Fig. 1 shows the SEM images of the

Fig. 1 shows the SEM images of the nanocellulose samples
with different degree of DNA-immobilization. In the non-coated
nanocellulose sample a fibrous structure is clearly visible as previously described [43]. It is seen from this graph that as the
amount of immobilized DNA increases, new structures progressively emerge in the form of patches which cover the voids between
the nanofibers. At the highest degree of DNA binding these patches
become denser and locally clog the pore structure. Although it has
been commonly conceived that DNA shows high affinity to cellulose, the images presented here show that DNA does not evenly
coat the cellulose nanofibers but instead forms patches and islands
on nanocellulose. This conclusion was further verified by AFM as
presented in Fig. 2.
Fig. 2 shows the AFM images of the samples coated with varying
amounts of DNA. It is seen from these images that as the amount
of DNA coating is increased the fibrous texture of nanocellulose
becomes locally non-porous.
Table 1 summarizes the results of the phosphorus element analysis of the studied samples. It is seen from table that the amount
of P is progressively increasing as the amount of added DNA is
increased, suggesting that DNA is indeed bound to cellulose.
The strength of DNA binding to cellulose was tested in two different media, viz. in distilled water and in 1 M hydrochloric acid.
Prior to release tests the samples have been thoroughly washed
with distilled water at room temperature to remove the excess
non-bound DNA.
As it is seen in Fig. 3, DNA was firmly bound to cellulose, and
only a small amount of it was released in distilled water from the
samples with the highest degree of DNA immobilization, i.e. 20 mg
DNA/g cellulose, depending on the temperature of the medium.
For the 10 mg DNA/g cellulose, the extent of leakage was within
the error range at the sensitivity limit of the instrument, and the
effect of temperature was inconclusive. No signs of leakage were
detected for DNA loading

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 1 แสดงภาพ SEM อย่าง nanocelluloseกับระดับที่แตกต่างของดีเอ็นเอตรึง ในไม่เคลือบตัวอย่าง nanocellulose โครงสร้างเส้นใยจะปรากฏชัดเจนเป็นอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [43] เห็นจากนี้กราฟที่เป็นการเพิ่มจำนวนดีเอ็นเอที่ตรึง โครงสร้างใหม่ออกมาเรื่อย ๆ ในรูปแบบของซอฟต์แวร์ซึ่งครอบคลุมช่องว่างระหว่างnanofibers