There are a variety of modern defin

There are a variety of modern definitions of economics. Some of the differences may reflect evolving views of the subject or different views among economists.[14] Scottish philosopher Adam Smith (1776) defined what was then called political economy as "an inquiry into the nature and causes of the wealth of nations", in particular as:

a branch of the science of a statesman or legislator [with the twofold objectives of providing] a plentiful revenue or subsistence for the people ... [and] to supply the state or commonwealth with a revenue for the publick services.[15]
J.-B. Say (1803), distinguishing the subject from its public-policy uses, defines it as the science of production, distribution, and consumption of wealth.[16] On the satirical side, Thomas Carlyle (1849) coined "the dismal science" as an epithet for classical economics, in this context, commonly linked to the pessimistic analysis of Malthus (1798).[17] John Stuart Mill (1844) defines the subject in a social context as:

The science which traces the laws of such of the phenomena of society as arise from the combined operations of mankind for the production of wealth, in so far as those phenomena are not modified by the pursuit of any other object.[18]
Alfred Marshall provides a still widely cited definition in his textbook Principles of Economics (1890) that extends analysis beyond wealth and from the societal to the microeconomic level:

Economics is a study of man in the ordinary business of life. It enquires how he gets his income and how he uses it. Thus, it is on the one side, the study of wealth and on the other and more important side, a part of the study of man.[19]
Lionel Robbins (1932) developed implications of what has been termed "[p]erhaps the most commonly accepted current definition of the subject":[20]

Economics is a science which studies human behaviour as a relationship between ends and scarce means which have alternative uses.[21]
Robbins describes the definition as not classificatory in "pick[ing] out certain kinds of behaviour" but rather analytical in "focus[ing] attention on a particular aspect of behaviour, the form imposed by the influence of scarcity."[22] He affirmed that previous economist have usually centered their studies on the analysis of wealth: how wealth is created (production), distributed, and consumed; and how wealth can grow.[23] But he said that economics can be used to study other things, such as war, that are outside its usual focus. This is because war has as the goal winning it (as a sought after end), generates both cost and benefits; and, resources (human life and other costs) are used to attain the goal. If the war is not winnable or if the expected costs outweigh the benefits, the deciding actors (assuming they are rational) may never go to war (a decision) but rather explore other alternatives. We cannot define economics as the science that studies wealth, war, crime, education, and any other field economic analysis can be applied to; but, as the science that studies a particular common aspect of each of those subjects (they all use scarce resources to attain a sought after end).

Some subsequent comments criticized the definition as overly broad in failing to limit its subject matter to analysis of markets. From the 1960s, however, such comments abated as the economic theory of maximizing behavior and rational-choice modeling expanded the domain of the subject to areas previously treated in other fields.[24] There are other criticisms as well, such as in scarcity not accounting for the macroeconomics of high unemployment.[25]

Gary Becker, a contributor to the expansion of economics into new areas, describes the approach he favors as "combin[ing the] assumptions of maximizing behavior, stable preferences, and market equilibrium, used relentlessly and unflinchingly."[26] One commentary characterizes the remark as making economics an approach rather than a subject matter but with great specificity as to the "choice process and the type of social interaction that [such] analysis involves." The same source reviews a range of definitions included in principles of economics textbooks and concludes that the lack of agreement need not affect the subject-matter that the texts treat. Among economists more generally, it argues that a particular definition presented may reflect the direction toward which the author believes economics is evolving, or should evolve.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายคำนิยามสมัยใหม่ของเศรษฐศาสตร์ ความแตกต่างบางอย่างอาจสะท้อนมุมมองการพัฒนาของเรื่องหรือมุมมองที่แตกต่างกันในหมู่นักเศรษฐศาสตร์ [14] นักปราชญ์สกอตแลนด์อดัมสมิธ (1776) กำหนดอะไรแล้วถูกเรียกว่าเศรษฐกิจการเมืองเป็น "การสอบถามเกี่ยวกับลักษณะและสาเหตุของความมั่งคั่งของประชาชาติ" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็น:สาขาวิทยาศาสตร์ของรัฐบุรุษหรือ legislator [มีวัตถุประสงค์สองเท่าให้] รายได้มากมายหรือชีพสำหรับคน... [ก] จะจัดรัฐหรือเครือจักรภพ มีรายได้สำหรับบริการ publick [15]พูด J. B. (1803), เรื่องการแยกความแตกต่างจากการใช้นโยบายสาธารณะ กำหนดมันเป็นศาสตร์ของการผลิต การกระจาย และของให้เลือกมากมาย [16] ทางด้าน satirical คาร์ลายล์ Thomas (1849) เป็น "แค่ศาสตร์" เป็นการ epithet สำหรับเศรษฐศาสตร์คลาสสิก ในบริบทนี้ โดยทั่วไปเชื่อมโยงกับการวิเคราะห์ในเชิงลบมาลธัส (1798) [17] จอห์นสจ๊วตมิลล์ (1844) กำหนดหัวเรื่องในบริบทสังคมเป็น:วิทยาศาสตร์ที่ติดตามกฎหมายของเช่นปรากฏการณ์ของสังคมเกิดขึ้นจากการดำเนินงาน combined ของมนุษย์สำหรับการผลิตให้เลือกมากมาย ในตราบปรากฏการณ์เหล่านั้นไม่ได้ถูกแก้ไข โดยการแสวงหาวัตถุอื่น [18]อัลเฟรดมาร์แชลให้คำจำกัดความยังอ้างอิงอย่างกว้างขวางในหนังสือของเขาหลักเศรษฐศาสตร์ (1890) ที่ขยายการวิเคราะห์นอกเหนือ จากให้เลือกมากมาย และ จากข้อมูลระดับ microeconomic:เศรษฐศาสตร์เป็นการศึกษาของมนุษย์ในการดำเนินธุรกิจปกติของชีวิต สังเกตยากว่า เขาได้รับรายได้ของเขาและวิธีที่เขาใช้ จึง มันเป็นด้านหนึ่ง ศึกษา ของทรัพย์สิน และอื่น ๆ และสำคัญ ด้าน เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของมนุษย์ [19]เกี่ยวข้องด้านร็อบบินส์ Lionel (1932) ที่ได้รับการพัฒนาอะไรได้ถูกเรียกว่า "erhaps [p] ที่มักยอมรับนิยามปัจจุบันของเรื่อง": [20]เศรษฐศาสตร์เป็นศาสตร์ที่ศึกษามนุษย์พฤติกรรมความสัมพันธ์ระหว่างปลาย และ scarce หมายความว่า ซึ่งได้สำรองใช้ [21]Robbins describes the definition as not classificatory in "pick[ing] out certain kinds of behaviour" but rather analytical in "focus[ing] attention on a particular aspect of behaviour, the form imposed by the influence of scarcity."[22] He affirmed that previous economist have usually centered their studies on the analysis of wealth: how wealth is created (production), distributed, and consumed; and how wealth can grow.[23] But he said that economics can be used to study other things, such as war, that are outside its usual focus. This is because war has as the goal winning it (as a sought after end), generates both cost and benefits; and, resources (human life and other costs) are used to attain the goal. If the war is not winnable or if the expected costs outweigh the benefits, the deciding actors (assuming they are rational) may never go to war (a decision) but rather explore other alternatives. We cannot define economics as the science that studies wealth, war, crime, education, and any other field economic analysis can be applied to; but, as the science that studies a particular common aspect of each of those subjects (they all use scarce resources to attain a sought after end).Some subsequent comments criticized the definition as overly broad in failing to limit its subject matter to analysis of markets. From the 1960s, however, such comments abated as the economic theory of maximizing behavior and rational-choice modeling expanded the domain of the subject to areas previously treated in other fields.[24] There are other criticisms as well, such as in scarcity not accounting for the macroeconomics of high unemployment.[25]Gary Becker, a contributor to the expansion of economics into new areas, describes the approach he favors as "combin[ing the] assumptions of maximizing behavior, stable preferences, and market equilibrium, used relentlessly and unflinchingly."[26] One commentary characterizes the remark as making economics an approach rather than a subject matter but with great specificity as to the "choice process and the type of social interaction that [such] analysis involves." The same source reviews a range of definitions included in principles of economics textbooks and concludes that the lack of agreement need not affect the subject-matter that the texts treat. Among economists more generally, it argues that a particular definition presented may reflect the direction toward which the author believes economics is evolving, or should evolve.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I will make my family proud.I will make my family proud.I will make my family proud.I will make my family proud.I will make my family proud.I will make my family proud.