Short-Term Performance Effects of T

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

โปรแกรมประสิทธิภาพผลของสามแตกต่างกันปริมาณแรงฝึกอบรมระยะสั้นในวิทยาลัยฟุตบอลชาย
João Brito, 1, 2 Fabrício Vasconcellos, 2, 3 Oliveira José, Krustrup ปีเตอร์ 4, 5, 6 และ António Rebelo2
เขียนข้อมูล►บทความบันทึก►ลิขสิทธิ์และสิทธิ์การใช้งานข้อมูล►
ไป:
นามธรรม
การศึกษานี้มุ่งเน้นการวิเคราะห์ผลประสิทธิภาพการทำงานระยะสั้นของสามโปรแกรมฝึกความแข็งแรงปริมาณต่ำในฤดูในวิทยาลัยฟุตบอลชาย สิบเจ็ดชายวิทยาลัยฟุตบอล (อายุ: 20.3±1.6 ปี) ได้กำหนดให้กับกลุ่มฝึกอบรมความต้านทาน (n = 12), กลุ่มการฝึก plyometric (n = 12), ซับซ้อนฝึกอบรมกลุ่ม (n = 12), หรือกลุ่มควบคุม (n = 21) ในช่วงกลางฤดูกาล ผู้เล่นแต่ละสัปดาห์ 9 แรงโปรแกรมการฝึกอบรม มีฝึกอบรม 20 นาทีสองครั้งต่อสัปดาห์ มีวัดผลกระทบระยะสั้นแรง วิ่ง รวดเร็ว และความสามารถในการข้ามแนวตั้ง กลุ่มฝึกทั้งหมดเพิ่มหมอบ 1 RM (ช่วง หา 17.2 – 24.2%), flexion plantar ก๊อก (29.1-39.6%), และส่วนขยายของเข่า (0.5 – 22.2%) ความแข็งแรงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (p < 0.05) กลุ่มฝึกอบรมความต้านทานเพิ่มแรงบิดสูงสุด concentric ของกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์เข่า 9.9 – 13.7% และเปลี่ยนแปลงได้มากกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (p < 0.05) กลุ่มฝึกที่ซับซ้อนแสดงทีสำคัญ (11.7%) แรงบิดสูงสุดหลุดโลกของเข่ากล้ามเนื้อเฟลกเซอร์บนขาไม่ใช่หลักเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมและกลุ่มการฝึก plyometric (p < 0.05) กลุ่มฝึกทั้งหมดปรับปรุงประสิทธิภาพการวิ่ง 20 เมตร 4.6 – 6.2% (p < 0.001) เปรียบเทียบกับการควบคุมกลุ่มการความแตกต่างไม่ได้สังเกตในสมรรถนะความคล่องตัวและการวิ่ง 5 เมตร (p > 0.05) โดยรวม ผลแนะนำว่า ฝึกในฤดูกาลปริมาณความแข็งแรงเพียงพอสำหรับพัฒนาความแข็งแรงและความเร็วในการเล่นฟุตบอล

คำสำคัญ: ฟุตบอล ฝึก ฝึกอบรม plyometric เชิงซ้อนและการฝึกอบรมคมชัด
ไป:
แนะนำ
ระหว่างเกมฟุตบอลทั่วไป ผู้เล่นดำเนินการ 150 – 250 ย่อรุนแรง (Bangsbo et al., 2006), รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมทุก 3-5, 30 – 40 sprints, 30 – 40 tackles และกระโดด (Mohr et al., 2003), decelerations เตะ และ dribbles ฟุตบอลเป็นมากขึ้นกีฬา ดังนั้น ของแรง ไฟฟ้า ของอนุพันธ์ (เร่ง sprinting และกระโดด) และอาจเป็นประโยชน์ในหลายสถานการณ์ที่เกม (Hoff และ Helgerud, 2004) ได้ ดังนั้น โค้ชปรับใจให้รวมพิเศษแรงฝึกอบรมเป็นส่วนหนึ่งของโครงการฝึกอบรมฟุตบอลประจำ

modalities ดั้งเดิมเพื่อเพิ่มความแข็งแรง รวมถึงต้านทาน plyometric และฝึกออกกำลังกาย ด้วยรูปแบบการเคลื่อนไหวปิดเป็นการเฉพาะฟุตบอลทักษะ มุ่งเพื่อรับประกันการโอนระหว่างกำไรแรงและทักษะทางเทคนิคฟุตบอลระดับสูงสุด สำหรับวัตถุประสงค์นี้ ปรับโค้ชมักจะหมายถึงวิธีฝึกซับซ้อน ที่ยกน้ำหนักของโหลดหนักเด่นฝึก plyometric การตั้งค่าสำหรับชุด ในเดียวกันออกกำลังกาย (ร็อบบินส์ 2005) เชือดตัววิธีการนี้เป็นทฤษฎีของ potentiation หลังเปิดใช้งานของระบบกล้าม เช่นปรากฏการณ์ที่เกิดจากความสมัครใจปรับตัว โดยทั่วไปดำเนินการที่สูงสุด หรือใกล้สูงสุดปลดปล่อยก๊าซ ที่อาจเพิ่มแรงสูงสุดและอัตราการพัฒนาแรงระหว่าง twitch ต่อมาหด (Tillin และบาทหลวง 2009) .

