแต่ต้นจนจบ นอกจากนี้ยังเป็นในรูปแบบโซนาตา ส่วนการพัฒนาเป็นความทรงจำที่เพิ่มขึ้นในอำนาจไปยังพื้นที่จุดสุดยอดขนาดใหญ่ เพลงที่ได้รับการแก้ไขส่วนใหญ่อยู่ในโทนของผู้เยาว์: รูปแบบครั้งแรกและครั้งที่สองอยู่ในผู้เยาว์รูปแบบที่สามคือใน D แต่การแสดงออกจะสิ้นสุดลงในมาตรฐาน การพัฒนาเริ่มต้นและสิ้นสุดในคีย์ที่บ้านเช่นเดียวกับย้ำ โครงการนี้วรรณยุกต์ unmoving โผล่ออกมาและจะไม่ได้รับรางเพื่อให้ฉันได้ให้มันเกิดขึ้น ตรึงวรรณยุกต์ดูเหมือนว่าจะขีดเส้นใต้ตัวอักษรของการใช้พลังงานที่รุนแรง.

การเคลื่อนไหวที่สี่และห้ามีทั้งคร่ำครวญ แต่ไม่ช้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือ "ลง" ในจิตวิญญาณ มันยากที่จะอธิบายตรงข้ามที่มีอยู่ในพื้นที่เดียวกันและเวลา เพลงเป็นความสุข ๆ ทุกข์ตระหนักถึงธรรมชาติที่สมบูรณ์ของชีวิตและความตาย การเคลื่อนไหวเหล่านี้ - แน่นอนซิมโฟนีทั้งหมด - มีการเติบโตจากการรับรู้ของฉันของพลังธรรมชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งกระแสที่แข็งแกร่งของชีวิตเก่าที่มีอยู่ที่นี่ในมอนแทนา เพลงเป็นคร่ำครวญสำหรับการสูญเสียการติดต่อโดยตรงเก่าที่มีชีวิตของโลกที่ยังได้รับการยอมรับว่าค่าเหล่านี้ยังคงอยู่และสามารถนำกลับมาในโฟกัสมีความหมาย.

การเคลื่อนไหวที่สี่ไม่ได้มีรูปแบบดั้งเดิมได้อย่างง่ายดายติดฉลาก เพลงเคลื่อนผ่านชุดของเพลงเช่นเอพมากที่สุดเท่าที่หนึ่งอาจย้ายผ่านภูเขาทุ่งหญ้าและทั่วเนินเขาทิวทัศน์ตามธรรมชาติของความงามที่ดีและปรากฏเป็นหนึ่งละลายไป ประมาณสองในสามของทางผ่านเป็นเพลงของ "แสงสีทองที่"

movemnt ห้าอาจจะเรียกว่า "เพลงวันฤดูร้อน." ลักษณะของความเศร้าโศกจะมี แต่ลมความคิดสร้างสรรค์เพิ่มขึ้นและนำวิสัยทัศน์ที่มีความสุขที่สุดของธรรมชาติ ความงามและพลังชีวิต การเคลื่อนไหวที่จบลงด้วยความเศร้าโศกเปลี่ยนเป็นเพลงแห่งความสุขที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซิมโฟนีหมายเลข 3 ได้รับมอบหมายจากมหาวิทยาลัยคอนเนตทิคัตลมทั้งหมด แกรี่ กรีน คอนดักเตอร์ ผมถูกขอให้เขียน " หลัก " ภาพยังไม่จําเป็นหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าทำไมให้เพลงออกมาในเวลาที่กำหนด . ในชีวิตของฉันเองมีป้าย " โพสต์ " และผลงานชิ้นใหญ่ erupted ที่ค่อนข้างปกติ แต่ไม่อาจคาดเดา เป็นระยะ ๆ แรงผลักดันสำหรับชิ้นนี้อยู่ในส่วนของฉันออกจากมหาวิทยาลัยชีวิตในปีที่ผ่านมา และย้ายจากนิวยอร์กไปยังภูเขาหินของ Western Montana ภูเขาและท้องฟ้าเป็นชีวิตตน วิญญาณสัตว์และอินเดียยังคงก้องอย่างยิ่งในแผ่นดินนี้ และองค์ประกอบเหล่านี้ได้พบวิธีการของพวกเขาในเพลงของผมฉันดีใจมากที่แกรี่สีเขียวและมหาวิทยาลัย Connecticut เพื่อให้องค์ประกอบของซิมโฟนีหมายเลข 3 ฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบคุณแกรี่ของเขากระตือรือร้นสนับสนุนการนำผลงานในปีที่ผ่านมา และสำหรับความสนใจมักมากของเขาในการพัฒนาชิ้นใหม่นี้ ความกระตือรือร้นที่ยอดเยี่ยมของเขาได้จุดประกายการสร้างสรรค์ในแบบพิเศษซิมโฟนีหมายเลข 3 ใน 5 การเคลื่อนไหว และ วิ่งประมาณ 45 นาที การเคลื่อนไหวแรกคือในจังหวะปานกลางและต่อไปนี้หนึ่งแผนการของฉันชื่นชอบ มันเริ่มต้นด้วยง่ายของวัสดุ ขนาดและวิวัฒนาการคงที่เส้นติดต่อกันตั้งแต่ต้นจนจบ มันอยู่ในโซนาตาแน่นทอในตัว ให้มันมีเรื่องของความรู้สึกพิสดาร มีการเคลื่อนไหวรุนแรง และยึดมั่นมากที่สุดของเวลา แต่จบลงอย่างเงียบๆการเคลื่อนไหวที่สองที่เงียบสงบและสวยงาม " ดนตรี " , ส่วนใหญ่สำหรับชุดค่าผสมขนาดเล็กของเครื่องมือ ผมทึ่งกับมหัศจรรย์คุณภาพยั่งยืนสีบริสุทธิ์ เสียงดนตรีคือสีสันและโครงสร้างที่ t เขาในเวลาเดียวกัน ผมชอบเพลงที่ให้ฟังเพื่อพัฒนาภวังค์เข้มผ่านเสียงอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกันก็ถูกอุ้มผ่านโครงสร้างของชิ้นส่วน เวลาและ timelessness เข้าร่วมในวิธีที่มีประสิทธิภาพ และได้แจ้งให้แต่ละอื่น ๆที่สามคือการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วรุนแรงและอัศจรรย์รักษาพลังงานสูงจากต้นจนจบ นอกจากนี้ในโซนาตาฟอร์ม ส่วนการพัฒนาเป็นดินชั้นกลางที่เพิ่มขึ้นในอำนาจพื้นที่ไคลแมกซ์มาก เพลงถาวรส่วนใหญ่ใน tonality ของผู้เยาว์ : ธีมตัวแรกและตัวที่สองอยู่เล็กน้อย รูปที่สามเป็น D แต่งานแสดงสิ้นสุดในผู้เยาว์ การพัฒนาเริ่มต้นและสิ้นสุดในบ้านหลัก เช่นเดียวกับการสรุป โครงการประเภทนี้เกิดขึ้นและจะไม่ตกรางที่ไม่เคลื่อนไหว จึงต้องปล่อยให้มันเกิดขึ้น การตรึงแน่นเหมือนจะให้ตัวละครอย่างมีพลังการเคลื่อนไหวที่สี่และห้ามีทั้งน่าเสียใจ แต่ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งช้าหรือ " ลง " ในจิตวิญญาณ มันยากที่จะอธิบายถึงตรงข้ามที่มีอยู่ในพื้นที่เดียวกันและเวลา เป็นเพลงสนุกสนานแต่ทุกข์โศก ตระหนักถึงธรรมชาติเรื่องของชีวิตและความตาย ความเคลื่อนไหวเหล่านี้ และแน่นอน–ซิมโฟนีทั้งหมดได้เติบโตจากการรับรู้ของฉันกองกำลังของธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กระแสน้ำที่ไหลแรงของชีวิตเก่าที่มีอยู่ที่นี่ในมอนทาน่า เพลงที่เป็นบทคร่ำครวญเรื่องการสูญเสียของเก่า ติดต่อโดยตรง กับ ชีวิต ของ โลก ยังยอมรับว่า ค่าเหล่านี้ยังคงมีอยู่และสามารถนำกลับไปมีความหมายความสำคัญการเคลื่อนไหวที่สี่ ไม่ได้มีง่ายๆ ป้าย แบบฟอร์ม เพลงย้ายผ่านชุดของเพลงที่ชอบตอนเป็นหนึ่งอาจจะย้ายผ่านทุ่งหญ้าและภูเขา ข้ามภูเขา , ทิวทัศน์ธรรมชาติของความงามที่ดีที่ปรากฏและละลายเป็นหนึ่งไป ประมาณสองในสามของทางผ่านเป็นเพลงของ " ทองอ่อน "การ movemnt 5 อาจจะเรียกว่า " เพลงสำหรับวันฤดูร้อน . " ลักษณะของความมี แต่ลมสร้างสรรค์ขึ้น และนำวิสัยทัศน์ปลาบปลื้มยินดีของความงามของธรรมชาติและพลังแห่งชีวิต การเคลื่อนไหวที่ลงท้ายด้วยเศร้าเปลี่ยนเป็นเพลงแห่งความสุขสงบ