Expanding Access to Palliative Care

Expanding Access to Palliative Care and Barriers to Delivery
Although palliative care was focused initially on patients dying from cancer, the patient population that may benefit from palliative care has expanded considerably. Many randomized, controlled trials and case–control studies of palliative care interventions to date have shown reductions in patients’ symptoms and health care utilization and improvements in quality of life and family satisfaction across a wide spectrum of populations, including patients with advanced cancer,37 neurologic disease,48 or lung disease42 and older adults with multiple coexisting conditions and frailty.6,49 The patient population that benefits most from referral to specialist-level palliative care and the appropriate timing of such referral are still being defined by empirical research, yet consensus recommendations support referral at the time of diagnosis for patients with advanced cancer, neurologic disease, or organ damage; those with multiple coexisting conditions, frailty, or advanced cognitive impairment; those with a high symptom or iatrogenic treatment burden (e.g., those who have received a bone marrow transplant for acute leukemia); and those who have onerous family or caregiver needs regardless of prognosis.2,36 Considerable barriers may prevent many persons from accessing or using palliative care services. First, the number of palliative care specialists falls far short of what is necessary to serve the population in need. A 2010 study estimated that 6000 to 18,000 additional physicians are needed to meet the current demand in the inpatient setting alone.50 Similar shortages are also anticipated across other disciplines. The demand for the expansion of palliative care services in new care settings that was created by incentives under the ACA and the Joint Commission Advanced Certification for Palliative Care, as described above, is further straining the limited specialist-level palliative care workforce. Finally, regional, socioeconomic, and racial and ethnic-group determinants influence access to palliative care.51,52 The factors associated with increased availability of hospital-based palliative care include not-for-profit status, geographic locations outside the southern United States, teaching hospitals, and faith-based hospitals.52 In addition, persons of minority races and ethnic groups access palliative care and hospice services far less frequently than do whites.51 This situation is particularly worrisome given evidence that, as compared with whites, these groups have higher rates of inadequately treated pain, preference-discordant medical treatments, and low satisfaction with care and provider communication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขยายเข้าเพื่อรักษาบรรเทาและอุปสรรคในการจัดส่งAlthough palliative care was focused initially on patients dying from cancer, the patient population that may benefit from palliative care has expanded considerably. Many randomized, controlled trials and case–control studies of palliative care interventions to date have shown reductions in patients’ symptoms and health care utilization and improvements in quality of life and family satisfaction across a wide spectrum of populations, including patients with advanced cancer,37 neurologic disease,48 or lung disease42 and older adults with multiple coexisting conditions and frailty.6,49 The patient population that benefits most from referral to specialist-level palliative care and the appropriate timing of such referral are still being defined by empirical research, yet consensus recommendations support