ระดับสูงสุดของดีเอ็นเอที่ผูกแพทช์นี้กลายเป็นให้เข้มขึ้น และอุดตันรูขุมขนโครงสร้างภายใน ถึงแม้จะมีโดยทั่วไปแล้วรู้สึกว่า ดีเอ็นเอแสดงความสัมพันธ์สูงกับเซลลูโลส ภาพนำเสนอที่นี่แสดงว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากันเสื้อ nanofibers เซลลูโลส แต่แทน รูปแพทช์และหมู่เกาะบน nanocellulose ข้อสรุปนี้ได้รับการตรวจสอบเพิ่มเติม โดยด้านเป็นแสดงในรูป 2รูปที่ 2 แสดงภาพด้านของตัวอย่างเคลือบ ด้วยแตกต่างกันจำนวนดีเอ็นเอ เห็นจากเหล่านี้ภาพที่เป็นยอดของดีเอ็นเอ จะเพิ่มเคลือบผิวเส้นใยของ nanocelluloseเป็นเครื่องไม่มีรูพรุนตารางที่ 1 สรุปผลการวิเคราะห์ธาตุฟอสฟอรัสของตัวอย่างที่ศึกษา มันจะเห็นได้จากตารางที่ยอดของ P เป็นความก้าวหน้าเพิ่มจำนวนดีเอ็นเอเพิ่มเป็นเพิ่มขึ้น การแนะนำว่า ดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้กับเซลลูโลสแน่นอนความแรงของดีเอ็นเอรวมกับเซลลูโลสที่ถูกทดสอบ ในสองสื่อ viz. ในน้ำกลั่น และกรดไฮโดรคลอริก 1 Mก่อนออกทดสอบ ตัวอย่างได้รับอย่างทั่วถึงล้างด้วยน้ำกลั่นที่อุณหภูมิห้องเพื่อเอาส่วนเกินแบบผูกดีเอ็นเอที่เห็นในรูปที่ 3 ดีเอ็นเอถูกผูกไว้กับเซลลูโลส แน่น และเพียงเล็กน้อยของมันถูกนำออกใช้ในน้ำกลั่นจากการตัวอย่างของดีเอ็นเอตรึง เช่น 20 มิลลิกรัมดีเอ็น เอ/g เซลลูโลส ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของตัวกลางมก. 10 เซลลูโลสดีเอ็น เอ/g ขอบเขตของการรั่วไหลเป็นภายในช่วงข้อผิดพลาดที่ขีดจำกัดความไวของเครื่องมือ และผลของอุณหภูมิถูกสรุปไม่ได้ ไม่มีสัญญาณของการรั่วไหลได้ตรวจพบดีเอ็นเอโหลด < 10 มก.เซลลูโลสดีเอ็น เอ/g จำกัด(มหาชน)มากที่สุดจำนวนดีเอ็นเอที่รั่วในตัวอย่างกับดีเอ็นเอสูงสุดที่โหลดคือประกอบส่วนเล็ก ๆ ของดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้หลวม ๆควรสังเกตว่า ตัวอย่างที่ "เลือดออก" ลิแกนด์ของพวกเขาควรหลีกเลี่ยงในช่วง immunoadsorption ถือเป็นเพิ่มเติมimmunoburden สำหรับผู้ป่วย เพื่อกำหนดปริมาณการตรึงของดีเอ็นเอบนเซลลูโลส การทดลองวางจำหน่ายได้อย่างต่อเนื่องในกรดไฮโดรคลอริก 1 M ที่ 50 ◦Cรูปที่ 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอออกจากตัวอย่างในกรดไฮโดรคลอริก 1 M ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอเพิ่มบนเซลลูโลสถูกตรึงแน่นแน่นอน ตามผลลัพธ์ มันคือสรุปว่า ประสิทธิภาพของการผูกดีเอ็นเอโดยเซลลูโลสเป็นประมาณ 65 – 75% ขึ้นอยู่กับจำนวนของดีเอ็นเอที่เพิ่มน่าแปลก พบในมะเดื่อ. 4 และ 5 ที่ nanocellulose เยื่อและกระดาษกรองธรรมดาแสดงคล้ายผูกกำลังการผลิตสำหรับ DNA บกความแตกต่างทางสัณฐานวิทยาของพวกเขา การหลังแนะนำว่า ดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้บนพื้นผิวด้านนอกของเยื่อ nanocellulose ส่วนใหญ่การทดสอบ ELISA ใช้ปริมาณความจุของเยื่อเซลลูโลส DNAimmobilized