Under homeostatic conditions, the b

Under homeostatic conditions, the body is maintained in a finely tuned balance of coagulation and fibrinolysis. The activation of the coagulation cascade yields thrombin that converts fibrinogen to fibrin; the stable fibrin clot being the final product of hemostasis. The fibrinolytic system then functions to break down fibrinogen and fibrin. Activation of the fibrinolytic system generates plasmin (in the presence of thrombin), which is responsible for the lysis of fibrin clots. The breakdown of fibrinogen and fibrin results in polypeptides called fibrin degradation products (FDPs) or fibrin split products (FSPs). In a state of homeostasis, the presence of plasmin is critical, as it is the central proteolytic enzyme of coagulation and is also necessary for the breakdown of clots, or fibrinolysis.[citation needed]

In DIC, the processes of coagulation and fibrinolysis are dysregulated, and the result is widespread clotting with resultant bleeding. Regardless of the triggering event of DIC, once initiated, the pathophysiology of DIC is similar in all conditions. One critical mediator of DIC is the release of a transmembrane glycoprotein called tissue factor (TF). TF is present on the surface of many cell types (including endothelial cells, macrophages, and monocytes) and is not normally in contact with the general circulation, but is exposed to the circulation after vascular damage. For example, TF is released in response to exposure to cytokines (particularly interleukin 1), tumor necrosis factor, and endotoxin.[7] This plays a major role in the development of DIC in septic conditions. TF is also abundant in tissues of the lungs, brain, and placenta. This helps to explain why DIC readily develops in patients with extensive trauma. Upon exposure to blood and platelets, TF binds with activated factor VIIa (normally present in trace amounts in the blood), forming the extrinsic tenase complex. This complex further activates factor IX and X to IXa and Xa, respectively, leading to the common coagulation pathway and the subsequent formation of thrombin and fibrin.[4]

The release of endotoxin is the mechanism by which Gram-negative sepsis provokes DIC. In acute promyelocytic leukemia, treatment causes the destruction of leukemic granulocyte precursors, resulting in the release of large amounts of proteolytic enzymes from their storage granules, causing microvascular damage. Other malignancies may enhance the expression of various oncogenes that result in the release of TF and plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1), which prevents fibrinolysis.[8]

Excess circulating thrombin results from the excess activation of the coagulation cascade. The excess thrombin cleaves fibrinogen, which ultimately leaves behind multiple fibrin clots in the circulation. These excess clots trap platelets to become larger clots, which leads to microvascular and macrovascular thrombosis. This lodging of clots in the microcirculation, in the large vessels, and in the organs is what leads to the ischemia, impaired organ perfusion, and end-organ damage that occurs with DIC.[citation needed]

Coagulation inhibitors are also consumed in this process. Decreased inhibitor levels will permit more clotting so that a positive feedback loop develops in which increased clotting leads to more clotting. At the same time, thrombocytopenia occurs and this has been attributed to the entrapment and consumption of platelets. Clotting factors are consumed in the development of multiple clots, which contributes to the bleeding seen with DIC.[citation needed]

Simultaneously, excess circulating thrombin assists in the conversion of plasminogen to plasmin, resulting in fibrinolysis. The breakdown of clots results in an excess of FDPs, which have powerful anticoagulant properties, contributing to hemorrhage. The excess plasmin also activates the complement and kinin systems. Activation of these systems leads to many of the clinical symptoms that patients experiencing DIC exhibit, such as shock, hypotension, and increased vascular permeability. The acute form of DIC is considered an extreme expression of the intravascular coagulation process with a complete breakdown of the normal homeostatic boundaries. DIC is associated with a poor prognosis and a high mortality rate.[citation needed]

