The economic importance of sheep pr

The economic importance of sheep production is increasing
in North African countries. In Morocco, ovine meat production
exceeded 35% of total red meat (Boujenane, 2006), and the population
size of sheep was more than 17 million animals in total
(26% males and 74% females) in 2009. Complex topography of
Morocco offers diversified ecological conditions and climate types,
which influenced notably sheep breed distribution (Fig. S1(a)). Successful
adaptation to a particular set of environmental conditions
allowed acquiring specific characteristics that vary from breed to
breed. More than 10 sheep breeds have been reported in this
country (Boujenane, 2005). The main breeds were Sardi, Boujaâd,
Timadhite, Beni Guil and D’men. They are thin-tailed and mainly
dual-purpose animals with meat being the most essential prod-

uct. The wool remains the next desirable product; Milk is often
produced only for family use (Bourfia, 1989). The Sardi breed is
the preferred sheep in several social and religious celebrations,
and this is led to its special phenotype named “Chatbi” which is
characterized by a neat whiteness an open spiral-shaped horns.
Bourfia (1989) reported that high demand for the Sardi could play
a crucial role in increasing the area of the Sardi breed. According to
Boujenane et al. (1995), Beni Guil breed includes Beni Guil, Harcha,
Tounsint and Zoulay varieties, and it is adapted to different climate
conditions. Timadhite breed was the result of a crossing between
Berbère and Tadla Breeds, BeniGuil breed contributed also to the
development of the Timahdit breed (Bourfia, 1989). Boujaâd sheep
breedis withhighgrowthrate andgoodconformation. D’manbreed
inhabits the oases of southern Morocco and the Wadi Saorua Valley
of south Algeria and was known as the most prolific sheep. Different
breeding strategies have been adopted in different regions of
Morocco for improving wool production, quality and body weight
in sheep (Boujenane et al., 1995, 2005; Boujenane, 2012a,b). Furthermore,
the need to exploit the highly productive species (e.g.
cattle instead of Beni Ahsen sheep breed) and breeds, some of less



Investigating the genetic variability and structure of Moroccan sheep breeds will reveal crucial information
for the conservation and management of this population. This study used 22 microsatellite markers
to assess the genetic diversity among and within five Moroccan sheep breeds: Sardi (N = 35), Boujaad
(N = 31), Timadhite (N = 35), Beni Guil (N = 35), and D’man Morroco (N = 35). In the whole sample, a total
of 299 alleles were detected. The five breeds showed a relatively high level of gene diversity ranging
between 0.725 (D’man Morocco) and 0.764 (Timahdite). The Analysis of Molecular Variance (AMOVA)
indicated that variability among populations contributed only 3.64% of the observed genetic diversity.
Wilcoxon tests of excess heterozygosity under the two-phase model (TPM) did not provide strong evidence
for recent bottlenecks in the five studied breeds. Unrooted neighbour joining (NJ) tree for the
modified Cavalli-Sforza chord distance (DA), pairwise multilocus estimates of an effective number of
migrants (Nm) and the Bayesian clustering method cohesively revealed poor structure of genetic variation
among breeds. Our results also show that in spite of the high level of phenotypic diversity in the
Moroccan sheep breeds, the past breeding strategies could lead to genetic admixture occurring as a result
of relatively high gene-flow among the breeds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญทางเศรษฐกิจของการผลิตแกะเพิ่มขึ้นในประเทศแอฟริกาเหนือ ในโมร็อกโก ผลิตเนื้อแกะเกิน 35% ของเนื้อแดงรวม (Boujenane, 2006), และประชากรขนาดของแกะคือ สัตว์มากกว่า 17 ล้านทั้งหมด(26% ชายและ 74% หญิง) ในปี 2552 นี้ ภูมิประเทศที่ซับซ้อนของโมร็อกโกมีสภาพแวดล้อมที่หลากหลายและสภาพภูมิอากาศชนิดซึ่งได้รับอิทธิพลโดยเฉพาะแกะสายพันธุ์กระจาย (มะเดื่อ S1(a)) ประสบความสำเร็จชุดเฉพาะของสภาพแวดล้อมการปรับตัวลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากสายพันธุ์ที่ได้รับอนุญาตสายพันธุ์ มีการรายงานมากกว่า 10 แกะพันธุ์นี้ประเทศ (Boujenane, 2005) สายพันธุ์หลักถูก Sardi, BoujaâdTimadhite เบนิ Guil และ D'men มีบางหาง และส่วนใหญ่สัตว์อเนกประสงค์ ด้วยกำลังการผลิตที่สำคัญ - เนื้อม่ายสาวตัวจี๊ด ขนสัตว์ยังคง เป็นที่ต้องการผลิตภัณฑ์ถัดไป นมมักจะเป็นผลิตเฉพาะสำหรับครอบครัว (Bourfia, 1989) เป็นพันธุ์ Sardiแกะที่ต้องการในหลายสังคม และศาสนาฉลองและเป็นของกนิพิเศษที่ชื่อ "Chatbi" ซึ่งเป็นลักษณะความขาวความเรียบร้อยมีแตรรูปเกลียวเปิดBourfia (1989) รายงานว่า ความต้องการสูงสำหรับ Sardi สามารถเล่นบทบาทที่สำคัญในการเพิ่มพื้นที่ของพันธุ์ Sardi ตามที่Boujenane et al. (1995), สายพันธุ์เบ Guil รวมถึงเบนิ Guil, Harchaพันธุ์ Tounsint และ Zoulay และมันจะปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกันเงื่อนไข สายพันธุ์ Timadhite คือ ผลลัพธ์ของข้ามระหว่างBerbère และสายพันธุ์ Tadla, BeniGuil สายพันธุ์ส่วนนอกจากนี้การการพัฒนาสายพันธุ์ Timahdit (Bourfia, 1989) แกะ Boujaâdbreedis withhighgrowthrate andgoodconformation D'manbreedเตรียมเครื่องเทศของโมร็อกโกตอนใต้และหุบเขา Saorua วดีของใต้แอลจีเรียและแกะโดดเด่นที่สุด แตกต่างกันได้รับการรับรองพันธุ์กลยุทธ์ในภูมิภาคต่าง ๆ ของโมร็อกโกสำหรับการปรับปรุงน้ำหนักร่างกาย และคุณภาพ การผลิตขนสัตว์ในแกะ (Boujenane et al. 1995, 2005 Boujenane, 2012a, b) นอกจากนี้จำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากสายพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพสูง (เช่นวัวแทนส่วนตัวเบแกะสายพันธุ์) และสาย พันธุ์ บางน้อยตรวจสอบความแปรปรวนทางพันธุกรรมและโครงสร้างของสายพันธุ์แกะโมร็อกโกจะเปิดเผยข้อมูลที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์และการจัดการของประชากรนี้ การศึกษาครั้งนี้ใช้เครื่องหมายชนิด microsatellite 22การประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมระหว่าง และภาย ในห้าพันธุ์แกะโมร็อกโก: Sardi (N = 35), Boujaad(N = 31), Timadhite (N = 35), เบนิ Guil (N = 35), และ D'man Morroco (N = 35) ในตัวอย่างทั้งหมด ทั้งหมดตรวจพบของ 299 alleles พันธุ์ห้าที่แสดงให้เห็นว่าระดับค่อนข้างสูงจนถึงความหลากหลายของยีนระหว่าง 0.725 (โมร็อกโก D'man) และ 0.764 (Timahdite) การวิเคราะห์ผลต่างโมเลกุล (AMOVA)แสดงว่า ความแปรปรวนในกลุ่มประชากรส่วนเพียง 3.64% ของความหลากหลายทางพันธุกรรมที่สังเกตการทดสอบ Wilcoxon พันธุศาสตร์คลาสสิกส่วนเกินใต้แบบสองเฟส (TPM) ไม่มีหลักฐานสำหรับคอขวดที่ล่าสุดในสายพันธุ์ที่ศึกษาห้า Unrooted เพื่อนบ้านต้นไม้ (NJ) สำหรับการเข้าร่วมการแก้ไขระยะห่างคอร์ดเจ้าพระยาสฟอร์ซา (DA), แพร์ไวส์ multilocus ประมาณการจำนวนมีประสิทธิภาพแรงงาน (Nm) และวิธีระบบคลัสเตอร์แบบเบย์ cohesively เปิดเผยโครงสร้างไม่ดีของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมระหว่างพันธุ์ ผลของเรายังแสดงว่าทั้ง ๆ ที่ มีฟีโนไทป์หลากหลายในระดับสูงสายพันธุ์แกะโมร็อกโก กลยุทธ์การปรับปรุงพันธุ์มาอาจนำไปสู่การผสมทางพันธุกรรมเกิดขึ้นดังนั้นค่อนข้างสูงยีนกระแสระหว่างสายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญทางเศรษฐกิจของการผลิตแกะจะเพิ่มขึ้น
ในประเทศแอฟริกาเหนือ ในโมร็อกโกการผลิตเนื้อสัตว์แกะ
เกิน 35% ของเนื้อแดงรวม (Boujenane, 2006) และประชากร
ขนาดของแกะเป็นมากกว่า 17 ล้านสัตว์ทั้งหมด
(ชาย 26% และหญิง 74%) ในปี 2009 สภาพภูมิประเทศที่ซับซ้อนของ
ข้อเสนอโมร็อกโก มีความหลากหลายของระบบนิเวศและสภาพประเภทสภาพภูมิอากาศ
ซึ่งได้รับอิทธิพลสะดุดตากระจายพันธุ์แกะ (รูป. S1 (ก)) ประสบความสำเร็จใน
การปรับตัวต่อชุดใดชุดหนึ่งของสภาพแวดล้อมที่
ได้รับอนุญาตการแสวงหาลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากสายพันธุ์ที่จะ
ผสมพันธุ์ มากกว่า 10 สายพันธุ์แกะได้รับรายงานในเรื่องนี้
ประเทศ (Boujenane 2005) สายพันธุ์หลักคือ Sardi, Boujaâd,
Timadhite, Beni Guil และผู้ชาย D' พวกเขามีบางนกและส่วนใหญ่เป็น
สัตว์แบบ dual- วัตถุประสงค์ที่มีเนื้อเป็น prod- สำคัญที่สุด

UCT ขนยังคงเป็นสินค้าที่พึงประสงค์ต่อไป; นมมักจะ
ผลิตเพียงสำหรับการใช้งานในครอบครัว (Bourfia, 1989) สายพันธุ์ Sardi เป็น
แกะที่ต้องการในงานเฉลิมฉลองหลายทางสังคมและทางศาสนา
และนี้จะนำไปสู่การฟีโนไทป์พิเศษชื่อ "Chatbi" ซึ่ง
โดดเด่นด้วยสีขาวเรียบร้อยเปิดแตรรูปทรงเกลียว.
Bourfia (1989) รายงานว่าความต้องการสูงสำหรับ Sardi สามารถเล่น
บทบาทสำคัญในการเพิ่มพื้นที่ของสายพันธุ์ Sardi ตามที่
Boujenane et al, (1995), Beni Guil สายพันธุ์รวมถึง Beni Guil, Harcha,
Tounsint และ Zoulay พันธุ์และจะมีการปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกัน
เงื่อนไข สายพันธุ์ Timadhite เป็นผลมาจากการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างที่
Berbere และ Tadla พันธุ์ BeniGuil สายพันธุ์มีส่วนร่วมยังรวมถึง
การพัฒนาของสายพันธุ์ Timahdit นี้ (Bourfia, 1989) แกะBoujaâd
breedis withhighgrowthrate andgoodconformation D'manbreed
พรายน้ำเครื่องเทศทางตอนใต้ของโมร็อกโกและ Saorua วดีวัลเลย์
ทางใต้ของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรียและเป็นที่รู้จักในฐานะแกะอุดมสมบูรณ์มากที่สุด ที่แตกต่างกัน
กลยุทธ์การเพาะพันธุ์ได้รับการรับรองในภูมิภาคต่างๆของ
ประเทศโมร็อกโกสำหรับการปรับปรุงการผลิตผ้าขนสัตว์ที่มีคุณภาพและน้ำหนักของร่างกาย
ในการแกะ (Boujenane et al, 1995, 2005. Boujenane, 2012a, B) นอกจากนี้
จำเป็นที่จะต้องใช้ประโยชน์จากสายพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพสูง (เช่น
วัวแทนการแกะพันธุ์ Beni Ahsen) และสายพันธุ์บางน้อย



ตรวจสอบความแปรปรวนทางพันธุกรรมและโครงสร้างของโมร็อกโกแกะพันธุ์จะเปิดเผยข้อมูลที่สำคัญ
ในการอนุรักษ์และการจัดการของประชากรกลุ่มนี้ การศึกษาครั้งนี้ใช้ 22 เครื่องหมายไมโคร
เพื่อประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมในหมู่และภายในห้าโมร็อกโกสายพันธุ์แกะ Sardi (N = 35) Boujaad
(N = 31), Timadhite (N = 35) Beni Guil (N = 35) และ D 'คน Morroco (N = 35) ในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดรวม
299 อัลลีลถูกตรวจพบ ห้าสายพันธุ์พบว่ามีระดับที่ค่อนข้างสูงของความหลากหลายของยีนตั้งแต่
ระหว่าง 0.725 (D'คนโมร็อกโก) และ 0.764 (Timahdite) การวิเคราะห์โมเลกุลแปรปรวน (AMOVA)
ชี้ให้เห็นว่าความแปรปรวนในหมู่ประชากรส่วนร่วมเพียง 3.64% ของความหลากหลายทางพันธุกรรมสังเกต.
ทดสอบ Wilcoxon ของ heterozygosity ส่วนเกินภายใต้รูปแบบสองเฟส (TPM) ไม่ได้ให้หลักฐานที่แข็งแกร่ง
สำหรับคอขวดที่ผ่านมาในช่วงห้าสายพันธุ์ศึกษา . เพื่อนบ้าน unrooted เข้าร่วม (NJ) ต้นไม้สำหรับ
การแก้ไข Cavalli ฟอร์ซาคอร์ดระยะทาง (DA) ประมาณการ Multilocus คู่ของจำนวนที่มีประสิทธิภาพของ
แรงงานข้ามชาติ (นิวตันเมตร) และวิธีการจัดกลุ่มคชกรรม cohesively เปิดเผยโครงสร้างที่ดีของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
ในหมู่สายพันธุ์ ผลของเรายังแสดงให้เห็นว่าแม้ระดับสูงของความหลากหลายทางฟีโนไทป์ใน
โมร็อกโกสายพันธุ์แกะกลยุทธ์การปรับปรุงพันธุ์ที่ผ่านมาอาจนำไปสู่ส่วนผสมทางพันธุกรรมที่เกิดขึ้นเป็นผล
ของยีนไหลค่อนข้างสูงในหมู่สายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำคัญทางเศรษฐกิจของการผลิตแกะเพิ่มประเทศในทวีปแอฟริกา . การผลิตเนื้อ ovine ในโมร็อกโกเกิน 35 % เนื้อแดงทั้งหมด ( boujenane , 2006 ) , และประชากรขนาดแกะเป็นมากกว่า 17 ล้านสัตว์ทั้งหมด( ชาย 26 % และ 74% เพศหญิง ) ใน 2009 . สภาพภูมิประเทศที่ซับซ้อนโมร็อกโกเสนอเงื่อนไขในระบบนิเวศที่หลากหลาย และประเภทของสภาพภูมิอากาศซึ่งมีอิทธิพลต่อการกระจายพันธุ์โดยเฉพาะแกะ ( รูปที่ S1 ( ) ) ที่ประสบความสำเร็จการปรับการตั้งค่าเฉพาะของสภาพแวดล้อมอนุญาตให้รับเฉพาะลักษณะที่แตกต่างจากพันธุ์สายพันธุ์ มากกว่า 10 แกะพันธุ์นี้มีรายงานในนี้ประเทศ ( boujenane , 2005 ) สายพันธุ์หลักคือ ซาร์ดิ bouja â , Dtimadhite , Beni กิล และ d"men . พวกเขามีบาง หาง และส่วนใหญ่วัตถุประสงค์สองสัตว์กับเนื้อถูกแยงที่จำเป็นที่สุดuct . ขนซากผลิตภัณฑ์ต่อไป ที่พึงประสงค์ นมบ่อยๆผลิตเฉพาะสำหรับใช้ในครอบครัว ( bourfia , 1989 ) ที่ซาร์ดิพันธุ์คือแกะที่ต้องการในงานเฉลิมฉลองต่าง ๆทางสังคมและศาสนาและนี้นำไปสู่การพิเศษชื่อ " chatbi " ซึ่งเป็นลักษณะประณีตขาวเปิดเกลียวรูปแตรbourfia ( 1989 ) ได้รายงานว่า ความต้องการสูงสำหรับซาร์ดิอาจเล่นเป็นบทบาทสําคัญในการเพิ่มพื้นที่ของซาร์ดิพันธุ์ ตามboujenane et al . ( 1995 ) , เบนิ กิลกิล harcha พันธุ์รวมถึง Beni , ,และ tounsint ซัวเลย์นานาพันธุ์ และได้ปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกันเงื่อนไข timadhite พันธุ์ผลของข้ามระหว่างberb è re tadla พันธุ์ พันธุ์ beniguil มีส่วนร่วมกับการพัฒนา timahdit พันธุ์ ( bourfia , 1989 ) bouja â D แกะbreedis withhighgrowthrate andgoodconformation . d"manbreedใน oases ของภาคใต้ของโมร็อกโกและ saorua หุบเขาวาดีทางทิศใต้ของประเทศแอลจีเรีย และเป็นที่รู้จักกันเป็นแกะที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุด ต่าง ๆการปรับปรุงกลยุทธ์ได้รับการรับรองในภูมิภาคต่าง ๆโมร็อกโกสำหรับการปรับปรุงการผลิตขนสัตว์ คุณภาพ และน้ำหนักตัวในแกะ ( boujenane et al . , 1995 , 2005 ; boujenane 2012a , B ) นอกจากนี้ต้องใช้ประโยชน์จากชนิดประสิทธิภาพสูง ( เช่นโคแทนพันธุ์เบนิ เธอแกะ ) และพันธุ์บางน้อยการตรวจสอบความแปรปรวนทางพันธุกรรมและโครงสร้างของโมร็อกโกแกะพันธุ์นี้จะเปิดเผยข้อมูลที่สำคัญเพื่อการอนุรักษ์และการจัดการของกลุ่มนี้ด้วย การศึกษานี้ใช้เครื่องหมายไมโครแซทเทลไลท์ 22การประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมระหว่างและภายในห้าโมร็อกโกแกะพันธุ์ : ซาร์ดิ ( n = 30 ) , boujaad( n = 31 ) timadhite ( n = 30 ) , เบนิ กิล ( n = 30 ) และ d"man Morroco ( n = 30 ) ในตัวอย่างทั้งหมด รวมของอัลลีลที่พบ 299 . ห้าสายพันธุ์ที่พบในระดับที่ค่อนข้างสูงของความหลากหลายของยีนตั้งแต่ระหว่าง 0.725 ( d"man โมร็อกโก ) และ 0.764 ( timahdite ) การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) โมเลกุลพบว่า ความแปรปรวนของประชากรมีส่วนร่วมเพียงร้อยละ 3.64 พบความหลากหลายทางพันธุกรรม .สถิติการทดสอบเฉพาะที่ส่วนเกินภายใต้การโมเดล ( TPM ) ไม่ได้ให้หลักฐานที่แข็งแรงสำหรับคอขวดล่าสุดในห้าศึกษาสายพันธุ์ unrooted เพื่อนบ้านร่วม ( NJ ) ต้นไม้สำหรับแก้ไข Cavalli สฟอร์ซาคอร์ด ระยะทาง ( ดา ) , คู่ multilocus ประเมินที่มีประสิทธิภาพจำนวนผู้อพยพ ( nm ) และ Bayesian การจัดกลุ่มวิธี cohesively เปิดเผยจนโครงสร้างความหลากหลายทางพันธุกรรมระหว่างสายพันธุ์ ผลของเรายังแสดงให้เห็นว่า แม้ในระดับสูงของความหลากหลายของเซลล์ในโมร็อกโกแกะพันธุ์ กลยุทธ์ อาจจะผสมพันธุ์ อดีตที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากพันธุกรรมการไหลของยีนค่อนข้างสูงระหว่างสายพันธุ์