DISCLAIMER ALERT!!! I DO NOT HOLD A

DISCLAIMER ALERT!!! I DO NOT HOLD ANY RESPONSIBILITY FOR ANY NOSEBLEED, UNDERAGE, OR MADNESS LAUGHTER. This chapter, I cannot translate it at work…. So I did it at home.. and I shall post it at night.. when all the little kids are asleep.. though, for those in the other time zones.. I hope you will read it…. Alone? Hahahahahaha… those that are not comfortable with overly intimate scenes, kindly skip this chapter entirely.. the entire chapter… is not really suitable for audience under 18, and I will put the “Read More” as a barrier for the start of the….ahem…blushes ~ also I don’t really want to proof read it yet.. too shy ~~ lalalala

On a cold winter night, Ye Zhen Zhen was standing at the vast pavilion, looking at the moon in the sky. Feeling that someone hugged her from behind suddenly, Ye Zhen Zhen did not turn around, but calmly called him “your majesty”

“En” Ji Wu Jiu’s face was placed on to her hair. He closes his eyes and took a deep breath, taking in Ye Zhen Zhen’s scent, the hands on her waist subconsciously tightens. Ye Zhen Zhen caught onto the smell of alcohol, and knew Ji Wu Jiu drank. Tomorrow, he will be sending off the armies to their battle, tonight it was unavoidable that he will have to drink with his generals. Ye Zhen Zhen asks, “Your majesty, are you drunk?”

“No”

“I have something to explain to you, no matter if you believe me or not”

“Empress, please speak”

Ye Zhen Zhen sighed, and said “Me and Lu Li has never had any sorts of male female relationship”

Ji Wu Jiu slowly opened his eyes, his gaze was bright.

“Initially I thought, some things I would not need to explain, but it seems like your majesty you are thinking too much. It is true that me and Lu Li grew up together, and played together. We were like brother and sisters, and would obviously be closer to one another, but.. this does not prove anything. Your majesty, will you be able to believe me?”

Ji Wu Jiu lightly touches her cheeks, and said sweetly “As long as you are willing to say, I will believe you”

“Also, about today, I also did it because Aunt has asked me to do so, for a son to go far, a mother would surely be worried, not to mention for a war, that is why….”

“Zhen Zhen, what I said earlier was out of anger as well. Lu Li is skilled in martial arts, nothing will happen to him. Furthermore, there is Ye Lei Ting around, he will not let anything happen to General Lu’s only son”

Ye Zhen Zhen knows Ji Wu Jiu has made up his mine, and no one will be able to change it, so she stops convincing him. Also, what Ji Wu Jiu said also made sense. He also would want the war to end faster and for everyone to return safely.

“Zhen Zhen, let’s go in, it is cold outside” JI Wu Jiu said while pulling Ye Zhen Zhen’s hands into Kun Ning Palace.

Warmth envelops them when they enter Kun Ning Palace. Ye Zhen Zhen rubbed her cheeks, her cheeks were frozen from the chill outside, and had turned pale. After rubbing them, it turned to a hint of blush.

Allowing Su Yue to remove her cape, she was wearing a red coloured embroidered dress, the clothes were fitting, although a little thick, but still properly showcased her slim body. She took the tea from Su Feng, and drank a sip, looking up she saw Ji Wu Jiu was looking at her in a daze. Another maid servant has brought him a cup of tea, but he did not realize it.

He really drank too much, still a bit muddle in his head, Ye Zhen Zhen thought. Holding her own tea cup, she called to him “Your majesty, please drink tea”

Hearing her words, Ji Wu Jiu still did not take the tea from the maid servant, but walked towards Ye Zhen Zhen, held her hands up and looked down, and drank the tea in her cup. The light brown colour of the tea passing through his pink lips, was a very good sight.

Although he was drinking tea, but until now his eyes were still upon her, his gaze were a little bright, but looked a little hot as well, like fire.

He looked up and swallowed the tea, his throat made a noise that comes with swallowing, that could be clearly heard by Ye Zhen Zhen.

Ji Wu Jiu somehow felt that even he had just drank some tea, he still felt very thirsty.


The atmosphere was a little weird. Ye Zhen Zhen felt that the Ji Wu Jiu now is not very normal. When she return to her senses, and wanted to get someone to help them prepare to sleep, she found out that they have earlier on been left alone.