ในฟุตบอล ศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นว่า รวมการยกน้ำหนักและ plyometric ฝึกความแข็งแรงการออกกำลังกายมีผลในการปรับปรุงที่สำคัญในการจับคู่ที่เกี่ยวข้องทางกายภาพความสามารถ (Kotzamanidis et al., 2005 Maio Alves et al., 2010 Perez-Gomez et al., 2008) ถึงกระนั้น ฟุตบอลเป็นกีฬาทีม เพื่อให้สัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการฝึกปฏิบัติจะทุ่มเทเพื่อฝึกซ้อมการปรับเพื่อให้ผู้เล่นเตรียมความพร้อมสำหรับความต้องการเฉพาะของเล่นตรง นี่คือปัญหาใหญ่ในช่วงเวลาแข่งขัน เมื่อผู้เล่นอาจมีเวลาน้อยสำหรับการฝึกความแข็งแรงพิเศษ โค้ชนี่จึงอาจรู้สึกต้อง rationalise เวลาและปริมาณเพื่อรองรับการโปรแกรมการฝึกอบรมความแรง เป็นกลยุทธ์เพื่อรับประกันว่า ผู้เล่นทำกับ regimens กำหนดฝึกอบรมได้

ในการศึกษาปัจจุบัน ผลกระทบระยะสั้นสามแตกในฤดูกาลปริมาณโปรแกรมฝึกความแข็งแรงในความแข็งแรง วิ่ง ความว่อง ไว และทดสอบประสิทธิภาพข้ามแนวตั้งของฟุตบอล จะถูกตรวจสอบว่าเพิ่มฝึก plyometric ทักษะการโปรแกรมด้วยการฝึกอบรมน้ำหนักโหลดสูงอาจได้เปรียบ เทียบกับทนพื้นฐานฝึกหรือ plyometric ฝึกอบรมเฉพาะการ

ไป:
วัสดุและวิธีการ
ร่วม

57 ผู้ใหญ่ชายฟุตบอลถูกเชิญให้เข้าร่วมในการศึกษา ผู้เข้าร่วมมีนักเรียนในชมรมฟุตบอลท้องถิ่นแตกต่างกัน ผู้เล่นทั้งหมดได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับโพรโทคอล และเซ็นแบบฟอร์มแจ้งความยินยอมก่อนการสอบสวน คณะวิทยาศาสตร์จากคณะการกีฬา มหาวิทยาลัยปอร์อนุมัติการออกแบบของการศึกษา ผู้เล่นถูกแล้วสุ่มให้กลุ่มที่ 4: กลุ่มฝึกอบรมความต้านทาน (RT, n = 12), กลุ่มฝึก plyometric (PT, n = 12), กลุ่มฝึกอบรมคอมเพล็กซ์ (CT, n = 12), และกลุ่มควบคุม (CG; n = 21) กลุ่มคล้ายกัน (p > 0.05) ในยุค (CG: 20.7±1.0 ปี RT: 20.3±0.9 ปี PT: 20.0±0.6 ปี CT: 19.9±0.5 ปี), มวลร่างกาย (CG: 71.4±2.1 กก. RT: 72.8±1.8 กก. PT: 71.6±2.3 กก. CT: 72.2±1.1 kg), และความสูงของร่างกาย (CG: 178±5 ซม. RT: 176±5 ซม. PT: 176±5 ซม. CT: 180±7 ซม) นอกจากนี้ ในระหว่างการฝึกอบรมก่อน ไม่มีความแตกต่างทางสถิติระหว่างกลุ่มสุภัคเกี่ยวกับใด ๆ ของการทดสอบที่ทำ

วัด

ร่วมดำเนินการชุดการทดสอบ 3 วัน ผู้เล่นที่ถูกประเมินภายใน 1 สัปดาห์ ในวันต่าง ๆ ที่กระจายตามน้อย 48h หลัก ผู้เล่นที่ถูกประเมินในหนึ่งซ้ำสูงสุด (1-RM) ในหมอบ เข่าส่วนขยาย และออกกำลัง กาย flexion plantar ก๊อก มุ่งกำหนดความแข็งแรงสูงสุด และกำหนดปริมาณงานฝึกอบรมเพิ่มเติม ในวันต่อไปนี้ ผู้เล่นที่ถูกประเมินสำหรับ isokinetic แรง วันสุดท้ายของการทดสอบที่ทุ่มเทเพื่อวัดกระโดด squat (SJ) และกระโดด countermovement (CMJ), 5 - และ 20-m sprinting และความคล่องตัวประสิทธิภาพ การประเมินครั้งแรกถูกดำเนินการก่อนเริ่มโครงการแทรกแซง และที่สองหลังจาก 9 สัปดาห์ของการฝึกอบรม

