Two experiments were conducted to c

Two experiments were conducted to compare feeding behavior in the free choice of 3 kinds of oil supplemented diets, and in 2 kinds of oil supplemented diets in beef cattle. Of the two groups, the first group received approximately 6 kg/d of concentrate as a basal diet, whilst the other was a free choice group which was fed the same quantity of basal diet as the control, but 1 kg basal diet was supplemented with 35 g per meal of corn oil (CO), palm oil (PO), and rice bran oil (RO) respectively by top dressing. The 2
nd
experiment was conducted using the same animals as in the 1
st
experiment with the 1
st
group (control) receiving approximately 3 kg of concentrate per meal as a basal diet together with 0.5 kg of cassava pulp, while the 2
nd
(RO) and 3
rd
(PO) groups being fed the same basal diet supplemented with 100 g per meal of RO or PO, respectively. Results of the free choice test showed that the DMI of CO significantly decreased during the final 3 weeks of feeding (
p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองได้ดำเนินการเปรียบเทียบพฤติกรรมอาหารในหลากหลาย 3 ชนิดอาหารเสริมน้ำมันฟรี และใน 2 ชนิดของน้ำมันเสริมอาหารในเนื้อวัว กลุ่ม 2 กลุ่มแรกประมาณ 6 kg/d ของข้นเป็นอาหารโรค ในขณะที่อีกคนกลุ่มทางฟรีซึ่งได้รับอาหารโรคปริมาณเดียวกันเป็นตัวควบคุม แต่อาหารโรค 1 กิโลกรัมถูกเสริม ด้วยกรัมต่ออาหารน้ำมันข้าวโพด (CO), น้ำมันปาล์ม (ปอ), และน้ำมันรำข้าว (RO) ตามลำดับ โดยแต่งตัวด้านบนรับ 2nd ทดลองได้ดำเนินการใช้สัตว์ใน 1 เดียวเซนต์ ทดลอง 1เซนต์ กลุ่ม (ควบคุม) รับประมาณ 3 กิโลกรัมของข้นต่อมื้อเป็นอาหารโรคกับ 0.5 กก.ของเยื่อมันสำปะหลัง ในขณะ 2nd (RO) และ 3ถนน กลุ่ม (PO) ที่มีการเลี้ยงอาหารโรคเดียวกันเสริม ด้วย 100 กรัมต่ออาหารของ RO หรือ PO ตามลำดับ ผลลัพธ์ของการทดสอบทางเลือกอิสระพบว่า DMI CO อย่างมีนัยสำคัญลดลงในช่วง 3 สัปดาห์สุดท้ายของการให้อาหาร( p< 0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของผลรวมความถี่ของพฤติกรรมได้รับประทาน ตาม ด้วยสวิตช์และเยี่ยมชม ใน 2nd เปอร์เซ็นต์ของ(เข้าชมทดลอง ผลกระทบอาหารเสริมน้ำมัน p< 0.01) และเครื่องดื่ม( p< 0.05) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเปอร์เซ็นต์ของกรามวัวได้กิน และ ruminating ในรอบระยะเวลา 1 ( p< 0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของการรับประทานอาหาร และ ruminating พบในกลุ่มควบคุม(กลุ่ม PO p< 0.05), เกี่ยวข้อง และควบคุมและ RO (กลุ่ม p< 0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของ idling แสดงในระหว่างเก็บข้อมูล เบียดเบียน สัตว์ต้องการอาหารน้ำมันรำข้าว ผลของอาหารเสริมน้ำมันไม่ชัดเจนในความถี่ของพฤติกรรมในระยะเวลา 13 สัปดาห์อาหาร อาหารเสริมน้ำมันไม่มีผลต่อการบริโภคเรื่องแห้ง อาหารอัตรา กระจาย และท่า ทาง แต่มันอาจมีผลต่อพฤติกรรมการให้อาหารในระยะสิ้นสุดท้ายและกิจกรรมขากรรไกรในระยะเริ่มต้น และสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองทดลองได้ดำเนินการเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการกินอาหารในตัวเลือกที่ฟรี 3 ชนิดของอาหารเสริมน้ำมันและใน 2 ชนิดของน้ำมันอาหารในการเลี้ยงโคเนื้อเสริม ของทั้งสองกลุ่มกลุ่มแรกที่ได้รับประมาณ 6 กก. / วันข้นเป็นอาหารพื้นฐานในขณะที่คนอื่น ๆ เป็นกลุ่มทางเลือกฟรีที่ได้รับอาหารในปริมาณที่เท่ากันของอาหารพื้นฐานการควบคุม แต่ 1 กิโลกรัมอาหารพื้นฐานได้รับการเสริมด้วย 35 กรัมต่อมื้อของน้ำมันข้าวโพด (CO) น้ำมันปาล์ม (PO) และน้ำมันรำข้าว (RO) ตามลำดับรวมทั้งการตกแต่งด้านบน 2
ครั้งที่
การทดลองได้ดำเนินการใช้สัตว์เช่นเดียวกับใน 1
เซนต์
ทดสอบกับ 1
เซนต์
กลุ่ม (ควบคุม) ที่ได้รับประมาณ 3 กิโลกรัมของสมาธิต่อมื้อเป็นอาหารพื้นฐานร่วมกับ 0.5 กิโลกรัมของกากมันสำปะหลังในขณะที่ 2
ครั้ง
(RO ) และ 3
ถ
(PO) กลุ่มที่ได้รับอาหารอาหารพื้นฐานเดียวกันเสริมด้วย 100 กรัมต่ออาหารของ RO หรือ PO ตามลำดับ ผลการทดสอบทางเลือกฟรีแสดงให้เห็นว่า DMI ร่วมอย่างมีนัยสำคัญลดลงในช่วง 3 สัปดาห์สุดท้ายของการให้อาหาร (
P
<0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของความถี่รวมของพฤติกรรมการกินตามด้วยสวิทช์และการเข้าชม ใน 2
ครั้งที่
การทดลอง, อาหารเสริมน้ำมันได้รับผลกระทบร้อยละของการเข้าชม (
P
<0.01) และดื่ม (
P
<0.05) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราร้อยละของกิจกรรมกรามของวัวได้สำหรับการรับประทานอาหารและแมนในช่วงที่ 1 (
P
<0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของการรับประทานอาหารและแมนถูกพบอยู่ในกลุ่มควบคุมและ PO กลุ่ม (
P
<0.05) ตามลำดับและการควบคุมและ RO กลุ่ม (
P
<0.05) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของรอบเดินเบาได้รับการแสดงในระหว่างการสังเกต สรุปวัวข้าวที่ต้องการอาหารน้ำมันรำ ผลกระทบของอาหารเสริมน้ำมันไม่ได้ที่เห็นได้ชัดในความถี่ของพฤติกรรมในช่วงระยะเวลาการให้อาหาร 13 สัปดาห์ อาหารเสริมน้ำมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบริโภคว่าแห้งให้อาหารอัตราการกระจายเชิงพื้นที่และท่า แต่มันอาจจะส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการกินอาหารในช่วงตกแต่งขั้นสุดท้ายและกิจกรรมกรามในการเริ่มต้นและระยะเวลาสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองที่ 1 เปรียบเทียบพฤติกรรมการกินอาหารในทางเลือกฟรี 3 ชนิดของน้ำมันที่เติมในอาหารและน้ำมัน 2 ชนิด เสริมอาหารในโคเนื้อ ของ 2 กลุ่ม กลุ่มแรกได้รับประมาณ 6 kg / d อาหารข้น เป็นอาหารแรกเริ่ม , ในขณะที่อื่น ๆเป็นฟรีทางเลือกกลุ่มที่ได้รับปริมาณเดียวกันของอาหารพื้นฐาน เช่น ควบคุมแต่อาหาร 1 กิโลกรัม อาหารเสริมด้วย 35 กรัมต่ออาหารของน้ำมันข้าวโพด ( CO ) น้ำมันปาล์ม ( PO ) และน้ำมันรำข้าว ( RO ) ตามลำดับ โดยยอดการ ครั้งที่ 2

