Agriculture in transition Agricultu

Agriculture in transition
Agriculture was able to expand during the 1960s and 1970s as it had access to new land and unemployed labour. Between 1962 and 1983, the agricultural sector grew by 4.1% on average a year and in 1980 it employed over 70% of the working population. Yet, the state perceived developments in the agriculture sector as necessary for industrialisation and exports were taxed in order to keep domestic prices low and raise revenue for state investment in other areas of the economy.
As other sectors developed, labourers went in search of work in other sectors of the economy and agriculture was forced to become less labour-intensive and more industrialised. Facilitated by state laws forcing banks to provide cheap credit to the agricultural sector and by providing its own credit through the Bank for Agriculture and Agricultural Cooperatives (BAAC). The state further invested in education, irrigation and rural roads. The result was that agriculture continued to grow at 2.2% between 1983 and 2007, but also that agriculture now only provides half of rural jobs as farmers took advantage of the investment to diversify.
As agriculture declined in relative financial importance in terms of income with rising industrialization and Americanization of Thailand from the 1960s, but it continued to provide the benefits of employment and self-sufficiency, rural social support, and cultural custody. Technical and economic globalisation forces have continued to change agriculture to a food industry and thereby exposed smallholder farmers to such an extent the traditional environmental and human values have declined markedly in all but the poorer areas. Herding water buffalo in Chaiyaphum Province. Agribusiness, both privately and government-owned, expanded from the 1960s and subsistence farmers were partly viewed as a past relic from which agribusiness could modernise. However, intensive integrated production systems of subsistence farming continued to offer efficiencies that were not financial, including social benefits which have now caused agriculture to be treated as both a social and financial sector in planning, with increased recognition of environmental and cultural values. 'Professional farmers' made up 19.5% of all farmers in 2004.
Unique elements of Thai agriculture include irrigation technologies which spanned a millennium. It also had administrative structures which originated with agricultural water control. Thailand has global leadership in production and export of a number of agricultural commodities, and its agribusiness sector includes one of the world's largest multinational corporations. There still remains potential for further large increases in productivity from known technologies. Thailand leads the world in producing and exporting rice, rubber, canned pineapple, and black tiger prawns. It leads the Asian region in exporting chicken meat export and several other commodities, and feeding more the four times its own population from. Thailand also seeks to expand its exports in livestock. Thailand is unlikely to rapidly industrialise except in concert with the People's Republic of China, and will remain one of the world's major agricultural countries in social, environmental and economic terms for the foreseeable future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรในช่วงการเปลี่ยนภาพ เกษตรได้ขยายในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 ขณะนั้นได้เข้าถึงที่ดินใหม่ และแรงงานตกงาน ระหว่างปี 1962 และ 1983 ภาคการเกษตรเพิ่มขึ้น 4.1% เฉลี่ยปี และในปี 1980 นั้นพนักงานกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน ยัง รัฐถือว่าการพัฒนาในภาคเกษตรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ industrialisation และมีการคิดภาษีส่งออกให้ราคาในประเทศต่ำ และยกระดับรายได้สำหรับรัฐลงทุนในพื้นที่อื่น ๆ ของเศรษฐกิจขณะที่ภาคอื่น ๆ พัฒนา กรรมกรไปค้นหางานในภาคอื่น ๆ ของเศรษฐกิจ และเกษตรกรรมถูกบังคับเป็น แรงงานน้อยมากและมากกว่า industrialised อำนวยความสะดวก โดยกฎหมายรัฐบังคับธนาคารให้เครดิตราคาถูกภาคเกษตร และการให้สินเชื่อของตนเองผ่านธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์เกษตร (BAAC) รัฐลงทุนเพิ่มเติมในการศึกษา ชลประทาน และทางหลวงชนบท ผลคือ เกษตรที่ยังคงเติบโต 2.2% ระหว่างปี 1983 และ 2007 แต่ที่เกษตรตอนนี้เฉพาะมีครึ่งงานชนบทเป็นเกษตรกรได้ประโยชน์จากการลงทุนไปมากมายเป็นเกษตรที่ปฏิเสธในความสำคัญในแง่ของรายได้การแผลงเป็นอเมริกันไทยและทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นมากจากปี 1960 แต่ยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงาน และปรัชญา สนับสนุนชนบทสังคม และวัฒนธรรมบุตรเงิน ทางเทคนิค และเศรษฐกิจโลกาภิวัติที่ทหารมีต่อการเปลี่ยนแปลงเกษตร การอุตสาหกรรมอาหาร และดังนั้นจึงสัมผัสกับเกษตรกรเกษตรกรถึงขนาดที่ดั้งเดิมสิ่งแวดล้อม และค่ามนุษย์ได้ปฏิเสธอย่างเด่นชัดทั้งหมดแต่พื้นที่ย่อม Herding ควายในจังหวัดชัยภูมิ เกษตร ทั้งเอกชน และรัฐบาลเป็นเจ้าของ ขยายจากปี 1960 และชีพเกษตรกรบางส่วนได้ดูเป็นระลึกผ่านมาจากการเกษตรที่สามารถ modernise ได้ อย่างไรก็ตาม เร่งรัดบูรณาการระบบการผลิตของชีพเกษตรอย่างต่อเนื่องให้ประสิทธิภาพได้เงิน รวมทั้งสวัสดิการสังคมซึ่งขณะนี้ได้เกิดเกษตรถือว่าเป็นทั้งการสังคม และการเงินภาคการวางแผน มีการเพิ่มขึ้นของค่าสิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรม 'มืออาชีพเกษตรกร' ทำขึ้น 19.5% ของเกษตรกรทั้งหมดในปี 2004องค์ประกอบที่ไม่ซ้ำของการเกษตรไทยรวมเทคโนโลยีชลประทานซึ่งขยายเป็นมิลเลนเนียม นอกจากนี้มันยังมีโครงสร้างบริหารที่มาควบคุมน้ำเกษตร ประเทศไทยมีความเป็นผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์เกษตร และภาคการเกษตรมีบริษัทข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่างใดอย่างหนึ่ง ยังคงเหลืออาจเพิ่มเติมเพิ่มขึ้นในผลผลิตจากเทคโนโลยีชื่อดัง ไทยนำโลกในการผลิต และส่งออกข้าว ยาง สับปะรดกระป๋อง และกุ้งกุลาดำ จะนำไปสู่ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกไก่เนื้อส่งออกและสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ หลาย และอาหารมากขึ้นสี่เวลาตนเองประชากรจาก ประเทศไทยยังมุ่งขยายการส่งออกในปศุสัตว์ ประเทศไทยไม่น่าจะ industrialise อย่างรวดเร็วยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีน และจะยังคงเป็นหนึ่งในประเทศเกษตรที่สำคัญของโลกในสังคม สิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจสำหรับในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษตรในการเปลี่ยนแปลง
เกษตรกรรมก็สามารถที่จะขยายในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ในขณะที่มันมีการเข้าถึงที่ดินใหม่และแรงงานว่างงาน ระหว่างปี ค.ศ. 1962 และปี 1983 ภาคเกษตรขยายตัว 4.1% โดยเฉลี่ยต่อปีและในปี 1980 ก็มีงานทำกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน แต่รัฐรับรู้การพัฒนาในภาคเกษตรที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาอุตสาหกรรมและการส่งออกได้รับการเก็บภาษีเพื่อให้ราคาในประเทศต่ำและเพิ่มรายได้ให้กับการลงทุนของรัฐในพื้นที่อื่น ๆ ของเศรษฐกิจ.
ขณะที่ภาคอื่น ๆ ได้รับการพัฒนาแรงงานไปในการค้นหาของการทำงานใน ภาคอื่น ๆ ของเศรษฐกิจและการเกษตรถูกบังคับให้ต้องกลายเป็นแรงงานเข้มข้นน้อยลงและอุตสาหกรรมอื่น ๆ อำนวยความสะดวกโดยกฎหมายของรัฐบังคับให้ธนาคารเพื่อให้สินเชื่อราคาถูกภาคการเกษตรและโดยการให้สินเชื่อของตัวเองผ่านทางธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส. ) รัฐลงทุนเพิ่มเติมในด้านการศึกษาการชลประทานและถนนในชนบท ผลที่ได้ว่าการเกษตรยังคงขยายตัวอยู่ที่ 2.2% ระหว่างปี 1983 และปี 2007 แต่ยังการเกษตรที่ตอนนี้เพียง แต่ให้ครึ่งหนึ่งของงานในชนบทเป็นเกษตรกรใช้ประโยชน์จากการลงทุนที่จะกระจาย.
