- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The purpose of this study was to ga
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been examined in any detail in a mobile learning context.
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been examined in any detail in a mobile learning context.
0/5000
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็น การวัดคณะพยาบาลและนักเรียนปัจจุบันใช้อุปกรณ์โมบายในการสอนและการเรียนรู้ และ การวัดการเคลื่อนตัวประสิทธิภาพเป็นตัวบ่งชี้ของความพร้อมที่จะต่อสู้ใน m-เรียนในอนาคต ดัง เป็นการจำลองแบบ บนมาตราส่วนขนาดใหญ่ การศึกษาก่อนหน้า (เคนนี จอด เวิน Neste เคนนี และเบอร์ ตัน 2010) เป็นก่อน เรามีความสนใจในการตอบของเราระดับของแรงจูงใจการมีส่วนร่วม ในเอ็มเลิร์นนิ่ง และ โดยเฉพาะ ในแนวคิดของตนเองประสิทธิภาพ (Bandura, 1997) ที่ใช้เพื่อการเรียนรู้เคลื่อนในการศึกษาพยาบาลประสิทธิภาพตนเองหมายถึงบุคคลมีความเชื่อส่วนบุคคลว่า จะสามารถเรียนรู้ทำลักษณะเฉพาะ และเป็นเฉพาะโดเมน (Bandura, 1997 Schunk, 2008) เข้าใจของตนเองประสิทธิภาพพบมีผลต่อการตัดสินใจเกี่ยวกับทางเลือกของกิจกรรมที่พวกเขามีส่วนร่วม การตอบสนองทางอารมณ์ (เช่น ความเครียดและความวิตกกังวล) เมื่อทำพฤติกรรม และคงทนในการดำเนินการเหล่านี้ (Bandura, 1997 Compeau และฮิกกินส์ 1995 Schunk, 2008) ในโดเมนของเอ็มเลิร์นนิ่ง ใช้ทั้งเปิดใช้งาน และโดยส่วนประกอบทางกายภาพ และการทำงานของอุปกรณ์เฉพาะ พวกเขาเป็นสื่อที่ผู้เรียนโต้ตอบ และดังนั้นจึง ส่งผลกระทบต่อระดับของความสะดวกสบายทางกายภาพ และจิตใจ (Koole, 2009) ส่วนประกอบเหล่านี้โดยตรงส่งผลกระทบต่อการใช้งานอุปกรณ์ และความสามารถของแต่ละการใช้โทรศัพท์มือถือของเธอการมีส่วนร่วมรับรู้งาน ค้นหา และจัดการข้อมูล สื่อสาร และทำงานร่วมกันโดยใช้เทคโนโลยีทางสังคม (เช่น ข้อความ อีเมล์ หรือประชุมเสียง) โปรแกรมประยุกต์เหล่านี้ช่วยให้ผู้เรียนสามารถโต้ตอบในการเรียน และสังคมชุมชนที่พวกเขาสามารถได้รับข้อมูล และความหมายในบริบทการเรียนรู้ m วงดนตรีเหล่านี้ประกอบแล้วกำหนด m-เรียนรู้กระบวนการและโดเมนตัดสินประสิทธิภาพตนเองของบุคคลแตกต่างกันในสามมิติที่เกี่ยวข้อง: ขนาด ความแข็งแรง และ generalizability (Bandura, 1997, 2006 Compeau & ฮิกกินส์ 1995) ขนาดหมายถึงระดับความยากของงานที่บุคคลเชื่อว่า จะสามารถบรรลุ ผู้ที่ มีโทรศัพท์มือถือสูงประสิทธิภาพตนเองจะเชื่อว่า พวกเขาสามารถใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาในการทำงานที่ยาก และซับซ้อน ในขณะที่ผู้ที่ มีมือถือต่ำประสิทธิภาพตนเองคิดว่า จะได้การใช้งานจำกัด และง่าย แรงประสิทธิภาพตนเองระดับบุคคลมีความเชื่อมั่นหมายถึงความสามารถในการทำงานเฉพาะ (เช่น ระดับความเชื่อมั่นในความสามารถเรียนรู้ได้ง่าย และใช้คุณสมบัติต่าง ๆ ของ และโปรแกรมประยุกต์โดย อุปกรณ์มือถือ) สุดท้าย generalizability ประสิทธิภาพตนเองสะท้อนถึงวิจารณญาณของแต่ละจำนวนมีจำกัดโดเมนเฉพาะของกิจกรรม บุคคลที่ มีประสิทธิภาพตนเอง generalizability เคลื่อนสูงคาดว่าจะสามารถใช้หลากหลายแตกต่างกันยากอุปกรณ์ ในขณะที่ผู้ที่ มีคอมพิวเตอร์ต่ำประสิทธิภาพตนเอง generalizability อาจสังเกตความสามารถของตนเป็นจำกัดเฉพาะอุปกรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่พวกเขาได้มีประสบการณ์ในขณะที่เนื้อความสำคัญของงานวิจัยที่มีอยู่ในตนเองประสิทธิภาพเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของผู้เรียนเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ เรียนออนไลน์ และแม้กระทั่ง podcasting (เช่น Compeau และฮิกกินส์ 1995 Hodges, Stackpole Hodges, & ค็อกซ์ 2008 Johnson, 2005 เก่า & Tsai, 2009 เกาะและ Frick, 2009 เหลียงและวู 2010 ลอฟตัส 2009) แนวคิดนี้ไม่ได้ถูกตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ ในบริบทการเรียนรู้เคลื่อน
การแปล กรุณารอสักครู่..
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been examined in any detail in a mobile learning context.
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been examined in any detail in a mobile learning context.
การแปล กรุณารอสักครู่..
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before,เราสนใจในการสำรวจของเราระดับของแรงจูงใจในการต่อสู้ใน M-Learning และ โดยเฉพาะ ในแนวคิดของตนเอง ( Bandura , 1997 ) ที่ใช้เพื่อการเรียนรู้สำหรับการศึกษาพยาบาล
.
ตนเอง หมายถึง บุคคลที่มีความเชื่อส่วนตัวว่า พวกเขามีความสามารถในการเรียนรู้ และพฤติกรรม โดยเฉพาะการแสดง
และโดเมนที่เฉพาะเจาะจง ( แบนดูรา , 1997 ; SCHUNK , 2008 )การรับรู้ความสามารถของตนเองของนักเรียนได้รับพบจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับทางเลือกของกิจกรรมที่พวกเขาต่อสู้กับการตอบสนองทางอารมณ์ เช่น ความเครียดและความวิตกกังวล ) เมื่อแสดงพฤติกรรม และเก็บรักษาในการดําเนินการกระทำเหล่านี้ ( Bandura , 1997 ; compeau & Higgins , 1995 ; SCHUNK , 2008 ) ใน M-Learning โดเมน mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
บุคคลที่ตนเองตัดสินแตกต่างกันในมิติทั้งสามคาบ : ขนาด ความแข็งแกร่ง และการสรุปอ้างอิง ( Bandura , 1997 , 2006 ; compeau & Higgins , 1995 ) ขนาด
หมายถึงระดับความยากงานของบุคคลที่เชื่อว่าพวกเขาสามารถบรรลุ ผู้ที่มีความสามารถสูง มือถือจะเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาที่จะบรรลุผลงานที่ยากและซับซ้อน while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009),แนวคิดนี้ไม่ปรากฏที่จะได้รับการตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ ในบริบทการเรียนรู้มือถือ
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before,เราสนใจในการสำรวจของเราระดับของแรงจูงใจในการต่อสู้ใน M-Learning และ โดยเฉพาะ ในแนวคิดของตนเอง ( Bandura , 1997 ) ที่ใช้เพื่อการเรียนรู้สำหรับการศึกษาพยาบาล
.
ตนเอง หมายถึง บุคคลที่มีความเชื่อส่วนตัวว่า พวกเขามีความสามารถในการเรียนรู้ และพฤติกรรม โดยเฉพาะการแสดง
และโดเมนที่เฉพาะเจาะจง ( แบนดูรา , 1997 ; SCHUNK , 2008 )การรับรู้ความสามารถของตนเองของนักเรียนได้รับพบจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับทางเลือกของกิจกรรมที่พวกเขาต่อสู้กับการตอบสนองทางอารมณ์ เช่น ความเครียดและความวิตกกังวล ) เมื่อแสดงพฤติกรรม และเก็บรักษาในการดําเนินการกระทำเหล่านี้ ( Bandura , 1997 ; compeau & Higgins , 1995 ; SCHUNK , 2008 ) ใน M-Learning โดเมน mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
บุคคลที่ตนเองตัดสินแตกต่างกันในมิติทั้งสามคาบ : ขนาด ความแข็งแกร่ง และการสรุปอ้างอิง ( Bandura , 1997 , 2006 ; compeau & Higgins , 1995 ) ขนาด
หมายถึงระดับความยากงานของบุคคลที่เชื่อว่าพวกเขาสามารถบรรลุ ผู้ที่มีความสามารถสูง มือถือจะเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาที่จะบรรลุผลงานที่ยากและซับซ้อน while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009),แนวคิดนี้ไม่ปรากฏที่จะได้รับการตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ ในบริบทการเรียนรู้มือถือ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- จากการศึกษาการย้อมสีเส้นด้ายฝ้ายด้วยน้ำย
- Contrast
- คุณสบายดีไหม
- มติ
- that my heart jumped
- คุณทอมที่เป็นคนตัดสินใจได้
- ถึงแม้ว่า
- I would like you know about
- whose turn
- โดยต่อมใต้สมองซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของ
- แต่ป่วยต้องเข้าพักที่โรงพยาบาล คาดว่าจะไ
- The balances for every period in the yea
- ทานข้าวกันยัง
- state
- รับผิดชอบ
- สำหรับกิจกรรมในวันหยุดในวันพ่อที่ผ่านมา
- ท่าดินแดง
- ชื่อผู้ประกอบการพาณิชย์
- โชคดี
- เหลืองานอยู่เท่าไหร่
- ตัว
- เป็นวิชาที่เรียนแล้วรู้สึกสนุก
- ทำให้รู้จักการช่วยเหลือ
- beer glass