referral at the time of diagnosis for patients with advanced cancer, neurologic disease, or organ damage; those with multiple coexisting conditions, frailty, or advanced cognitive impairment; those with a high symptom or iatrogenic treatment burden (e.g., those who have received a bone marrow transplant for acute leukemia); and those who have onerous family or caregiver needs regardless of prognosis.2,36 Considerable barriers may prevent many persons from accessing or using palliative care services. First, the number of palliative care specialists falls far short of what is necessary to serve the population in need. A 2010 study estimated that 6000 to 18,000 additional physicians are needed to meet the current demand in the inpatient setting alone.50 Similar shortages are also anticipated across other disciplines. The demand for the expansion of palliative care services in new care settings that was created by incentives under the ACA and the Joint Commission Advanced Certification for Palliative Care, as described above, is further straining the limited specialist-level palliative care workforce. Finally, regional, socioeconomic, and racial and ethnic-group determinants influence access to palliative care.51,52 The factors associated with increased availability of hospital-based palliative care include not-for-profit status, geographic locations outside the southern United States, teaching hospitals, and faith-based hospitals.52 In addition, persons of minority races and ethnic groups access palliative care and hospice services far less frequently than do whites.51 This situation is particularly worrisome given evidence that, as compared with whites, these groups have higher rates of inadequately treated pain, preference-discordant medical treatments, and low satisfaction with care and provider communication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขยายการเข้าถึงการดูแลแบบประคับประคองและอุปสรรคในการจัดส่งสินค้า
ถึงแม้ว่าจะได้รับการดูแลแบบประคับประคองมุ่งเน้นผู้ป่วยที่กำลังจะตายจากโรคมะเร็งที่มีประชากรผู้ป่วยที่อาจได้รับประโยชน์จากการดูแลแบบประคับประคองมีการขยายตัวมาก หลายสุ่มทดลองการควบคุมและการศึกษากรณีการควบคุมของการแทรกแซงการดูแลแบบประคับประคองวันที่ได้แสดงให้เห็นถึงการลดลงของผู้ป่วยอาการและการดูแลสุขภาพการใช้ประโยชน์และการปรับปรุงคุณภาพชีวิตและความพึงพอใจของครอบครัวในสเปกตรัมกว้างของประชากรรวมทั้งผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งขั้นสูง 37 โรคทางระบบประสาท, 48 หรือ disease42 ปอดและผู้สูงอายุที่มีเงื่อนไขอยู่ร่วมกันหลายคนและ frailty.6,49 ประชากรผู้ป่วยที่เป็นประโยชน์มากที่สุดจากการอ้างอิงไปยังผู้เชี่ยวชาญระดับการดูแลแบบประคับประคองและระยะเวลาที่เหมาะสมของการอ้างอิงดังกล่าวจะยังคงถูกกำหนดโดยการวิจัยเชิงประจักษ์ยัง คำแนะนำฉันทามติสนับสนุนการอ้างอิงในช่วงเวลาของการวินิจฉัยโรคสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งขั้นสูง, โรคทางระบบประสาทหรือความเสียหายของอวัยวะนั้น ผู้ที่มีเงื่อนไขหลายอยู่ร่วมกัน, ความอ่อนแอหรือความบกพร่องทางสติปัญญาขั้นสูง ผู้ที่มีอาการที่สูงหรือภาระการรักษา iatrogenic (เช่นผู้ที่ได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูกสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน); และบรรดาผู้ที่มีครอบครัวเป็นภาระหรือผู้ดูแลโดยไม่คำนึงถึงความต้องการ prognosis.2,36 อุปสรรคพอสมควรอาจป้องกันไม่ให้คนจำนวนมากจากการเข้าถึงหรือการใช้บริการการดูแลแบบประคับประคอง แรกจำนวนของผู้เชี่ยวชาญการดูแลแบบประคับประคองตกอยู่ห่างไกลจากสิ่งที่มีความจำเป็นที่จะให้บริการประชากรในความต้องการ 2010 การศึกษาคาดว่า 6000 18,000 แพทย์เพิ่มเติมที่จำเป็นเพื่อตอบสนองความต้องการในปัจจุบันในการตั้งค่าผู้ป่วย alone.50 ขาดแคลนที่คล้ายกันคาดว่าจะยังข้ามสาขาอื่น ๆ ความต้องการในการขยายตัวของบริการการดูแลแบบประคับประคองในการตั้งค่าการดูแลใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นโดยการสร้างแรงจูงใจภายใต้ ACA และคณะกรรมาธิการร่วมรับรองขั้นสูงสำหรับการดูแลแบบประคับประคองตามที่อธิบายไว้ข้างต้นจะเพิ่มเติมรัด จำกัด ผู้เชี่ยวชาญระดับแรงงานการดูแลแบบประคับประคอง สุดท้ายในระดับภูมิภาคทางเศรษฐกิจและสังคมและเชื้อชาติและชาติพันธุ์กลุ่มปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเข้าถึงเพื่อประคับประคอง care.51,52 ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความพร้อมใช้งานที่เพิ่มขึ้นของการดูแลแบบประคับประคองตามโรงพยาบาลรวมถึงไม่แสวงหาผลกำไรสำหรับสถานะสถานที่ทางภูมิศาสตร์นอกทางตอนใต้ของประเทศสหรัฐอเมริกา การเรียนการสอนโรงพยาบาลและ hospitals.52 ตามความเชื่อนอกจากนี้บุคคลที่เผ่าพันธุ์ชนกลุ่มน้อยและกลุ่มชาติพันธุ์เข้าถึงการดูแลและบ้านพักรับรองแบบประคับประคองบริการไกลน้อยกว่าทำ whites.51 สถานการณ์นี้เป็นหลักฐานที่ได้รับที่น่าเป็นห่วงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับคนผิวขาวกลุ่มเหล่านี้ มีอัตราที่สูงขึ้นของอาการปวดได้รับการปฏิบัติอย่างไม่พอเพียงการรักษาพยาบาลการตั้งค่า-ปรองดองกันและความพึงพอใจในระดับต่ำกับการดูแลและการสื่อสารของผู้ให้บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขยายการเข้าถึงการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองและให้ส่งแม้ว่าการดูแลแบบประคับประคองมีเป้าหมายเริ่มแรกผู้ป่วยที่ตายจากโรคมะเร็ง ผู้ป่วยจำนวนประชากรที่อาจได้รับประโยชน์จากการดูแลแบบประคับประคองได้ขยายมาก หลายแบบสุ่มควบคุมการทดลองและกรณีศึกษามาตรการการดูแลและควบคุมของวันที่มีแสดงอาการของผู้ป่วยการดูแลสุขภาพและการใช้และการปรับปรุงคุณภาพของชีวิตและครอบครัว ความพึงพอใจในสเปกตรัมกว้างของประชากร รวมถึงผู้ป่วยมะเร็งขั้นสูง 37 ทางประสาทวิทยาโรคปอดหรือ disease42 48 และผู้สูงอายุที่มีหลายค่าเงื่อนไข และความอ่อนแอ . 6,49 ผู้ป่วยกลุ่มที่ได้ประโยชน์ จากการอ้างอิงในระดับผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลและระยะเวลาที่เหมาะสมของการอ้างอิงดังกล่าวจะยังคงถูกกำหนดโดยการวิจัยเชิงประจักษ์ แต่ข้อเสนอแนะเอกฉันท์สนับสนุนการอ้างอิงในเวลาของการวินิจฉัยผู้ป่วยโรคมะเร็ง โรคทางประสาท หรืออวัยวะ D ขั้นสูง amage ; ผู้ที่มีหลายค่าเงื่อนไข ความอ่อนแอ หรือความบกพร่องในการเรียนรู้ขั้นสูง ; ผู้ที่มีอาการหรือการรักษา iatrogenic ภาระสูง ( เช่น ผู้ที่ได้รับการปลูกถ่าย ไขกระดูกสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน ) ; และบรรดาผู้ที่มีภาระครอบครัวหรือผู้ดูแลต้องการโดยไม่คำนึงถึงคาดคะเน . 2,36 มากอุปสรรคอาจป้องกันไม่ให้บุคคลจากการเข้าถึงหรือการใช้หลาย บริการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง . ครั้งแรก จำนวนผู้เชี่ยวชาญการดูแลแบบประคับประคองอยู่ห่างไกลจากสิ่งที่จำเป็น เพื่อให้ประชากรในต้องการ 2010 การศึกษาประมาณว่า 6 , 000 , 000 เพิ่มเติม แพทย์จะต้องตอบสนองความต้องการในปัจจุบันในการตั้งค่า alone.50 ผู้ป่วยในที่คล้ายกันการขาดแคลนคาดว่าจะยังอยู่ในสาขาอื่น ๆ ความต้องการการดูแลแบบประคับประคองการขยายตัวของบริการใหม่ในการตั้งค่าที่ถูกสร้างขึ้นโดยบริเวณใต้ ACA และคณะกรรมาธิการร่วมระดับสูงการรับรองสำหรับการดูแลแบบประคับประคอง , ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น และรัด จำกัด ระดับผู้เชี่ยวชาญการดูแลพนักงาน ในที่สุด ภาคสังคมและเชื้อชาติและชาติพันธุ์กลุ่มปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเข้าถึงการดูแลแบบประคับประคอง . 51,52 ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความพร้อมของโรงพยาบาลดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองมีสถานะที่ไม่หวังผลกำไรทางภูมิศาสตร์ที่ตั้งอยู่นอกสหรัฐอเมริกา โรงพยาบาล และเชื่อตาม hospitals.52 นอกจากนี้คนเชื้อชาติชนกลุ่มน้อยและกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใช้ดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองและบริการบ้านพัก ไกล น้อยกว่าทำ whites.51 สถานการณ์น่าเป็นห่วงโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้หลักฐานว่า เมื่อเทียบกับคนขาว กลุ่มเหล่านี้มีอัตราที่สูงขึ้นของไม่เพียงพอที่จะรักษาความเจ็บปวด , การรักษาต่ำ เสียงแตก และความพึงพอใจในการดูแลและการสื่อสาร )