การผูกเมาส์ป้องกัน-ds ดีเอ็นเอIgG ในหลอดทดลอง ในระหว่างการทดสอบ ELISA เมาส์ป้องกัน-ds ดีเอ็นเอหา igg จำเพาะ 5 กรัมแอนติบอดีได้รับการกกกับเยื่อ nanocellulose ก่อนหน้านี้ แช่ในวัว serum albumin ใช้ในการลดขอบเขตของการผูกที่ไม่เฉพาะเจาะจง รูป 6 สรุปการ ELISAผลลัพธ์สำหรับเยื่อ nanocellulose มันจะเห็นได้จากกราฟนี้ว่า แม้ว่าตัวอย่างจะถูกเคลือบ ด้วย albumin จำนวนมากจากเมาส์ ds ดีเอ็นเอกันหา igg จำเพาะแอนติบอดี (ประมาณ 30% จากยอดเงินเพิ่ม) ถูกเฉพาะไม่ผูกพัน โดย nanocellulose เมมเบรน อาจเป็นเพราะดักในช่องว่างระหว่าง nanofibersเพิ่มเติมเห็นจาก 6 รูปที่ยอดของเมาส์ที่ถูกผูกไว้ป้องกัน-ds ดีเอ็นเอหา igg จำเพาะเพิ่มขึ้น มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆดีเอ็นเอเพิ่มจนกว่าจะถึงราบสูงในภูมิภาคระหว่าง 10 และดีเอ็น เอ/g nanocellulose 20 มิลลิกรัม ยอดเงินสูงสุดของเมาส์ที่ถูกผูกไว้ป้องกัน ds ดีเอ็นเอ IgG เป็น 4 g ที่สอดคล้องกับประมาณ 80% ของเพิ่มเมาส์กัน-ds ดีเอ็นเอหา igg จำเพาะรูป 7 เปรียบเทียบระดับของเมาส์ ds ดีเอ็นเอกันหา igg จำเพาะรวมโดย nanocellulose เยื่อและกระดาษกรองธรรมดา การ ELISAทดสอบเปิดเผยที่แม้ว่าทั้งสอง nanocellulose เมมเบรน และกระดาษกรองธรรมดาแสดงคล้ายกำลังการผลิตของดีเอ็นเอ การจำนวนป้องกัน-ds ดีเอ็นเอหา igg จำเพาะตาม nanocellulose เยื่อถูกสูงกว่าของกระดาษกรอง และความแตกต่างได้มากขึ้นเด่นชัดที่ระดับสูงของการตรึงดีเอ็นเอ แม้ว่าการเมมเบรน nanocellulose แสดงมากขึ้นไม่ใช่เฉพาะรวมกว่ากระดาษกรองอาจเป็น เพราะมีขนาดใหญ่ผิวพื้นที่เฉพาะของ nanocellulose นี้คนเดียวไม่บัญชีสำหรับการสังเกตความแตกต่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นส่วนรวมไม่ใช่เฉพาะการป้องกัน ds ดีเอ็นหา igg จำเพาะเอาเรื่อย ๆ ลดที่สูง DNAloading ต่ออย่างเซลลูโลส นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 1 แสดงภาพ SEM ของตัวอย่าง nanocellulose
ที่มีระดับแตกต่างกันของดีเอ็นเอตรึง ในการที่ไม่ได้เคลือบ
ตัวอย่าง nanocellulose โครงสร้างเส้นใยได้อย่างชัดเจนตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [43] จะเห็นได้จากกราฟนี้ว่าเป็น
จำนวนเงินของการตรึงดีเอ็นเอเพิ่มโครงสร้างใหม่มีความก้าวหน้าโผล่ออกมาในรูปแบบของแพทช์ซึ่งครอบคลุมช่องว่างระหว่าง
เส้นใยนาโน ในระดับสูงสุดของดีเอ็นเอที่มีผลผูกพันแพทช์นี้
กลายเป็นหนาแน่นและในประเทศเกิดการอุดตันรูขุมขนโครงสร้าง แม้ว่าจะได้
รับการตั้งครรภ์ทั่วไปว่าดีเอ็นเอแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กันสูงเพื่อเซลลูโลสภาพที่นำเสนอนี้แสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากัน
เสื้อเส้นใยนาโนเซลลูโลส แต่รูปแบบแพทช์และหมู่เกาะ
ใน nanocellulose ข้อสรุปนี้ได้รับการยืนยันต่อไปโดย AFM เป็น
การนำเสนอในรูป 2.