There has been a recent challenge however to the basic assumptions and interpretations of the pathophysiology of DIC. A study of sepsis and DIC in animal models has shown that a highly expressed receptor on the surface of hepatocytes, termed the Ashwell-Morell receptor, is responsible for thrombocytopenia in bacteremia and sepsis due to Streptococcus pneumoniae (SPN) and possibly other pathogens. The thrombocytopenia observed in SPN sepsis was not due to increased consumption of coagulation factors such as platelets, but instead was the result of this receptor's activity enabling hepatocytes to ingest and rapidly clear platelets from circulation.[9] By removing pro-thrombotic components before they participate in the coagulopathy of DIC, the Ashwell-Morell receptor lessens the severity of DIC, reducing thrombosis and tissue necrosis, and promoting survival. The hemorrhage observed in DIC and among some tissues lacking this receptor may thereby be secondary to increased thrombosis with loss of the mechanical vascular barrier. This discovery has possible significant clinical implications in devising new approaches to reducing the morbidity and mortality of DIC.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้เงื่อนไข homeostatic ร่างกายไว้ในยอดดุลประณีตจากเลือดแข็งตัวและ fibrinolysis เปิดใช้งานการเรียงซ้อนการแข็งตัวของเลือดทำให้ thrombin ที่แปลงไฟบริโนเจน fibrin clot fibrin ที่มั่นคงที่เป็นผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายของ hemostasis ระบบ fibrinolytic แล้วฟังก์ชันการแบ่งไฟบริโนเจนและ fibrin เปิดใช้งานระบบ fibrinolytic สร้าง plasmin (ในต่อหน้าของ thrombin), ซึ่งรับผิดชอบการ lysis ของ fibrin clots การแบ่งผลของไฟบริโนเจนและ fibrin เปปไทด์เรียกว่า fibrin ผลิตภัณฑ์ย่อยสลาย (FDPs) หรือ fibrin แบ่งผลิตภัณฑ์ (FSPs) ในภาวะธำรงดุล สถานะของ plasmin เป็นสำคัญ มันเป็นเอนไซม์ proteolytic กลางของเลือดแข็งตัว และยังจำเป็นสำหรับการแบ่ง clots หรือ fibrinolysis [ต้องการอ้างอิง]ดิ๊กส กระบวนการของการแข็งตัวของเลือดและ fibrinolysis เป็น dysregulated และผลที่ได้คือแพร่แข็งตัวกับเลือดผลแก่ ไม่ว่าเหตุการณ์เรียกของดิ๊กส เมื่อเริ่มต้น pathophysiology ของดิ๊กสได้คล้ายในเงื่อนไขทั้งหมด เป็นสื่อกลางสำคัญหนึ่งของดิ๊กสเป็นของไกลโคโปรตีนที่ transmembrane ที่เรียกว่าสัดส่วนของเนื้อเยื่อ (TF) รหัสอยู่บนพื้นผิวของเซลล์หลายชนิด (รวมทั้งเซลล์บุผนังหลอดเลือด บังเอิญ และ monocytes) และไม่ปกติกับการหมุนเวียนทั่วไป ได้สัมผัสกับการหมุนเวียนหลังจากความเสียหายของหลอดเลือด ตัวอย่าง TF ออกในการตอบสนองสัมผัส กับ cytokines (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง interleukin 1), อัตราการตายเฉพาะส่วนของเนื้องอก endotoxin [7] ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของดิ๊กสในบำบัดน้ำเสีย รหัสก็มากมายในเนื้อเยื่อของปอด สมอง และรก ซึ่งช่วยอธิบายว่า ทำไมดิ๊กสพัฒนาในผู้ป่วยที่มีบาดเจ็บอย่างละเอียดพร้อม เมื่อสัมผัสกับเลือดและเกล็ดเลือด TF binds กับเปิดคูณ VIIa (อยู่ในจำนวนการติดตามในเลือด), ขึ้นรูป tenase สึกหรอที่ซับซ้อน เรียกใช้งานที่ซับซ้อนเพิ่มเติมปัจจัย IX และ X IXa และ Xa ตามลำดับ นำไปสู่ทางเดินเลือดแข็งตัวทั่วไปและการก่อตัวที่ตามมาของ thrombin และ fibrin [4]ปล่อยของ endotoxin เป็นกลไกซึ่งแบคทีเรียแกรมลบ sepsis เรียกดิ๊กส ในมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน promyelocytic รักษาทำให้ทำลายของฟิล leukemic precursors ในการปล่อยเอนไซม์ proteolytic จำนวนมากจากการเก็บเม็ด ก่อให้เกิดความเสียหาย microvascular Malignancies อื่น ๆ อาจเพิ่มนิพจน์ของ oncogenes ที่เป็นผลของรหัสและ plasminogen activator ผล-1 (ปาย-1), ซึ่งป้องกัน fibrinolysis ต่าง ๆ [8]Thrombin หมุนเวียนเกินผลลัพธ์จากการเรียกใช้ส่วนเกินของการเรียงซ้อนการแข็งตัวของเลือด Thrombin เกินแยกออกไฟบริโนเจน สุด ออกหลังหลาย clots fibrin ในโลหิตซึ่ง Clots เหล่านี้เกินดักเกล็ดเลือดเป็นเลือด macrovascular clots ใหญ่ ซึ่งนำไปสู่ microvascular นี้พัก clots ใน microcirculation เรือใหญ่ และ ในอวัยวะเป็นสิ่งนำไปสู่การขาดเลือด การกำซาบอวัยวะพิการ การเสียอวัยวะสุดท้ายที่เกิดขึ้นกับดิ๊กส [ต้องการอ้างอิง]นอกจากนี้ยังมีใช้เฟน inhibitors ในกระบวนการนี้ ผลลดระดับจะอนุญาตให้แข็งตัวมากขึ้นเพื่อให้ตอบวนพัฒนาในซึ่งเพิ่มลูกค้าเป้าหมายโรคการแข็งตัวเพิ่มมากขึ้น ในเวลาเดียวกัน เกิดเกล็ดเลือดน้อย และนี้ได้ถูกบันทึก entrapment และปริมาณของเกล็ดเลือด โรคปัจจัยมีใช้ในการพัฒนาของหลาย clots ซึ่งจะมีเลือดออกที่เห็น ด้วยดิ๊กส [ต้องการอ้างอิง]พร้อมกัน thrombin เกินหมุนเวียนช่วยในการแปลง plasminogen ต้อง plasmin เกิด fibrinolysis ของ clots ผลลัพธ์มากเกินของ FDPs ซึ่งมีคุณสมบัติมีประสิทธิภาพ anticoagulant เอื้อต่อการตกเลือด Plasmin เกินยังเรียกระบบ kinin และส่วนเติมเต็ม เปิดใช้งานระบบเหล่านี้นำไปสู่อาการทางคลินิกที่ผู้ป่วยประสบดิ๊กสแสดง ช็อก hypotension และ permeability ของหลอดเลือดเพิ่มขึ้น มากมาย แบบเฉียบพลันของดิ๊กสถือว่าค่ามากของการแข็งตัวของเลือด intravascular กับรายละเอียดของขอบเขต homeostatic ปกติสมบูรณ์ ดิ๊กสจะเกี่ยวข้องกับการคาดคะเนที่ไม่ดีและอัตราการตายสูง [ต้องการอ้างอิง]มีความท้าทายล่าสุดอย่างไรก็ตามการตีความของ pathophysiology ของดิ๊กสสมมติฐานพื้นฐาน การศึกษาของ sepsis และดิ๊กสรุ่นสัตว์ได้แสดงว่า ตัวรับสูงแสดงบนพื้นผิวของ hepatocytes เรียกว่าตัวรับ Ashwell Morell รับผิดชอบใน bacteremia และ sepsis อุณหภูมิ pneumoniae (SPN) และโรคอื่น ๆ ที่อาจ เกล็ดเลือดน้อยใน SPN sepsis ไม่ได้เนื่องจากปริมาณการใช้เพิ่มขึ้นของปัจจัยการแข็งตัวของเลือดเช่นเกล็ดเลือด แต่แทน ผลลัพธ์ของกิจกรรมของตัวรับนี้เปิด hepatocytes ingest และล้างเกล็ดเลือดจากการหมุนเวียนอย่างรวดเร็ว [9] โดยการเอาคอมโพเนนต์ pro thrombotic ก่อนที่พวกเขามีส่วนร่วมใน coagulopathy ของดิ๊กส ตัวรับ Ashwell Morell ลดความรุนแรงของดิ๊กส ลดการตายเฉพาะส่วนเลือดและเนื้อเยื่อ และส่งเสริมการอยู่รอด การตกเลือดที่พบ ในดิ๊กส และ ในเนื้อเยื่อบางขาดตัวรับนี้จึงอาจรองเพื่อเพิ่มเลือดกับการสูญเสียของสิ่งกีดขวางของหลอดเลือดที่กล การค้นพบนี้ได้ผลทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญในการทบทวนวิธีใหม่เพื่อลด morbidity และการตายของดิ๊กสได้ [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้เงื่อนไข homeostatic , ร่างกายรักษาสมดุลของน้ำในการปรับละเอียด และลิ่มเลือด การเปิดใช้งานของการกำหนดราคาผลผลิต ทรอมบินที่แปลงเพื่อ fibrin clot fibrin ฟาม ; มั่นคงเป็นผลิตภัณฑ์สุดท้ายของการแข็งตัวของเลือด . การขาดระบบการทำงานแบ่งฟาม และไฟบริน .การเปิดใช้งานของระบบขาดการสร้างพลาสมิน ( ในการแสดงตนของทรอมบิน ) ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบในการสลายของ fibrin อุดตัน การสลายของโปรตีนไฟบรินและผลลัพธ์ในฟามสลายไฟบริน ( เรียกว่าผลิตภัณฑ์ fdps ) หรือผลิตภัณฑ์ที่แยกไฟบริน ( fsps ) ในสถานะของการสมดุล , การปรากฏตัวของพลาสมินเป็นสําคัญเป็นเอนไซม์กลางของการแข็งตัวของเลือดและยังเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสลายลิ่มเลือดอุดตันหรือ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ในหน่วยเภสัชสนเทศ กระบวนการของการสร้างและลิ่มเลือดจะ dysregulated และผลเป็นที่แพร่หลายขึ้นด้วยเลือดลัพธ์ โดยไม่คำนึงถึงการทริกเกอร์เหตุการณ์บอก , เมื่อเริ่มพยาธิสรีรวิทยาของ DIC จะคล้ายกันในเงื่อนไขทั้งหมดหนึ่งที่สำคัญของ DIC คนกลางเป็นรุ่นของไกลโคโปรตีนที่เรียกว่าหัวปัจจัยเนื้อเยื่อ ( TF ) TF อยู่บนพื้นผิวของเซลล์หลาย ( รวมถึงเยื่อบุเซลล์แมคโครฟาจ และโมโนไซท ) และไม่ได้เป็นปกติในการติดต่อกับหมุนเวียนทั่วไป แต่จะเปิดเผยยอดขายหลังจากที่ความเสียหายของหลอดเลือด ตัวอย่างเช่นTF จะถูกปล่อยออกมาในการตอบสนองต่อแสง ( โดยเฉพาะอินเตอร์ลิวคินชนิดที่ 1 ) , เนื้องอกเนื้อร้ายปัจจัยและรเ โดท็ ซิน [ 7 ] นี้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของ DIC ในภาวะการติดเชื้อ . TF ยังอุดมสมบูรณ์ในเนื้อเยื่อของปอด สมอง และรก นี้ช่วยอธิบายว่าทำไมบอกพร้อมพัฒนาในผู้ป่วยที่มีบาดแผลอย่างละเอียด เมื่อสัมผัสกับเลือดและเกล็ดเลือดTF ก็ใช้ viia ตัวประกอบ ( โดยปกติจะอยู่ในร่องรอยในเลือด ) , สร้างความ tenase ซับซ้อน ที่ซับซ้อนนี้เพิ่มเติมเปิดใช้งาน 9 ปัจจัยและ X IXA XA และตามลำดับ ที่นำไปสู่การสร้างทางเดินทั่วไปและต่อมาของทรอมบิน และไฟบริน [ 4 ]