เรื่องของ 1-RM ได้ดำเนินการตามขั้นตอนที่แนะนำ โดย Kraemer และทอด (1995) ประเมินได้ดำเนินการออกหลังจากรอบระยะเวลา 1 สัปดาห์ familiarisation ซึ่งผู้เรียนได้เรียนรู้เทคนิคการดำเนินการออกกำลังกาย ผู้เข้าร่วมถูกเก็บไว้ภายใต้การรักษาความปลอดภัยของสมาชิกหนึ่งของทีมวิจัยเสมอ

Isokinetic ประเมิน (Biodex ระบบ IV สหรัฐอเมริกา) รวมราคาประเมินทวิภาคี extensors เข่า (quadriceps, Q) และ flexors (hamstrings, H) วัดนำหน้า ด้วยการอุ่นเครื่อง 5 นาทีบน ergometer วงจรและโพรโทคอลสูงสุดย่อยเฉพาะบน dynamometer คุ้นผู้เข้าร่วมกับอุปกรณ์ isokinetic และขั้นตอนทดสอบ ผู้เข้าร่วมทดสอบในตำแหน่งที่นั่งกับหัวที่ 85º ใช้สาย stabilisation ที่ลำต้นหลัง หน้าท้องและต้นขาให้ไม่เพียงพอร่วมเคลื่อนไหว มีจัดแขนสบายทั่วหน้าอก แกนของแขนคาน dynamometer สอดคล้องกับจุดที่กระดูกของปุ่มกระดูก femoral ที่ด้านข้าง ช่วงของการเคลื่อนไหวข้อเข่าของ 90º (0º =ส่วนขยายเต็ม) มีทั้งแบบ concentric และเซนทริกการทดสอบและขั้นตอนการแก้ไขแรงโน้มถ่วงถูกจ้าง โพรโทคอลทดสอบประกอบด้วยการกระทำ concentric quadriceps (Q) และ hamstrings (H) ที่ 60º/s (ทำ 3 ซ้ำ) ภายหลัง กล้ามเนื้อ hamstring ถูกทดสอบในโหมดหลุดโลกที่ 60º/s (ทำ 3 ซ้ำ) ชุดทดสอบถูกแบ่งออกในช่วงเวลาเหลือ 1 นาที ในระหว่างการทดสอบ ผลป้อนกลับภาพ และช่องปากได้รับ Concentric H:Q peak อัตราส่วนแรงบิด (อัตราส่วน H/Q ปกติ) และ hamstrings หลุดโลก: มีคำนวณอัตราส่วนแรงบิดสูงสุด concentric quadriceps (อัตราส่วน H/Q ทำงาน) .

ใน SJ ร่วมดำเนินการกระโดดสูงสุดแนวตั้ง ด้วยมือบนเอว เริ่มต้นจากมุม 90° ที่เข่า CMJ ผู้เข้าร่วมปฏิบัติข้ามแนวตั้งสูงสุดเริ่มต้นจากตำแหน่งยืน ด้วยการแกว่งแขนที่ไม่ได้รับอนุญาต ข้ามทั้งหมดได้ดำเนินการบนพรมกระโดด (Digitime 1000, Digitest ฟินแลนด์) ผู้เข้าร่วมทำการทดลอง 2 ในแต่ละชนิดกระโดด และใช้ในเพิ่มเติมวิเคราะห์ผลลัพธ์ดีที่สุด

วิ่งและความคล่องตัวประสิทธิภาพถูกประเมินกลางแจ้ง ในการหญ้าเทียมพื้น ใช้ photoelectric เซลล์ (ความเร็วดัก II เป็นเวลาระบบ สหรัฐอเมริกา) ประเมินวิ่งสำเร็จลุล่วงการทดสอบวิ่งแบนที่ทำออกมาเป็นเส้นตรง 20 เมตร เวลาที่วัดผ่านเซลล์ photoelectric วางที่จุดเริ่มต้น ที่ 5 และ 20 m 3 คู่ เวลา (เร็ว) ต่ำของการทดลองที่ 2 การถูกเก็บไว้สำหรับวิเคราะห์ มีประเมินความคล่องตัว โดย T-ทดสอบ ตามที่อธิบายไว้ โดย Semenick (1990) เรื่องเริ่มต้น ด้วยเท้าทั้งสอง 30 ซม.หลังจุดเริ่มต้น (A) เล่น sprinted ไปข้างหน้า 10 เมตรถึงจุด B และสัมผัสเครื่องหมาย (กรวย) ด้วยมือขวา แล้ว sprinted 5 เมตรทางซ้าย และสัมผัสเครื่องอื่น (C) ด้วยมือซ้าย แล้ว sprinted m 10 กับขวา และกลางคืนที่สามหมาย (D) ด้วยมือขวา และ sprinted กลับไปยังจุด B ในที่สุด และกลางคืนเครื่อง ด้วยมือซ้าย หลังจากที่เขาเปิด 90º และกลับไปทำงานที่จุด A เริ่มต้นผ่านบรรทัดจบ เซลล์ photoelectric ถูกวางที่เส้นเริ่มต้น/สิ้นสุด (A) การบันทึกเวลาที่ผ่านไป ผู้เล่นที่ถูกสั่งให้ทำงานเร็วที่สุด เวลาที่เร็วที่สุดของการทดลองที่สองถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์