ทดลองใช้สัตว์เช่นเดียวกับในเซนต์
1
1

ทดลองกับเซนต์กลุ่มควบคุมประมาณ 3 กิโลกรัม ) การมีสมาธิต่อมื้อเป็นอาหารพื้นฐาน ( ด้วยกันกับ 0.5 กิโลกรัมของกากมันสำปะหลัง ส่วนครั้งที่ 2

( RO ) 3
3
( PO ) กลุ่มที่ได้รับอาหารสูตรอาหารเดียวกันกับ 100 กรัม ต่ออาหารของ RO หรือโป ตามลำดับ ผลของการทดสอบทางเลือกฟรีพบว่า CO ลดลงตามลำดับในช่วง 3 สัปดาห์สุดท้ายของการให้อาหาร (
p
< 0.05 ) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของความถี่ทั้งหมดของพฤติกรรมการกินอาหาร รองลงมาคือ สวิตช์ และชม ในการทดลองครั้งที่ 2

,น้ำมันเสริมอาหารมีผลต่อเปอร์เซ็นต์ของการเข้าชม (
p
< 0.01 ) และดื่ม
p
< 0.05 ) ความแตกต่างในส่วนของขากรรไกร กิจกรรมต่างๆ ของโคสำหรับการรับประทานอาหารและ ruminating ในช่วง 1 (
p
< 0.05 ) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของการรับประทานอาหารและ ruminating ที่พบในกลุ่มควบคุมและกลุ่มปอ (
p
< 0.05 ) ตามลำดับ และกลุ่มควบคุมและโร (
p
< 0.05 )เปอร์เซ็นต์สูงสุดของเกียจคร้านคือแสดงในการสังเกต สรุป โคที่ต้องการน้ํามันรําข้าวอาหาร ผลของการเสริมอาหารน้ำมันไม่ชัดเจนในความถี่ของพฤติกรรมในช่วงระยะเวลา 13 สัปดาห์ . น้ำมันเสริมอาหารไม่มีผลต่อปริมาณวัตถุแห้ง อัตราการป้อน การกระจายเชิงพื้นที่และท่า ,แต่มันอาจมีผลต่อพฤติกรรมการกินอาหารในช่วงตกแต่งขั้นสุดท้ายและขากรรไกรในการเริ่มต้นและสิ้นสุดระยะเวลากิจกรรม