In materials science and metallurgy

In materials science and metallurgy, toughness is the ability of a material to absorb energy and plastically deform without fracturing.[1] One definition of material toughness is the amount of energy per volume that a material can absorb before rupturing. It is also defined as the resistance to fracture of a material when stressed.

Toughness requires a balance of strength and ductility.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุศาสตร์และโลหะ นึ่งเป็นความสามารถของวัสดุที่จะดูดซับพลังงาน และทำให้พิการ โดย fracturing plastically[1] หนึ่งคำนิยามของวัสดุนึ่งคือ จำนวนของพลังงานต่อปริมาตรที่เป็นวัสดุสามารถดูดซับก่อนออกไป มันยังถูกกำหนดให้เป็นความต้านทานการร้าวของวัสดุที่เน้น

นึ่งต้องการสมดุลของแรงและเกิดความเหนียวโดยการ[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวัสดุศาสตร์และโลหะมีความเหนียวเป็นความสามารถของวัสดุที่จะดูดซับพลังงานและ plastically เบี้ยวไม่พร่าพราย. [1] นิยามหนึ่งของความเหนียววัสดุคือปริมาณของพลังงานต่อปริมาณวัสดุที่สามารถดูดซึมก่อนที่จะตะปบ มันถูกกำหนดว่าเป็นความต้านทานต่อการแตกหักของวัสดุที่เมื่อเน้นความเหนียวต้องมีความสมดุลของความแข็งแรงและความเหนียว. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัสดุศาสตร์และโลหะวิทยา ความเหนียว คือความสามารถของวัสดุดูดซับพลังงาน และ plastically เบี้ยวไม่มีการแตก [ 1 ] คำนิยามของความเหนียว วัสดุเป็นปริมาณของพลังงานต่อปริมาตรที่เป็นวัสดุที่สามารถดูดซับ ก่อนจะแตกออก นอกจากนี้ยังหมายถึง ความต้านทานการแตกหักของวัสดุเมื่อเครียด

ความเหนียวต้องสมดุลของกำลังและความเหนียว [ 1 ]