that action research in OD seeks to

that action research in OD seeks to generate practical knowing. There are different forms
of knowing, what Reason and Torbert (2001) refer to as an extended epistemology, which
includes propositional or scientific knowing and practical knowing. Toulmin (1990) has
pointed out that as the rational became the focus of modernity to the exclusion of the
humanistic, practical knowing became excluded from scholarship as after the seventeenth
century as philosophers turned to problems of the objectivity of knowing. This was a shift
from knowing in a descriptive mode to knowing in explanatory mode where things were no
longer presented in relation to the knowing subject but were related to one another in
recurring patterns.
There is a problem about the use of the term ‘science’ in relation to action research
(Cassell and Johnson 2006). ‘Science’ is defined typically in terms of a particular form of
knowledge articulated by positivist norms. But as Putnam (1978) argues there is more to
knowing than scientific knowing and that, in his view, it is a cultural necessity to include
practical knowing in our efforts to understand ourselves and science. In action research
theory and action are interlinked inextricably, each feeding into the other in recurrent
systemic cycles (Levin 2012).
The realm of practical knowing, as contrasted with that of scientific knowing which
seeks to create universal knowledge, directs us to the concerns of human living and the
successful performance of daily tasks and discovering solutions that work (Lonergan 1992;
Coghlan 2011). It is particular, contextual and practical and it changes with every situation
as what is familiar in one place may be unfamiliar in another and what works in one setting
may not work in another. Therefore, practical knowing is always incomplete and can only
be completed by attending to figuring out what is needed in situations in which one is at a
given time. As no two situations are identical we reason, reflect and judge in a practical
pattern of knowing in order to move from one setting to another, grasping what modifications
are needed and deciding how to act.
Dick et al. (2009) discuss that terms like ‘theory’, ‘knowledge’ and ‘understanding’ are
synonymous, with theory being the ‘grand’ term for the activities of knowing, understanding
and making sense. In this article, we are using the term practical knowing as a
term that encompasses notions like ‘knowing how’ and ‘actionable knowledge’. Focusing
on knowing rather than knowledge enables attention to how we know rather than what we
know and allows the philosophical and practical activities of action and reflection to be
described as action researchers articulate the operations of their experience, their understanding,
their judgments and their actions (Meynell 1998; Coghlan 2011). Accordingly we
are focusing on quality, defined in process terms of being rigorous, reflective and relevant,
rather than on scientific outcome.
Our second feature is that action research involves researching in the present tense.
Action research builds on the past, takes place in the present with a view to shaping
the future (Chandler and Torbert 2003). Accordingly, engagement in the cycles of
action and reflection perform both a practical and philosophical function in its
attentiveness and reflexivity as to what is going on at any given moment and how that
attentiveness leads to decisions and choices and yields purposeful action. Accordingly,
action researchers need to show how they engaged in cycles of action and reflection in
collaboration with others, how they accessed multiple data sources to provide contradictory
and confirming interpretations, what choices were made along the way and
how they were made, provide evidence of how they challenged and tested their
assumptions and interpretations continuously throughout the project and how their
interpretations and outcomes were challenged, supported or disconfirmed from existing
literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยที่ดำเนินการใน OD พยายามสร้างรู้ปฏิบัติ มีรูปแบบแตกต่างกันความรู้ สิ่งที่เหตุผลและ Torbert (2001) เรียกว่าญาณวิทยาการขยาย ซึ่งpropositional หรือวิทยาศาสตร์รู้และปฏิบัติรู้ มี Toulmin (1990)ชี้ว่า เป็นเหตุผลเป็น จุดเน้นของความทันสมัยเพื่อยกเว้นการเมตตากรุณา ปฏิบัติรู้ก็แยกออกจากทุนเป็นหลังที่ seventeenthศตวรรษเป็นนักปรัชญาที่กลายเป็นปัญหาของ objectivity ว่า นี้เป็นการเปลี่ยนแปลงจากการรู้ในโหมดอธิบายให้ทราบว่าในเรื่องโหมดที่มีสิ่งที่ไม่นำเสนอเกี่ยวกับเรื่องเพราะรู้ดีว่า แต่เกี่ยวข้องกับคนอื่นในอีกต่อไปรูปแบบการเกิดซ้ำมีปัญหาเกี่ยวกับการใช้คำว่า 'วิทยาศาสตร์' เกี่ยวข้องกับการดำเนินการวิจัย(Cassell และ Johnson 2006) 'วิทยาศาสตร์' จะถูกกำหนดโดยทั่วไปในแง่ของรูปแบบเฉพาะของความรู้ที่ชัดเจน โดยบรรทัดฐาน positivist แต่เป็นการระบุว่า Putnam (1978) มีมากขึ้นรู้รู้ทางวิทยาศาสตร์และที่ ในมุมมองของเขา มันเป็นความจำเป็นทางวัฒนธรรมรวมรู้จริงในความพยายามที่จะเข้าใจตนเองและวิทยาศาสตร์ ในการดำเนินการวิจัยเชื่อมต่อถึงทฤษฎีและการกระทำที่มี inextricably แต่ละอาหารลงสู่อื่น ๆ ในเกิดขึ้นระบบวงจร (วิน 2012)ขอบเขตของการรู้จริง ที่ต่างกับที่ของวิทยาศาสตร์รู้ซึ่งพยายามสร้างองค์ความรู้สากล นำเราถึงความกังวลของชีวิตมนุษย์และประสิทธิภาพความสำเร็จของงานประจำวันและการแก้ปัญหาที่ค้นพบที่ทำงาน (โล 1992ทาง Coghlan ที่ 2011) มันเป็นเฉพาะ บริบท และปฏิบัติ และเปลี่ยนกับทุกสถานการณ์เป็นอะไรคุ้นเคยใน สถานที่หนึ่งอาจจะไม่คุ้นเคยในการทำงาน และอื่นใดในการตั้งค่าไม่อาจทำงานอื่น ดังนั้น รู้จริงจะไม่สมบูรณ์ และสามารถนำดำเนินการ โดยเข้าร่วมเพื่อหาสิ่งที่จำเป็นในสถานการณ์ที่ซึ่งเป็นที่เวลาที่กำหนด ไม่มีสองสถานการณ์นี้เหมือน เราเหตุผล สะท้อน และตัดสินในการใช้งานจริงรูปแบบของการย้ายจากค่าหนึ่งไปยังอีก โลภปรับเปลี่ยนสิ่งที่รู้มีความจำเป็น และการตัดสินใจวิธีการดำเนินการดิ๊ก et al. (2009) หารือเกี่ยวกับเงื่อนไขที่เหมือน 'ทฤษฎี' 'ความรู้' และ 'ความเข้าใจ'ไวน์ ทฤษฎีการกิจกรรมความเข้าใจเพราะรู้ดีว่า คำ 'แกรนด์'และทำให้ ในบทความนี้ เราใช้ระยะปฏิบัติการรู้เป็นการระยะที่คิดอย่าง ' รู้วิธี ' และ 'ความรู้ดำเนิน' โฟกัสที่รู้มากกว่าความรู้ช่วยให้ความสำคัญกับวิธี ที่เรารู้มากกว่าสิ่งที่เรารู้ และช่วยให้กิจกรรมทางปรัชญา และการปฏิบัติของการดำเนินการและสะท้อนให้อธิบาย