1. IntroductionEating a safe food c

1. Introduction
Eating a safe food continues to be one of the major concerns of
the societies. Every year, millions of people worldwide are hospitalized
or die as a result of eating contaminated foods (WHO, 2000).
The burden of foodborne diseases in Jordan is unknown as there is
no available estimate of foodborne illnesses. In the United States of
America, new estimates of foodborne disease have shown that
major pathogens cause 9.4 million incidents of foodborne illness,
55,961 hospitalizations and 1351 deaths each year (Scallan et al.,
2011).
Nationally and worldwide, it is evident that life-style and food
consumption behaviors have changed. The commitment to food
preparation at homes decreased and number of meals eaten out of
the home increased. Consumers favor convenience and saving time
than proper handling and preparation of food (Collins, 1997; Osaili,
Obeidat, Abu Jamous, & Bawadi, 2011). Eating at restaurants has
been involved in about 50% foodborne outbreaks in USA and UK
and 22% in Europe (Coleman & Griffith, 1998; Olsen et al., 2001;
Tirado & Schmidt, 2001). In Jordan, foodborne outbreaks from
eating at restaurants resulted in 1600 hospitalization and one death
in 2006 and 2007 (Personal communication).
World Health Organization (WHO, 2006) identified factors
associated with foodborne illnesses including poor personal
hygiene and sanitation; cross-contamination from other foods;
inadequate cooking; temperature abuse (time/temperature) during
storage; and purchasing food from unsafe sources. Food workers in
restaurants may contribute in foodborne illnesses. They may
contaminate food by poor personal hygiene, cross-contaminating
raw and processed food, and inadequately cooking and improperly
storing foods (Walker, Pritchard, & Forsythe, 2003).
Previous survey studies have revealed that food handlers in
catering establishments have lack of knowledge about the basics of
food hygiene including critical cooking and storage temperatures of
food, cross-contamination, and personal hygiene (Bas¸ , Ersun, &
Kıvanç, 2006; Jianu & Chis¸ , 2012; Martins, Hogg, & Otero, 2012;
Walker et al., 2003). These studies have reported mean score of
hygiene knowledge in the range of 56e63% (Garayoa, Vitas, Díez-
Leturia, & García-Jalón, 2011; Jianu & Chis¸ , 2012; Martins et al.,
2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ
กินอาหารปลอดภัยยังคงเป็นปัญหาสำคัญของ
สังคม ทุกปี ล้านคนทั่วโลกพยาบาล
หรือตายจากการกินอาหารปนเปื้อน (ผู้ 2000) .
ภาระโรค foodborne ใน Jordan ไม่รู้จักเป็น
ประเมินไม่มีโรค foodborne ในสหรัฐอเมริกาของ
อเมริกา ประเมินใหม่ของ foodborne โรคได้แสดงที่
9.4 ล้านปัญหาของภาวะ ทำให้เกิดโรคที่สำคัญ
55, 961 hospitalizations และ 1351 เสียชีวิตปีละ (Scallan et al.,
2011) .
ผลงาน และทั่ว โลก จึงเห็นได้ชัดที่วิถีชีวิตและอาหาร
มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการบริโภค กับอาหาร
เตรียมที่บ้านลดลงและจำนวนของอาหารที่กินของ
บ้านเพิ่มขึ้น ผู้บริโภคชอบความสะดวกสบายและประหยัดเวลา
การจัดการที่เหมาะสมและเตรียมอาหาร (คอลลินส์ 1997 Osaili,
Obeidat บู Jamous & Bawadi, 2011) รับประทานอาหารที่ร้านอาหารมี
เกี่ยวข้องในประมาณ 50% foodborne ระบาดในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร
22% ในยุโรป (โคล์&มหานคร Griffith, 1998 โอลเซ็น et al., 2001;
Tirado &ชมิดท์ 2001) ใน Jordan, foodborne แพร่กระจายจาก
รับประทานอาหารที่ร้านอาหารให้ 1600 โรงพยาบาลและเสียชีวิตหนึ่ง
ในปี 2006 และ 2007 (สื่อสาร) .
องค์การอนามัยโลก (ที่ 2006) ระบุปัจจัย
เกี่ยวข้องกับส่วนบุคคลไม่ดีรวมทั้งโรค foodborne
สุขอนามัยและสุขาภิบาล การปนเปื้อนข้ามจากอาหารอื่น ๆ;
อาหารไม่เพียงพอ ละเมิดอุณหภูมิ (อุณหภูมิเวลา) ระหว่าง
เก็บ และซื้ออาหารจากแหล่งที่ไม่ปลอดภัย คนอาหารใน
ร้านอาหารอาจมีส่วนร่วมใน foodborne เจ็บป่วยได้ พวกเขาอาจ
ปนเปื้อนอาหาร โดยสุขอนามัยส่วนบุคคลไม่ดี ขนขยะ
อาหารดิบ และประมวลผล และ inadequately อาหาร และไม่ถูกต้อง
เก็บอาหาร (Walker, Pritchard &อย่างไร Forsythe, 2003) .
ศึกษาสำรวจก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยว่า อาหารความ
ขาดความรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของมีสถานประกอบการอาหาร
สุขอนามัยอาหารรวมถึงวิกฤตอาหารและเก็บอุณหภูมิของ
อาหาร การปน เปื้อนข้าม และสุขอนามัยส่วนบุคคล (Bas¸, Ersun &
Kıvanç, 2006 Chis¸ Jianu & 2012 Martins ฮอกก์ &บิดโอเต โร 2012;
Walker et al., 2003) การศึกษานี้ได้รายงานคะแนนเฉลี่ย
ความรู้สุขอนามัยในช่วง 56e63% (Garayoa, Vitas, Díez-
Leturia & García Jalón, 2011 Chis¸ Jianu & 2012 Martins et al.,
2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
กินอาหารปลอดภัยยังคงเป็นหนึ่งในความกังวลหลักของ
สังคม ทุกๆ ปี ผู้คนนับล้านทั่วโลกในโรงพยาบาล
หรือตายเป็นผลจากการรับประทานอาหารที่ปนเปื้อน ( 2543 ) .
ภาระของโรคอาหารเป็นพิษในจอร์แดนเป็นที่รู้จักเป็นส่วนของของโรคอาหารเป็นพิษ
. ในสหรัฐอเมริกาของ
อเมริกาประมาณการใหม่ของโรคอาหารเป็นพิษพบว่า
เชื้อโรคสาเหตุหลักของโรคอาหารเป็นพิษ 9.4 ล้านเหตุการณ์ , และเสียชีวิต 1391
55961 ซึ่งในแต่ละปี ( scallan et al . ,