ตอน

9 สัปดาห์ในฤดูกาลกำลังแทรกแซงโครงการได้ดำเนินการใน 3 กลุ่มทดลองมีสองฝึกอบรมต่อสัปดาห์ นอกจากนี้ ทุกกลุ่มดำเนินฟุตบอลประจำการฝึกอบรม การฝึกซ้อมเทคนิค และยุทธวิธี และเกมหน้าเล็ก โปรแกรมการฝึกอบรมถูกดัดแปลงจาก Maio Alves et al. (2010) หลังจากปัญญาอุ่นเครื่อง 10 นาที

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

Short-Term Performance Effects of Three Different Low-Volume Strength-Training Programmes in College Male Soccer Players
João Brito,1,2 Fabrício Vasconcellos,2,3 José Oliveira,4 Peter Krustrup,5,6 and António Rebelo2
Author information ► Article notes ► Copyright and License information ►
Go to:
Abstract
This study aimed to analyse the short-term performance effects of three in-season low-volume strength-training programmes in college male soccer players. Fifty-seven male college soccer players (age: 20.3±1.6 years) were randomly assigned to a resistance-training group (n=12), plyometric training group (n=12), complex training group (n=12), or a control group (n=21). In the mid-season, players underwent a 9-week strength-training programme, with two 20 min training sessions per week. Short-term effects on strength, sprint, agility, and vertical jump abilities were measured. All training groups increased 1-RM squat (range, 17.2–24.2%), plantar flexion (29.1–39.6%), and knee extension (0.5–22.2%) strength compared with the control group (p<0.05). The resistance-training group increased concentric peak torque of the knee extensor muscles by 9.9–13.7%, and changes were greater compared with the control group (p<0.05). The complex training group presented major increments (11.7%) in eccentric peak torque of the knee flexor muscles on the non-dominant limb compared with the control group and plyometric training group (p<0.05). All training groups improved 20-m sprint performance by 4.6–6.2% (p<0.001) compared with the control group. No differences were observed in 5-m sprint and agility performances (p>0.05). Overall, the results suggest that in-season low-volume strength training is adequate for developing strength and speed in soccer players.

Keywords: soccer, resistance training, plyometric training, complex and contrast training
Go to:
Introduction
During a typical soccer game, players perform 150–250 brief intense actions (Bangsbo et al., 2006), including changes in activity every 3–5 s, 30–40 sprints, 30–40 tackles and jumps (Mohr et al., 2003), decelerations, kicks, and dribbles. Soccer is becoming increasingly more athletic; hence, the contribution of strength, power, and their derivatives (acceleration, sprinting, and jumping) might be beneficial in many game situations (Hoff and Helgerud, 2004). Therefore, conditioning coaches feel the need to include ancillary strength-training sessions as part of routine football training programmes.

Traditional modalities to improve strength, include resistance training and plyometric exercises with movement patterns as close as possible to specific football skills, aiming to warrant the highest degree of transference between strength gains and soccer technical skills. For this purpose, conditioning coaches often refer to the complex training method, which combines weight lifting of heavy-loads with plyometric exercises, set for set, in the same workout (Robbins, 2005). The rational underlying this method is the theory of a post-activation potentiation of the neuromuscular system, i.e. a phenomenon induced by a voluntary conditioning contraction, typically performed at maximal or near-maximal intensities, that may increase peak force and the rate of force development during subsequent twitch contractions (Tillin and Bishop, 2009).

In soccer, many studies have shown that strength training combining weight lifting and plyometric exercises results in significant improvements in match-related physical abilities (Kotzamanidis et al., 2005; Maio Alves et al., 2010; Perez-Gomez et al., 2008). Notwithstanding, soccer is a team sport, so that the largest proportion of training practice is devoted to field-based conditioning drills to ensure the players preparedness for specific demands of the match play. This is a major issue during the competitive period, when players might have little time for ancillary strength training. Conditioning coaches might thereby feel the need to rationalise the time and volume devoted to strength-training programmes, as a strategy to guarantee that players accomplish with the prescribed training regimens.

In the present study, the short-term effects of three different in-season low-volume strength-training programmes on strength, sprint, agility, and vertical jump performance of soccer players were tested. It was examined whether adding plyometric-skill exercises to a programme with high-load weight training could be advantageous, compared to basic resistance training or plyometric training only.

Go to:
Material and Methods
Participants

Fifty-seven adult male soccer players were invited to participate in the study. The participants were college students engaged in different local soccer clubs. All players were informed about the protocol, and signed an informed consent form before the investigation. The Scientific Board from the Faculty of Sport, University of Porto approved the design of the study. The players were then randomly assigned to 4 groups: resistance-training group (RT, n=12), plyometric-training group (PT, n=12), complex-training group (CT, n=12), and control group (CG; n=21). The groups were similar (p>0.05) in age (CG: 20.7±1.0 yrs; RT: 20.3±0.9 yrs; PT: 20.0±0.6 yrs; CT: 19.9±0.5 yrs), body mass (CG: 71.4±2.1 kg; RT: 72.8±1.8 kg; PT: 71.6±2.3 kg; CT: 72.2±1.1 kg), and body height (CG: 178±5 cm; RT: 176±5 cm; PT: 176±5 cm; CT: 180±7 cm). Furthermore, during pre-training, no statistical differences between the groups were observed with regard to any of the tests performed.

