Only after these few graduate do ma

Only after these few graduate do many of them start exploring careers. It is here that they discover that their degree may not have prepared them for the world of work. You may be well educated, but not every degree is direct preparation for employment. This misalignment between degrees and job skills causes half of university graduates to be under-employed in what are called gray-collar jobs. Taking positions that do not require the education they have received, at a cost that is more than they can afford.
Conventional wisdom suggests that a university degree guarantees a higher salary. But with rising education costs, a shrinking job market, and the oversaturation of some academic majors in the workforce, this old advice is now a myth for a majority of students. The economy and the world have dramatically changed. Over the last 3 generations we’ve gone from 13% of the population stepping into a college classroom, to 60% attending some form of higher education.
In 1960, when taking into account all jobs in the American economy, 20% required a 4-year degree or higher. 20% were technical jobs requiring skilled training, and 60% were classified as unskilled. But what’s the right percentage to meet the labor market demand for tomorrow? In 2018, Harvard University predicts only 33% of all jobs will require a 4-year degree or more, while the overwhelming majority will be middle-skilled jobs requiring technical skills and training at the credential or Associates Degree level. A 4-year degree may have many benefits, but think about people you may know who, from an economic perspective, inefficiently spent time and money to get a degree that perhaps they didn’t really need for the career they are in.
The true ratio of jobs in our economy is 1:2:7. For every occupation that requires a master’s degree or more, two professional jobs require a university degree, and there are over half a dozen jobs requiring a 1-year certificate or 2-year degree; and each of these technicians are in very high-skilled areas that are in great demand. This ratio is a fundamental to all industries. It was the same in 1950, the same in 1990, and will be the same in 2030.
The hope for encouraging university education is that as the number of university-trained workers increases, the demand for their services in the workplace will increase as well. Unfortunately, this is not so. The whole pie may get bigger as the labor force and the economy grows, but the ratio will not change. The reality is there will not be more professional jobs available within the labor market. And some professional jobs have been replaced by technology, or are being outsourced.
Well intentioned attempts to send more and more students straight to the university will not change the types of jobs that dominate our economy, nor will a “college-for-all” mentality mask these labor market realities. The “college for all” rhetoric that has been so much a part of the current education reform movement is often interpreted as “university for all.” This message needs to be significantly broadened to, “a post-high school credential for all.” Students at various educational levels have left school without employable skills; setting up our children for failure,
