How Marine Debris Harms PeopleMarin

How Marine Debris Harms People

Marine debris can present a danger to human health. Nails, glass, and syringes on the beach can cause physical harm to beach-goers. Additionally, trash in our waterways increases the amount of pathogens and chemicals, impacting water quality. Photo of children playing in surf by

A study of predatory fishes in the North Pacific Subtropical Gyre found that 19% of the individuals contained marine debris, most of it plastic. This included species commonly eaten by people. Plastic debris serves to concentrate and transport chemical pollutants into the marine food web, and potentially to human diets. Chemicals of concern include those used in the manufacture of the plastics, as well as pollutants present in the ocean water absorbed and concentrated in the plastic (and thus made available for animal consumption). A study of fish that consumed plastic that had absorbed chemical pollutants from the marine environment were found to bioaccumulate the chemicals, resulting in greater physical harm than to fish that consumed plastic that had not been exposed to a marine environment.

Marine debris is a hazard to economic health. Fishing line and nets can entangle propellers, causing damage to boats. Unsightly trash on beaches detracts from tourism. The Asia-Pacific Economic Cooperation released a report valuing different marine debris abatement measures and found that the loss of tourism from littered beaches in the APEC region was $622 million/year. The damage to the fishing industry totaled $364 million/year, the damage to the shipping industry was $279 million/year, and the total cost of marine debris in the APEC Region totaled $1.265 billion/year. (The APEC Region does not include California, but an estimate can be drawn from the comparison. The APEC Region has a $207 billion marine economy; California has a $46 billion marine economy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีเศษทะเล Harms คนเศษทางทะเลสามารถแสดงอันตรายต่อสุขภาพมนุษย์ เล็บ กระจก และเข็มฉีดยาบนชายหาดอาจทำให้ร่างกายต่อไปหลายหาด นอกจากนี้ ถังขยะในการบ้านของเราเพิ่มจำนวนของโรคและสารเคมี ผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ ภาพของเด็กที่เล่นในเซิร์ฟโดยการศึกษาปลามหาศาลในการเหนือแปซิฟิกแบบเขาผิดพลาดพบว่า 19% ของบุคคลที่อยู่ทะเลเศษ ส่วนใหญ่ของพลาสติก สปีชีส์รวมนี้มักกินคน เศษพลาสติกทำหน้าที่เพื่อสมาธิ และการขนส่งสารเคมีมลพิษ เข้าเว็บอาหารทะเล และอาจ ให้อาหารมนุษย์ สารเคมีที่เกี่ยวข้องรวมที่ใช้ในการผลิตพลาสติก เป็นสารมลพิษที่อยู่ในทะเล น้ำดูดซึมเข้มข้นในพลาสติก (และจึง ทำการใช้สัตว์) ปลาที่ใช้พลาสติกที่มีการดูดซึมสารมลพิษสารเคมีจากสภาพแวดล้อมทางทะเล การศึกษาพบการ bioaccumulate สารเคมี เกิดขึ้นในการทำร้ายร่างกายมากขึ้นกว่าการปลาพลาสติกที่ใช้ที่ไม่มีการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมทางทะเลเศษทางทะเลเป็นอันตรายสุขภาพเศรษฐกิจ เบ็ดและตาข่ายสามารถ entangle propellers ก่อให้เกิดความเสียหายกับเรือ ถังขยะไม่น่าดูบนชายหาด detracts จากท่องเที่ยว ความร่วมมือทางเศรษฐกิจเอเชีย-แปซิฟิกออกรายงานคะเนมาตรการลดหย่อนเศษทะเลแตกต่างกัน และพบว่า การสูญเสียการท่องเที่ยวจากหาด littered ในภูมิภาคเอเปค 622 ล้านดอลลาร์/ปี ความเสียหายให้อุตสาหกรรมประมงรวม 364 ล้านดอลลาร์/ปี อุตสาหกรรมขนส่งความเสียหายถูก $279 ล้านบาท/ปี และต้นทุนรวมของเศษทางทะเลในภูมิภาคเอเปครวมราคา 1.265 ล้านดอลลาร์/ปี (ภาคเอเปครวมแคลิฟอร์เนีย แต่สามารถวาดการประเมินจากการเปรียบเทียบ ภาคเอเปคมีเศรษฐกิจทะเล 207 ล้านดอลลาร์ แคลิฟอร์เนียมีเศรษฐกิจทะเล 46 ล้านดอลลาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีทะเลเศษ Harms คนเศษรีนสามารถนำเสนอเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ เล็บแก้วและเข็มฉีดยาบนชายหาดสามารถก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกายชายหาดเต็มยศ นอกจากนี้ถังขยะในน้ำของเราเพิ่มปริมาณของเชื้อโรคและสารเคมีที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ ภาพของเด็กเล่นน้ำโดยการศึกษาของปลานักล่าในแปซิฟิกเหนือค่อนข้างวงกลมพบว่า 19% ของบุคคลที่มีเศษทางทะเลมากที่สุดของมันพลาสติก รวมถึงสายพันธุ์ที่นิยมกินโดยคน เศษพลาสติกทำหน้าที่ในการมีสมาธิและการขนส่งสารมลพิษสารเคมีเข้าไปในเว็บอาหารทะเลและมีแนวโน้มที่จะรับประทานอาหารของมนุษย์ สารเคมีของความกังวลรวมถึงผู้ที่ใช้ในการผลิตพลาสติกเช่นเดียวกับสารมลพิษในน้ำทะเลดูดซึมและความเข้มข้นในพลาสติก (และจึงทำใช้ได้สำหรับการบริโภคสัตว์) การศึกษาของปลาที่บริโภคพลาสติกที่มีการดูดซึมสารมลพิษทางเคมีจากสภาพแวดล้อมทางทะเลพบว่ามีสารเคมีที่ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อร่างกายมากกว่าปลาที่บริโภคพลาสติกที่ไม่ได้รับการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมทางทะเล. เศษทางทะเลเป็นอันตรายต่อ สุขภาพทางเศรษฐกิจ สายการตกปลาและมุ้งสามารถโยงใบพัดก่อให้เกิดความเสียหายต่อเรือ ถังขยะที่ไม่น่าดูบนชายหาด detracts จากการท่องเที่ยว เอเชียแปซิฟิกความร่วมมือทางเศรษฐกิจออกรายงานประเมินมูลค่าทะเลเศษมาตรการลดที่แตกต่างกันและพบว่าการสูญเสียของการท่องเที่ยวจากชายหาดเกลื่อนในภูมิภาคเอเปคเป็น $ 622,000,000 / ปี ความเสียหายให้กับอุตสาหกรรมประมงมีมูลค่ารวมทั้งสิ้น 364,000,000 $ / ปีเกิดความเสียหายต่ออุตสาหกรรมการขนส่งสินค้าเป็น $ 279,000,000 / ปีและค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเศษซากทางทะเลในภูมิภาคเอเปคมีจำนวนทั้งสิ้น 1265000000 $ / ปี (ภูมิภาคเอเปคไม่รวมถึงแคลิฟอร์เนีย แต่ประมาณการจะมาจากการเปรียบเทียบภูมิภาคเอเปคมี $ 207,000,000,000 เศรษฐกิจทางทะเล. แคลิฟอร์เนียมี $ 46000000000 เศรษฐกิจทางทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังไงๆคน

ทะเลทะเล เศษซากที่สามารถนำเสนออันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ เล็บ , กระจกและเข็มบนชายหาดสามารถก่อให้เกิดอันตรายทางกายภาพเพื่อ goers ชายหาด นอกจากนี้ ขยะในแหล่งน้ำของเรา เพิ่มปริมาณของเชื้อโรคและสารเคมีที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ รูปเด็กเล่นในเซิร์ฟด้วย

การศึกษาปลา predatory ในเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือวงกลมพบว่า 19% ของบุคคลที่อยู่ในทะเลเศษที่สุดของพลาสติก นี้รวมสายพันธุ์ปกติกินด้วยคน เศษพลาสติกให้มีสมาธิและการขนส่งสารเคมีมลพิษในอาหารทะเล เว็บ และ อาจ ของอาหาร สารเคมีที่เกี่ยวข้อง รวมถึงผู้ที่ใช้ในการผลิตพลาสติกเช่นเดียวกับมลพิษที่มีอยู่ในน้ำมหาสมุทรดูดซึมและเข้มข้นในพลาสติก ( และดังนั้นจึงทำให้สามารถใช้ได้สำหรับการบริโภคสัตว์ ) การศึกษาของปลาที่ใช้พลาสติกที่ได้ดูดซึมสารเคมี มลพิษจากสิ่งแวดล้อมทางทะเล พบว่า bioaccumulate สารเคมีผลในทางกายมากขึ้นอันตรายกว่าปลาที่บริโภคพลาสติกที่ไม่เคยสัมผัสกับสภาพแวดล้อมทางทะเล ทางทะเล เศษ

เป็นอันตรายต่อสุขภาพ สายเบ็ดและมุ้งสามารถพาดพิงใบพัด ก่อให้เกิดความเสียหายแก่เรือ ขยะน่าเกลียดบนชายหาดที่ detracts จากการท่องเที่ยวความร่วมมือทางเศรษฐกิจเอเชีย แปซิฟิก รายงานมูลค่าออกมาตรการลดทะเลเศษที่แตกต่างกันและพบว่า การสูญเสียของการท่องเที่ยวจากขยะชายหาดในภูมิภาคเอเปคคือ $ 622 ล้านบาท / ปี ความเสียหายต่ออุตสาหกรรมประมง รวมทั้งสิ้น $ 364 ล้านบาท / ปี สร้างความเสียหายให้กับอุตสาหกรรมการขนส่งเป็น $ 279 ล้านบาท / ปี และต้นทุนรวมของทะเลเศษในภูมิภาคเอเปคมี $ 1265 ล้านบาท / ปี ( ภูมิภาคเอเปคไม่รวมแคลิฟอร์เนีย แต่การประเมินสามารถวาดจากการเปรียบเทียบ ภูมิภาคเอเปค ได้ $ 207 ล้านทะเลเศรษฐกิจ แคลิฟอร์เนีย ได้ $ 46 พันล้านทะเลเศรษฐกิจ