ตามประกบนักวิจัยดำเนินการการดำเนินการของประสบการณ์ของพวกเขา ความเข้าใจการตัดสินและการกระทำของพวกเขา (Meynell 1998 ทาง Coghlan ที่ 2011) ตามเราจะเน้นคุณภาพ กำหนดในกระบวนการ สะท้อนแสง และเกี่ยว ข้องๆ ผลทางวิทยาศาสตร์คุณลักษณะที่สองของเราคือ ว่า การดำเนินการวิจัยเกี่ยวข้องกับการวิจัยในปัจจุบันกาลการวิจัยดำเนินการสร้างผ่านมา เกิดขึ้นในปัจจุบันเพื่อสร้างอนาคต (Chandler และ Torbert 2003) ดังนั้น มีส่วนร่วมในรอบของการดำเนินการและการสะท้อนทำทั้งปฏิบัติ และปรัชญาฟังก์ชันในการความสนใจและ reflexivity เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นขณะใด และวิธีการความสนใจไปสู่การตัดสินใจและเลือก และผลตอบแทนการกระทำที่เด็ดเดี่ยว ดังนั้นการดำเนินการวิจัยต้องแสดงว่าพวกเขาร่วมในรอบการดำเนินการและสะท้อนในทำงานร่วมกับผู้อื่น วิธีการที่พวกเขาเข้าถึงแหล่งข้อมูลหลายแหล่งเพื่อให้ความขัดแย้งและการยืนยันการตีความ ทางเลือกใดทำทาง และว่าพวกเขาทำ แสดงหลักฐานของวิธีการที่จะท้าทาย และทดสอบของพวกเขาสมมติฐานและการตีความต่อเนื่องตลอดทั้งโครงการ และวิธีการการตีความและผลลัพธ์ที่ท้าทาย สนับสนุน หรือ disconfirmed ที่มีอยู่เอกสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าการวิจัยดำเนินการใน OD พยายามที่จะสร้างความรู้ในทางปฏิบัติ มีรูปแบบที่แตกต่างกัน
ของการรู้สิ่งที่เหตุผลและ Torbert (2001) อ้างถึงในฐานะที่เป็นญาณวิทยาขยายซึ่ง
รวมถึงประพจน์หรือทางวิทยาศาสตร์รู้และการปฏิบัติรู้ Toulmin (1990) ได้
ชี้ให้เห็นว่าเป็นเหตุผลที่กลายเป็นจุดสนใจของความทันสมัยเพื่อการยกเว้นที่
เห็นอกเห็นใจในทางปฏิบัติรู้กลายเป็นแยกออกจากทุนการศึกษาหลังจากที่สิบเจ็ด
ศตวรรษที่เป็นนักปรัชญาหันไปปัญหาวัตถุประสงค์ของการรู้ นี่คือการเปลี่ยนแปลง
จากการรู้ในโหมดพรรณนารู้ในโหมดการอธิบายสิ่งที่เขาไม่
ได้อีกต่อไปนำเสนอในความสัมพันธ์กับเรื่องรู้ แต่มีความสัมพันธ์กับคนอื่นใน
รูปแบบที่เกิดขึ้น.
มีปัญหาเกี่ยวกับการใช้ของ 'วิทยาศาสตร์' คำว่าเป็น ในความสัมพันธ์กับการวิจัยเชิงปฏิบัติการ
(คาเซลจอห์นสันและ 2006) 'วิทยาศาสตร์' ถูกกำหนดโดยทั่วไปในแง่ของรูปแบบเฉพาะของ
ความรู้เสียงก้องบรรทัดฐาน positivist แต่เป็นพัท (1978) ระบุว่ามีมากขึ้นใน
การรู้ทางวิทยาศาสตร์กว่าการรู้จักและว่าในมุมมองของเขามันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะรวมถึงวัฒนธรรม
การปฏิบัติรู้ในความพยายามของเราที่จะเข้าใจตัวเองและวิทยาศาสตร์ ในการดำเนินการวิจัย
ทฤษฎีและการกระทำที่จะเชื่อมโยงความสัมพันธุ์แต่ละให้อาหารเข้าไปในอื่น ๆ เกิดขึ้นอีก
รอบระบบ (เลวิน 2012).
ขอบเขตของการปฏิบัติรู้เมื่อเทียบกับที่ของวิทยาศาสตร์รู้ซึ่ง
พยายามที่จะสร้างองค์ความรู้สากลนำเราไปสู่ความกังวลของ การดำรงชีวิตของมนุษย์และ
การแก้ปัญหาประสิทธิภาพการทำงานที่ประสบความสำเร็จของงานในชีวิตประจำวันและการค้นพบที่ทำงาน (เนอร์เกน 1992
Coghlan 2011) มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งตามบริบทและการปฏิบัติและการเปลี่ยนแปลงกับทุกสถานการณ์
กับสิ่งที่เป็นที่คุ้นเคยในสถานที่หนึ่งอาจจะไม่คุ้นเคยในอื่นและสิ่งที่ทำงานในการตั้งค่าหนึ่ง
อาจไม่ทำงานในอีก ดังนั้นในทางปฏิบัติรู้อยู่เสมอไม่สมบูรณ์และสามารถ
จะแล้วเสร็จโดยการเข้าร่วมการหาสิ่งที่จำเป็นในสถานการณ์ในที่หนึ่งที่อยู่ใน
เวลาที่กำหนด ในฐานะที่ไม่มีสองสถานการณ์เหตุผลที่เราเหมือนกันสะท้อนให้เห็นถึงและผู้พิพากษาในการปฏิบัติ
รูปแบบของการรู้เพื่อที่จะย้ายจากการตั้งค่าหนึ่งไปยังอีกโลภสิ่งที่ปรับเปลี่ยน
มีความจำเป็นและการตัดสินใจเลือกวิธีที่จะทำหน้าที่.
