Production of fuel alcohol from cel

Production of fuel alcohol from cellulosic feedstock is of
growing interest worldwide. Cellulosic biomass is an abundant
renewable resource on earth and includes various agricultural
residues (Krishna and Chowdary, 2000). Some of
these agricultural residues such as straw, cornhusk, and
sugarcane residue represent an abundant, inexpensive, and
readily available source of renewable lignocellulosic biomass
(Gould, 1984). At the present time, this readily available
biomass is considered as a waste and is disposed of
through agricultural burning after harvest.
Sugar production is a major industry in south Louisiana,
and for the past two hundred years sugarcane farming has
been a vital component of Louisiana’s economy and culture
(LSU Ag Center, 2003). As of 2004, there were 461,738
acres of sugarcane grown by 718 producers within 24 Louisiana
parishes. Approximately 424,799 acres were harvested
for sugar, producing a total of 1,174,028 tons of sugar (LSU
Ag Center, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์น้ำมันเชื้อเพลิงจากวัตถุดิบเซลลูโลสเป็น
ดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก ชีวมวลเซลลูโลสเป็นที่อุดมสมบูรณ์
ทรัพยากรหมุนเวียนบนโลกและรวมถึงทางการเกษตรหลายชนิด
สารพิษตกค้าง (กฤษณะและ Chowdary, 2000) บางส่วนของ
เศษเหลือใช้ทางการเกษตรเหล่านี้เช่นฟาง cornhusk และ
เศษอ้อยเป็นตัวแทนของความอุดมสมบูรณ์ราคาไม่แพงและ
ที่มาพร้อมใช้ชีวมวลทดแทนลิกโนเซลลูโลส
(โกลด์ 1984) ในช่วงเวลาปัจจุบันนี้พร้อมใช้
ชีวมวลถือเป็นของเสียและการกำจัดของ
ผ่านการเผาไหม้การเกษตรหลังการเก็บเกี่ยว.
ผลิตน้ำตาลเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญในภาคใต้ลุยเซียนา
และสำหรับที่ผ่านมาสองร้อยปีการเกษตรอ้อยได้
รับเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของรัฐลุยเซียนา เศรษฐกิจและวัฒนธรรม
(LSU Ag ศูนย์ 2003) ขณะที่ปี 2004 มี 461,738
ไร่อ้อยเติบโตขึ้นโดย 718 ผู้ผลิตภายใน 24 ลุยเซียนา
ตำบล ประมาณ 424,799 ไร่ได้รับการเก็บเกี่ยว
สำหรับน้ำตาล, การผลิตรวม 1,174,028 ตันน้ำตาล (LSU
Ag ศูนย์ 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตแอลกอฮอล์เชื้อเพลิงจากเซลลูโลสวัตถุดิบคือ
ความสนใจเพิ่มขึ้นทั่วโลก ชีวมวล cellulosic เป็นมากมาย
ทดแทนทรัพยากรบนโลก รวมถึง วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร
ต่างๆ ( พระกฤษณะ และ chowdary , 2000 ) บางส่วนของเหล่านี้ตกค้าง เช่น เกษตร

อ้อยฟางข้าว เปลือกข้าวโพด และกากของมากมายราคาไม่แพงและ
พร้อมแหล่งที่มาของพลังงานทดแทนชีวมวล lignocellulosic
( Gould , 1984 ) ในเวลาปัจจุบัน ชีวมวลพร้อม
นี่ถือว่าเป็นขยะและทิ้ง

ผ่านการเผาไหม้เกษตรหลังการเก็บเกี่ยว ผลิตน้ำตาลเป็นอุตสาหกรรมหลักของภาคใต้ ,
และผ่านมาสองร้อยปี ทำไร่อ้อยมี
เป็นส่วนประกอบสำคัญของเศรษฐกิจและวัฒนธรรม
ของหลุยเซียน่า( LSU Ag Center , 2003 ) เมื่อปี 2004 มี 461738
ไร่ของการปลูกอ้อย โดยเป็นผู้ผลิตภายใน 24 ลุยเซียนา
ตำบล . ประมาณ 424799 เอเคอร์ถูกเก็บเกี่ยว
น้ำตาล การผลิตรวม 1174028 น้ำตาล ( LSU
AG ศูนย์ , 2004 )