รูป 2 แสดงภาพ AFM ของกลุ่มตัวอย่างที่เคลือบด้วยที่แตกต่างกัน
ปริมาณของดีเอ็นเอ จะเห็นได้จากภาพเหล่านี้ที่เป็นจำนวนเงิน
ของการเคลือบดีเอ็นเอที่เพิ่มขึ้นของเนื้อเส้นใย nanocellulose
กลายเป็นในประเทศที่ไม่มีรูพรุน.
ตารางที่ 1 สรุปผลการวิเคราะห์องค์ประกอบฟอสฟอรัสของกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา จะเห็นได้จากตารางว่าจำนวนเงิน
ของ P จะมีความก้าวหน้าเพิ่มขึ้นตามปริมาณของดีเอ็นเอเพิ่มจะ
เพิ่มขึ้นบอกดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้แน่นอนเซลลูโลส.
ความแข็งแรงของดีเอ็นเอผูกพันกับเซลลูโลสได้รับการทดสอบในสองสื่อที่แตกต่างกันกล่าวคือ ในน้ำกลั่นและ M 1 กรดไฮโดรคลอ.
ก่อนที่จะปล่อยตัวอย่างทดสอบที่ได้รับการล้างให้สะอาด
ด้วยน้ำกลั่นที่อุณหภูมิห้องเพื่อลบส่วนเกิน
ดีเอ็นเอที่ไม่ถูกผูกไว้.
ตามที่เห็นในรูป 3 ดีเอ็นเอถูกผูกแน่นกับเซลลูโลสและ
เพียงจำนวนเล็ก ๆ ของมันได้รับการปล่อยตัวในน้ำกลั่นจาก
กลุ่มตัวอย่างที่มีระดับสูงสุดของการตรึงดีเอ็นเอคือ 20 มก
ดีเอ็นเอ / g เซลลูโลสขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของกลาง.
สำหรับ 10 ดีเอ็นเอ mg / g เซลลูโลสขอบเขตของการรั่วไหลอยู่ใน
ช่วงข้อผิดพลาดที่ขีด จำกัด ความไวของตราสารและ
ผลของอุณหภูมิค้างคา ไม่มีสัญญาณของการรั่วไหลถูก
ตรวจพบดีเอ็นเอสำหรับการโหลด <10 mg DNA / g เซลลูโลส จำกัด
ปริมาณของการรั่วไหลของดีเอ็นเอในกลุ่มตัวอย่างที่มีการโหลดดีเอ็นเอสูงสุดน่าจะนำมาประกอบกับส่วนเล็ก ๆ ของดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้อย่างหลวม ๆ .
มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่ากลุ่มตัวอย่างที่ว่า "เลือดออก" แกนด์ของพวกเขาควร
จะหลีกเลี่ยงในช่วง immunoadsorption ขณะที่พวกเขาเป็นการเพิ่มเติม
immunoburden สำหรับ ผู้ป่วย เพื่อที่จะตรึงปริมาณของดีเอ็นเอบนเซลลูโลสทดลองปล่อยไปเรื่อย ๆ
ใน 1 M กรดไฮโดรคลอที่ 50 ◦C.
รูป 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอที่ปล่อยออกมาจากตัวอย่างใน
1 M กรดไฮโดรคลอ ผลการวิจัยพบว่าส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอ
เพิ่มไปยังเซลลูโลสแน่นอนตรึงแน่น ตาม onthe ผลก็สรุปได้ว่าประสิทธิภาพของดีเอ็นเอที่มีผลผูกพันตาม
เซลลูโลสคือประมาณ 65-75% ขึ้นอยู่กับปริมาณของดีเอ็นเอเพิ่ม.
น่าแปลกที่มันถูกตั้งข้อสังเกตในมะเดื่อ 4 และ 5 ว่าทั้งเมมเบรน nanocellulose และกระดาษกรองสามัญแสดงที่มีผลผูกพันที่คล้ายกัน
จุดีเอ็นเอโดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างของพวกเขาทางสัณฐานวิทยา
หลังแสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้ส่วนใหญ่บนพื้นผิวด้านนอกของเยื่อ nanocellulose ได้.
