The purpose of this project was to

The purpose of this project was to determine whether or not psycho-educational group
counseling improves symptoms in adolescents with stress and anxiety and to determine whether
or got group counseling relieves symptoms of stress and anxiety. This study also examined
whether the effects of the group intervention differed among boys and girls. In order to gain a better understanding of how stress affects adolescents, the author also researched gender
differences in stress symptoms and adolescent life stressors.
From the results it can be inferred that both male and female stress levels decreased following
participation in the group counseling, with females showing a greater response than males. Males
showed an increase in stress levels for some questions. In regard to stress symptoms prior to the
intervention there was no major difference in the total amount of stress symptoms reported by
males and females. However, the results showed significant differences in the specific types of
stress symptoms reported by genders. On the other hand, overall, the results did not show a
major gender difference in the amount of “stressors” adolescents face or the types of stressors in
which adolescents report as being most taxing (Both males and females reported Stressors
Related to Life as their biggest concern).
Interpretation of Findings
When identifying stress symptoms there was no significant difference in the total amount of
stress symptoms reported by males and females. However, the results did show significant
differences in specific stress symptoms reported by the males and females. The most prevalent
symptom of stress reported for females was chronic dissatisfaction (2.13) and for males it was
excessive sleeping and sleeplessness (2.33). An explanation for this difference may be found in
the literature in that Frydenberg (1997) described how boys use more problem-focused and
action-oriented ways of coping and more denial and suppression of problems than do girls.
Therefore, boys may resort to excessive sleeping as an action to relieve their stress and a way to
suppress or shut out the stress. Frydenberg (1997) also reported that adolescent girls appear to be
“more affected by stressful events than are boys” which may be a reason why they commonly
report a general, long term feeling of chronic dissatisfaction. It was also found that females reported significantly higher levels of rejecting positive comments or support from others,
ongoing, recurrent worries and withdrawal or aversion. A possible explanation for this result is
that females deal with stress more interpersonally and emotionally than do males, which may
result in higher levels of these kinds of stress symptoms (Frydenberg, 1997). Males, on the other
hand, reported higher levels of symptoms of major change in academic performance and an
increase in the number of mishaps or accidents. This difference may point to reports in the
literature that stress in males is often demonstrated in more physical and action oriented ways as
opposed to more emotional responses (Frydenberg, 1997).
In examining the amount of stressors that affect adolescents, the overall results that did not
show a major gender difference, are inconsistent with the literature of Frydenberg (1997) and
Jose and Ratcliffe (2004). These authors noted that girls report significantly more stressful events
in adolescence than do boys. Also, the results showed that there was no gender difference in the
type of stressors reported as their biggest concern. Items in the category Stressors Related to Life
were reported more often than concern over stressors at home, school, or with peers. One
explanation for this result may be the opinion of Elkind who postulates that today‟s adolescents
face societal stresses more than any other generation. Examples of these types of newly
encountered stressors include terrorism, disease, and neighborhood violence (Elkind, 1984)
There were some gender differences in the rank order of stressors, however, with males
ranking Stressors with Peers second (.416), followed by Stressors At Home (.353), Stressors
Related to School (.344), and Stressors With Self (.283). Females ranked Stressors At School
second (.362), followed by Stressors with Self (.329), Stressors at Home (.319), and Stressors
with Peers (.232). This finding is not consistent with the article by Sullivan (2003), which
reported that girls often cite interpersonal, social, relationship, and family stressors as most problematic, while boys report more school related stressors. In this study, girls ranked academic
stressors higher, and boys ranked peer relationships and home stressors higher.
There were some other surprising results, such as boys reporting significantly higher levels of
stress from a parents divorce. However, it is important to note that out of the six male
participants, three had divorced parents whereas out of the eight girls only two had divorced
parents. Also, boys reported more stress from a family member becoming seriously ill, which
might reflect the fact that during the study three of the boys had immediate family members
hospitalized. Lastly, males reported higher levels of stress from doing less well in school than
expected or desired. Only one of the boys and four of the girls, were on the honor roll, and three
of the boys were on the failure list, while only one female was.
Another surprising result was that males reported greater stress from falling in love with
someone new. This was unexpected in that most of the literature has focused on interpersonal
relationship stress being higher for females. However it is important to note here than when this
question was read aloud the boys erupted in laughter and when one said he was in love the others
followed. Therefore, it might have been a result of “piggy backing” or being influenced by other
group members responses. The girls on the other hand, did not verbally outwardly respond to any
questions.
The results also showed females reporting higher levels of stress from being excluded from
groups they would like to be a part of. This result is consistent with Santrock (1990) who
described how the most important aspect of adolescents‟ lives is often how peers perceive them
and the pressure to fit in with the group and exclusion is one of the most prevalent forms of
stress. Frydenberg (1997) also noted that this type of social stress is more prevalent among
females. Females also reported losing an influential adult in their lives (other than a parent) as causing more stress which may also point to Frydenberg‟s (1997) explanation that interpersonal
and relationship stress is more prevalent for females.
From the results of the pre- and post test, The University of Minnesota Adolescent
Health Program: Measuring Emotional Stress (Blum & Resnick, 1986) (Table 3)
it can be inferred that both genders‟ stress levels decreased following the group counseling.