ปล่อยนโดท็อกซินเป็นกลไกที่แบคทีเรียแกรมลบการติดเชื้อให้เกิด DIC .ด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน การรักษา สาเหตุของการทำลายของเวอร์โก้ ชากะ เป็นผลในการปล่อยจำนวนมากของโปรตีนเอนไซม์จากเม็ดกระเป๋าของพวกเขาก่อให้เกิดความเสียหายด้วย . มะเร็งอื่น ๆ อาจเพิ่มการแสดงออกของงโคยีนต่าง ๆ ที่มีผลในการกระตุ้นและ TF หา inhibitor-1 ( pai-1 )ซึ่งป้องกันลิ่มเลือด [ 8 ]

ส่วนหมุนเวียนทรอมบิน ผลจากการเกินของระบบการแข็งตัวของเลือด . ส่วนทรอมบินเกินคลีฟส์ฟามซึ่งในที่สุดใบหลังเกิดไฟบรินหลายในการไหลเวียน เหล่านี้ส่วนเกินอุดตันกับดักเกล็ดเลือดมาอุดตันขนาดใหญ่ ซึ่งนำไปสู่การเกิด และ macrovascular การอุดตัน .ที่พักของลิ่มเลือดในจุลภาคในเส้นเลือดใหญ่ และในอวัยวะต่างๆ คือสิ่งที่นำไปสู่การขาดเลือดเลี้ยงอวัยวะ , พิการ , และสิ้นสุดอวัยวะเสียหายที่เกิดขึ้นกับ DIC . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