Measures

All participants accomplished a 3-day testing set; the players were evaluated within 1 week, in different days interspersed by at least 48h. Primarily, the players were evaluated in one repetition maximum (1-RM) in the squat, knee extension, and plantar flexion exercises, aiming to determine maximal strength and to further prescribe the training workload. On the following day, the players were evaluated for isokinetic strength. The last day of testing was devoted to measure the squat jump (SJ) and countermovement jump (CMJ), 5- and 20-m sprinting, and agility performance. The first evaluation was carried out before the start of the intervention programme, and the second after 9 weeks of training.

The determination of 1-RM was conducted according to the procedures suggested by Kraemer and Fry (1995). The evaluations were carried out after a 1-week familiarisation period, in which participants learned the exercise execution techniques. The participants were always kept under surveillance of one member of the research team.

Isokinetic assessment (Biodex, System IV, USA) included bilateral measurements of knee extensors (quadriceps, Q) and flexors (hamstrings, H). Measurements were preceded by a 5-min warm-up on a cycle ergometer and a specific sub-maximal protocol on the dynamometer in order to familiarize the participants with the isokinetic device and test procedure. Participants were tested in the seated position with the back inclined at 85º using stabilisation straps at the trunk, abdomen and thigh to prevent inadequate joint movements. The arms were held comfortably across the chest. The axis of the dynamometer lever arm was aligned with the distal point of the lateral femoral condyle. A range of knee motion of 90º (0º=full extension) was provided both for the concentric and the eccentric tests and the gravity correction procedure was employed. The testing protocol consisted of concentric actions of both quadriceps (Q) and hamstrings (H) at 60º/s (3 repetitions). Afterwards, the hamstring muscles were tested in the eccentric mode at 60º/s (3 repetitions). Testing sets were separated by a 1-min rest interval. During the test, oral and visual feedback was given. The concentric H:Q peak torque ratio (conventional H/Q ratio) and the eccentric hamstrings:concentric quadriceps peak torque ratio (functional H/Q ratio) were calculated.

In the SJ, participants performed a maximal vertical jump with hands on the waist, starting from an angle of 90° at the knee; in the CMJ, the participants performed a maximal vertical jump starting from a standing position, with arm swing not allowed. All jumps were performed on a jump mat (Digitime 1000, Digitest, Finland). Participants performed 2 trials in each jump type, and the best result was used in further analysis.

Sprint and agility performance were evaluated outdoors, in an artificial turf ground, using photoelectric cells (Speed Trap II, Brower Timing Systems, USA). Sprint evaluation was accomplished through a flat sprint test that was carried out in a straight 20-m line. The times were measured through 3 pairs of photoelectric cells positioned at the starting line, at 5 and 20 m. The lower (fastest) time of 2 trials for each test was retained for analysis. Agility was evaluated by the T-test, as described by Semenick (1990). The subject began with both feet 30 cm behind the starting line (A). The player sprinted forward 10 m to point B and touched a marker (cone) with the right hand, then sprinted 5 m to the left and touched another marker (C) with the left hand, then sprinted 10 m to the right and touched a third marker (D) with the right hand, and finally sprinted back to point B and touched the marker with the left hand, after which he turned 90º, and returned to the starting point A running passed the finishing line. The photoelectric cells were placed at the starting/finishing line (A) to record the elapsed time. Players were instructed to run as fast as possible. The fastest time of two trials was retained for analysis.

Procedures

The 9-week in-season strength training intervention programme was conducted in 3 experimental groups with two training sessions per week. Additionally, all groups performed their routine soccer training, based on technical and tactical drills, and small-sided games. The training programmes were adapted from Maio Alves et al. (2010). After a 10-min warm-up wit

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ในระยะสั้นผลการปฏิบัติงานของทั้งสามต่างต่ำปริมาณความแรงของการฝึกอบรมโปรแกรมในวิทยาลัยชายเล่นฟุตบอล
ชูเอา O Brito , 1 , 2 fabr í CIO vasconcellos 2.3 โฮเซ Oliveira , ปีเตอร์ krustrup 4 , 5 , 6 และมดóนีโอ rebelo2
เขียนข้อมูล►บทความบันทึกลิขสิทธิ์ และใบอนุญาต►
►ข้อมูลไป

