AbstractThe objectives of this expe

Abstract
The objectives of this experiment were to determine the effects of corpus luteum characteristics, progesterone concentration, donor-recipient synchrony, embryo quality, type, and developmental stage on pregnancy rates after embryo transfer. We synchronized 763 potential recipients for estrus using one of two synchronization protocols: two doses of PGF2alpha (25 mg im) given 11 d apart (Location 1); and, a single norgestomet implant for 7 d with one dose of PGF2alpha (25 mg im) 24 h before implant removal (Location 2). At embryo transfer, ovaries were examined by rectal palpation and ultrasonography. Of the 526 recipients presented for embryo transfer, 122 received a fresh embryo and 326 received a frozen embryo. Pregnancy rates were greater (P < 0.05) with fresh embryos (83%) than frozen-thawed embryos (69%). Pregnancy rates were not affected by embryo grade, embryo stage, donor-recipient synchrony, or the palpated integrity of the CL. Corpus luteum diameter and luteal tissue volume increased as days post-estrus for the recipients increased. However, pregnancy rates did not differ among recipients receiving embryos 6.5 to 8.5 days after estrus (P > 0.1). There was a significant, positive simple correlation between CL diameter or luteal tissue volume and plasma progesterone concentration (r = 0.15, P < 0.01 and r = 0.18, P < 0.01, respectively). There were no significant differences in mean CL diameter, luteal volume or plasma progesterone concentration among recipients that did or did not become pregnant after embryo transfer. We conclude that suitability of a potential embryo transfer recipient is determined by observed estrus and a palpable corpus luteum, regardless of size or quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อThe objectives of this experiment were to determine the effects of corpus luteum characteristics, progesterone concentration, donor-recipient synchrony, embryo quality, type, and developmental stage on pregnancy rates after embryo transfer. We synchronized 763 potential recipients for estrus using one of two synchronization protocols: two doses of PGF2alpha (25 mg im) given 11 d apart (Location 1); and, a single norgestomet implant for 7 d with one dose of PGF2alpha (25 mg im) 24 h before implant removal (Location 2). At embryo transfer, ovaries were examined by rectal palpation and ultrasonography. Of the 526 recipients presented for embryo transfer, 122 received a fresh embryo and 326 received a frozen embryo. Pregnancy rates were greater (P < 0.05) with fresh embryos (83%) than frozen-thawed embryos (69%). Pregnancy rates were not affected by embryo grade, embryo stage, donor-recipient synchrony, or the palpated integrity of the CL. Corpus luteum diameter and luteal tissue volume increased as days post-estrus for the recipients increased. However, pregnancy rates did not differ among recipients receiving embryos 6.5 to 8.5 days after estrus (P > 0.1). There was a significant, positive simple correlation between CL diameter or luteal tissue volume and plasma progesterone concentration (r = 0.15, P < 0.01 and r = 0.18, P < 0.01, respectively). There were no significant differences in mean CL diameter, luteal volume or plasma progesterone concentration among recipients that did or did not become pregnant after embryo transfer. We conclude that suitability of a potential embryo transfer recipient is determined by observed estrus and a palpable corpus luteum, regardless of size or quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เพื่อศึกษาผลกระทบของลักษณะ luteum คลังความเข้มข้นกระเทือนลื่นผู้บริจาคผู้รับคุณภาพตัวอ่อนประเภทและขั้นตอนการพัฒนาในอัตราการตั้งครรภ์หลังจากย้ายตัวอ่อน
เราตรงกัน 763 ผู้รับศักยภาพในการเป็นสัดโดยใช้หนึ่งในสองโปรโตคอลการประสานสองปริมาณ PGF2alpha (25 มก. im) รับ 11 d ออกจากกัน (ที่อยู่ 1); และรากเทียม norgestomet เดียวสำหรับ 7 วันกับปริมาณของ PGF2alpha (25 มก. im) 24 ชั่วโมงก่อนที่จะถอนรากเทียม (ที่อยู่ 2) ในการย้ายตัวอ่อนรังไข่มีการตรวจสอบโดยการคลำทางทวารหนักและคลื่นเสียงความถี่สูง ของผู้รับ 526 นำเสนอการย้ายตัวอ่อน 122 ได้รับตัวอ่อนสดและ 326 ได้รับตัวอ่อนแช่แข็ง อัตราการตั้งครรภ์ได้มากขึ้น (P <0.05) กับตัวอ่อนสด (83%) มากกว่าตัวอ่อนแช่แข็งละลาย (69%) อัตราการตั้งครรภ์ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเกรดตัวอ่อนระยะตัวอ่อนลื่นผู้บริจาคผู้รับหรือความสมบูรณ์ของ palpated ของ CL เส้นผ่าศูนย์กลาง Corpus luteum และปริมาณเนื้อเยื่อ luteal เพิ่มขึ้นเป็นวันที่โพสต์ตกมันสำหรับผู้รับเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามอัตราการตั้งครรภ์ไม่แตกต่างกันในหมู่ผู้รับได้รับตัวอ่อน 6.5-8.5 วันหลังจากเป็นสัด (P> 0.1) มีความสำคัญความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างง่ายเส้นผ่าศูนย์กลาง CL หรือปริมาตรเนื้อเยื่อ luteal และความเข้มข้นของฮอร์โมนพลาสม่า (r = 0.15, p <0.01 และ r = 0.18, p <0.01 ตามลำดับ) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในค่าเฉลี่ยมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง CL ปริมาณ luteal หรือความเข้มข้นของฮอร์โมนพลาสม่าในหมู่ผู้รับที่ทำหรือไม่ได้ตั้งครรภ์หลังจากย้ายตัวอ่อน เราสรุปได้ว่าความเหมาะสมของผู้รับการย้ายตัวอ่อนที่อาจเกิดขึ้นจะถูกกำหนดโดยสัดสังเกตและคลังข้อมูล luteum เห็นได้ชัดโดยไม่คำนึงถึงขนาดหรือคุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของความเข้มข้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน , รังไข่คอร์ปัสลูเตียมของผู้รับบริจาค synchrony คุณภาพตัวอ่อน , ประเภท , และการพัฒนาขั้นตอนในอัตราการตั้งครรภ์หลังการย้ายตัวอ่อน . เราพร้อมกันแล้ว ที่มีศักยภาพสำหรับกลุ่มผู้รับโดยใช้หนึ่งในสองตรงกันโปรโตคอล :สอง doses ของ pgf2alpha ( 25 mg IM ) ให้ 11 D กัน ( ตำแหน่ง 1 ) ; และ norgestomet เดียวเทียม 7 D ด้วยขนาดของ pgf2alpha ( 25 mg IM ) 24 ชั่วโมง ก่อนปลูกเอา ( ตำแหน่งที่ 2 ) ในการย้ายตัวอ่อน รังไข่ถูกตรวจสอบโดยใช้ทวารหนักและอัลตราซาวน์ ผู้รับของคุณที่นำเสนอสำหรับการย้ายตัวอ่อน , 122 ได้รับตัวอ่อนสดและฉันได้รับตัวอ่อนแช่แข็งอัตราการตั้งครรภ์ได้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) กับตัวอ่อนสด ( 83% ) กว่าแช่แข็งละลายตัวอ่อน ( 69% ) อัตราการตั้งครรภ์ไม่มีผลต่อตัวอ่อนระยะตัวอ่อนเกรดผู้รับบริจาค synchrony หรือ palpated สมบูรณ์ของ CL รังไข่คอร์ปัสลูเตียมเส้นผ่าศูนย์กลางและลูเทียวปริมาณเนื้อเยื่อเพิ่มขึ้นตามสัดวันโพสต์สำหรับผู้รับ ) อย่างไรก็ตามอัตราการตั้งครรภ์ไม่แตกต่างกันระหว่างผู้รับได้รับเจริญ 6.5 8.5 วันหลังจากที่กลุ่ม ( P > 0.1 ) มีนัยสำคัญทางสถิติ บวกง่าย ความสัมพันธ์ระหว่าง Cl เส้นผ่าศูนย์กลางหรือปริมาณความเข้มข้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในพลาสมาและเนื้อเยื่อลูเทียว ( r = 0.15 , p < 0.01 และ r = 0.18 , p < 0.01 ตามลำดับ ) ไม่พบความแตกต่างในหมายถึง CL เส้นผ่าศูนย์กลางปริมาณหรือความเข้มข้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในพลาสมาลูเทียวของผู้รับที่ทำ หรือ ไม่ตั้งครรภ์หลังการย้ายตัวอ่อน . เราสรุปได้ว่า ความเหมาะสมของผู้รับการย้ายตัวอ่อนที่อาจเกิดขึ้นจะถูกกำหนดโดยสังเกตการเป็นสัดและการตกไข่ของร่างกายชัดเจน ไม่ว่าขนาดหรือคุณภาพ