ครั้งหนึ่งมีลูกวัวผู้เกียจคร้านอยู่

ครั้งหนึ่งมีลูกวัวผู้เกียจคร้านอยู่ตัวหนึ่งไม่ยอมทำงานได้แต่วิ่งเล่นไปมาอยู่ในทุ่งหญ้า เมื่อเห็นวัวแก่ที่กำลังลากเกวียนผ่านมา ลูกวัวก็วิ่งไล่วัวแก่พร้อมกับเยาะเย้ยว่า “โธ่! วัวแก่ผู้น่าสงสาร เจ้าต้องทำงานหนักลากเกวียนจนขนสกปรกเกรอะกรังไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว แต่ดูข้าสิ กินก็อิ่มนอนหลับก็สบาย แถมขนข้าก็ยังสะอาดเงางามราวกับเส้นไหม”
วัวแก่ได้ฟังดังนั้นก็ไม่พูดสิ่งใดยังคงลากเกวียนต่อไปตามทางเช่นเดิม อยู่มาวันหนึ่งขณะที่วัวแก่กำลังลากเกวียนอยู่นั้น ก็เหลือบไปเห็นลูกวัวผู้เกียจคร้านกำลังถูกลากจูงเพื่อนำไปฆ่าบูชายัญ วัวแก่เห็นเช่นนั้นก็กล่าวกับลูกวัวว่า “เป็นอย่างไรบ้างล่ะ เพราะความเกียจคร้านของเจ้าแท้ๆ ทำให้ต้องพบกับจุดจบเช่นนี้ เจ้าช่างน่าสงสารยิ่งกว่าข้าที่ต้องทำงานหนักหลายเท่านัก”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ผู้เกียจคร้านมักพบจุดจบที่น่าเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โธ่! วัวแก่ผู้น่าสงสาร แต่ดูข้าสิกินก็อิ่มนอนหลับก็สบาย
"เป็นอย่างไรบ้างล่ะเพราะความเกียจคร้านของเจ้าแท้ๆทำให้ต้องพบกับจุดจบเช่นนี้
:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งหนึ่งมีลูกวัวผู้เกียจคร้านอยู่ตัวหนึ่งไม่ยอมทำงานได้แต่วิ่งเล่นไปมาอยู่ในทุ่งหญ้าเมื่อเห็นวัวแก่ที่กำลังลากเกวียนผ่านมาลูกวัวก็วิ่งไล่วัวแก่พร้อมกับเยาะเย้ยว่า " โธ่ !วัวแก่ผู้น่าสงสารเจ้าต้องทำงานหนักลากเกวียนจนขนสกปรกเกรอะกรังไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ดูข้าสิกินก็อิ่มนอนหลับก็สบายแถมขนข้าก็ยังสะอาดเงางามราวกับเส้นไหม "
วัวแก่ได้ฟังดังนั้นก็ไม่พูดสิ่งใดยังคงลากเกวียนต่อไปตามทางเช่นเดิมอยู่มาวันหนึ่งขณะที่วัวแก่กำลังลากเกวียนอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นลูกวัวผู้เกียจคร้านกำลังถูกลากจูงเพื่อนำไปฆ่าบูชายัญ" เป็นอย่างไรบ้างล่ะเพราะความเกียจคร้านของเจ้าแท้ๆทำให้ต้องพบกับจุดจบเช่นนี้เจ้าช่างน่าสงสารยิ่งกว่าข้าที่ต้องทำงานหนักหลายเท่านัก "
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าผู้เกียจคร้านมักพบจุดจบที่น่าเศร้า
: