The pleasure principle may be respo

The pleasure principle may be responsible for procrastination; one may prefer to avoid negative emotions, and to delay stressful tasks. The belief that one works best under pressure provides an additional incentive to the postponement of tasks.[1] Some psychologists cite such behavior as a mechanism for coping with the anxiety associated with starting or completing any task or decision.[2] Steel indicated in 2010 that anxiety is just as likely to get people to start working early as late and the focus should be impulsiveness. That is, anxiety will cause people to delay only if they are impulsive.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักความสุขอาจจะชอบ procrastination หนึ่งอาจต้องหลีกเลี่ยงอารมณ์ลบ การหน่วงเหนี่ยวงานเครียด เชื่อว่า หนึ่งในดีที่สุดภายใต้ความดันเพื่อจูงใจเพิ่มเติมให้เลื่อนงานทาง[1] นักจิตวิทยาบางอ้างอิงพฤติกรรมดังกล่าวเป็นกลไกในการรับมือกับความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้น หรือทำงานหรือตัดสินใจใด ๆ[2] เหล็กระบุในปี 2553 ว่า ความวิตกกังวลมีเพียงแนวโน้มไปคนเริ่มต้นทำต้นช้าที่สุด และโฟกัสจะสมาธิสั้น นั่นคือ ความวิตกกังวลจะทำให้คนผลัดเท่านั้นถ้าเป็น impulsive[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการความสุขอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการผัดวันประกันพรุ่ง; หนึ่งอาจต้องการที่จะหลีกเลี่ยงอารมณ์เชิงลบและความล่าช้าในการงานเครียด ความเชื่อที่ว่าหนึ่งทำงานได้ดีที่สุดภายใต้ความกดดันให้แรงจูงใจเพิ่มเติมเพื่อเลื่อนของงาน. [1] นักจิตวิทยาบางคนกล่าวถึงพฤติกรรมดังกล่าวเป็นกลไกในการรับมือกับความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นหรือจบงานใด ๆ หรือการตัดสินใจ. [2] เหล็กที่ระบุไว้ใน 2010 ที่ความวิตกกังวลเป็นเพียงแนวโน้มที่จะรับคนที่จะเริ่มต้นการทำงานเร็วที่สุดเท่าที่ปลายและโฟกัสควรจะหุนหันพลันแล่น นั่นคือความวิตกกังวลจะทำให้คนที่จะชะลอการเฉพาะในกรณีที่พวกเขาจะหุนหันพลันแล่น. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสุขหลักอาจจะรับผิดชอบในการผลัดวันประกันพรุ่ง หนึ่งอาจต้องการที่จะหลีกเลี่ยงอารมณ์ที่เป็นลบ และหน่วงงานที่เคร่งเครียด ความเชื่อที่เหมาะสมที่สุดภายใต้แรงกดดันให้เพิ่มแรงจูงใจให้เลื่อนงาน [ 1 ] นักจิตวิทยาบางอย่างอ้างพฤติกรรมดังกล่าวเป็นกลไกในการรับมือกับความกังวลที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นหรือจบงานหรือการตัดสินใจใด ๆ .[ 2 ] พบในเหล็ก 2010 ที่ความกังวลเป็นเพียงแนวโน้มที่จะรับคนที่จะเริ่มทำงานต้นสายและโฟกัสควรจะหุนหันพลันแล่น . นั่นคือ ความกังวลจะทำให้ผู้คนล่าช้าเท่านั้นหากพวกเขาจะหุนหันพลันแล่น [ 2 ]