The aim of this article is to explo

The aim of this article is to explore the interdependency between stock returns and exchange rate changes before, during, and after the Asian crises of the late 1990s and the Global Financial Crisis (GFC) in 2008–2009. The two crises have brought about strains on world financial markets across the board. We focus on the stock market and the market for foreign exchange—Dungey and Martin (2007) argue that it is important to model these markets simultaneously—in six Asian countries: Indonesia, Malaysia, the Philippines, Singapore, South Korea, and Thailand. These countries have in common that the rates of GDP growth before the Asian crisis were high, and that they have been affected by the Asian crisis. We use the exchange rates (value of the national currency per U.S. dollar) and the Dow Jones global price indices in terms of the U.S. dollar. Our choice of the exchange rates is supported by the fact that the United States is one of the most important trading partners of the Asian market. We excluded Hong Kong because the HK dollar has been pegged to the U.S. dollar since October 1983.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของบทความนี้จะสำรวจความเชื่อมโยงกันในระหว่างการส่งคืนหลักทรัพย์และอัตราแลกเปลี่ยนก่อน ในระหว่าง และ หลังวิกฤตเอเชียของปลายปี 1990 และในโลกการเงินวิกฤต (GFC) ใน 2551 – 2552 วิกฤตที่สองได้นำเกี่ยวกับสายพันธุ์ในตลาดการเงินโลกทั่วกระดาน เรามุ่งเน้นในตลาดหุ้นและตลาดเงินตรา — Dungey และมาร์ติน (2007) โต้แย้งว่า มันเป็นสิ่งสำคัญการโมเดลตลาดเหล่านี้พร้อมกัน — ในเอเชีย 6 ประเทศ: อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ เกาหลีใต้ และประเทศไทย ประเทศเหล่านี้ได้กันที่อัตราการเจริญเติบโตของ GDP ก่อนวิกฤตเอเชียได้สูง และ ที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤติเอเชีย เราใช้อัตราแลกเปลี่ยน (ค่าเงินสกุลประเทศสหรัฐอเมริกา) และดัชนีดาวโจนส์ดัชนีราคาส่วนกลางในแง่ดอลลาร์สหรัฐ เลือกอัตราแลกเปลี่ยนได้รับการสนับสนุน โดยความจริงที่ว่า ไทยเป็นคู่ค้าสำคัญที่สุดของตลาดเอเชีย เราคัดออก Hong Kong เนื่องจากเงินดอลลาร์ฮ่องกงถูกตรึงดอลลาร์สหรัฐตั้งแต่ 1983 ตุลาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดประสงค์ของบทความนี้คือการสำรวจพึ่งพาระหว่างผลตอบแทนหุ้นและอัตราแลกเปลี่ยนที่เปลี่ยนแปลงก่อนระหว่างและหลังวิกฤตการณ์ในเอเชียในช่วงปลายปี 1990 และวิกฤตการเงินโลก (GFC) ใน 2008-2009 ทั้งสองวิกฤตได้นำเกี่ยวกับสายพันธุ์ในตลาดการเงินโลกทั่วกระดาน เรามุ่งเน้นการลงทุนในตลาดหุ้นและตลาดต่างประเทศแลกเปลี่ยน Dungey และมาร์ติน (2007) ยืนยันว่ามันเป็นสิ่งสำคัญในการจำลองตลาดเหล่านี้ไปพร้อม ๆ กันในหกประเทศในเอเชีย: อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, เกาหลีใต้และไทย ประเทศเหล่านี้มีเหมือนกันว่าอัตราการเติบโตของจีดีพีก่อนที่จะเกิดวิกฤตเศรษฐกิจในเอเชียอยู่ในระดับสูงและการที่พวกเขาได้รับผลกระทบจากวิกฤตเอเชีย เราใช้อัตราแลกเปลี่ยน (ค่าของสกุลเงินประจำชาติต่อดอลลาร์สหรัฐ) และดัชนีดาวโจนส์ราคาตลาดโลกในแง่ของเงินดอลลาร์สหรัฐ ทางเลือกของเราจากอัตราแลกเปลี่ยนได้รับการสนับสนุนจากข้อเท็จจริงที่ว่าสหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในประเทศคู่ค้าที่สำคัญที่สุดของตลาดเอเชีย เราได้รับการยกเว้นฮ่องกงเพราะเงินดอลลาร์ฮ่องกงได้รับการอ้างอิงจากค่าเงินดอลลาร์สหรัฐตั้งแต่ตุลาคม 1983

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายของบทความนี้คือเพื่อศึกษาการพึ่งพาอาศัยกันระหว่างผลตอบแทนของหุ้นและอัตราแลกเปลี่ยนที่เปลี่ยนแปลงในช่วงก่อน ระหว่าง และหลังวิกฤตของเอเชียปลายปี 1990 และวิกฤตการเงินโลก ( GFC ) ในปี 2008 และ 2009 2 ซึ่งได้นำสายพันธุ์ในตลาดการเงินโลกในบอร์ด เรามุ่งเน้นในตลาดหุ้น และตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ และ มาร์ติน dungey ( 2007 ) โต้แย้งว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะรูปแบบตลาดเหล่านี้พร้อมกันใน 6 ประเทศอาเซียน ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ เกาหลีใต้ และไทย ประเทศเหล่านี้มีเหมือนกันว่า อัตราการเติบโตของ GDP ก่อนวิกฤตเอเชีย สูง และ ที่พวกเขาได้รับผลกระทบจากวิกฤติการณ์ในเอเชีย เราใช้อัตราแลกเปลี่ยน ( ค่าของสกุลเงินของประเทศต่อดอลลาร์ ) และ Dow Jones Global ดัชนีราคาในแง่ของเงินดอลลาร์สหรัฐ ทางเลือกของเราของอัตราแลกเปลี่ยนเป็นสนับสนุนโดยข้อเท็จจริงว่า สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในคู่ค้าที่สำคัญที่สุดของตลาดเอเชีย เราไม่รวมฮ่องกงเนื่องจากฮ่องกงดอลลาร์ได้รับการ pegged ดอลลาร์สหรัฐตั้งแต่ตุลาคม 1983