Reform-minded Chinese intellectuals

Reform-minded Chinese intellectuals began to consider footbinding to be an aspect of their culture that needed to be eliminated.[36] In the 1883, Kang Youwei founded the Anti-Footbinding Society near Canton to combat the practice, and anti-footbinding societies sprang up across the country, with membership for the movement claimed to reach 300,000.[37] The anti-footbinding movement however stressed pragmatic and patriotic reasons rather than feminist ones, that abolition of footbinding would lead to better health and more efficient labour.[33] Reformers such as Liang Qichao, influenced by Social Darwinism, also argued that it weakened the nation, since enfeebled women supposedly produced weak sons.[38] At the turn of the 20th century, early feminists, such as Qiu Jin, called for the end of foot-binding.[39][40] In 1902, the Empress Dowager Cixi issued an anti-foot binding edict, but it was soon rescinded.[41]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิรูปใจนักวิชาการจีนเริ่มพิจารณา footbinding ให้ ข้อมูลด้านวัฒนธรรมของพวกเขาที่ต้องตัดออก [36] ใน 1883 คังโหย่วเหวยก่อตั้งสังคมต้าน Footbinding ใกล้งานกวางเจาในการต่อสู้กับการฝึก และสังคมต้าน footbinding sprang ขึ้นทั่วประเทศ สมาชิกสำหรับการเคลื่อนไหวที่อ้างถึง 300,000 [37] การเคลื่อนไหวต่อต้าน footbinding แต่เน้นเหตุผลปฏิบัติ และรักชาติแทนที่เป็น feminist คน ที่เลิก footbinding จะนำไปสู่สุขภาพที่ดีกว่าและแรงงานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น [33] ปฏิรูปเช่นเหลียง Qichao รับอิทธิพลจากสังคม Darwinism โต้เถียงว่า มันลดลงประเทศ เนื่องจากผู้หญิง enfeebled คาดคะเนผลิตบุตรอ่อน [38] ที่เปิดของศตวรรษ 20 ช่วง feminists เช่นคูจิ เรียกสำหรับการสิ้นสุดของเท้าผูก [39] [40] ใน 1902 ไทเฮาออกพระบรมราชโองการการผูกเท้าป้องกัน แต่มันได้เร็ว ๆ นี้ทางสัญจร [41]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญญาชนชาวจีนปฏิรูปเริ่มพิจารณา Footbinding จะเป็นแง่มุมของวัฒนธรรมของพวกเขาที่จะต้องตัดออก. [36] ในปี 1883 คัง Youwei ก่อตั้ง Anti-Footbinding สังคมใกล้แคนตันที่จะต่อสู้กับการปฏิบัติและสังคมต่อต้าน Footbinding ผุด ขึ้นทั่วประเทศกับสมาชิกสำหรับการเคลื่อนไหวอ้างว่าจะไปถึง 300,000. [37] การเคลื่อนไหวต่อต้าน Footbinding แต่เน้นเหตุผลในทางปฏิบัติและมีใจรักมากกว่าคนสตรียกเลิกการ Footbinding ที่จะนำไปสู่​​สุขภาพที่ดีขึ้นและแรงงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น. [33 ] ปฏิรูปเช่นเหลียง Qichao ได้รับอิทธิพลจากสังคมชัดเจนนอกจากนี้ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่ามันอ่อนแอของประเทศเนื่องจากผู้หญิงอ่อนแอที่คาดคะเนการผลิตลูกหลานที่อ่อนแอ. [38] ในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20 สตรีต้นเช่น Qiu จินเรียกร้องให้ ในตอนท้ายของเท้าผูกพัน. [39] [40] ในปี 1902 อัครมเหสีออกประกาศผลผูกพันป้องกันเท้า แต่มันก็งดเร็ว ๆ นี้. [41]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิรูปใจปัญญาชนจีนเริ่มพิจารณาคบหาสมาคมเป็นแง่มุมของวัฒนธรรมของพวกเขา ที่ต้องถูกคัดออก [ 36 ] ใน 1883 , Kang Youwei ก่อตั้งสมาคมต่อต้านการมัดเท้าใกล้ Canton เพื่อต่อต้านการปฏิบัติ และต่อต้านสังคมคบหาสมาคมผุดขึ้นทั่วประเทศด้วยการเป็นสมาชิกสำหรับการเคลื่อนไหวเรียกร้องไปถึง 300000 .[ 37 ] ต่อต้านการมัดเท้าเคลื่อนไหวแต่เน้นเหตุผลในทางปฏิบัติและรักชาติมากกว่าสตรีทั้งหลายว่า การคบหาสมาคมจะนำไปสู่สุขภาพและแรงงานที่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น [ 33 ] การปฏิรูป เช่น เลี่ยง qichao , ได้รับอิทธิพลจากสังคมชัดเจน ยังถกเถียงกันอยู่ว่า มันทำให้ประเทศอ่อนแอ ผู้หญิงที่อ่อนแอตั้งแต่คาดคะเนบุตรชาย [ 38 ] ที่หันของศตวรรษที่ 20ต้นอนุรักษ์ เช่น คูจิน เรียกปลายมัดเท้า . [ 39 ] [ 40 ] ใน 1902 , ราชินี Cixi ออกต่อต้าน มัดเท้าคด แต่ในไม่ช้าก็งด . [ 41 ]