A late walkWhen I go up through the

A late walk

When I go up through the mowing field,
The headless aftermath,
Smooth-laid like thatch with the heavy dew,
Half closes the garden path.

And when I come to the garden ground,
The whir of sober birds
Up from the tangle of withered weeds
Is sadder than any words

A tree beside the wall stands bare,
But a leaf that lingered brown,
Disturbed, I doubt not, by my thought,
Comes softly rattling down.

I end not far from my going forth
By picking the faded blue
Of the last remaining aster flower
To carry again to you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเดินสายเมื่อฉันไปผ่านฟิลด์หลักคือการตัด ควันหลงโง่ วางเรียบเช่นมุงด้วยน้ำค้างหนัก ครึ่งปิดเส้นทางสวน และเมื่อฉันมาถึงดินสวน เงียนกร่ำ จากพันของเหี่ยววัชพืช เป็นแม่ของยุนแจกว่าคำพูดใด ๆ ต้นไม้ข้างกำแพงยืนเปลือย แต่ใบที่อวลอยู่น้ำตาล รบกวน ฉันสงสัยไม่ โดยความคิดของฉัน แสนยานุภาพเบา ๆ ลงมา ผมจบไม่ไกลไปมา โดยรับสีน้ำเงินจางหายไป ของดอกแอสเตอร์ที่เหลือสุดท้าย การพกพาอีกครั้งกับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้เวลาเดินเพียงปลาย

เมื่อฉันขึ้นไปผ่านสนามตัดหญ้า,
ผลพวงโง่
เรียบวางเหมือนมุงด้วยน้ำค้างหนัก
ครึ่งปิดเส้นทางสวน.

และเมื่อผมมาถึงพื้นดินสวน
เสียงหวอของนกมีสติ
ขึ้นมาจากยุ่งเหยิง ของวัชพืชเหี่ยว
คือเศร้ากว่าคำพูดใด ๆ

ต้นไม้ข้างกำแพงยืนเปลือย
แต่ใบที่อ้อยอิ่งสีน้ำตาล,
Disturbed, ฉันสงสัยไม่ได้โดยความคิดของฉัน
มาเบา ๆ แสนยานุภาพลง.

I end ไม่ไกลจากฉันไปมา
โดยการเลือกจางหายไป สีฟ้า
สุดท้ายของดอกไม้ดอกแอสเตอร์ที่เหลืออยู่
ในการดำเนินการอีกครั้งเพื่อคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดินช้าเมื่อฉันไปถึงสนามตัดหญ้า ,ควันหลงคนหัวขาดเรียบวางเหมือนมุงหลังคาน้ำค้างหนักครึ่งปิดสวนเส้นทางและเมื่อฉันมาถึงสวนดินโดยรอบของนกเมาขึ้นจากพันหนึ่งของวัชพืชมันเศร้ากว่าคำพูดใดๆต้นไม้ข้างกำแพงยืนเปลือยแต่ใบไม้ที่ดังอยู่สีน้ำตาลรบกวน , ไม่แน่ใจ ความคิดของฉันมาเบาเสียงลงสุดท้ายผมก็ไม่ได้ห่างไกลจากฉันออกไปโดยการเลือกชุดสีฟ้าของที่เหลือแอสเตอร์ ดอกไม้อุ้มกับคุณอีก