Therefore, it appears that psycho educational group counseling does indeed reduce stress among
adolescents.
There were also some significant gender differences in the ratings after counseling. Females
reported a greater decrease in stress levels than males at the end of the group. The author wishes
to note at this point that the dynamics of the group sessions were very different for the boys and
girls. The girls group was made up of more quiet and shy individuals, who were focused on
learning and sharing throughout the group. They took turns, listened to each other, shared similar
experiences, and took in all of the information. The boys, on the other hand, were made up of
more outgoing and verbal individuals. They had a difficult time taking turns, staying seated, and
focusing on the material. Many of the “deeper” and more personal topics resulted in laughter
from the boys and they appeared to have a hard time taking some aspects of the process
seriously. This may point to both immaturity and gender role socialization. Boys are typically
perceived as more immature than girls, especially at this age, and have a harder time focusing,
especially in a group situation. Socially, it is more acceptable for boys to act out in this way
(Santrock, 1990). Also, boys have been encouraged and socialized to express their feelings more
than girls, which may be a reason why the girls seemed to get more out of the group than the
boys (Washburn- Ormachea, & Hillman et al., 2004). Therefore, it would make sense that girls
would get more out of the group than boys and this might explain why the females‟ stress levels decreased after the group on every question on the post-test, except one, which remained the
same.
It is also of interest to look at the question that showed the greatest decrease for the girls
(“How depressed or cheerful have you been in the past month?”) (-1.13). This result is very
important because this question points to issues of depression, which is often the result of stress
for adolescents, especially females, and displays the impact the group had on the females (Hains,
1994). There was also a significant decrease in the question “Have you felt you were under any
strain, stress, or pressure (during the past month)?” (-1.00) which points to the fact that the group
may have helped reduce the degree to which girls perceive events in their life as stressful.
For males, the majority of the questions (64.7%) also decreased, but four questions increased
and two showed no change. The most significant decrease reported by males was for the
questions “How relaxed or tense have you felt (during the past month)? (-1.0), "Have you felt
tired, worn out, burned out, or exhausted (during the past month)? (-.84), and "Have you been
bothered by nervousness or your “nerves” (during the past month)? (-0.62). There were however,
four questions in which males reported their stress levels increased in post-test. The most
significant of these was the question, “Have you felt so sad, discoura

