Causality (also referred to as caus

Causality (also referred to as causation[1]) is the relation between an event (the cause) and a second event (the effect), where the second event is understood as a consequence of the first.[2]
In common usage, causality is also the relation between a set of factors (causes) and a phenomenon (the effect). Anything that affects an effect is a factor of that effect. A direct factor is a factor that affects an effect directly, that is, without any intervening factors. (Intervening factors are sometimes called "intermediate factors".) The connection between a cause(s) and an effect in this way can also be referred to as a causal nexus.
Though the causes and effects are typically related to changes or events, candidates include objects, processes, properties, variables, facts, and states of affairs; characterizing the causal relation can be the subject of much debate.
The philosophical treatment on the subject of causality extends over millennia. In the Western philosophical tradition, discussion stretches back at least to Aristotle, and the topic remains a staple in contemporary philosophy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Causality หรือ (เรียกเป็น causation[1]) ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุการณ์ (สาเหตุ) และเหตุการณ์ที่สอง (ผล), ซึ่งเป็นที่เข้าใจเหตุการณ์ครั้งที่สองเป็นลำดับแรก[2]
ในการใช้งานทั่วไป causality เป็นความสัมพันธ์ระหว่างชุดของปัจจัย (สาเหตุ) และปรากฏการณ์ (ผล) อะไรที่มีผลต่อลักษณะพิเศษเป็นปัจจัยของลักษณะพิเศษนั้น ปัจจัยโดยตรงเป็นปัจจัยที่มีผลต่อผลโดยตรง นั่นคือ โดยไม่มีปัจจัยใด ๆ ที่อยู่ระหว่างกลาง (Intervening ปัจจัยมักบางครั้งเรียก "ตัวกลาง") หรือการเชื่อมต่อระหว่าง cause(s) กับผลในวิธีนี้สามารถถูกเรียกเป็นตัวสาเหตุนเน็กซัสได้
ว่าเป็นเหตุและผลโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์หรือการเปลี่ยนแปลง ผู้สมัครรวมวัตถุ กระบวนการ คุณสมบัติ ตัวแปร ข้อมูล และสถานะของกิจการ กำหนดลักษณะความสัมพันธ์เชิงสาเหตุเป็นเรื่องของการอภิปรายมากขึ้น
รักษาปรัชญาในเรื่องของ causality ขยายผ่านวัดวาอารามได้ ในประเพณีปรัชญาตะวันตก สนทนายืดกลับน้อยกับอริสโตเติล และหัวข้อเหลือ ตั๋วเย็บกระดาษในปรัชญาร่วมสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อให้เกิด(หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าความเป็นเหตุผล[ 1 ])มีความสัมพันธ์ระหว่างเหตุการณ์(ทำให้)และการจัดงานที่สอง(มีผลให้)ซึ่งเหตุการณ์ที่สองที่มีความเข้าใจกันเป็นผลจากครั้งแรกที่[ 2 ]
ในการใช้งานทั่วไปยังเป็นการก่อให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างชุดของปัจจัยทำให้เกิด)และปรากฎการณ์(ผล) สิ่งที่มีผลต่อผลที่เป็นปัจจัยที่มีผลโครงเครื่องโดยตรงที่เป็นปัจจัยที่มีผลต่อผลได้โดยตรงที่ไม่มีปัจจัยใดๆเข้าแทรกแซง (ปัจจัยเข้าแทรกแซงมีเรียกว่า"ปัจจัยขั้นกลางบางครั้ง"..)การเชื่อมต่อระหว่างทำให้( s )และมีผลบังคับใช้ได้ในลักษณะนี้สามารถเรียกว่า Nexus แบบสบายๆยัง.
แม้ว่าจะส่งผลกระทบและจะทำให้มีที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมหรือการเปลี่ยนแปลงโดยทั่วไปจะให้ผู้สมัครรับเลือกตั้งรวมถึงวัตถุกระบวนการคุณสมบัติค่าตัวแปรความจริงและรัฐของประเทศไทยได้สร้างความสัมพันธ์แบบสบายๆที่สามารถจะต้องอยู่ ภายใต้ บังคับแห่งการเปิด อภิปราย มาก.
การบำบัดทางปรัชญาในเรื่องของการก่อให้เกิดขยายไปมิลเลนเนีย. ในงานประเพณีทางปรัชญาตะวันตกการประชุมทอดตัวอยู่ย้อนกลับไปได้อย่างน้อยอริสโตเติลและหัวข้อจะยังคงอยู่ที่เป็นพื้นที่ในปรัชญาแบบร่วมสมัย