) ) ทั่วประเทศ และทั่วโลก ได้ประจักษ์ว่า วิถีชีวิตและพฤติกรรมการบริโภคอาหาร
เปลี่ยนไป ความมุ่งมั่นที่จะเตรียมอาหาร
ในบ้านลดลง และจำนวนอาหารที่กินออกมา
บ้านเพิ่มขึ้นผู้บริโภคที่ชอบความสะดวกสบายและประหยัดเวลา
กว่าการจัดการที่เหมาะสมและการเตรียมอาหาร ( Collins , 1997 ; osaili
obeidat , อาบู jamous & bawadi , 2011 ) การรับประทานอาหารที่ร้านอาหารได้
มีประมาณ 50% อาหารเป็นพิษระบาดในประเทศสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร
และ 22% ในยุโรป ( โคลแมน & กริฟฟิธ , 1998 ; Olsen et al . , 2001 ;
& ทิราโดชมิดท์ , 2001 ) อาหารเป็นพิษระบาดจาก
ในจอร์แดนรับประทานอาหารที่ร้านอาหาร ( 1600 ตำแหน่ง
ตายหนึ่งใน 2006 และ 2007 ( การสื่อสารส่วนบุคคล ) องค์กรอนามัยโลก ( WHO )
,
) ระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคอาหารเป็นพิษ รวมทั้งสุขอนามัยส่วนบุคคลที่ยากจนและสุขาภิบาล
; การปนเปื้อนข้ามจากอาหารอื่น ๆ ;
อาหารไม่เพียงพอ ; ละเมิด ( เวลา / อุณหภูมิอุณหภูมิระหว่าง
กระเป๋า ;เลือกซื้ออาหารจากแหล่งที่ไม่ปลอดภัย งานอาหารใน
ร้านอาหารอาจมีส่วนร่วมในอาหารเลี้ยงเชื้อร่วมด้วย พวกเขาอาจ
ปนเปื้อนอาหารโดยสุขอนามัยส่วนบุคคลที่ยากจน การปนเปื้อนข้าม
วัตถุดิบและอาหารแปรรูป และไม่เพียงพอที่จะปรุงอาหารและไม่เหมาะสม
อาหารที่จัดเก็บ ( วอล์คเกอร์ พริทชาร์ด , & Forsythe , 2003 ) .
การสำรวจการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ผู้สัมผัสอาหารใน
ชมเชยอาหารยังขาดความรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของอาหารและสุขอนามัยอาหาร รวมถึงวิกฤต

ระดับอุณหภูมิของอาหาร การปนเปื้อน และสุขอนามัยส่วนบุคคล ( BAS ¸ ersun &
, K , ıรถตู้ 5 , 2006 ; jianu &ชีส¸ , 2012 ; มาร์ติน , ฮอกก์&โอเตโร , 2012 ;
วอล์คเกอร์ et al , . , 2003 ) การศึกษานี้ได้รายงานคะแนนเฉลี่ยความรู้
สุขอนามัยในช่วง 56e63 % ( garayoa vitas , D , EZ -
. kgmleturia & garc , มาร์ติน a-jal เลออง , 2011 ; jianu &ชีส¸ , 2012 ; มาร์ติน et al . ,
2012 )