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของโครงการนี้คือการ กำหนดว่าหรือไม่ psycho ศึกษากลุ่มให้คำปรึกษาปรับปรุงอาการในวัยรุ่น กับความเครียดและความวิตกกังวล และกำหนดว่าหรือมีการให้คำปรึกษากลุ่มรักษาอาการเครียดและวิตกกังวล การศึกษานี้ยัง มีการตรวจสอบว่าผลของการแทรกแซงของกลุ่มแตกต่างกันระหว่างชายและหญิง เพื่อให้ได้ความเข้าใจของวิธีความเครียดมีผลต่อวัยรุ่น ผู้เขียนยังทำวิจัยเพศความแตกต่างในอาการเครียดและชีวิตวัยรุ่นลดจากผลลัพธ์ได้สามารถสรุปว่าทั้งชาย และหญิงระดับลดลงต่อความเครียดมีส่วนร่วมในกลุ่มให้คำปรึกษา มีหญิงที่แสดงการตอบสนองสูงกว่าเพศชาย ชายแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มระดับความเครียดสำหรับคำถาม เรื่องอาการความเครียดก่อนการไม่สำคัญความแตกต่างของยอดเงินรวมรายงานอาการความเครียดถูกขัดจังหวะโดยมีชายและหญิง อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในบางชนิดอาการเครียดที่รายงาน โดยผสานระหว่างเพศทั้ง บนมืออื่น ๆ รวม ผลไม่ได้แสดงตัวความแตกต่างเพศใหญ่จำนวนใบหน้าวัยรุ่น "ลด" หรือลดในแบบวัยรุ่นรายงานใดเป็นสุด taxing (ทั้งชาย และหญิงรายงานลดที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเป็นความกังวลที่ใหญ่ที่สุด)ตีความผลการวิจัย เมื่อระบุความเครียดอาการ มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนทั้งหมดอาการเครียดที่รายงาน โดยชายและหญิง อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ได้แสดงอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างในอาการความเครียดเฉพาะที่รายงาน โดยชายและหญิง แพร่หลายมากที่สุดอาการของความเครียดที่รายงานสำหรับหญิงมีความไม่พอใจเรื้อรัง (2.13) และสำหรับผู้ชาย ก็นอนมากเกินไปและ sleeplessness (2.33) อธิบายความแตกต่างนี้อาจพบได้ในวรรณกรรมในที่ Frydenberg (1997) อธิบายวิธีการที่เด็กผู้ชายใช้มากกว่าปัญหาเน้น และวิธีที่ดำเนินการรับมือมากกว่าปฏิเสธ และปราบปรามปัญหากว่าผู้หญิงทำดังนั้น ชายอาจหันไปนอนมากเกินไปเป็นการกระทำเพื่อบรรเทาความเครียดของพวกเขาและวิธีการระงับ หรือปิดออกความเครียด Frydenberg (1997) ได้รายงานว่า เด็กหญิงต้อง"มากกว่าผลกระทบจากเหตุการณ์เครียดกว่าเด็กผู้ชาย" ซึ่งอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาโดยทั่วไปรายงานความรู้สึกทั่วไป ยาวระยะเรื้อรังความไม่พอใจ นอกจากนี้ยังพบว่า หญิงรายงานระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญปฏิเสธข้อคิดเห็นในเชิงบวก หรือสนับสนุนจากผู้อื่นความกังวลต่อเนื่อง เกิดซ้ำ และถอน หรือ aversion เป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับผลลัพธ์นี้ว่า ฉันจัดการกับความเครียดมากขึ้น interpersonally และอารมณ์มากกว่าชาย ทำที่อาจส่งผลในระดับสูงต่าง ๆ เหล่านี้อาการความเครียด (Frydenberg, 1997) ผู้ชาย อื่น ๆมือ รายงานอาการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในผลการศึกษาระดับสูงและเพิ่มจำนวนของ mishaps หรืออุบัติเหตุ ความแตกต่างนี้อาจชี้ไปที่รายงานในการวรรณกรรมที่ความเครียดในเพศชายมักแสดงในทางกายภาพและการดำเนินการเพิ่มเติมเน้นวิธีเป็นตรงข้ามกับการตอบสนองทางอารมณ์มากขึ้น (Frydenberg, 1997)ในการตรวจสอบยอดเงินของส่วนลดที่มีผลต่อวัยรุ่น ผลลัพธ์โดยรวมที่ไม่แสดงความแตกต่างเพศสำคัญ ไม่สอดคล้องกับวรรณกรรมของ Frydenberg (1997) และโฮและ Ratcliffe (2004) เหล่านี้ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า หญิงรายงานเหตุการณ์เครียดมากในวัยรุ่นมากกว่าเด็กผู้ชายทำ ยัง ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า มีไม่แตกต่างเพศในการชนิดลดรายงานเป็นความกังวลที่ใหญ่ที่สุด สินค้าในหมวดลดที่เกี่ยวข้องกับชีวิตมีรายงานบ่อยเกินกังวลไปลด ที่บ้าน โรงเรียน หรือ กับเพื่อน หนึ่งอธิบายผลลัพธ์นี้อาจเป็นความเห็นของ Elkind ผู้ postulates today‟s ที่วัยรุ่นเผชิญกับความเครียดที่นิยมมากกว่ารุ่นอื่น ๆ ตัวอย่างชนิดนี้ใหม่ลดพบมีความรุนแรงก่อการร้าย โรค และพื้นที่ใกล้เคียง (Elkind, 1984)มีความแตกต่างของเพศในใบสั่งแบบลำดับขั้นของลด อย่างไรก็ตาม กับชายจัดอันดับลดกับเพื่อนสอง (416), ไปมาแล้วโดยลดที่บ้าน (353), ลดที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียน (. 344), และลด ด้วยตัวเอง (283) หญิงที่จัดอันดับลดที่โรงเรียนสอง (362),:"ตามด้วยลด ด้วยตัวเอง (329), ลดที่บ้าน (. 