ทดสอบ ELISA ถูกใช้ในการวัดปริมาณความจุของเยื่อเซลลูโลส DNAimmobilized ในการผูกเมาส์ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ
IgG ในหลอดทดลอง ในระหว่างการทดสอบ ELISA, 5? กรัมของเมาส์ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ IgG
แอนติบอดีถูกบ่มกับเยื่อ nanocellulose แช่ก่อนหน้านี้ในการแก้ปัญหาในซีรั่มอัลบูมิวัวที่ใช้ในการลด
ขอบเขตของการที่ไม่เฉพาะเจาะจงมีผลผูกพัน มะเดื่อ. 6 วิธี ELISA สรุป
ผลการค้นหาสำหรับเยื่อ nanocellulose จะเห็นได้จากกราฟนี้
ว่าแม้ว่ากลุ่มตัวอย่างที่ถูกเคลือบด้วยโปรตีนชนิดหนึ่งจำนวนมากของเมาส์ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ IgG แอนติบอดี (ประมาณ 30% จาก
จำนวนเงินที่เพิ่มขึ้น) ก็ไม่ใช่เฉพาะผูกพันตามเยื่อ nanocellulose อาจเป็นเพราะการวางกับดักใน ช่องว่างระหว่างเส้นใยนาโน.
จะเห็นเพิ่มเติมจากรูป 6 ว่าปริมาณของเมาส์ที่ถูกผูกไว้ป้องกัน DS-IgG ดีเอ็นเอที่เพิ่มขึ้นมีความก้าวหน้ามีจำนวนที่เพิ่มขึ้นของ
ดีเอ็นเอเพิ่มจนถึงที่ราบสูงในภูมิภาคระหว่างวันที่ 10 และ
20 มกดีเอ็นเอ / g nanocellulose จำนวนเงินสูงสุดของเมาส์ที่ถูกผูกไว้
ป้องกัน DS ดีเอ็นเอ IgG เป็น 4 G สอดคล้องกับประมาณ 80% ของการเพิ่ม
เมาส์ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ IgG.
รูป 7 เปรียบเทียบขอบเขตของเมาส์ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ IgG ผูกพัน
โดยเมมเบรน nanocellulose และกระดาษกรองสามัญ วิธี ELISA
ทดสอบเปิดเผยว่าแม้ว่าทั้งสองเมมเบรน nanocellulose และ
กำลังการผลิตที่มีผลผูกพันสามัญแสดงกระดาษกรองที่คล้ายกันของดีเอ็นเอที่
จำนวนของการต่อต้าน DS-ดีเอ็นเอ IgG ผูกพันตามเยื่อ nanocellulose เป็น
สูงกว่ากระดาษกรองและความแตกต่างนี้ได้มากขึ้น
เด่นชัดที่ ระดับสูงของการตรึงดีเอ็นเอ แม้ว่า
nanocellulose การจัดแสดงนิทรรศการเมมเบรนมากขึ้นไม่เฉพาะเจาะจงที่มีผลผูกพันกว่า
กระดาษกรองอาจเป็นเพราะพื้นผิวขนาดใหญ่พื้นที่ผิวจำเพาะ
ของ nanocellulose นี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถบัญชีสำหรับการสังเกต
ความแตกต่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของที่ไม่เฉพาะเจาะจงที่มีผลผูกพันกับการ