การยับยั้งยังใช้ในกระบวนการนี้ลดลงและระดับจะอนุญาตให้มีการแข็งตัวเพื่อให้ลูปบวกพัฒนาที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่มากขึ้นแข็งตัวแข็งตัว ในเวลาเดียวกัน เกล็ดเลือดน้อยเกิดขึ้นและนี้ได้รับการบันทึกเพื่อการกักเก็บและปริมาณของเกล็ดเลือด ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดจะถูกใช้ในการพัฒนาหลายอุดตันซึ่งก่อให้เกิดเลือดออกเห็น DIC .[ อ้างอิงที่จำเป็น ]

พร้อมกันเกินหมุนเวียนทรอมบินช่วยในการแปลงเพื่อหาพลาสมิน ทำให้ลิ่มเลือด ช่วยในการสลายลิ่มเลือดในผลลัพธ์เกิน fdps ซึ่งมีคุณสมบัติในเลือดที่มีประสิทธิภาพ เกิดการตกเลือด พลาสมินส่วนเกินที่ยังเปิดใช้งานสมบูรณ์และระบบ kinin .การเปิดใช้งานของระบบเหล่านี้จะนำไปสู่มากของอาการทางคลินิกที่ผู้ป่วยประสบ DIC จัดแสดง เช่น ช็อค ความดันโลหิตต่ำ และการซึมผ่านของหลอดเลือดเพิ่มขึ้น แบบฟอร์มเฉียบพลันของ DIC ถือเป็นการแสดงออกที่รุนแรงของการตกตะกอนในกระบวนการที่มีรายละเอียดที่สมบูรณ์ของปกติ homeostatic ขอบเขตอาจจะเกี่ยวข้องกับพยากรณ์โรคไม่ดี และอัตราการตายสูง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

มีล่าสุดท้าทายแต่พื้นฐานสมมติฐานและการตีความของพยาธิสรีรวิทยาของ DIC . การศึกษาการติดเชื้อและการรักษาพยาบาลในรูปแบบสัตว์ได้แสดงให้เห็นว่าสูงแสดงตัวรับบนผิวเซลล์ตับ termed การ ashwell โมเรลล์ตัวรับเป็นผู้รับผิดชอบในแคว้นเบรอตาญในการติดเชื้อแบคทีเรีย Streptococcus pneumoniae และเนื่องจาก ( SPN ) และอาจจะมีเชื้อโรคอื่น ๆ ที่พบในแคว้นเบรอตาญ SPN ไม่ได้เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการใช้ปัจจัย เช่น เกล็ดเลือด แต่ผลของกิจกรรมนี้จะช่วยเพิ่มการ ingest อย่างรวดเร็วและชัดเจนเกล็ดเลือดจากการไหลเวียน[ 9 ] โดยการเอาคอมโพเนนต์โปรลึกก่อนที่จะเข้าร่วมในเลือดของ DIC , ตัวรับ ashwell โมเรลล์ลดความรุนแรงของการรักษาพยาบาล ลดการคั่งและเนื้อเยื่อขาดเลือดและการส่งเสริมการอยู่รอด เลือดที่พบในพจนานุกรม และระหว่างเนื้อเยื่อขาดบางตัวรับนี้อาจเพื่อจะรองเพิ่มขึ้นเทียบกับการสูญเสียของกำแพงหลอดเลือดกลการค้นพบนี้ได้รับผลกระทบทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญเป็นไปได้ในการวิธีการใหม่เพื่อลดการเจ็บป่วยและการตายของ DIC .