Ji Wu Jiu took the cup from her hands and places it on the table, then grabs her hand and places it on his face, slowly caressing it, and his gaze was a little mystical, his mouth is tilted up, and eyes carries a hint of smile.

Ye Zhen Zhen towards this type of thing lacks understanding, so she only thought that Ji Wu Jiu was drunk, so she called out “Someone, come in and help the emperor change”

No one came in. Su Yue earlier on has closed the door and stay guard at the door.

JI Wu Jiu pulled Ye Zhen Zhen towards the bed and sat her down, placing his hands

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสงวนสิทธิ์แจ้งเตือน!!! นอกจากนี้ฉันไม่รับผิดชอบเลือดกำเดา บรรลุนิติภาวะ หรือบ้าหัวเราะ ในบทนี้ ฉันไม่สามารถแปลที่ทำงาน... ดังนั้น ฉันไม่ได้ที่บ้าน... และฉันจะโพสต์เวลากลางคืน... เมื่อเด็กน้อยทั้งหมดกำลังนอนหลับ... แม้ว่า สำหรับผู้ที่อยู่ในโซนเวลาอื่น... ฉันหวังว่า คุณจะอ่าน... เพียงอย่างเดียว Hahahahahaha...ที่ไม่ใกล้ชิดมากเกินไปฉาก กรุณาข้ามบทนี้ทั้งหมด... ...ทั้งบทไม่เหมาะจริง ๆ สำหรับผู้ชมอายุต่ำกว่า 18 และเราจะใส่ "อ่านต่อ" เป็นอุปสรรคสำหรับการเริ่มต้นของการ...ฮื้อ... blushes ~ ยัง ไม่ต้องอ่านมันยังพิสูจน์... ขี้อายเกินไป ~ ~ lalalalaในคืนหนาวเย็น Ye เจินเจินกำลังยืนอยู่ในศาลากว้างใหญ่ กำลังดูพระจันทร์ในท้องฟ้า ความรู้สึกว่า คนทุกกอดเธอจากด้านหลังทันที เจินเจิน Ye อายุรอบ แต่ใจเย็นเรียก "มหาบพิตร"หน้า en"จิวูจิถูกวางไว้บนผมของเธอ เขาปิดตาของเขา และเอาลมหายใจลึก ในเย่เจินเจินของกลิ่น กระชับมือบนเอวของเธอโดยไม่รู้ตัว เย่เจินเจินจับลงกลิ่นของแอลกอฮอล์ และรู้ว่า จิวูจิดื่ม วันพรุ่งนี้ เขาจะส่งออกกองทัพในการรบของพวกเขา คืนนี้ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ว่า เขาจะต้องดื่มกับนายพลของเขา เย่เจินเจินถาม, "มหาบพิตร ท่านเมา? ""ไม่""ฉันมีอะไรจะอธิบายให้คุณ ไม่ว่าถ้าคุณเชื่อฉัน หรือไม่""จักรพรรดินี กรุณาพูด"เย่เจินเจิน ถอนหายใจ และกล่าวว่า "ฉันและ Lu Li เคยเรียงลำดับใด ๆ ของความสัมพันธ์หญิงชาย"จิวูจิค่อย ๆ เปิดตาของเขา ถูกสายตาของเขา"คน บางสิ่งที่ฉันจะไม่ต้องอธิบาย แต่เหมือนว่ามหาบพิตรคุณคิดมากเกินไป มันเป็นความจริงที่ฉันและ Lu Li โตโดด และเล่นด้วยกัน เราเหมือนพี่ชายและน้องสาว และแน่นอนจะใกล้ชิดกับคนอื่น แต่... นี้ไม่ได้พิสูจน์อะไร มหาบพิตร คุณจะเชื่อฉันหรือไม่"จิวูจิวเบา ๆ สัมผัสแก้มของเธอ และกล่าวว่า พริ้ม "ตราบใดที่คุณยินดีที่จะพูด ฉันจะเชื่อคุณ""ยัง เกี่ยวกับวันนี้ ฉันยังไม่ได้เนื่องจากที่ป้าได้ถามฉันจะทำเพื่อ สำหรับลูกไป แม่ก็จะห่วง ไม่ต้องพูดถึงสำหรับสงคราม นั่นคือเหตุผลที่...""เจินเจิน อะไรบ้างก่อนหน้านี้ได้จากความโกรธเช่นกัน Lu Li เป็นผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้ อะไรจะเกิดขึ้นกับเขา นอกจากนี้ มี Ye Lei ติ่งรอบ เขาจะไม่ยอมให้อะไรเกิดขึ้นกับลูกชายคนเดียวของ Lu ทั่วไป"เย่เจินเจินรู้จิวูจิมีขึ้นเขาเหมือง และไม่มีใครจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ เพื่อให้เธอหยุดเชื่อเขา ยัง จิวูจิวกล่าวยังทำให้รู้สึก เขายังจะต้องสงครามจะยุติได้เร็วขึ้น และกลับอย่างปลอดภัยทุกคน"เจินเจิน ลองไปใน มันนอกเย็น" จิวูจิวกล่าวขณะดึงมือเย่เจินเจินของเป็น Kun หนิงพาความอบอุ่นโอบล้อมพวกเขาเมื่อพวกเขาป้อน Kun หนิงพา เย่เจินเจินลูบแก้มของเธอ แก้มของเธอถูกแช่แข็งจากเย็นภายนอก และหันซีด หลังจากถู พวกเขาจะเปิดการแนะนำบลัชให้หยู Su เพื่อเอาแหลมของเธอ เธอกำลังสวมใส่เครื่องแต่งกายปักสีแดง เสื้อผ้าเหมาะ สม แม้ว่าความหนาเล็กน้อย แต่ยังถูกจัดแสดงที่เพรียวบางของเธอ เธอเอาชาจาก Su ฮ และจิบ ดื่มมองเธอเห็นจิวูจิกำลังมองดึก อีกแม่บ้านข้าราชการได้นำเขาชา แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงมันเจินเจิน Ye ได้จริง ๆ ดื่มมากเกินไป ยังคงเป็นบิตยุ่งเหยิงในหัวของเขา ความคิด ถือถ้วยชาของเธอ เธอเรียกเขา "มหาบพิตร กรุณาดื่มชา"ได้ยินคำพูดของเธอ จิวูจิยังไม่ได้เอาชาจากแม่บ้านคนรับใช้ แต่เดินเข้าไปหาเย่เจินเจิน จัดมือของเธอขึ้น และมองลงไป และดื่มชาในถ้วยของเธอ สีน้ำตาลอ่อนของชาผ่านริมฝีปากสีชมพูของเขา แก้ไขสายตาดีมากแม้ว่าเขาดื่มชา แต่จนถึงขณะนี้ ดวงตาของเขาก็ยังคงเมื่อเธอ สายตาของเขาได้น้อยที่สดใส แต่เหมือนร้อนเล็กน้อยเป็นอย่างดี ไฟไหม้เขามองขึ้น และกลืนกินชา คอเขาทำเสียงที่มาพร้อมกับกลืน ที่อาจจะได้ยินชัดเจน โดย Ye เจินเจินจิวูจิอย่างใดรู้สึกว่า แม้เขามีเพียงแค่ดื่มชาบาง เขายังคงรู้สึกกระหายน้ำมากบรรยากาศแปลกเล็กน้อย เย่เจินเจินรู้สึกว่า จิวูจิตอนนี้ไม่ปกติมากขึ้น เมื่อเธอกลับไปความรู้สึก และอยากจะให้ใครไปช่วยพวกเขาเตรียมนอน เธอพบว่า พวกเขาไว้ก่อนหน้านี้ทิ้งไว้คนเดียวจิวูจิหยิบถ้วยจากมือของเธอ และสถานที่บนโต๊ะ คว้ามือเธอ แล้ววางบนใบหน้าของเขา ช้าตบมัน และสายตาของเขาถูกลึกลับเล็กน้อย ปากเอียงขึ้น และตาดำเนินการยิ้มเย่เจินเจินต่อชนิดของสิ่งนี้ขาดความเข้าใจ เพื่อเธอเท่านั้นคิดว่า จิวูจิถูกเมา เพื่อเธอเรียก "คน มา และช่วยเปลี่ยนจักรพรรดิ"ไม่มีใครเข้ามาใน หยูซูไว้ก่อนหน้านี้ได้ปิดประตู และพักยามที่ประตูจิวูจิดึงเย่เจินเจินต่อเตียง และนั่งเธอลง วางมือของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิเสธความรับผิด ALERT !!! ฉันไม่ถือความรับผิดชอบใด ๆ สำหรับการใด ๆ เลือดกำเดาที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะหรือ MADNESS LAUGHTER บทนี้ฉันไม่สามารถแปลในที่ทำงาน ... ดังนั้นผมจึงไม่ได้อยู่ที่บ้าน .. และฉันจะโพสต์ไว้ในเวลากลางคืน .. เมื่อทุกเด็กน้อยนอนหลับ .. แต่สำหรับผู้ที่อยู่ในโซนเวลาอื่น .. ฉันหวังว่าคุณจะอ่านมัน ... คนเดียว? Hahahahahaha ... ผู้ที่ไม่พอใจกับฉากที่ใกล้ชิดมากเกินไปกรุณาข้ามบทนี้อย่างสิ้นเชิง .. ทั้งบท ... ไม่ได้จริงๆเหมาะสำหรับผู้ชมอายุต่ำกว่า 18 และเราจะใส่ "อ่านเพิ่มเติม" เป็นอุปสรรคสำหรับการเริ่มต้นของการ ... .ahem ... สีแดง ~ ผมก็ไม่อยากจะพิสูจน์อ่านมันยัง .. lalalala ~~ ขี้อายเกินไป

