Our investigation of segment report

Our investigation of segment reporting contributes to the empirical literature on discretionary
disclosure choices. Empirical tests of voluntary disclosure often aim to test the
predictions of theoretical models. The traditional motive offered by the literature to explain
nondisclosure in general (e.g., Verrecchia 1983) and aggregation of segments in particular
(e.g., Hayes and Lundholm 1996) is that disclosure reveals proprietary information.2 This
motive is also the one most often put forward by managers. For instance, Ettredge et al.
(2002) report that 86 percent of the industrial firms that commented on the Exposure Draft
for SFAS No. 131 opposed the new standard on the grounds that ‘‘it would put them at
competitive disadvantage.’’ It is therefore not surprising that prior empirical studies focus
primarily on examining the proprietary costs of segment disclosure (e.g., Harris 1998;
Piotroski 2003; Botosan and Stanford 2005). These papers generally find evidence consistent
with disclosure being constrained by proprietary costs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของเราตรวจสอบรายงานส่วนสนับสนุนวรรณคดีประจักษ์บน discretionaryเปิดเผยตัว ทดสอบผลของความสมัครใจเปิดเผยมักจะจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบการการคาดการณ์ของแบบจำลองทฤษฎี แรงจูงใจแบบดั้งเดิมที่นำเสนอ โดยเอกสารประกอบการอธิบายnondisclosure ทั่วไป (เช่น Verrecchia 1983) และรวมเซ็กเมนต์โดยเฉพาะ(เช่น สาปเฮย์สและ Lundholm 1996) เป็นที่เปิดเผยแสดงถึงกรรมสิทธิ์ information.2แรงจูงใจคือยัง ได้บ่อยที่สุดที่นำ โดยผู้จัดการ เช่น Ettredge et al(2002) รายงานว่า ร้อยละ 86 ของอุตสาหกรรมกระชับที่ความเห็นเกี่ยวกับร่างแสงสำหรับมาตรฐานใหม่ตรงข้าม SFAS หมายเลข 131 ใน grounds ที่ '' จะย้ายที่ข้อเสียที่แข่งขัน '' มันมีจึงไม่น่าแปลกใจที่เน้นศึกษาทราบประจักษ์เป็นหลักในการตรวจสอบต้นทุนกรรมสิทธิ์ของเซ็กเมนต์ที่เปิดเผย (เช่น แฮ 1998Piotroski 2003 Botosan กสแตนฟอร์ดปี 2005) เอกสารเหล่านี้โดยทั่วไปค้นหาหลักฐานที่สอดคล้องกันมีการเปิดเผยข้อมูลถูกจำกัด โดยต้นทุนกรรมสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจสอบของเราของการรายงานส่วนที่ก่อให้เกิดวรรณกรรมเชิงประจักษ์ในการตัดสินใจ
เลือกที่เปิดเผย การทดสอบเชิงประจักษ์ของการเปิดเผยข้อมูลโดยสมัครใจมักจะมุ่งมั่นที่จะทดสอบ
การคาดการณ์ของแบบจำลองทางทฤษฎี แรงจูงใจแบบดั้งเดิมที่นำเสนอโดยวรรณกรรมที่จะอธิบาย
ไม่เปิดเผยทั่วไป (เช่น Verrecchia 1983) และการรวมตัวของกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
(เช่นเฮย์สและ Lundholm 1996) มีการเปิดเผยข้อมูลที่แสดงให้เห็น information.2 กรรมสิทธิ์นี้
ยังเป็นแรงจูงใจหนึ่งที่ส่วนใหญ่มักจะหยิบยก โดยผู้จัดการ ยกตัวอย่างเช่น Ettredge et al.
(2002) รายงานว่าร้อยละ 86 ของ บริษัท อุตสาหกรรมที่แสดงความคิดเห็นในร่างมาตรฐาน
สำหรับ SFAS ฉบับที่ 131 ตรงข้ามกับมาตรฐานใหม่ในบริเวณที่ '' มันจะทำให้พวกเขา
เสียเปรียบในการแข่งขัน. '' มัน ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่การศึกษาเชิงประจักษ์ก่อนที่มุ่งเน้น
หลักในการตรวจสอบค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์ของการเปิดเผยข้อมูลส่วน (เช่นแฮร์ริส 1998;
Piotroski 2003; Botosan และ Stanford 2005) เอกสารเหล่านี้มักจะหาหลักฐานที่สอดคล้อง
กับการเปิดเผยข้อมูลที่ถูก จำกัด โดยค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนการรายงานการสืบสวนของเรามีส่วนช่วยในวรรณกรรมเชิงประจักษ์ (
เปิดเผยตัวเลือก การทดสอบเชิงประจักษ์ของการเปิดเผยมักจะมุ่งมั่นที่จะทดสอบ
การคาดการณ์ของแบบจำลองทางทฤษฎี แรงจูงใจแบบดั้งเดิมที่นำเสนอโดยวรรณกรรมอธิบาย
nondisclosure ในทั่วไป ( เช่น verrecchia 1983 ) และการรวมตัวของกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
( เช่นHayes และลันด์โฮล์ม 1996 ) คือ การเปิดเผยข้อมูลที่เป็นกรรมสิทธิ์ 2 . แรงจูงใจนี้
ยังเป็นหนึ่งส่วนใหญ่มักจะใส่ไปข้างหน้าโดยผู้จัดการ ตัวอย่าง ettredge et al .
( 2002 ) รายงานว่า ร้อยละ 86 ของกิจการอุตสาหกรรมที่ความเห็นเกี่ยวกับร่างแสงสำหรับเกี่ยวกับหมายเลข 131
เทียบมาตรฐานใหม่ในบริเวณที่ ' ' จะใส่ที่
เสียเปรียบในการแข่งขัน' ' จึงไม่น่าแปลกใจว่า ก่อนการศึกษาเชิงประจักษ์เน้น
หลักในการตรวจสอบค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์ของการเปิดเผยส่วน ( เช่น แฮร์ริส 1998 ;
piotroski 2003 ; botosan และสแตนฟอร์ด ปี 2005 ) เอกสารเหล่านี้โดยทั่วไปหาหลักฐานที่สอดคล้องกับการเปิดเผยข้อมูลที่ถูกกำหนดโดย
ค่าใช้จ่ายส่วนตัว