costing them and taxpayers millions. All while the labor market is desperate for highly-trained, skilled technicians. So, how do you position yourself for high-wage, in-demand jobs?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายของพวกเขาเริ่มการสำรวจอาชีพหลังจากบัณฑิตเหล่านี้ไม่ ที่นี่เป็นที่พวกเขาค้นพบว่า ปริญญาอาจไม่ได้เตรียมไว้ให้สำหรับโลกของการทำงาน คุณอาจจะศึกษาดี แต่องศาไม่มีการเตรียมสำหรับการจ้างงานโดยตรง นี้นาน ๆ ระหว่างองศาและทักษะงานทำของบัณฑิตมหาวิทยาลัยจะภายใต้ทำงานในสิ่งเรียกว่างานสีเทาคอ มีตำแหน่งที่ไม่ต้องการการศึกษาที่ได้รับอยู่ ต้นทุนที่มากกว่าที่พวกเขาสามารถจ่าย ภูมิปัญญาทั่วไปแนะนำว่า ระดับมหาวิทยาลัยรับประกันเงินเดือนสูง แต่มีเพิ่มขึ้นต้นทุนการศึกษา งานตลาดหดตัว และ oversaturation ของบางสาขาเอกที่ศึกษาในแรงงาน แนะนำเก่าเป็นตำนานสำหรับส่วนใหญ่ของนักเรียน เศรษฐกิจและโลกได้เปลี่ยนแปลงอย่างมาก กว่าที่ล่าสุด 3 รุ่นเราได้ไปจาก 13% ของประชากรที่ก้าวเข้าห้องเรียนวิทยาลัย 60% เข้ารูปแบบของการศึกษา ใน 1960 เมื่อเดินบัญชีปริญญา 4 ปีจำเป็นต้องใช้งานทั้งหมดในระบบเศรษฐกิจอเมริกัน 20% หรือสูงกว่า งานเทคนิคที่ต้องฝึกฝีมือได้ 20% และ 60% ถูกจัดเป็นงาน แต่เปอร์เซ็นต์เหมาะสมเพื่อตอบสนองความต้องการตลาดแรงงานในวันพรุ่งนี้คืออะไร ใน 2018 มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดทำนายเพียง 33% ของงานทั้งหมดจะต้องมีปริญญา 4 ปีหรือมากกว่า ในขณะที่ส่วนใหญ่จะเป็นงานฝีมือกลางต้องใช้ทักษะทางเทคนิค และการฝึกอบรมประจำหรือระดับการศึกษาที่เชื่อมโยง ปริญญา 4 ปีอาจมีประโยชน์มากมาย ได้คิดถึงคนที่คุณอาจรู้ที่ จากมุมมองการเศรษฐกิจ ทิ้งไปอย่างสิ้นเปลืองที่ใช้เวลาและเงินไปรับปริญญาที่บางทีไม่ได้จริง ๆ สำหรับการประกอบอาชีพอยู่ใน อัตราส่วนของงานเศรษฐกิจจริงคือ 1:2:7 สำหรับทุกอาชีพที่ต้องการปริญญาตรีขึ้นไป ระดับมหาวิทยาลัยต้องมีงานสองมืออาชีพ และมีมากกว่างานที่ต้องการรับรอง 1 ปีหรือ 2 ปีปริญญา หกครึ่ง และของช่างเหล่านี้อยู่ในพื้นที่มากสูงทักษะที่ต้องการอย่างมาก อัตราส่วนนี้คือ พื้นฐานอุตสาหกรรมทั้งหมด มันไม่เหมือนกันในปี 1950 เดียวกันในปี 1990 และจะเหมือนกับในปี 2030 หวังสนับสนุนให้มหาวิทยาลัยศึกษาได้ว่า เป็นหมายเลขของมหาวิทยาลัยฝึกอบรมแรงงานเพิ่มขึ้น ความต้องการใช้บริการในสถานทำงานจะเพิ่มขึ้นด้วย อับ นี่ไม่ใช่เพื่อการ วงกลมทั้งหมดอาจดูใหญ่เป็นกำลังแรงงาน และเศรษฐกิจเติบโตขึ้น แต่จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงอัตราส่วน ความเป็นจริงไม่มีจะไม่มีงานมืออาชีพมากขึ้นในตลาดแรงงาน และงานอาชีพบางอย่างได้ถูกแทนที่ ด้วยเทคโนโลยี หรือจะเป็นผลิตนอกบริษัท ความพยายามดีเจตนาดีมากส่งเรียนถึงมหาวิทยาลัยจะเปลี่ยนชนิดของงานที่เศรษฐกิจของเรา หรือจะเป็นความคิดของ "วิทยาลัยสำหรับทุก" หน้ากากเหล่านี้ค่าแรงตลาดจริง มักจะมีการตีความสำนวน "วิทยาลัยทั้งหมด" ที่ได้รับมากเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวปฏิรูปการศึกษาปัจจุบัน เป็น "มหาวิทยาลัยสำหรับ" ข้อความนี้ต้องการจะให้มากไป "มัธยมหลังข้อมูลทั้งหมด" นักเรียนในระดับการศึกษาต่าง ๆ ได้ทิ้งโรงเรียน โดยทักษะ employable การตั้งค่าลูกสำหรับความล้มเหลว การคำนวณต้นทุนได้และผู้เสียภาษีล้าน ในขณะที่ตลาดแรงงานทั้งหมดจะหมดหวังสำหรับการฝึกอบรม อย่างมาก มีฝีมือช่าง ดังนั้น วิธีทำคุณวางตำแหน่งตัวเองสำหรับงานค่า จ้างสูง ในความต้องการหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่หลังจากที่จบการศึกษาเหล่านี้ไม่กี่ทำมากของพวกเขาเริ่มต้นการสำรวจการประกอบอาชีพ ที่นี่เป็นที่ที่พวกเขาค้นพบว่าระดับของพวกเขาอาจจะไม่ได้เตรียมพวกเขาสำหรับโลกของการทำงาน คุณอาจจะได้รับการศึกษาดี แต่ไม่ทุกระดับเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับการจ้างงานโดยตรง แนวระหว่างองศาและทักษะในการทำงานที่ทำให้เกิดครึ่งหนึ่งของผู้สำเร็จการศึกษามหาวิทยาลัยจะอยู่ภายใต้ลูกจ้างในสิ่งที่เรียกว่างานสีเทาปก การอยู่ในสถานะที่ไม่ต้องใช้การศึกษาที่พวกเขาได้รับค่าใช้จ่ายที่มีมากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถจ่ายได้ก.