ดิ๊ก, et al (2009) หารือว่าคำเช่น 'ทฤษฎี', 'ความรู้' และ 'ความเข้าใจ' มี
ความหมายเหมือนกันกับทฤษฎีเป็นคำว่า 'แกรนด์' สำหรับกิจกรรมของการรู้ความเข้าใจ
และทำให้ความรู้สึก ในบทความนี้เราจะใช้คำว่าปฏิบัติทราบเป็น
ระยะที่ครอบคลุมความคิดเช่น 'รู้วิธี' และ 'ความรู้ดำเนินการ' โดยมุ่งเน้น
ในการรู้มากกว่าความรู้ที่ช่วยให้ความสนใจกับวิธีการที่เรารู้มากกว่าสิ่งที่เรา
รู้และช่วยให้กิจกรรมทางปรัชญาและการปฏิบัติของการดำเนินการและการสะท้อนที่จะ
อธิบายว่านักวิจัยดำเนินการชัดเจนการดำเนินงานของประสบการณ์ของพวกเขาเข้าใจของพวกเขาที่
คำตัดสินของพวกเขาและการกระทำของพวกเขา ( Meynell 1998 Coghlan 2011) ดังนั้นเรา
จะมุ่งเน้นไปที่คุณภาพที่กำหนดไว้ในข้อตกลงขั้นตอนของการเข้มงวดสะท้อนแสงและมีความเกี่ยวข้อง
มากกว่าผลทางวิทยาศาสตร์.
คุณลักษณะที่สองของเราคือการวิจัยเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับการวิจัยในปัจจุบันกาล.
การวิจัยเชิงปฏิบัติการสร้างในอดีตที่ผ่านมาจะเกิดขึ้นใน นำเสนอด้วยมุมมองที่จะสร้าง
อนาคต (แชนด์เลอและ Torbert 2003) ดังนั้นการมีส่วนร่วมในรอบของ
การกระทำและสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินการทั้งในทางปฏิบัติและฟังก์ชั่นในปรัชญาของ
ความสนใจและความ reflexivity เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะใดก็ตามและวิธีการที่
สนใจจะนำไปสู่การตัดสินใจและการเลือกและอัตราผลตอบแทนการกระทำเด็ดเดี่ยว ดังนั้น
นักวิจัยดำเนินการต้องแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีส่วนร่วมในรอบของการดำเนินการและการสะท้อนใน
การทำงานร่วมกันกับคนอื่น ๆ ว่าพวกเขาเข้าถึงแหล่งข้อมูลหลายแหล่งเพื่อให้การขัดแย้ง
และยืนยันการตีความสิ่งที่ทางเลือกที่ได้ทำตามวิธีการและ
วิธีที่พวกเขาได้ทำให้หลักฐานของ วิธีที่พวกเขาท้าทายของพวกเขาและทดสอบ
สมมติฐานและการตีความอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งโครงการและวิธีการของพวกเขา
ตีความและผลถูกท้าทายโดยการสนับสนุนหรือ disconfirmed จากที่มีอยู่
วรรณกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่วิจัยปฏิบัติการใน . พยายามที่จะสร้างจริงไม่รู้ มีแบบฟอร์มต่าง ๆทราบเหตุผลและทอร์เบิร์ต ( 2001 ) เรียกว่า การขยายของที่มีข้อเสนอ หรือทางวิทยาศาสตร์ ทราบและปฏิบัติรู้ toulmin ( 2533 ) ได้ชี้ให้เห็นว่าเป็นการเชือด กลายเป็นโฟกัสของความทันสมัยเพื่อการยกเว้นของข้อสอบปฏิบัติรู้กลายเป็นแยกออกจากทุนการศึกษาหลังปีศตวรรษที่เป็นนักปรัชญา กลายเป็นปัญหาแบบไม่รู้ตัว นี้เป็นกะทราบว่าในโหมดบรรยายให้รู้ในสิ่งที่ไม่มีในโหมดแล้วนำเสนอในความสัมพันธ์กับรู้แต่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับอีกหนึ่งในรูปแบบซ้ำมีปัญหาเกี่ยวกับการใช้คำว่า " วิทยาศาสตร์ " กับการวิจัยเชิงปฏิบัติการ( และ จอห์นสัน พ.