ป้องกัน DS-ดีเอ็นเอ กำจัด IgG ก้าวหน้าลดลงที่ DNAloading ที่สูงขึ้นต่อตัวอย่างเซลลูโลส นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 แสดงภาพ SEM ของ nanocellulose ตัวอย่างที่มีระดับที่แตกต่างกันของผลดีเอ็นเอ ในที่ไม่เคลือบnanocellulose ตัวอย่างเส้นใยโครงสร้างจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ [ 43 ] จะเห็นได้จากกราฟนี้ว่าเป็นเพิ่มปริมาณต่อดีเอ็นเอ โครงสร้างใหม่ที่ก้าวหน้าออกมาในรูปแบบของแพทช์ที่ครอบคลุมช่องว่างระหว่างและเส้นใย . ที่ระดับสูงสุดของดีเอ็นเอมัดแพทช์เหล่านี้กลายเป็น denser และโครงสร้างภายใน เกิดการอุดตันรูขุมขน ถึงแม้ว่าจะมีถูกมักรู้สึกว่าดีเอ็นเอแสดงความสัมพันธ์สูงกับเซลลูโลส รูปที่แสดงที่นี่แสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากันเสื้อนาโนเซลลูโลส แต่รูปแบบแพทช์และเกาะใน nanocellulose . ข้อสรุปนี้ยังตรวจสอบโดย AFM เป็นแสดงในรูปที่ 2รูปที่ 2 แสดงภาพตัวอย่างที่เคลือบด้วย AFM แตกต่างกันปริมาณของดีเอ็นเอ จะเห็นได้จากภาพเหล่านี้ ว่า เป็น จํานวนเคลือบดีเอ็นเอเพิ่มขึ้นพื้นผิวเส้นใยของ nanocelluloseจะไม่ใช่ประเทศที่มีรูพรุนตารางที่ 1 การสรุปผลของฟอสฟอรัสองค์ประกอบการวิเคราะห์ศึกษาตัวอย่าง จะเห็นได้จากตารางที่จํานวนP คือความก้าวหน้าที่เพิ่มขึ้นตามปริมาณของดีเอ็นเอที่เพิ่มคือเพิ่มขึ้น ชี้ให้เห็นว่า DNA ย่อมผูกพันกับเซลลูโลสความแข็งแรงของดีเอ็นเอมัดกับเซลลูโลสถูกทดสอบในที่แตกต่างกันสองสื่อ ได้แก่ ในน้ำกลั่นและในกรดไฮโดรคลอริก 1 M .ก่อนที่จะปล่อยทดสอบตัวอย่างได้ถูกล้างให้สะอาดด้วยน้ำที่อุณหภูมิห้องเพื่อลบส่วนเกินไม่ผูกพัน ดีเอ็นเอตามที่เห็นในรูปที่ 3 , ดีเอ็นเอมัดอย่างแน่นหนา และเซลลูโลสเพียงเล็กน้อย มันถูกปล่อยออกในน้ำกลั่นจากตัวอย่างที่มีระดับสูงสุดของผลดีเอ็นเอคือ 20 มก.ดีเอ็นเอต่อกรัมเซลลูโลส ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของตัวกลางสำหรับ 10 มิลลิกรัม / กรัมเซลลูโลสดีเอ็นเอ ขอบเขตของการรั่วไหลได้ภายในข้อผิดพลาดในช่วงที่ความไว จำกัด ของเครื่องดนตรีและผลของอุณหภูมิ ยังไม่มีข้อสรุป ไม่มีร่องรอยรั่วคือตรวจดีเอ็นเอ ตรวจโหลด < 10 มิลลิกรัม / กรัมเซลลูโลส จำกัดปริมาณดีเอ็นเอการรั่วไหลในตัวอย่างดีเอ็นเอโหลดสูงสุด ส่วนใหญ่เกิดจากการหลวมผูกเศษเล็ก ๆของดีเอ็นเอมันควรจะสังเกตว่าตัวอย่างที่ " เลือดออก " ของลิแกนด์จะหลีกเลี่ยงในระหว่าง immunoadsorption ตามที่พวกเขาเป็นเพิ่มเติมimmunoburden สำหรับผู้ป่วย เพื่อให้ปริมาณการตรึงของดีเอ็นเอบนเซลลูโลส , รุ่นทดลองอย่างต่อเนื่องในกรด hydrochloric 1 เมตร 50 ◦ Cรูปที่ 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอออกมาจากตัวอย่าง1 