ภูมิปัญญาดั้งเดิมแสดงให้เห็นว่าระดับมหาวิทยาลัยรับประกันเงินเดือนที่สูงขึ้น แต่ด้วยค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นการศึกษาตลาดงานการหดตัวและ Oversaturation เอกนักวิชาการบางส่วนในการทำงานที่นี้คำแนะนำที่เก่าตอนนี้เป็นตำนานสำหรับส่วนใหญ่ของนักเรียนได้ เศรษฐกิจและโลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ในช่วง 3 รุ่นที่เราได้หายไปจาก 13% ของประชากรที่ก้าวเข้าไปในห้องเรียนวิทยาลัย 60% เข้าร่วมรูปแบบของการศึกษาที่สูงขึ้นบาง.
ในปี 1960 เมื่อคำนึงถึงงานทั้งหมดในระบบเศรษฐกิจอเมริกัน 20% ต้อง 4 ทุบทุกสถิติการศึกษาระดับปริญญาหรือสูงกว่า 20% เป็นงานที่ต้องใช้เทคนิคการฝึกอบรมที่มีทักษะและ 60% ถูกจัดให้เป็นไร้ฝีมือ แต่สิ่งที่คิดเป็นเปอร์เซ็นต์เหมาะสมเพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานสำหรับวันพรุ่งนี้หรือไม่ ในปี 2018, มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์คาดการณ์เพียง 33% ของงานทั้งหมดจะต้องมีการศึกษาระดับปริญญา 4 ปีหรือมากกว่าในขณะที่ส่วนใหญ่ที่ครอบงำจะเป็นงานกลางที่มีทักษะที่ต้องใช้ทักษะทางเทคนิคและการฝึกอบรมในการรับรองหรือผู้ร่วมงานระดับปริญญา ปริญญา 4 ปีอาจจะมีประโยชน์มากมาย แต่คิดเกี่ยวกับคนที่คุณอาจจะรู้ว่าใคร, จากมุมมองทางเศรษฐกิจได้ผลการใช้จ่ายเวลาและเงินที่จะได้รับการศึกษาระดับปริญญาว่าบางทีพวกเขาไม่ได้จริงๆต้องสำหรับการประกอบอาชีพที่พวกเขาอยู่ใน.