ศ. 2549 ) " วิทยาศาสตร์ " ถูกนิยามโดยทั่วไปในแง่ของรูปแบบเฉพาะของความรู้ไว้อย่างชัดเจน โดย positivist บรรทัดฐาน แต่พัท ( 1978 ) ระบุมีมากขึ้นรู้กว่าวิทยาศาสตร์รู้และว่า ในมุมมองของเขา มันคือความจำเป็นทางวัฒนธรรม ได้แก่ในทางปฏิบัติทราบว่าในความพยายามของเราที่จะเข้าใจตนเอง และวิทยาศาสตร์ ในวิจัยปฏิบัติการทฤษฎีและปฏิบัติการเป็นเชื่อมโยง inextricably แต่ละป้อนเข้าในกำเริบวงจรระบบ ( Levin 2012 )ขอบเขตของการปฏิบัติ ว่าเป็นแบบที่วิทยาศาสตร์ทราบซึ่งมุ่งสร้างองค์ความรู้สากล ชี้ทางเราให้ความกังวลของการดำรงชีวิตของมนุษย์ และที่ประสบความสำเร็จประสิทธิภาพของงานทุกวัน และการค้นพบโซลูชั่นที่ใช้งานได้ ( โลเนอร์แกน 1992 ;ค็อกเลิน 2011 ) มันเป็นเฉพาะ บริบท และปฏิบัติ และมีการเปลี่ยนแปลงกับทุกสถานการณ์เป็นสิ่งที่เป็นที่คุ้นเคยในสถานที่หนึ่ง อาจจะไม่คุ้นเคยอีก และสิ่งที่ทำงานในการตั้งค่าอาจไม่ทำงานในอีก ดังนั้น ในทางปฏิบัติทราบอยู่เสมอและไม่สมบูรณ์เท่านั้นที่สามารถจะแล้วเสร็จ โดยเรียนเพื่อดูว่าอะไรเป็นสิ่งจำเป็นในสถานการณ์ที่หนึ่งคือที่เวลาที่กำหนด เป็นสองสถานการณ์เหมือนกันเหตุผลเรา สะท้อน และตัดสินในการปฏิบัติรูปแบบของการรู้ในการย้ายจากการตั้งค่าอื่น จับอะไร การปรับเปลี่ยนต้องการ และตัดสินใจว่าจะทำดิ๊ก et al . ( 2009 ) กล่าวคำเช่น " ทฤษฎี " " ความรู้ " และ " ความเข้าใจ " เป็นตรงกันกับทฤษฎีการระยะเวลา " แกรนด์ " สำหรับกิจกรรมของการรู้ เข้าใจและให้ความรู้สึก ในบทความนี้ เราจะใช้คำว่าปฏิบัติทราบเป็นระยะที่ครอบคลุมความคิดเช่น " " และ " " เรารู้ว่าความรู้ " เน้นในการรู้มากกว่าความรู้ให้ความสนใจกับวิธีการที่เรารู้ มากกว่า สิ่งที่เรารู้ และช่วยให้กิจกรรมทางปรัชญาและการปฏิบัติของปฏิบัติการเป็นอธิบายเป็นนักวิจัยปฏิบัติการประกบการประสบการณ์ของพวกเขา , ความเข้าใจพวกเขาตัดสินการกระทำของพวกเขา ( เมเนิล 1998 ; ค็อกเลิน 2011 ) ตามเราเน้นคุณภาพ ที่กำหนดไว้ในข้อตกลงระหว่างการเคร่งครัด สะท้อนและที่เกี่ยวข้องมากกว่าผลทางวิทยาศาสตร์คุณลักษณะที่สองคือการดำเนินการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในกาลปัจจุบันปฏิบัติการสร้างในอดีตที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน มีมุมมองในการสร้างอนาคต ( แชนด์เลอร์ และ ทอร์เบิร์ต 2003 ) ตามงานในรอบปฏิบัติการดำเนินการ ทั้งการปฏิบัติ และปรัชญาในการทำงานของความสนใจและ reflexivity เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะใดก็ตาม และว่าความสนใจที่จะนำไปสู่การตัดสินใจและตัวเลือกและผลผลิตที่มีเป้าหมายการกระทำ ตามนักวิจัยการกระทำต้องแสดงวิธีที่พวกเขามีส่วนร่วมในรอบของการกระทำและการสะท้อนความร่วมมือกับผู้อื่น วิธีการเข้าถึงข้อมูลเพื่อให้ขัดแย้งและยืนยันการตีความสิ่งที่เลือกได้ตามทางเดิน และวิธีการที่พวกเขาทำ มีหลักฐานว่าพวกเขาท้าทายและทดสอบพวกเขาสมมติฐานและการตีความอย่างต่อเนื่องตลอดโครงการ และวิธีการของพวกเขาการตีความและผลลัพธ์ถูกท้าทาย ได้รับการสนับสนุน หรือ disconfirmed จากที่มีอยู่วรรณกรรม