M กรดไฮโดรคลอริก . ผลการศึกษาพบว่าส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอเพิ่มบนเซลลูโลสคือแท้แน่นตรึง . ผลลัพธ์ตามระดับ พบว่า ประสิทธิภาพของดีเอ็นเอมัดด้วยเซลลูโลสประมาณ 65 – 75 % ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณของดีเอ็นเอที่เพิ่มจู่ ๆ มันถูกพบในผลมะเดื่อ . 4 และ 5 ที่ทั้ง nanocellulose เยื่อและกระดาษกรองธรรมดาแสดงคล้ายผูกความจุของทางดีเอ็นเอไม่แตกต่างกัน ที่หลังแสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอเด่นไว้บนพื้นผิวด้านนอกของ nanocellulose เยื่อวิธีทดสอบที่ใช้วัดความสามารถของ dnaimmobilized เซลลูโลสเมมเบรนผูกเมาส์ anti DS ดีเอ็นเอไข่ในหลอดแก้ว ในระหว่างการทดสอบ ) 5 กรัมของเมาส์ DS ดีเอ็นเอ IgG antiแอนติบอดีที่บ่มด้วย nanocellulose เยื่ออัลบูมินก่อนหน้านี้ แช่ในสารละลายที่ใช้ลงขอบเขตของชนิดผูก ภาพที่ 6 สรุป ELISAผลการค้นหาสำหรับ nanocellulose เยื่อ จะเห็นได้จากกราฟนี้ว่า แม้จำนวนที่เคลือบด้วยอัลบูมิน จำนวนมากต่อต้าน DS ดีเอ็นเอแอนติบอดี IgG เมาส์ ( ประมาณ 30 % จากเพิ่มปริมาณ ) คือไม่เฉพาะผูกพันโดย nanocellulose เมมเบรน คงเนื่องจากดักในช่องว่างระหว่างเส้นใย .มันเป็นขึ้น เห็นได้จากภาพที่ 6 ที่จำนวนจำกัดเมาส์ anti DS ดีเอ็นเอ IgG ก้าวหน้าเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มจำนวนของดีเอ็นเอเพิ่มจนกว่าจะถึงที่ราบสูงในเขตระหว่าง 10 และ20 มิลลิกรัม / กรัม nanocellulose ดีเอ็นเอ . ปริมาณสูงสุดของเมาส์ ผูกพันต่อต้าน DS ดีเอ็นเอ IgG เป็น 4 G ที่สอดคล้องกันประมาณ 80% ของเพิ่มเมาส์ anti DS ดีเอ็นเอ IgG .รูปที่ 7 เปรียบเทียบขอบเขตของเมาส์ anti DS ดีเอ็นเอ IgG ผูกเยื่อและกระดาษโดย nanocellulose กรองธรรมดา โดยวิธี ELISAการทดสอบพบว่าถึงแม้ว่าทั้งสองและ nanocellulose เมมเบรนกรองกระดาษธรรมดาแสดงความจุรวมที่คล้ายกันของดีเอ็นเอที่ปริมาณของดีเอ็นเอมัดด้วย IgG anti DS nanocellulose เมมเบรนสูงกว่าของกระดาษกรอง และความแตกต่างนี้มากขึ้นออกเสียงในระดับสูงของการตรึง ดีเอ็นเอ แม้ว่าnanocellulose เมมเบรนชนิดผูกพันกว่าแสดงเพิ่มเติมกรองกระดาษ คงเนื่องจากพื้นผิวขนาดใหญ่พื้นที่ผิวจำเพาะของ nanocellulose นี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถบัญชีสำหรับสังเกตความแตกต่าง โดยเฉพาะผลงานของเฉพาะผูกต่อต้าน DS ดีเอ็นเอ IgG สูงเพื่อลดการ dnaloading ต่อตัวเซลลูโลส นอกจากนี้