: บทคัดย่อการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ผลการปฏิบัติงานระยะสั้น สามฤดูต่ำปริมาณความแรงของการฝึกอบรมโปรแกรมในการเล่นวิทยาลัยฟุตบอลชาย ห้าสิบเจ็ดชายเล่นฟุตบอลวิทยาลัย ( อายุ : 20.3 ± 1.6 ปี ) มีวัตถุประสงค์เพื่อฝึกอบรมความต้านทานกลุ่ม ( n = 12 ) , กลุ่มการฝึกพลัยโอเมตริก ( n = 12 ) , กลุ่มการฝึกเชิงซ้อน ( n = 12 ) หรือกลุ่มควบคุม ( N = 21 ) ในช่วงกลางผู้เล่นรับ 9-week ความแข็งแรงการฝึกอบรมกับสอง 20 นาทีฝึกต่อสัปดาห์ ผลกระทบในระยะสั้นแรง , Sprint , ความคล่องตัว และความสามารถในการกระโดดในแนวตั้ง คือวัด กลุ่มการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นทั้งหมด 1-rm หมอบ ( ช่วง 17.2 – 40 % ) , เหยียด ( 29.1 – 65 % ) และการขยายเข่า ( 0.5 ( 22.2% ) ความแรงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ( P < 0.05 )การฝึกอบรมความต้านทานเพิ่มขึ้น แรงบิดสูงสุดกลุ่มศูนย์กลางของข้อเข่าและกล้ามเนื้อโดย 9.9 13.7 % และมีการเปลี่ยนแปลงมากกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ( P < 0.05 ) กลุ่มการฝึกอบรมที่ซับซ้อนนำเสนอทีละหลัก ( 11.7 % ) แรงบิดสูงสุดนอกรีตของข้อเข่า ขณะกล้ามเนื้อขาไม่เด่นเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม และกลุ่มที่ได้รับการฝึกความสามารถอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 )กลุ่มฝึกวิ่ง โดยการปรับปรุงประสิทธิภาพ 20-m 4.6 และร้อยละ 6.2 ( p < 0.001 ) เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ไม่มีความแตกต่างจาก Sprint 5-m และความคล่องตัวในการปฏิบัติ ( P > 0.05 ) โดยรวมแล้ว พบว่าปริมาณต่ำในการฝึกซ้อมความแข็งแรงเพียงพอสำหรับการพัฒนาความแข็งแรงและความเร็วในการเล่นฟุตบอล

คำสำคัญ : ฟุตบอล การฝึกอบรม การฝึกความต้านทานซับซ้อน และความคมชัด การฝึกเบื้องต้น :

ไปในระหว่างเกมฟุตบอลทั่วไป ผู้เล่นแสดง 150 – 250 สรุปเข้มการกระทำ ( bangsbo et al . , 2006 ) รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมทุก 3 – 5 s , 30 – 40 เมตร , 30 – 40 tackles และกระโดด ( Mohr et al . , 2003 ) decelerations , เตะ , และ dribbles . ฟุตบอลเป็น มากขึ้น แข็งแรงมากขึ้น เพราะผลงานของความแข็งแกร่ง พลังและสารอนุพันธ์ ( เร่ง , sprinting และกระโดด ) อาจจะมีประโยชน์ในสถานการณ์ที่เกมมาก ( ฮอฟ และ helgerud , 2004 ) ดังนั้น โค้ชปรับอากาศรู้สึกต้องรวมเสริมความแข็งแรงการฝึกอบรมเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการฝึกฟุตบอลตามปกติ

แบบดั้งเดิมรูปแบบ เพื่อเพิ่มความแข็งแรงรวมถึงการฝึกอบรมความต้านทานและการออกกำลังกายพลัยโอเมตริกที่มีรูปแบบการเคลื่อนไหวที่ใกล้เคียงที่สุดกับทักษะฟุตบอลเฉพาะ มุ่งหมายระดับสูงสุดของการเปลี่ยนผ่านระหว่างกำไรพลังและทักษะทางฟุตบอล สำหรับวัตถุประสงค์นี้ โค้ชปรับอากาศมักจะอ้างถึงวิธีการฝึกอบรมที่ซับซ้อน ซึ่งรวมการยกน้ำหนักของโหลดหนักกับแบบฝึกหัด plyometric , ชุดสำหรับชุดในการออกกําลังกายเดียวกัน ( Robbins , 2005 ) เหตุผลพื้นฐาน วิธีการนี้เป็นทฤษฎีของการโพสต์ของเอ็น - ระบบ neuromuscular เช่นปรากฏการณ์ที่เกิดจากการหดตัวปรับอากาศอาสาสมัครมักจะดำเนินการสูงสุดหรือใกล้สูงสุดความเข้มที่อาจเพิ่มแรงสูงสุดและอัตรากำลังพัฒนาการกระตุกเกร็ง ( tillin และบิชอป2552 ) .