ในคืนที่หนาวเย็นเจ้า Zhen Zhen กำลังยืนอยู่ที่ศาลาใหญ่มองไปที่ดวงจันทร์อยู่บนท้องฟ้า รู้สึกว่ามีใครบางคนกอดเธอจากด้านหลังทันใดนั้นเจ้า Zhen Zhen ไม่ได้หันไปรอบ ๆ

แต่ใจเย็นเรียกเขาว่า "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" ของคุณ "en" ใบหน้าของจีวู Jiu ของถูกวางลงบนผมของเธอ เขาปิดตาของเขาและเอาหายใจลึกการในกลิ่นเจ้า Zhen Zhen ของมือบนเอวของเธอคืกระชับ Ye Zhen Zhen จับลงบนกลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และรู้ว่าจีวู Jiu ดื่ม พรุ่งนี้เขาจะได้รับการส่งออกกองทัพในการต่อสู้ของพวกเขาคืนนี้มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะต้องดื่มกับนายพล เจ้า Zhen Zhen ถามว่า "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ, คุณเมา?"

"ไม่"

"ฉันมีสิ่งที่จะอธิบายให้คุณไม่ว่าถ้าคุณเชื่อผมหรือไม่"

"ดิเอ็มเพรสกรุณาพูด"

เจ้า Zhen Zhen ถอนหายใจและกล่าวว่า "ฉัน และลูหลี่ไม่เคยมีการเรียงลำดับของความสัมพันธ์หญิงชาย "ใด ๆ

จีวู Jiu ช้าเปิดตาของเขาจ้องมองของเขาเป็นที่สดใส

"ตอนแรกผมคิดว่าบางสิ่งบางอย่างฉันจะไม่จำเป็นต้องอธิบาย แต่ดูเหมือนว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณคุณจะคิดมากเกินไป มันเป็นความจริงที่ฉันและ Lu Li เติบโตขึ้นมาด้วยกันและเล่นด้วยกัน เราเป็นเหมือนพี่ชายและพี่สาวน้องสาวและเห็นได้ชัดจะได้ใกล้ชิดกับอีกคนหนึ่ง แต่ .. นี้ไม่ได้พิสูจน์อะไร

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณคุณจะสามารถที่จะเชื่อฉัน? " จีวู Jiu เบา ๆ สัมผัสแก้มของเธอและบอกว่าหวาน" ตราบใดที่คุณยินดีที่จะพูดว่าผมจะเชื่อว่าคุณ "

" นอกจากนี้เกี่ยวกับวันนี้ผมยังไม่ได้เพราะป้า ได้ขอให้ผมทำเช่นนั้นสำหรับบุตรชายคนหนึ่งไปไกลแม่ก็จะเป็นห่วงไม่ต้องพูดถึงสงครามนั่นคือเหตุผลที่ ... . "

" Zhen Zhen สิ่งที่ฉันกล่าวก่อนหน้านี้ออกมาจากความโกรธเช่นกัน Lu Li มีความชำนาญในศิลปะการต่อสู้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา นอกจากนี้ยังมีเจ้า Lei Ting รอบ

เขาจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับบุตรชายคนเดียวทั่วไปของลู " เจ้า Zhen Zhen รู้ Ji Wu Jiu ได้ทำเหมืองของเขาและจะไม่มีใครสามารถที่จะเปลี่ยนมันเพื่อให้เธอหยุดการโน้มน้าวใจเขา ความรู้สึกนอกจากนี้สิ่งที่จีวู Jiu กล่าวว่ายังทำ นอกจากนี้เขายังต้องการที่สงครามจะจบได้เร็วขึ้นและสำหรับทุกคนที่จะกลับมาได้อย่างปลอดภัย

"Zhen Zhen ให้เป็นไปในมันเป็นนอกเย็น" JI วู Jiu กล่าวว่าในขณะที่ดึงมือของเจ้า Zhen Zhen เข้าสู่คุนหนิงพาเลซ

ความอบอุ่นห่อหุ้มพวกเขาเมื่อพวกเขาเข้าสู่คุนหนิงพาเลซ Ye Zhen Zhen ลูบแก้มของเธอ, แก้มของเธอถูกแช่แข็งจากเย็นนอกและได้หันซีด หลังจากถูพวกเขาก็หันไปคำใบ้ของอาย

ช่วยให้ซูยูที่จะเอาเสื้อคลุมของเธอเธอสวมชุดสีแดงปักสีเสื้อผ้าที่มีความเหมาะสมแม้จะเล็ก ๆ น้อย ๆ หนา แต่ยังคงถูกจัดแสดงหุ่นผอมเพรียวของเธอ เธอเอาชาจากซูฮและดื่มจิบเงยหน้าขึ้นมองเธอเห็นจีวู Jiu ถูกมองที่เธออยู่ในอาการงุนงง คนรับใช้สาวใช้อีกคนหนึ่งได้นำเขาถ้วยชา แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงมัน

เขาจริงๆดื่มมากเกินไปยังคงยุ่งเหยิงบิตในหัวของเขาทั้งหลาย Zhen Zhen คิด ถือถ้วยชาของเธอเองเธอเรียกให้เขาว่า "มหาบพิตรโปรดดื่มชา"

ได้ยินคำพูดของเธอ Ji Wu Jiu ยังไม่ได้ใช้ชาจากผู้รับใช้ของแม่บ้าน แต่เดินไป Ye Zhen Zhen, จับมือเธอขึ้นและมองลงไป และดื่มน้ำชาในถ้วยของเธอ สีน้ำตาลอ่อนของชาผ่านริมฝีปากสีชมพูของเขาเป็นภาพที่ดีมาก

แม้ว่าเขาจะดื่มชา แต่จนถึงขณะนี้ดวงตาของเขาก็ยังคงอยู่กับเธอจ้องมองของเขามีความสดใสเล็กน้อย แต่มองเล็ก ๆ น้อย ๆ ร้อนได้เป็นอย่างดีเช่นไฟไหม้

เขาเงยหน้าขึ้นและกลืนกินชา ลำคอของเขาทำเสียงที่มาพร้อมกับการกลืนที่อาจจะได้ยินอย่างชัดเจนโดยเจ้า Zhen Zhen

จีวู Jiu อย่างใดรู้สึกว่าแม้เขาได้ดื่มชาเพียงบางอย่างที่เขายังคงรู้สึกกระหายน้ำมาก


บรรยากาศที่แปลกเล็กน้อย Ye Zhen Zhen รู้สึกว่าจีวู Jiu ตอนนี้ไม่ปกติมาก เมื่อเธอกลับไปที่ความรู้สึกของเธอและอยากจะได้รับคนที่จะช่วยให้พวกเขาเตรียมที่จะนอนหลับเธอพบว่าพวกเขามีก่อนหน้านี้เมื่อถูกทิ้งไว้ตามลำพัง

จีวู Jiu หยิบถ้วยจากมือและวางมันลงบนโต๊ะของเธอแล้วคว้ามือเธอและวางมันลงบนใบหน้าของเขาค่อย ๆ จูบมันและจ้องมองเขาเป็นลึกลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ปากของเขาจะเอียงขึ้นและสายตาประกอบคำใบ้ รอยยิ้ม

Ye Zhen Zhen ต่อประเภทของสิ่งนี้ขาดความเข้าใจเพื่อให้เธอคิดว่าจีวู Jiu เมาเพื่อให้เธอร้องออกมา "ใครบางคน,