319), และลดกับเพื่อน (232) ค้นหานี้ไม่สอดคล้องกับบทความโดยแวน (2003), ซึ่งreported that girls often cite interpersonal, social, relationship, and family stressors as most problematic, while boys report more school related stressors. In this study, girls ranked academicstressors higher, and boys ranked peer relationships and home stressors higher.There were some other surprising results, such as boys reporting significantly higher levels ofstress from a parents divorce. However, it is important to note that out of the six maleparticipants, three had divorced parents whereas out of the eight girls only two had divorcedparents. Also, boys reported more stress from a family member becoming seriously ill, whichmight reflect the fact that during the study three of the boys had immediate family membershospitalized. Lastly, males reported higher levels of stress from doing less well in school thanexpected or desired. Only one of the boys and four of the girls, were on the honor roll, and threeof the boys were on the failure list, while only one female was.Another surprising result was that males reported greater stress from falling in love withsomeone new. This was unexpected in that most of the literature has focused on interpersonalrelationship stress being higher for females. However it is important to note here than when thisquestion was read aloud the boys erupted in laughter and when one said he was in love the othersfollowed. Therefore, it might have been a result of “piggy backing” or being influenced by otherตอบสนองสมาชิกกลุ่ม หญิงบนมืออื่น ๆ ไม่วาจาภายนอกตอบสนองใด ๆคำถามนี้ผลยังพบหญิงระดับสูงของความเครียดจากการแยกออกจากรายงานอยากเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม ผลลัพธ์นี้จะสอดคล้องกับ Santrock (1990) ที่อธิบายวิธีด้านสำคัญที่สุดของชีวิต adolescents‟ มักจะเป็นวิธีสังเกตเพื่อนเหล่านั้นและกดดันให้พอดีกับกลุ่มและแยกเป็นหนึ่งรูปแบบแพร่หลายมากที่สุดความเครียด Frydenberg (1997) ยังกล่าวว่า ความเครียดทางสังคมชนิดนี้แพร่หลายมากขึ้นในหมู่หญิง หญิงยังรายงานการสูญเสียผู้ใหญ่มีอิทธิพลในชีวิต (นอกเหนือจากหลัก) เป็นสาเหตุของความเครียดเพิ่มมากขึ้นซึ่งอาจชี้ให้ Frydenberg‟s (1997) อธิบายว่ามนุษยสัมพันธ์และความเครียดความสัมพันธ์จะแพร่หลายมากขึ้นสำหรับหญิงจากผลลัพธ์ของการก่อนการลงทดสอบ วัยรุ่นมหาวิทยาลัยรัฐมินนิโซตาโปรแกรมสุขภาพ: การวัดความเครียดทางอารมณ์ (สุ่มและ Resnick, 1986) (ตาราง 3)จึงสามารถสรุปว่า ทั้งสองระดับความเครียดของ genders‟ ลดลงต่อไปนี้ให้คำปรึกษากลุ่มดังนั้น มันปรากฏว่า ไซโคศึกษากลุ่มให้คำปรึกษาลดความเครียดแน่นอนวัยรุ่นนอกจากนี้ยังมีความแตกต่างเพศอย่างมีนัยสำคัญในการจัดอันดับหลังจากให้คำปรึกษา หญิงรายงานลดลงมากกว่าในระดับความเครียดกว่าเพศชายที่ส่วนท้ายของกลุ่ม ความปรารถนาของผู้เขียนเพื่อทราบจุดนี้ว่า ของเซสชันของกลุ่มแตกต่างกันมากสำหรับเด็กผู้ชาย และหญิง กลุ่มสาวทำขึ้นอย่างเงียบ และขี้อายบุคคล ที่ถูกเน้นเรียนรู้ และร่วมกันทั้งกลุ่ม พวกเขาเอาเปิด ฟังกัน ร่วมกันคล้ายกันประสบการณ์ และในข้อมูลทั้งหมด เด็กผู้ชาย ในทางกลับกัน ทำขึ้นคนที่ส่งออกมากขึ้น และด้วยวาจา พวกเขามีเวลายากการเปิด การนั่ง การเข้าพัก และเน้นวัสดุ หัวข้อ "ลึก" และส่วนบุคคลมากมายทำให้เกิดเสียงหัวเราะจากเด็กผู้ชาย และจะปรากฏให้มีเวลายากการบางส่วนของกระบวนการจริง ๆ นะเนี่ย นี้อาจชี้ไปที่ร้านและเพศบทบาทสังคม โดยทั่วไปเด็กชายจะมองเห็นเป็น immature ยิ่งกว่าหญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคนี้ และมีความยากเวลาเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่กลุ่ม สังคม มันเป็นที่ยอมรับมากขึ้นสำหรับเด็กผู้ชายทำออกมาในลักษณะนี้(Santrock, 1990) ยัง เด็กผู้ชายได้ถูกใจ และ socialized