ในฐานะที่เป็นภาคการเกษตรลดลงในความสำคัญทางการเงินเมื่อเทียบในแง่ของรายได้ที่เพิ่มขึ้นด้วย อุตสาหกรรมและ Americanization ของประเทศไทยตั้งแต่ปี 1960 แต่ก็ยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงานและการพึ่งพาตนเองการสนับสนุนทางสังคมชนบทและการดูแลทางวัฒนธรรม กองกำลังโลกาภิวัตน์ทางเทคนิคและเศรษฐกิจได้อย่างต่อเนื่องที่จะเปลี่ยนการเกษตรเพื่ออุตสาหกรรมอาหารและสัมผัสจึงเกษตรกรรายย่อยดังกล่าวเท่าคุณค่าของสิ่งแวดล้อมและมนุษย์แบบดั้งเดิมได้ลดลงอย่างเห็นได้ชัดในทุกพื้นที่ยากจน ต้อนควายในจังหวัดชัยภูมิ ธุรกิจการเกษตรทั้งเอกชนและรัฐบาลเป็นเจ้าของเพิ่มขึ้นจากปี 1960 และดำรงชีวิตเกษตรกรถูกมองว่าส่วนหนึ่งเป็นของที่ระลึกที่ผ่านมาจากการที่ธุรกิจการเกษตรจะทันสมัย แต่เข้มข้นระบบการผลิตแบบบูรณาการของการทำการเกษตรเพื่อยังชีพอย่างต่อเนื่องเพื่อนำเสนอประสิทธิภาพที่ไม่ได้ทางการเงินรวมถึงผลประโยชน์ทางสังคมซึ่งขณะนี้ได้ก่อให้เกิดเกษตรที่จะถือว่าเป็นทั้งภาคสังคมและการเงินในการวางแผนมีการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของคุณค่าของสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม 'เกษตรกรมืออาชีพ' สร้างขึ้น 19.5% ของเกษตรกรทั้งหมดในปี 2004.
องค์ประกอบที่ไม่ซ้ำกันของการเกษตรไทยรวมถึงเทคโนโลยีการชลประทานซึ่งทอดสหัสวรรษ นอกจากนี้ยังมีโครงสร้างการบริหารที่เกิดขึ้นกับการควบคุมน้ำทางการเกษตร ประเทศไทยมีความเป็นผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของจำนวนของสินค้าเกษตรและภาคธุรกิจการเกษตรของตนรวมถึงหนึ่งใน บริษัท ข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุดในโลก ยังคงมีศักยภาพในการเพิ่มขึ้นของขนาดใหญ่ต่อไปในการผลิตจากเทคโนโลยีที่รู้จักกัน ประเทศไทยเป็นผู้นำของโลกในการผลิตและการส่งออกข้าวยางพาราสับปะรดกระป๋องและกุ้งกุลาดำ จะนำไปสู่ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกการส่งออกเนื้อไก่และสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ อีกหลายและอาหารอื่น ๆ ที่มีประชากรครั้งที่สี่ของตัวเองจาก นอกจากนี้ประเทศไทยยังพยายามที่จะขยายการส่งออกในการเลี้ยงปศุสัตว์ ประเทศไทยเป็นประเทศที่ไม่น่าจะขึ้นอย่างรวดเร็วการด้านอุตสาหกรรมยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีนและจะยังคงเป็นหนึ่งของประเทศการเกษตรที่สำคัญของโลกในสังคมแง่สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกษตรในการเกษตรเปลี่ยน
สามารถขยายในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 มันได้เข้าถึงที่ดินใหม่และแรงงานตกงาน ระหว่าง 2504 และ 1983 , ภาคการเกษตรขยายตัว 4.1% โดยเฉลี่ยต่อปี และในปี 1980 มันจ้างมากกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน ยังสภาพการรับรู้การพัฒนาในภาคการเกษตรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับอุตสาหกรรมและการส่งออกถูกเก็บภาษีเพื่อให้ราคาภายในประเทศ และยกระดับรายได้ต่ำ รัฐลงทุนในพื้นที่อื่น ๆของเศรษฐกิจ
เป็นภาคพัฒนาแรงงานไปในการค้นหาของงานในภาคอื่นๆ ของเศรษฐกิจการเกษตรและถูกบังคับให้กลายเป็นน้อยแรงงานเข้มข้นและอุตสาหกรรม . สนับสนุนโดยรัฐ กฎหมายบังคับให้ธนาคารให้วงเงินสินเชื่อราคาถูก ภาคการเกษตร และการให้เครดิตของตนเองผ่านธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ( ธ. ก. ส. ) รัฐยังได้ลงทุนในการศึกษาชลประทานและถนนในชนบท พบว่าเกษตรขยายตัวอย่างต่อเนื่องที่ร้อยละ 2.2 และระหว่างปี 2007 แต่ยังว่า ขณะนี้มีเกษตรเพียงครึ่งหนึ่งของงานในชนบท เป็นเกษตรกร เอาประโยชน์ของการลงทุนเพื่อกระจาย .
เป็นเกษตรลดลงในความสำคัญทางการเงินเมื่อเทียบในแง่ของรายได้จากอุตสาหกรรม และความเป็นอเมริกันของไทย จากปี 1960แต่มันยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงานและการพึ่งตนเองในชนบทสนับสนุนทางสังคมและสิทธิทางวัฒนธรรม บังคับทางเทคนิคและเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์มีอย่างต่อเนื่องเพื่อเปลี่ยนเป็นอุตสาหกรรมอาหารและเกษตร เกษตรกรจึงเปิดเผยโครงสร้างมากประเพณี สิ่งแวดล้อมและมนุษย์ ค่าได้ลดลงอย่างเด่นชัดในทั้งหมด แต่พื้นที่ที่ยากจนได้ต้อนควายในจังหวัดชัยภูมิ ธุรกิจการเกษตร ทั้งส่วนตัวและเป็นเจ้าของรัฐบาล ขยายจากทศวรรษที่ 1960 และเกษตรกรยังชีพถูกบางส่วนมองว่าเป็นพระธาตุที่ผ่านมาจากที่ธุรกิจสามารถทำให้ทันสมัย . อย่างไรก็ตาม เข้มข้น ผลิตรวมระบบยังชีพเกษตรกรรมอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ประสิทธิภาพที่ไม่ใช่การเงินรวมถึงประโยชน์ทางสังคมซึ่งได้ทำให้การเกษตรถือว่าเป็นทั้งสังคมและภาคการเงินในการวางแผน กับการเพิ่มขึ้นของการรับรู้คุณค่าทางวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม” ชาวนามืออาชีพสร้างขึ้น 19.5 เปอร์เซ็นต์ ของเกษตรกรทั้งหมดใน 2004 .
องค์ประกอบเฉพาะของการเกษตรไทย ได้แก่ ชลประทานเทคโนโลยีซึ่งทอด 1 สหัสวรรษนอกจากนี้ยังมีโครงสร้างการบริหารซึ่งเกิดขึ้นกับการควบคุมน้ำทางการเกษตร ประเทศไทยมีผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์เกษตรและภาคเกษตร รวมถึง หนึ่งของโลก บริษัท ข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุด มันยังคงศักยภาพเพิ่มเติมขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในประสิทธิภาพจากรู้จักเทคโนโลยีประเทศไทยเป็นผู้นำโลกในการผลิตและส่งออกข้าว ยางพารา สับปะรดกระป๋อง และกุ้งลายเสือสีดำ ทำให้ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกส่งออกเนื้อไก่และสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆหลาย ๆ และอาหารมากกว่าสี่ครั้งของประชากรจาก ประเทศไทยยังต้องการขยายการส่งออกปศุสัตว์ประเทศไทยไม่น่าอย่างรวดเร็ว industrialise ยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีน และจะยังคงเป็นหนึ่งของโลก สาขาการเกษตร ประเทศในด้านสังคม ด้านสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจในอนาคตอันใกล้