hydrolyzed during steps prior to fe

hydrolyzed during steps prior to fermentation by endogenous phytase
of feedstock (corn) and/or during fermentation by yeast phytase.
It is also possible that non-enzymatic hydrolysis of phytate
occurs under harsh processing conditions (heat and/or pH
changes) during the dry-grind process. However, since the present
study showed that only during fermentation were dramatic
changes in phytate P and inorganic P were observed in term of %
relative to total P (Table 3) and fold of increase over corn (Table 4),
activity of yeast phytase is most likely the major route for phytate
degradation.
For years, bioavailability of P in DDGS has been repeatedly
shown to be significantly higher than that in corn (Amezcua
et al., 2004; Pedersen et al., 2007). In one report for nutritional
requirements of swine (NRC, 1998), the relative availability of P
in corn was 14%. This value increased to 77% for DDGS produced
from corn. Phytate degradation during the dry-grind process, as
supported by (1) observed decrease in % phytate P and concomitant
increase in % inorganic P, relative to total P, during fermentation
(Table 3), and (2) observed varying fold of increase over corn
in concentrations of different forms of P (Table 4), would account
for improved P bioavailability in DDGS over corn. Most of the P
in corn is bound in the phytate complex, so its bioavailability in
corn is very low. During dry-grind processing, particularly the fermentation
step, some of the bonds that bind P to the phytate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไลซ์ในระหว่างขั้นตอนก่อนนำไปหมักโดยภายนอกโอสเตบิลวัตถุดิบ (ข้าวโพด) หรือ ระหว่างการหมักโดยยีสต์โอสเตบิลก็ยังสามารถย่อยสลายที่ไม่ใช่เอนไซม์ของ phytateเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขการประมวลผลที่รุนแรง (ความร้อนและหรือค่า pHการเปลี่ยนแปลง) ในระหว่างกระบวนการบดแห้ง อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ปัจจุบันการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ในระหว่างการหมักอย่างมากการเปลี่ยนแปลงของ P และ P อนินทรีย์ phytate ถูกตั้งข้อสังเกตในระยะ%เมื่อเทียบกับ P (ตาราง 3) และพับของเพิ่มข้าวโพด (ตาราง 4), รวมกิจกรรมของยีสต์โอสเตบิลมากที่สุดเป็นเส้นทางสำคัญสำหรับ phytateย่อยสลายปี การดูดซึมของ P ใน DDGS ได้ซ้ำ ๆแสดงที่จะสูงกว่าในข้าวโพด (Amezcuaet al. 2004 Pedersen et al. 2007) ในรายงานหนึ่งสำหรับทางโภชนาการความต้องการของสุกร (NRC, 1998), P พร้อมญาติในข้าวโพดเป็น 14% ค่านี้เพิ่มขึ้นเป็น 77% สำหรับผลิต DDGSจากข้าวโพด ย่อยสลาย Phytate ในระหว่างกระบวนการบดแห้ง เป็นโดย (1) สังเกตที่ลดลง% phytate P และมั่นใจเพิ่ม% P อนินทรีย์ สัมพันธ์กับ P รวม ระหว่างการหมัก(ตาราง 3), และ (2) สังเกตต่าง ๆ พับของข้าวโพดเพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของ P (ตาราง 4) รูปแบบต่าง ๆ บัญชีจะสำหรับการปรับปรุงดูดซึม P ใน DDGS กว่าข้าวโพด ของ Pในข้าวโพดจะผูกไว้ใน phytate คอมเพล็กซ์ ดังนั้นการดูดซึมในข้าวโพดจะต่ำมาก ระหว่างการประมวลผลแห้งบด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการหมักขั้นตอน บางส่วนของพันธบัตรที่ผูก P phytate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรไลซ์ในระหว่างขั้นตอนก่อนที่จะมีการหมักโดย phytase ภายนอก
ของวัตถุดิบ (ข้าวโพด) และ / หรือในระหว่างการหมักโดยยีสต์ phytase.
นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าการย่อยสลายที่ไม่ใช่เอนไซม์ไฟเตท
เกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขการประมวลผลที่รุนแรง (ความร้อนและ / หรือค่า pH
เปลี่ยนแปลง) ระหว่างแห้ง กระบวนการ -grind อย่างไรก็ตามเนื่องจากปัจจุบัน
การศึกษาพบว่าเฉพาะในช่วงการหมักเป็นอย่างมาก
การเปลี่ยนแปลงในไฟเตท P และอนินทรี P ถูกตั้งข้อสังเกตในระยะเวลาของ%
เมื่อเทียบกับทั้งหมด P (ตารางที่ 3) และพับของการเพิ่มขึ้นมากกว่าข้าวโพด (ตารางที่ 4),
กิจกรรมของยีสต์ phytase เป็น ส่วนใหญ่มีแนวโน้มเส้นทางสำคัญสำหรับไฟเตท
. การย่อยสลาย
สำหรับปีการดูดซึมของ P ใน DDGS ได้รับซ้ำ ๆ
แสดงให้เห็นว่าสูงกว่าข้าวโพดอย่างมีนัยสำคัญ (Amezcua
et al, 2004;.. Pedersen et al, 2007) หนึ่งในรายงานสำหรับทางโภชนาการ
ความต้องการของสุกร (NRC, 1998) ความพร้อมญาติของ P
ข้าวโพดเป็น 14% ค่านี้เพิ่มขึ้นถึง 77% สำหรับ DDGS ผลิต
จากข้าวโพด การย่อยสลาย phytate ในระหว่างกระบวนการแห้งบดเป็น
การสนับสนุนจาก (1) ตั้งข้อสังเกตการลดลงของ% phytate P และไปด้วยกัน
เพิ่มขึ้นใน% อนินทรี P เทียบกับ P รวมระหว่างการหมัก
(ตารางที่ 3) และ (2) ข้อสังเกตที่แตกต่างกันเท่าของการเพิ่มขึ้น ข้าวโพด
ในระดับความเข้มข้นในรูปแบบที่แตกต่างกันของ P (ตารางที่ 4) จะบัญชี
สำหรับการปรับปรุงการดูดซึมฟอสฟอรัสใน DDGS กว่าข้าวโพด ส่วนใหญ่ของ P
ข้าวโพดที่ถูกผูกไว้ในที่ซับซ้อนไฟเตทเพื่อให้การดูดซึมใน
ข้าวโพดอยู่ในระดับต่ำมาก ระหว่างการประมวลผลแห้งบดโดยเฉพาะอย่างยิ่งการหมัก
ขั้นตอนบางส่วนของพันธบัตรที่ผูก P เพื่อ phytate

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรไลซ์ในขั้นตอนก่อนที่จะใช้ในการหมักโดยวัตถุดิบ ( ข้าวโพด ) และ / หรือ ระหว่างการหมัก โดยใช้ยีสต์มันยังเป็นไปได้ที่ไม่ใช่เอนไซม์ของไฟเตทเกิดขึ้นภายใต้สภาวะที่รุนแรง ( ความร้อนและ / หรืออการเปลี่ยนแปลงในระหว่างกระบวนการบดแห้ง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปัจจุบันการศึกษาพบว่าในระหว่างการหมักเป็นอย่างมากการเปลี่ยนแปลงระหว่าง P และ P สารอนินทรีย์ในรูป %เทียบกับฟอสฟอรัสทั้งหมด ( ตารางที่ 3 ) และพับเพิ่มมากกว่าข้าวโพด ( ตารางที่ 4 )กิจกรรมของเอนไซม์ไฟเตสยีสต์ น่าจะเป็นเส้นทางที่สำคัญ :การย่อยสลายปี ปริมาณฟอสฟอรัสใน DDGs ได้รับซ้ำๆแสดงเป็นสูงกว่า ( amezcua ในข้าวโพดet al . , 2004 ; Pedersen et al . , 2007 ) ในรายงานสำหรับโภชนาการความต้องการของสุกร ( NRC , 1998 ) , ความพร้อมของญาติพีข้าวโพดเป็น 14 % ค่านี้เพิ่มขึ้นถึง 77% สำหรับ DDGs ผลิตจากข้าวโพด การย่อยสลายไฟเตท ในระหว่างกระบวนการบดแห้ง , เป็นสนับสนุนโดย ( 1 ) สังเกตลด % : p และผู้ป่วยเพิ่ม % เมื่อเทียบกับปริมาณฟอสฟอรัสอนินทรีย์ฟอสฟอรัสในระหว่างการหมัก( ตารางที่ 3 ) และ ( 2 ) ตรวจสอบการพับของข้าวโพดเพิ่มขึ้นกว่าในความเข้มข้นของรูปแบบที่แตกต่างกันของ P ( ตารางที่ 4 ) , บัญชีสำหรับการปรับปรุง P การใน DDGs มากกว่าข้าวโพด ที่สุดของ pข้าวโพดที่ถูกผูกไว้ในกระบวนการที่ซับซ้อน ดังนั้นการจำกัดข้าวโพดจะต่ำมาก ในระหว่างการประมวลผลบดแห้ง โดยเฉพาะการหมักขั้นตอนบางส่วนของสายใยที่ผูก P กับไฟเตท