แท้จริง อัตราส่วนของงานในระบบเศรษฐกิจของเราคือ 1: 2: 7 สำหรับการประกอบอาชีพที่ต้องมีปริญญาโทหรือมากกว่าทุกสองงานมืออาชีพที่ต้องใช้ระดับมหาวิทยาลัยและมีกว่าครึ่งโหลงานที่ต้องมีใบรับรอง 1 ปีหรือปริญญา 2 ปี; และแต่ละของช่างเหล่านี้อยู่ในพื้นที่ที่มีทักษะสูงมากที่อยู่ในความต้องการที่ดี อัตราส่วนนี้เป็นพื้นฐานของทุกอุตสาหกรรม มันเป็นเหมือนกันในปี 1950 เช่นเดียวกันในปี 1990 และจะเป็นเช่นเดียวกันในปี 2030
ความหวังสำหรับส่งเสริมการศึกษาของมหาวิทยาลัยคือเป็นจำนวนคนงานของมหาวิทยาลัยผ่านการฝึกอบรมการเพิ่มขึ้นของความต้องการของพวกเขาสำหรับการให้บริการในสถานที่ทำงานจะเพิ่มขึ้นเช่นกัน . แต่น่าเสียดายที่ไม่เป็นเช่นนั้น พายทั้งอาจได้รับใหญ่เป็นแรงงานและเศรษฐกิจที่เติบโตขึ้น แต่สัดส่วนจะไม่เปลี่ยนแปลง ความจริงก็คือจะไม่มีงานมืออาชีพมากขึ้นมีอยู่ในตลาดแรงงาน และงานมืออาชีพบางคนได้ถูกแทนที่ด้วยเทคโนโลยีหรือมีการเอาต์ซอร์.
พยายามเจตนาดีที่จะส่งนักเรียนมากขึ้นและตรงไปยังมหาวิทยาลัยจะไม่เปลี่ยนรูปแบบของงานที่ครอบงำเศรษฐกิจของเราหรือจะเป็น "วิทยาลัยสำหรับทุกคน" คิดปกปิดความเป็นจริงของตลาดแรงงานเหล่านี้ "การวิทยาลัยสำหรับทุกคน" สำนวนที่ได้รับมากเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวของการปฏิรูปการศึกษาในปัจจุบันมักจะถูกตีความว่าเป็น "มหาวิทยาลัยทั้งหมด." ข้อความนี้จะต้องมีการขยายอย่างมีนัยสำคัญ "การรับรองโรงเรียนการโพสต์สูงสำหรับทุก." นักเรียนในระดับการศึกษาต่างๆได้โดยไม่ต้องออกจากโรงเรียนทักษะจ้าง; การตั้งค่าลูกหลานของเราสำหรับความล้มเหลว,
ต้นทุนพวกเขาและผู้เสียภาษีล้าน ทั้งหมดในขณะที่ตลาดแรงงานเป็นหมดหวังอย่างสูงที่ผ่านการฝึกอบรมช่างผู้ชำนาญ ดังนั้นวิธีการที่คุณวางตำแหน่งตัวเองสำหรับค่าจ้างที่สูงงานในความต้องการ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากจบเหล่านี้ไม่กี่ของพวกเขาเริ่มต้นการทำหลายอาชีพ ที่นี่เป็นที่ที่พวกเขาพบว่าระดับของพวกเขาอาจจะไม่ได้เตรียมพวกเขาสำหรับโลกของการทำงาน คุณอาจจะมีการศึกษาดี แต่ไม่ทุกระดับมีการเตรียมการโดยตรงสำหรับการจ้างงาน นี้บิดระหว่างองศาและทักษะงานทำให้ครึ่งหนึ่งของบัณฑิตมหาวิทยาลัยถูกใช้ในสิ่งที่เรียกว่างานคอสีเทาตำแหน่งที่ไม่ต้องมีการศึกษาที่พวกเขาได้รับในราคาที่มากกว่าที่พวกเขาสามารถจ่ายได้
ภูมิปัญญาดั้งเดิมที่ชี้ให้เห็นว่าระดับมหาวิทยาลัยรับประกันเงินเดือนที่สูงขึ้น แต่ด้วยต้นทุนที่เพิ่มขึ้นในปีการศึกษา , ตลาดงาน , และ oversaturation บางวิชาการในสาขาแรงงาน คำแนะนำนี้เก่าตอนนี้เป็นตำนานสำหรับส่วนใหญ่ของนักเรียนเศรษฐกิจและโลกมีการเปลี่ยนแปลง . ใหม่ล่าสุด 3 รุ่น เราได้หายไปจาก 13% ของประชากรที่ก้าวเข้าสู่โรงเรียนห้องเรียน 60% เข้าบางรูปแบบของการอุดมศึกษา
ในปี 1960 เมื่อพิจารณางานทั้งหมดในระบบเศรษฐกิจอเมริกัน , 20% ต้องปริญญา 4 ปีขึ้นไป 20% คือเทคนิคงานที่ต้องการฝึกฝีมือและ 60% แบ่งเป็นแรงงานไร้ฝีมือ . แต่อะไรคือเปอร์เซ็นต์ที่เหมาะสมเพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงาน สำหรับพรุ่งนี้ ในปี 2018 , มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดคาดการณ์เพียง 33 % ของงานทั้งหมดจะต้องใช้ 4 ปีขึ้นไปหรือมากกว่า ในขณะที่ส่วนใหญ่ยุ่งยากจะกลางฝีมืองานที่ต้องการทักษะทางเทคนิคและการฝึกอบรมที่สมาคมรับรอง หรือระดับปริญญา ปริญญา 4 ปีอาจจะมีประโยชน์มากแต่คิดเกี่ยวกับคนที่คุณอาจรู้ว่าใคร จากมุมมองของเศรษฐกิจ มีเวลาและเงินที่จะได้รับปริญญาที่บางทีพวกเขาไม่ได้จริงๆต้องสำหรับอาชีพที่พวกเขาจะมา
สัดส่วนที่แท้จริงของงานในเศรษฐกิจของเรา 1:2:7 . ทุกอาชีพที่ต้องมีการศึกษาระดับปริญญาโท หรือ เพิ่มเติม สองใช้งานมืออาชีพในระดับมหาวิทยาลัยและมีมากกว่าครึ่งโหลงาน 1 ปี หรือ 2 ปี ต้องมีใบรับรองระดับ แต่ละ ของช่างเหล่านี้อยู่ในพื้นที่ที่มีทักษะสูงมากอยู่ในความต้องการที่ดี อัตราส่วนนี้คือพื้นฐานของทุกอุตสาหกรรม มันเป็นในปี 1950 , เดียวกันในปี 1990 และจะเหมือนกันใน 2030
หวังเพื่อส่งเสริมการศึกษาของมหาวิทยาลัยที่เป็นหมายเลขของมหาวิทยาลัยการฝึกอบรมแรงงานที่เพิ่มขึ้นความต้องการสำหรับการบริการของพวกเขาในสถานที่ทำงานจะเพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่นี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น วงกลมทั้งหมดจะใหญ่ขึ้นเป็นแรงงานและเศรษฐกิจเติบโต แต่สัดส่วนจะไม่เปลี่ยนในความเป็นจริงจะไม่มีมืออาชีพ พร้อมใช้งานในตลาดแรงงาน และบางอาชีพงานได้ถูกแทนที่ ด้วยเทคโนโลยี หรือ ถูก ถูกต้อง
พยายามดีอาจมีส่งนักเรียนมากขึ้นและเข้ามหาวิทยาลัยจะเปลี่ยนชนิดของงานที่ครอบงำเศรษฐกิจของเรา หรือจะเป็น " วิทยาลัย " หน้ากากจิตเหล่านี้ตลาดแรงงานที่ความเป็นจริง" วิทยาลัยทั้งหมด " วาทศิลป์ที่ได้รับมากเป็นส่วนหนึ่งของกระแสการปฏิรูปการศึกษาการเคลื่อนไหวมักจะถูกตีความว่าเป็น " มหาวิทยาลัยทั้งหมด . " ข้อความนี้ต้องการอย่างมากเพื่อรักษา " หนังสือรับรองโรงเรียนโพสต์ทั้งหมด . " นักเรียนในระดับการศึกษาต่าง ๆ ได้ออกจากโรงเรียนโดยไม่มีทักษะ employable ; ตั้งเด็ก
ของเราล้มเหลวต้นทุน และผู้เสียภาษี เป็นล้าน ในขณะที่ตลาดแรงงานเป็นหมดหวังสำหรับช่างเทคนิคที่มีทักษะการฝึกอบรมสูง ดังนั้นวิธีที่คุณตำแหน่งตัวเองสำหรับค่าจ้างสูงในความต้องการงาน ?