ในฟุตบอล หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการฝึกความแข็งแรงและการยกน้ำหนักแบบฝึกหัด plyometric ผลในการปรับปรุงที่สำคัญในราคาที่เกี่ยวข้องทางกายภาพความสามารถ ( kotzamanidis et al . , 2005 ; ไมโอ Alves et al . , 2010 ; เปเรซ โกเมซ et al . , 2008 ) แต่ฟุตบอลเป็นกีฬาทีมดังนั้น สัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของการฝึกอบรม เพื่อรองรับการปรับใช้เพื่อให้มั่นใจว่าข้อมูลการเล่นเพื่อความต้องการเฉพาะของการแข่งขันเล่น นี่เป็นปัญหาสําคัญในช่วงแข่งขัน เมื่อผู้เล่นมีเวลาสำหรับการฝึกความแข็งแรงเสริม .โค้ชปรับอากาศจึงอาจต้องการที่จะหาเหตุผลเข้าข้างตนเองเวลาและปริมาณเพื่อรองรับความแรงของโปรแกรมการฝึกอบรม กลยุทธ์ ที่จะรับประกันได้ว่าผู้เล่นที่กำหนดให้กับการฝึก regimens

ในการศึกษาผลกระทบระยะสั้นสามที่แตกต่างกันในช่วงโลว์ซีซั่น ปริมาณความแรงของการฝึกอบรมโปรแกรมบน Sprint , ความคล่องตัว , ความแข็งแรงและการกระโดดสูงของผู้เล่นฟุตบอลที่ผลิตได้ มันตรวจสอบว่าเพิ่มแบบฝึกหัดทักษะความสามารถกับโปรแกรมด้วยการฝึกอบรมน้ำหนักโหลดสูงจะเป็นประโยชน์ เมื่อเทียบกับพื้นฐานการฝึกอบรมความต้านทานหรือการฝึกเท่านั้น

ไป วัสดุและวิธีการ :

คนห้าสิบเจ็ดผู้ใหญ่ผู้เล่นฟุตบอล ได้รับเชิญให้เข้าร่วมในการศึกษากลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาร่วมในคลับฟุตบอลท้องถิ่นที่แตกต่างกัน ผู้เล่นทุกคนทราบเกี่ยวกับ โปรโตคอล และลงนามยินยอมรับทราบก่อนการสอบสวน คณะกรรมการวิทยาศาสตร์จากคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัย ของ ปอร์โต้ ได้รับการอนุมัติการออกแบบการศึกษา ผู้เล่นแล้วสุ่มแบบสุ่ม 4 กลุ่ม คือ กลุ่มการฝึกอบรมความต้านทาน ( RT , n = 12 )กลุ่มการฝึกพลัยโอเมตริก ( PT , n = 12 ) , กลุ่มการฝึกเชิงซ้อน ( CT , n = 12 ) และกลุ่มควบคุม ( CG ; n = 21 ) ทั้งสองกลุ่มมีความคล้ายคลึงกัน ( P > 0.05 ) อายุ ( CG : 20.7 ± 1.0 ปี ; RT : 20.3 ± 0.9 ปี ; PT : 20.0 ± 0.6 ปี ; CT : 19.9 ± 0.5 ปี ) , มวลร่างกาย ( CG : 71.4 ± 2.1 กิโลกรัม ; RT : 72.8 ± 1.8 กิโลกรัม ; PT : ของ± 2.3 กิโลกรัม ; CT : 72.2 ± 1.1 กิโลกรัม และความสูงของร่างกาย ( CG : 178 ± 5 ซม. RT : 176 ± 5 ซม. ; PT : 176 ± 5 ซม. CT : 180 ± 7 ซม. ) นอกจากนี้ในช่วงก่อนการฝึก ไม่มีความแตกต่างทางสถิติระหว่างกลุ่มพบว่าในเรื่องของการทดสอบการปฏิบัติมาตรการ

ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้ทดสอบ 3 ชุด ผู้เล่นที่ถูกประเมิน ภายใน 1 สัปดาห์ ในวันที่แตกต่างกันสลับอย่างน้อยที่เลี้ยง เป็นหลัก ผู้เล่นที่ถูกประเมินในน้ำหนักสูงสุด ( 1-rm ) ในส่วนขยายที่หัวเข่า , หมอบ ,และแบบฝึกหัดการฝึกความแข็งแกร่งสูงสุด , มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและฝึกอบรมเพิ่มเติม กำหนดภาระงาน . ในวันถัดมา ผู้เล่นที่ถูกประเมิน ให้กล้ามเนื้อแข็งแรง วันสุดท้ายของการทดสอบคือทุ่มเทเพื่อวัดกระโดดหมอบ ( SJ ) และ countermovement กระโดด ( CMJ ) , 5 - และ 20-m sprinting และประสิทธิภาพความคล่องตัวการประเมินก่อนดำเนินการก่อนที่จะเริ่มต้นของโปรแกรมการแทรกแซงและที่สองหลังจากสัปดาห์ที่ 9 ของการฝึก

กำหนด 1-rm ดำเนินการตามขั้นตอนที่แนะนำโดยเครเมอร์และทอด ( 1995 ) ผลการประเมิน พบว่า หลังจาก 1-week familiarisation ระยะเวลาที่ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้การใช้เทคนิคผู้เข้าร่วมถูกยังคงอยู่ภายใต้การดูแลของหนึ่งในสมาชิกของทีมวิจัย