เพื่อแสดงความรู้สึกของพวกเขามากขึ้นกว่าหญิง ซึ่งอาจเป็นเหตุผลทำไมผู้หญิงดูเหมือนจะ ได้รับเพิ่มเติมจากกลุ่มมากกว่า การเด็กผู้ชาย (Washburn Ormachea และ Hillman et al., 2004) ดังนั้น มันจะทำให้ความรู้สึกที่หญิงจะได้รับเพิ่มจากกลุ่มเด็กผู้ชายและนี้อาจอธิบายทำไมระดับความเครียด females‟ ลดลงหลังจากได้ทุกคำถามบนทดสอบหลัง ยกเว้นหนึ่ง ซึ่งยังคงเดียวกันก็ยังน่าสนใจที่คำถามที่แสดงให้เห็นว่าลดลงมากที่สุดสำหรับผู้หญิง("วิธีตก หรือร่าเริงในเดือนผ่านมาไปไหนมา") (-1.13) ผลลัพธ์นี้เป็นมากสำคัญเนื่องจากคำถามนี้ไปปัญหาโรคซึมเศร้า ซึ่งมักจะเป็นผลของความเครียดสำหรับวัยรุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหญิง และแสดงผลกระทบกลุ่มมีหญิง (Hains1994) ถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคำถาม "คุณรู้สึกว่า คุณอยู่ภายใต้ความเครียด ความเครียด หรือความดัน (ในช่วงเดือนผ่านมา) หรือไม่" (-1.00) ที่ไปข้อเท็จจริงที่กลุ่มอาจได้ช่วยลดระดับที่ผู้หญิงสังเกตเหตุการณ์ในชีวิตของพวกเขาเป็นเครียดสำหรับผู้ชาย ส่วนใหญ่คำถาม (64.7%) ลดลงยัง แต่คำถามที่สี่เพิ่มขึ้นและ 2 แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงไม่ รายงาน โดยเพศชายลดลงที่สำคัญมีการถาม "วิธีผ่อนคลาย หรือตึงเครียดคุณรู้สึกว่า (ในช่วงเดือนผ่านมา) (-1.0), "คุณรู้สึกว่าเหนื่อย อิดโรย ทำ หรือหมด (ในเดือนผ่านมา) (-84), และ "คุณได้การใส่ใจจาก nervousness หรือ "เส้นประสาท" (ในช่วงเดือนผ่านมา) (-0.62) อย่างไรก็ตาม มีสี่คำถามในชายที่รายงานระดับความเครียดของพวกเขาเพิ่มขึ้นในการทดสอบหลัง มากสุดอย่างมีนัยสำคัญของคำถาม "ทำให้คุณรู้สึกเศร้ามาก discoura

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของโครงการนี้คือการตรวจสอบหรือไม่ว่ากลุ่มจิตการศึกษาการให้คำปรึกษาอาการดีขึ้นในวัยรุ่นกับความเครียดและความวิตกกังวลและเพื่อตรวจสอบว่าหรือมีการให้คำปรึกษากลุ่มบรรเทาอาการของความเครียดและความกังวล การศึกษาครั้งนี้ยังตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นผลกระทบจากการแทรกแซงของกลุ่มที่แตกต่างกันในหมู่ชายและหญิง เพื่อที่จะได้รับความเข้าใจที่ดีของวิธีความเครียดส่งผลกระทบต่อวัยรุ่นที่ผู้เขียนยังค้นคว้าเพศแตกต่างในอาการความเครียดและความเครียดในชีวิตวัยรุ่น. จากผลการก็สามารถที่จะเหมาเอาว่าระดับความเครียดทั้งชายและหญิงลดลงต่อไปส่วนร่วมในการให้คำปรึกษากลุ่มที่มีหญิงแสดงการตอบสนองมากขึ้นกว่าเพศชาย เพศพบว่ามีการเพิ่มขึ้นของระดับความเครียดสำหรับคำถามบาง ในเรื่องอาการความเครียดก่อนที่จะมีการแทรกแซงไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในจำนวนของอาการความเครียดรายงานโดยเพศชายและหญิง อย่างไรก็ตามผลการศึกษาพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการระบุชนิดของอาการความเครียดรายงานโดยเพศ บนมืออื่น ๆ โดยรวมผลไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างทางเพศที่สำคัญในจำนวนของ"ความเครียด" วัยรุ่นเผชิญหรือชนิดของความเครียดในที่วัยรุ่นรายงานว่าเป็นเดินทางโดยรถแท็กซี่มากที่สุด(ทั้งหญิงและชายรายงานความเครียดที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของพวกเขา กังวลที่ใหญ่ที่สุด). แปลความหมายของผลการวิจัยเมื่อระบุอาการความเครียดไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนของอาการความเครียดรายงานโดยเพศชายและหญิง แต่ผลที่ได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างในอาการความเครียดเฉพาะรายงานโดยเพศชายและเพศหญิง ที่แพร่หลายมากที่สุดอาการของความเครียดรายงานสำหรับสตรีเป็นความไม่พอใจเรื้อรัง (2.13) และสำหรับผู้ชายมันก็นอนมากเกินไปและนอนไม่หลับ(2.33) คำอธิบายสำหรับความแตกต่างนี้อาจพบได้ในวรรณคดีที่ Frydenberg (1997) อธิบายว่าเด็กชายใช้ปัญหาที่เกิดขึ้นที่มุ่งเน้นและวิธีการดำเนินการที่มุ่งเน้นในการรับมือและการปฏิเสธมากขึ้นและการปราบปรามของปัญหากว่าจะสาว. ดังนั้นเด็กอาจหันไปใช้มากเกินไป การนอนหลับเป็นดำเนินการเพื่อบรรเทาความเครียดของพวกเขาและวิธีการที่จะปราบปรามหรือปิดออกความเครียด