เข้ามาและช่วยให้การเปลี่ยนแปลงจักรพรรดิ " ไม่มีใครเข้ามา. ซูยูก่อนหน้านี้ได้มีการปิดประตูและอยู่ยามที่ประตู

JI วู Jiu ดึงเจ้า Zhen Zhen ต่อเตียงและนั่งเธอลงวางในมือของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เตือนหมายเหตุ ! ! ! ! ! ! ! ! ผมไม่ถือความรับผิดชอบใด ๆสำหรับใด ๆที่ติดเชื้อ ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หรือบ้าหัวเราะ บทนี้ ฉันไม่สามารถแปลมันทำงาน . . . . . . . ผมทำที่บ้าน . . . . . . . และผมจะโพสต์ได้ . . . . . . . คืน เมื่อพวกเด็กๆกำลังหลับ . . . . . . . แต่สำหรับผู้ที่อยู่ในโซนอื่นเลย . . . . . . . ฉันหวังว่าคุณจะอ่านมัน . . . . . . . คนเดียวเหรอ ? Hahahahahaha . . . ผู้ที่ไม่คุ้นเคยกับฉากใกล้ชิดเกินไป กรุณาข้ามบทนี้ทั้งหมด . . . . . . . บท . . . . . . . ทั้งหมด คือ ไม่เหมาะกับผู้ชมอายุต่ำกว่า 18 และผมจะใส่ " อ่านเพิ่มเติม " เป็นอุปสรรคสำหรับการเริ่มต้นของ . . . . . . . . . . . . . . . . หน้าแดง ~ ฉันยังไม่อยากจะพิสูจน์อ่านมันเลย . . . . . . . อาย ~ ~ lalalalaในคืนฤดูหนาวเย็น เจ้าเจินเจินยืนอยู่ที่ศาลากว้างใหญ่ มองไปที่ดวงจันทร์ในท้องฟ้า รู้สึกว่าคนที่กอดเธอจากด้านหลัง ทันใดนั้น เจ้าเจินเจินไม่ได้หันกลับไป แต่สงบเรียกว่า " ฝ่าบาท "" ใน " หน้าของจีวูจินอยู่ในผมของเธอ เขาหลับตาและสูดหายใจเข้าลึกๆ ถ่ายในเย เจิน เจิน กลิ่น มือที่เอวของเธอด้วยจิตใต้สำนึก กระชับ เจ้าจินจินจับกลิ่นของแอลกอฮอล์ และรู้ว่าจีวู ยู ดื่ม พรุ่งนี้เขาจะส่งกองทัพเพื่อต่อสู้กับพวกเขาคืนนี้ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะต้องดื่มกับนายพลของเขา เจ้าเจินเจินถาม " ฝ่าบาท คุณเมาเหรอ ? "" ไม่ "" ฉันมีบางอย่างจะบอกคุณ ไม่ว่าคุณจะเชื่อผมหรือไม่ "" จักรพรรดินี กรุณาพูด "เจ้าจินจินถอนหายใจและกล่าวว่า " ฉันกับลู่ลี่ไม่เคยมีประเภทใด ๆของความสัมพันธ์หญิงชาย "จีวูจินค่อยๆ ลืมตาขึ้น สายตาของเขาก็สดใส" ตอนแรกฉันคิดว่า บางเรื่องผมคงไม่ต้องอธิบาย แต่ดูเหมือนว่าฝ่าบาทจะคิดมากเกินไป มันเป็นความจริงที่ฉันกับลู่ลี่ โตมาด้วยกัน เล่นด้วยกัน เราก็เป็นเหมือนน้องสาวพี่ และแน่นอนจะใกล้กัน แต่ . . . . . . . นี้ไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย ฝ่าบาท ท่านจะเชื่อผมไหม ? "จีวูจินเบาๆ สัมผัสแก้มของเธอและกล่าวว่า " หวาน " ตราบเท่าที่คุณยินดีที่จะพูดว่า ผมจะเชื่อคุณ "" แล้วก็เรื่องในวันนี้ ผมก็ทำ เพราะป้าอยากให้ผมทำงั้น ลูกไปไกล แม่จะต้องเป็นห่วง ไม่ต้องพูดถึง สำหรับสงคราม นั่นคือเหตุผลว่าทำไม . . . . . . . "" เจิน เจิน สิ่งที่ฉันกล่าวก่อนหน้านี้คือความโกรธได้เป็นอย่างดี ลู่ลี่ คือ ทักษะการต่อสู้ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา นอกจากนี้ มีท่านเล่ยติ่งรอบ เขาจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายคนเดียวของ " แม่ทัพลู่เจ้าจินเจินรู้ว่าจีอู๋จิ่วมีขึ้นเหมืองของเขา และจะไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ ดังนั้น เธอจะเชื่อเขา ยัง จี วูจินพูดก็มีเหตุผล นอกจากนี้เขายังต้องการให้สงครามจบลงได้เร็ว และให้ทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัย" เจิน เจิน ไปใน ข้างนอกมันหนาว " จีวูจินพูดขณะที่ดึงมือเจ้าเจินเจินเป็นคุงหนิง พาเลซความอบอุ่นที่ห่อหุ้มพวกเขาเมื่อพวกเขาป้อนคุงหนิง พาเลซ เจ้าจินจินลูบแก้ม แก้มของเธอถูกแช่แข็งจากเย็นข้างนอก และได้กลายเป็นสีซีด หลังจากที่ถูมัน มันกลายเป็นคำใบ้ของอายให้ซูเว่เอาเสื้อคลุมของเธอ เธอสวมชุดสีแดงปัก เสื้อกระชับ แม้ว่าจะหนาหน่อย แต่ก็ยังถูกจัดแสดงร่างกายที่เพรียวบางของเธอ เธอเอาน้ำชา จาก ซู ฟง และ ดื่ม จิบ มองขึ้นไปเห็นจีวูจินมองเธองงๆ แม่บ้านคนรับใช้อีกทำให้เขาชา แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงมันเขาเมามาก ยังคงเป็นบิตสับสนในหัวของเขา เย จิน จินคิด ถือถ้วยน้ำชาของเธอเอง เธอก็เรียกเขา " ฝ่าบาท เชิญดื่มชา”ได้ยินคำพูดของเธอ จี วู ยู ยัง ไม่ ได้ ใช้ ชาจากแม่บ้าน คนรับใช้ แต่เดินต่อท่านทั้งหลาย เจิน เจิน จัดมือของเธอ และมองลงไป และดื่มชาในถ้วยของเธอ สีสีน้ำตาลอ่อนของชาที่ผ่านริมฝีปากสีชมพูของเขา มีสายตาที่ดีมากถึงแม้ว่าเขาจะดื่มชา แต่ตอนนี้ดวงตาของเขายังคงมีให้แก่เธอ สายตาของเขาเล็ก ๆน้อย ๆที่สดใส แต่ดูจาน้อยเช่นกัน เหมือนไฟเขาเงยหน้าขึ้นและกลืนกินชา คอของเขาทำให้เสียงที่มาพร้อมกับกลืน สามารถได้ยินโดย " เจินเจิน .จี วู ยู รู้สึกว่าเขาเพิ่งดื่มชา เขายังรู้สึกหิวน้ำบรรยากาศมันแปลกๆ เจ้าเจินเจินรู้สึกว่าจีวูจินตอนนี้ยังปกติดี เมื่อเธอกลับมามีสติอีกครั้ง และต้องการที่จะได้รับคนที่จะช่วยให้พวกเขาเตรียมจะนอน เธอพบว่าพวกเขามีก่อนหน้านี้ ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวจี วู ยู รับถ้วยจากมือของเธอและสถานที่บนโต๊ะ แล้วคว้ามือของเธอและสถานที่บนใบหน้าของเขา ค่อยๆ ปลอบโยน และสายตาของเขาค่อนข้างลึกลับ ปากของเขาก็เอียงขึ้นและดวงตามีคำใบ้ของรอยยิ้มเจ้าเจินเจินกับประเภทของสิ่งนี้ขาดความเข้าใจ ดังนั้นเธอจึงคิดแต่เพียงว่า จี วู ยู เมา เธอจึงเรียก " ใครสักคน เข้ามาช่วยเปลี่ยนจักรพรรดิ "ไม่มีใครเข้ามา ซูว ก่อนหน้านี้ได้ปิดประตูและอยู่เฝ้าที่ประตูจีวูเจินเจินจิ่วดึงเจ้าต่อเตียง