หลังการประเมิน ( biodex ระบบ IV , USA ) ได้แก่การวัดทวิภาคีของกล้ามเนื้อเหยียดนิ้ว เข่า ( quadriceps , Q ) และ flexors ( hamstrings , H )วัดถูกนำหน้าโดยอุ่นเครื่อง 5 นาทีในวัดและวงจรย่อยที่เฉพาะเจาะจงโดยโปรโตคอลบน Dynamometer เพื่อทำความรู้จักผู้เข้าร่วมกับอุปกรณ์การมีส่วนร่วมและกระบวนการทดสอบ ผู้เข้าร่วมทดสอบในนั่งอยู่กับหลังหัวที่ 85 ºโดยใช้สายเสถียรภาพที่ลำตัว ท้องและต้นขาเพื่อป้องกันการเคลื่อนไหวร่วมกันด้วยแขนที่ถูกจัดขึ้นอย่างสะดวกสบายในหน้าอก แกนของแรงงัดแขนชิดกับจุดปลายของคอนดายล์ต้นขาด้านข้าง ช่วงของการเคลื่อนไหวของข้อเข่า 90 º ( 0 º = ขยายเต็ม ) คือการให้บริการทั้งในแบบและการทดสอบนอกรีตและแรงโน้มถ่วง ขั้นตอนการแก้ไขที่ใช้การทดสอบโปรโตคอลคือ ศูนย์กลาง การกระทำของทั้งตลาด ( Q ) และ hamstrings ( H ) 60 º / s ( 3 repetitions ) หลังจากนั้น กล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย ทดสอบในโหมดนอกรีตที่ 60 º / s ( 3 repetitions ) ชุดทดสอบที่ถูกแยกจากกันโดย 1-min พักผ่อนช่วง ในระหว่างการทดสอบปากเปล่า และภาพที่ได้รับ . ที่ศูนย์ H :แรงบิดสูงสุด ( ปกติค่า Q H / Q ratio ) และแรงบิดสูงสุดเป็น quadriceps hamstrings นอกรีต ( h / Q ใช้อัตราส่วน Ratio ) ได้

ในเอสเจ กิจกรรมกระโดดแนวตั้งสูงสุดกับมือที่เอว เริ่มจากมุม 90 องศาที่หัวเข่า ใน CMJ , ผู้เข้าร่วมแสดงโดยการกระโดดในแนวตั้ง เริ่มจากการยืนตำแหน่งด้วยแขนที่แกว่งไม่ได้รับอนุญาต จำนวนทั้งหมดกระโดดข้ามพรม ( digitime 1000 digitest ฟินแลนด์ ) กิจกรรมที่ 2 การทดลองในการกระโดดแต่ละชนิด และผลที่ดีที่สุดคือใช้ในการวิเคราะห์ต่อไป

Sprint และความคล่องตัวในการปฏิบัติงาน ได้แก่ กิจกรรมกลางแจ้ง , พื้นดินสนามหญ้าเทียมโดยใช้โฟโตอิเล็กทริกเซลล์ ( กับดักความเร็ว 2 บราวเซอร์เวลาระบบ , USA )การประเมินผล Sprint ได้ผ่านแบนวิ่งทดสอบที่ทำใน 20-m ตรงบรรทัด เวลาได้ผ่าน 3 คู่ของโฟโตอิเล็กทริกเซลล์วางที่เส้นเริ่มต้นที่ 5 และ 20 เมตรกว่า ( เร็วที่สุด ) เวลา 2 การทดลอง แต่ละแบบถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์ ความคล่องตัวที่ประเมินโดยวิธีการตามที่อธิบายไว้โดย semenick ( 1990 )เรื่องเริ่มด้วยสองเท้า 30 ซม. หลังเส้นเริ่มต้น ( ) ผู้เล่นที่วิ่งหนีจุกตูดข้างหน้า 10 เมตรไปยังจุด B แล้วแตะเครื่องหมาย ( โคน ) ด้วยมือขวา แล้ววิ่งหนีจุกตูด 5 M เพื่อ แล้วแตะเครื่องหมายอื่น ( C ) ด้วยมือซ้าย แล้ววิ่งหนีจุกตูด 10 M แล้วแตะเครื่องหมายที่สาม ( D ) กับมือขวาและในที่สุดก็วิ่งหนีจุกตูดกลับมาที่จุด B และจับปากกาด้วยมือซ้าย หลังจากนั้นเขาก็หันไป 90 º , และกลับไปที่จุดเริ่มต้นวิ่งผ่านเส้นชัย . เซลล์ ตาแมว ถูกวางไว้ที่จุดเริ่มต้น / สิ้นสุดบรรทัด ( ) ในการบันทึกเวลาที่ผ่านไป ผู้เล่นที่ถูกสั่งให้วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เวลาที่เร็วที่สุดสองการทดลองถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์ .

ขั้นตอน 9-week ในฤดูกาลความแรงของการฝึกอบรมโปรแกรมการแทรกแซง ทำการศึกษาใน 3 กลุ่มที่ 2 ฝึกต่อสัปดาห์ นอกจากนี้ ทุกกลุ่มของตนตามปกติ ฟุตบอลการฝึกอบรมขึ้นอยู่กับการฝึกซ้อมเทคนิคและยุทธวิธี และขนาดเล็กที่ด้านเกม การฝึกอบรมโปรแกรมที่ดัดแปลงมาจากไมโอ Alves et al . ( 2010 ) หลังจาก 10 นาที วอร์มอัพ ปัญญา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.