Frydenberg (1997) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าเด็กวัยรุ่นหญิงดูเหมือนจะ"ได้รับผลกระทบมากขึ้นจากเหตุการณ์ที่เครียดกว่าเด็กผู้ชาย" ซึ่งอาจจะเป็นเหตุผลที่พวกเขามักรายงานโดยทั่วไปความรู้สึกในระยะยาวของความไม่พอใจเรื้อรัง นอกจากนี้ยังพบว่าผู้หญิงรายงานระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของการปฏิเสธการแสดงความคิดเห็นในเชิงบวกหรือการสนับสนุนจากคนอื่น ๆอย่างต่อเนื่องความกังวลที่เกิดขึ้นอีกและการถอนหรือความเกลียดชัง คำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับผลนี้คือว่าผู้หญิงจัดการกับความเครียดมากขึ้น interpersonally และอารมณ์กว่าเพศชายซึ่งอาจส่งผลในระดับที่สูงขึ้นของเหล่านี้ชนิดของอาการความเครียด(Frydenberg, 1997) เพศในอื่น ๆมือรายงานระดับที่สูงขึ้นของอาการของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการปฏิบัติงานวิชาการและการเพิ่มจำนวนของการเกิดอุบัติเหตุหรือเกิดอุบัติเหตุ ความแตกต่างนี้อาจชี้ไปที่รายงานในวรรณคดีว่าความเครียดในเพศชายคือแสดงให้เห็นบ่อยครั้งในรูปแบบทางกายภาพและมุ่งเน้นการดำเนินการตรงข้ามกับการตอบสนองทางอารมณ์มากขึ้น(Frydenberg, 1997). ในการตรวจสอบปริมาณของความเครียดที่มีผลต่อวัยรุ่นผลโดยรวมที่ได้ ไม่ได้แสดงให้เห็นความแตกต่างทางเพศที่สำคัญไม่สอดคล้องกับวรรณกรรมของFrydenberg (1997) และโฮเซ่และRatcliffe (2004) ผู้เขียนเหล่านี้ตั้งข้อสังเกตว่าหญิงรายงานเหตุการณ์อย่างมีนัยสำคัญที่เครียดมากขึ้นในวัยรุ่นกว่าชาย นอกจากนี้ผลการศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างทางเพศในรูปแบบของรายงานเป็นความเครียดความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของ รายการในหมวดหมู่ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดในชีวิตที่ได้รับรายงานมักจะมากกว่าความกังวลเรื่องความเครียดที่บ้านโรงเรียนหรือกับเพื่อนร่วมงาน หนึ่งคำอธิบายสำหรับผลนี้อาจจะเป็นความเห็นของที่ Elkind สมมุติฐานที่ว่าวันนี้ "วัยรุ่น s เผชิญความเครียดทางสังคมมากขึ้นกว่ารุ่นอื่น ๆ ตัวอย่างของประเภทนี้เพิ่งความเครียดพบรวมถึงการก่อการร้ายโรคและความรุนแรงใกล้เคียง (Elkind, 1984) มีความแตกต่างทางเพศในลำดับของความเครียดอย่างไรกับเพศชายการจัดอันดับความเครียดกับเพื่อนวินาที (0.416) ตามด้วยความเครียด ที่บ้าน (0.353) ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียน(0.344) และความเครียดด้วยตนเอง (0.283) หญิงอันดับความเครียดที่โรงเรียนวินาที (0.362) ตามด้วยความเครียดด้วยตนเอง (0.329) ความเครียดที่บ้าน (0.319) และความเครียดกับเพื่อน(0.232) การค้นพบนี้ไม่สอดคล้องกับบทความโดยซัลลิแวน (2003) ซึ่งมีรายงานว่าสาวๆ มักจะอ้างความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสังคมความสัมพันธ์และความเครียดในครอบครัวเป็นปัญหามากที่สุดในขณะที่เด็กชายรายงานโรงเรียนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความเครียด ในการศึกษานี้สาว ๆ อันดับวิชาการความเครียดที่สูงขึ้นและการจัดอันดับความสัมพันธ์ชายเพื่อนและความเครียดที่บ้านที่สูงขึ้น. มีบางผลที่น่าแปลกใจอื่น ๆ เช่นเด็กชายรายงานระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความเครียดจากพ่อแม่หย่าร้าง แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าหกออกมาจากชายผู้เข้าร่วมสามคนพ่อแม่หย่าร้างกันในขณะที่ออกจากแปดสาวเพียงสองได้หย่าขาดจากพ่อแม่ นอกจากนี้เด็กชายรายงานความเครียดมากขึ้นจากสมาชิกในครอบครัวกลายเป็นป่วยหนักซึ่งอาจสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าในระหว่างการศึกษาที่สามของเด็กมีสมาชิกในครอบครัวได้ทันทีรักษาในโรงพยาบาล สุดท้ายเพศรายงานระดับที่สูงขึ้นของความเครียดจากการทำน้อยดีในโรงเรียนกว่าคาดหวังหรือต้องการ เพียงเด็กชายคนหนึ่งและสี่ของสาว ๆ อยู่ในม้วนเกียรติและสามของเด็กที่อยู่ในรายการความล้มเหลวในขณะที่มีเพียงหนึ่งหญิง. ผลที่น่าแปลกใจอีกอย่างหนึ่งก็คือการที่ผู้ชายรายงานความเครียดมากขึ้นจากการตกอยู่ในความรักกับคนใหม่. นี่คือที่ไม่คาดคิดในการที่มากที่สุดของวรรณกรรมได้มุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลความเครียดเป็นความสัมพันธ์ที่สูงขึ้นสำหรับเพศหญิง แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบที่นี่กว่าเมื่อคำถามที่ถูกอ่านออกเสียงเด็กชายปะทุขึ้นในเสียงหัวเราะและเมื่อคนหนึ่งกล่าวว่าเขารักคนอื่น ๆ ตามมา ดังนั้นมันอาจจะเป็นผลมาจากการ "สนับสนุนลูกหมู" หรือได้รับอิทธิพลจากคนอื่น ๆการตอบสนองสมาชิกในกลุ่ม สาวในมืออื่น ๆ ไม่ได้ด้วยวาจาภายนอกใด ๆ ตอบสนองต่อคำถาม. ผลยังแสดงให้เห็นหญิงรายงานระดับที่สูงขึ้นของความเครียดจากการถูกกีดกันออกจากกลุ่มที่พวกเขาต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของ ผลที่ได้นี้มีความสอดคล้องกับ Santrock (1990) ที่อธิบายว่าสิ่งสำคัญที่สุดของวัยรุ่น"มีชีวิตอยู่มักจะเป็นวิธีการที่เพื่อนของพวกเขารับรู้และความดันเพื่อให้สอดคล้องกับกลุ่มและการยกเว้นเป็นหนึ่งในรูปแบบที่แพร่หลายมากที่สุดของความเครียด Frydenberg (1997) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าชนิดของความเครียดทางสังคมนี้เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในหมู่หญิง ผู้หญิงยังมีรายงานการสูญเสียที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีอิทธิพลในชีวิตของพวกเขา (ที่นอกเหนือจากพ่อแม่) ในขณะที่ก่อให้เกิดความเครียดมากขึ้นซึ่งอาจชี้ไปที่ Frydenberg "s (1997) คำอธิบายที่มีปฏิสัมพันธ์กับความเครียดและความสัมพันธ์เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นสำหรับผู้หญิง. จากผลการก่อนที่ และการทดสอบการโพสต์ที่มหาวิทยาลัยมินนิโซตาวัยรุ่นโครงการสุขภาพ: การวัดความเครียดทางอารมณ์ (บลัม & เรสนิค 1986) (ตารางที่ 3). ก็สามารถที่จะเหมาเอาว่าทั้งสองเพศ "ระดับความเครียดลดลงต่อไปนี้การให้คำปรึกษากลุ่มดังนั้นจึงปรากฏว่ากลุ่มการศึกษาจิตการให้คำปรึกษาไม่แน่นอนลดความเครียดในหมู่วัยรุ่น. นอกจากนั้นยังมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางเพศในการจัดอันดับหลังจากการให้คำปรึกษา หญิงรายงานการลดลงมากขึ้นในระดับความเครียดมากกว่าเพศชายในตอนท้ายของกลุ่ม ผู้เขียนมีความประสงค์ที่จะต้องทราบที่จุดนี้ว่าการเปลี่ยนแปลงของการประชุมกลุ่มที่แตกต่างกันมากสำหรับชายและหญิง สาว ๆ กลุ่มที่สร้างขึ้นจากบุคคลที่เงียบสงบมากขึ้นและขี้อายที่กำลังจดจ่ออยู่กับการเรียนรู้และใช้งานร่วมกันตลอดทั้งกลุ่ม พวกเขาผลัดกันฟังแต่ละอื่น ๆ ที่คล้ายกันที่ใช้ร่วมกันประสบการณ์และเข้ามาในทุกข้อมูล เด็กชายในมืออื่น ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นจากบุคคลที่ออกและวาจาเพิ่มเติม พวกเขามีช่วงเวลาที่ยากผลัดกันอยู่นั่งและมุ่งเน้นไปที่วัสดุ หลายคนที่ "ลึก" และอื่น ๆ หัวข้อที่ส่วนบุคคลที่ส่งผลให้เกิดเสียงหัวเราะจากเด็กๆ และพวกเขาดูเหมือนจะมีช่วงเวลาที่ยากการบางแง่มุมของกระบวนการอย่างจริงจัง นี้อาจชี้ไปที่ทั้งสองยังไม่บรรลุนิติภาวะและการขัดเกลาทางสังคมบทบาททางเพศ เด็กมักจะมองว่าเป็นที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมากกว่าสาว ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงอายุนี้และมีช่วงเวลาที่ยากที่มุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่กลุ่ม สังคมมันเป็นที่ยอมรับมากขึ้นสำหรับเด็กที่จะทำหน้าที่ออกในลักษณะนี้(Santrock, 1990) นอกจากนี้ยังมีเด็กได้รับการสนับสนุนและสังสรรค์การแสดงความรู้สึกของพวกเขามากขึ้นกว่าสาว ๆ ซึ่งอาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมสาว ๆ ดูเหมือนจะได้รับเพิ่มเติมจากกลุ่มกว่าชาย(Washburn- Ormachea และโจร et al., 2004) ดังนั้นจึงจะทำให้รู้สึกว่าสาว ๆจะได้รับเพิ่มเติมจากกลุ่มกว่าเด็กผู้ชายและนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมหญิง "ระดับความเครียดลดลงหลังจากที่กลุ่มคำถามเกี่ยวกับการโพสต์การทดสอบทุกคนยกเว้นหนึ่งซึ่งยังคงเป็นเหมือนกัน. มันเป็น นอกจากนี้ยังสนใจที่จะดูที่คำถามที่พบว่าลดลงมากที่สุดสำหรับสาว ๆ("วิธีหดหู่เศร้าหรือร่าเริงที่คุณได้รับในเดือนที่ผ่านมา?") (-1.13) ผลที่ได้นี้เป็นอย่างมากที่สำคัญเพราะจุดคำถามนี้กับปัญหาของภาวะซึมเศร้าซึ่งมักจะเป็นผลมาจากความเครียดสำหรับวัยรุ่นโดยเฉพาะเพศหญิงและแสดงผลกระทบต่อกลุ่มที่มีต่อเพศหญิง(Hains, 1994) นอกจากนี้ยังมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคำถาม "คุณรู้สึกว่าคุณอยู่ภายใต้การใด ๆความเครียดความเครียดหรือความดัน (ในช่วงเดือนที่ผ่านมา)?" (-1.00) ซึ่งชี้ไปความจริงที่ว่ากลุ่มอาจจะช่วยลดระดับซึ่งสาว ๆ รับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของพวกเขาเป็นที่เครียด. สำหรับเพศชายส่วนใหญ่ของคำถามที่ (64.7%) นอกจากนี้ยังลดลง แต่เพิ่มขึ้นสี่คำถามและสองแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลง การลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดรายงานโดยเพศเป็นสำหรับคำถาม "วิธีการผ่อนคลายความตึงเครียดหรือมีคุณรู้สึก (ในช่วงเดือนที่ผ่านมา) (-1.0), "คุณรู้สึกเหนื่อยสวมใส่ออกเผาออกหรือหมด(ในช่วงเดือนที่ผ่านมา) (-.84) และ" คุณได้รับการใส่ใจจากความกังวลใจหรือ"ประสาท" ของคุณ (ในช่วงเดือนที่ผ่านมา )? (-0.62) มี แต่สี่คำถามที่ผู้ชายรายงานระดับความเครียดของพวกเขาเพิ่มขึ้นหลังการทดสอบ มากที่สุดอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนนี้คือคำถามที่ว่า "คุณรู้สึกเศร้า, discoura

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบหรือไม่ว่าโรคจิตกลุ่มการศึกษา
ปรึกษาปรับปรุงอาการของวัยรุ่นกับความเครียดและความวิตกกังวลและเพื่อตรวจสอบว่า
หรือมีการให้คำปรึกษาบรรเทาอาการของความเครียดและความวิตกกังวล การศึกษานี้ได้ศึกษา
ไม่ว่าผลของกลุ่มที่แตกต่างระหว่างชายและหญิงเพื่อให้ได้รับความเข้าใจที่ดีของวิธีความเครียดมีผลต่อวัยรุ่น ผู้เขียนยังศึกษาความแตกต่างระหว่างเพศในอาการเครียดและวัยรุ่น

ชีวิตบุคคล จากผลที่สามารถบอกได้ว่าทั้งชายและหญิง ระดับความเครียดลดลงต่อไปนี้
มีส่วนร่วมในการให้คำปรึกษากลุ่มกับหญิงแสดงการตอบสนองมากกว่าผู้ชาย ผู้ชาย
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นในระดับความเครียดเพื่อถามคำถามบางอย่าง ในเรื่องอาการเครียดก่อน
การแทรกแซงไม่มีความแตกต่างหลักในยอดรวมของอาการเครียดที่รายงานโดย
เพศชายและเพศหญิง อย่างไรก็ตาม พบความแตกต่างในประเภทเฉพาะของ
อาการเครียดที่รายงานโดยเพศ บนมืออื่น ๆ , รวม , ผลไม่ได้แสดง
ความแตกต่างทางเพศที่สำคัญในจำนวนของ " ความเครียด " ใบหน้าวัยรุ่นหรือชนิดของความเครียดในวัยรุ่น
ที่รายงานเป็นส่วนใหญ่เดินทางโดยรถแท็กซี่ ( ทั้งชายและหญิงมีความเครียด
ที่เกี่ยวข้องกับชีวิต เป็นกังวลที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา )

เมื่อระบุการสรุปอาการความเครียดอย่างมีนัยสำคัญในยอดรวมของ
ความเครียด อาการที่รายงานโดยชายและหญิงอย่างไรก็ตาม ผลที่ได้พบว่า มีความแตกต่างในแต่ละอาการเครียด
รายงานโดยชายและหญิง ที่แพร่หลายมากที่สุด อาการของความเครียด
รายงานหญิงความไม่พอใจเรื้อรัง ( 2.13 ) และสำหรับผู้ชายมัน
นอนมากเกินไป และการอดนอน ( 2.33 ) คำอธิบายสำหรับความแตกต่างนี้อาจพบได้ใน
วรรณกรรมใน frydenberg ( 2540 ) อธิบายว่า เด็กใช้มากกว่าปัญหาเน้นการกระทำที่มุ่งเน้นและ
วิธีการเผชิญความเครียดและการปฏิเสธและการปราบปรามปัญหามากกว่าหญิง
ดังนั้น เด็กชายอาจรีสอร์ทเพื่อการนอนหลับเป็นปฏิบัติการเพื่อบรรเทาความเครียดของพวกเขาและวิธีระงับหรือปิด

เครียดออกมา frydenberg ( 1997 ) ยังมีรายงานว่าสาววัยรุ่นที่ปรากฏจะ
" ผลกระทบจากเหตุการณ์เครียดกว่าเด็กผู้ชาย " ซึ่งอาจจะเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขามักจะรายงานทั่วไป , ความรู้สึกของความไม่พอใจเรื้อรังระยะยาว นอกจากนี้ยังพบว่ามีรายงานระดับสูงกว่าปฏิเสธความคิดเห็นบวกหรือสนับสนุนจากผู้อื่น
อย่างต่อเนื่อง ความกังวลที่เกิดขึ้นและถอนหรือความเกลียดชัง คำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับการ