here was once a woman who lived wit

here was once a woman who lived with her daughter in a beautiful cabbage-garden; and there came a rabbit and ate up all the cabbages. At last said the woman to her daughter,

"Go into the garden, and drive out the rabbit."

"Shoo! shoo!" said the maiden; "don't eat up all our cabbages, little rabbit!"

"Come, maiden," said the rabbit, "sit on my tail and go with me to my rabbit-hutch." But the maiden would not.

Another day, back came the rabbit, and ate away at the cabbages, until the woman said to her daughter,

"Go into the garden, and drive away the rabbit."

"Shoo! shoo!" said the maiden; "don't eat up all our cabbages, little rabbit!"

"Come, maiden," said the rabbit, "sit on my tail and go with me to my rabbit-hutch." But the maiden would not.

Again, a third time back came the rabbit, and ate away at the cabbages, until the woman said to her daughter,

"Go into the garden, and drive away the rabbit."

"Shoo! shoo!" said the maiden; "don't eat up all our cabbages, little rabbit!"

"Come, maiden," said the rabbit, "sit on my tail and go with me to my rabbit-hutch."

And then the girl seated herself on the rabbit's tail, and the rabbit took her to his hutch.

"Now," said he, "set to work and cook some bran and cabbage; I am going to bid the wedding guests." And soon they were all collected. Would you like to know who they were? Well, I can only tell you what was told to me; all the hares came, and the crow who was to be the parson to marry them, and the fox for the clerk, and the altar was under the rainbow. But the maiden was sad, because she was so lonely.

"Get up! get up!" said the rabbit, "the wedding folk are all merry."

But the bride wept and said nothing, and the rabbit went away, but very soon came back again.

"Get up! get up!" said he, "the wedding folk are waiting." But the bride said nothing, and the rabbit went away. Then she made a figure of straw, and dressed it in her own clothes, and gave it a red mouth, and set it to watch the kettle of bran, and then she went home to her mother. Back again came the rabbit, saying, "Get up! get up!" and he went up and hit the straw figure on the head, so that it tumbled down.

And the rabbit thought that he had killed his bride, and he went away and was very sad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่เป็นผู้หญิงที่อาศัยอยู่กับลูกสาวของเธอในที่สวยงามกะหล่ำปลีสวนครั้งเดียว และมีมากระต่ายและกินกะหล่ำปลีทั้งหมด ที่สุดท้ายที่กล่าวว่าผู้หญิงกับลูกสาวของเธอ"ไปลงในสวนและขับรถออกไปกระต่าย." "ชุ! ชุ!" หญิงสาวกล่าวว่า; "ไม่กินกะหล่ำปลีของเรากระต่ายน้อย!" "มาครั้งแรก" กระต่ายกล่าวว่า "นั่งอยู่บนหางของฉันและไปกับฉันไปฉันกระต่ายฮัทช์". แต่หญิงสาวจะไม่อีกวันหนึ่งกลับมากระต่ายและกินไปที่กะหล่ำปลีจนกระทั่งหญิงกล่าวว่าลูกสาวของเธอ"ไปลงในสวนและขับไล่กระต่าย." "ชุ! ชุ!" หญิงสาวกล่าวว่า; "ไม่กินกะหล่ำปลีของเรากระต่ายน้อย!" "มาครั้งแรก" กระต่ายกล่าวว่า "นั่งอยู่บนหางของฉันและไปกับฉันไปฉันกระต่ายฮัทช์". แต่หญิงสาวจะไม่อีกครั้งเป็นครั้งที่สามกลับมากระต่ายและกินไปที่กะหล่ำปลีจนกระทั่งหญิงกล่าวว่าลูกสาวของเธอ"ไปลงในสวนและขับไล่กระต่าย." "ชุ! ชุ!" หญิงสาวกล่าวว่า; "ไม่กินกะหล่ำปลีของเรากระต่ายน้อย!" "มาครั้งแรก" กระต่ายกล่าวว่า "นั่งอยู่บนหางของฉันและไปกับฉันไปฉันกระต่ายฮัทช์." และแล้วสาวตัวเองนั่งอยู่บนหางของกระต่าย และกระต่ายพาเธอไปฮัทช์ของเขา"ตอนนี้" เขากล่าวว่า "ชุดที่จะทำงานและปรุงอาหารรำข้าวและกะหล่ำปลีบาง. ฉันจะเสนอราคาห้องพักที่งานแต่งงาน" และในไม่ช้าพวกเขาจะถูกเก็บรวบรวมทั้งหมด คุณต้องการที่จะรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร? ดีฉันสามารถบอกคุณได้ว่ามีคนบอกให้ฉัน; กระต่ายทั้งหมดมาและอีกาที่จะเป็นบาทหลวงที่จะแต่งงานกับพวกเขาและสุนัขจิ้งจอกสำหรับพนักงานและแท่นบูชาที่อยู่ภายใต้รุ้ง แต่ครั้งแรกเป็นเรื่องน่าเศร้าเพราะเธอเหงาเพื่อให้"ลุกขึ้น! ลุกขึ้น!" กล่าวว่ากระต่าย "พื้นบ้านงานแต่งงานที่มีทั้งหมดความสุข." แต่เจ้าสาวร้องไห้และพูดว่าอะไรและกระต่ายกลับออกไป แต่เร็ว ๆ นี้กลับมาอีกครั้ง"ลุกขึ้น! ลุกขึ้น!" กล่าวว่าเขา "พื้นบ้านแต่งงานกำลังรอ." แต่เจ้าสาวกล่าวว่าไม่มีอะไรและกระต่ายกลับออกไป จากนั้นเธอก็ทำให้ร่างของฟางและแต่งตัวในเสื้อผ้าของเธอเองและให้มันปากสีแดงและตั้งค่าให้ดูกาต้มน้ำรำและหลังจากนั้นเธอก็กลับบ้านกับแม่ของเธอ กลับมาอีกครั้งมากระต่ายว่า "จงลุกขึ้นลุกขึ้น!" และเขาก็ขึ้นและกดร่างฟางบนหัวเพื่อที่จะร่วงลงและกระต่ายคิดว่าเขาได้ฆ่าเจ้าสาวของเขาและเขาก็ออกไปและเป็นเรื่องน่าเศร้ามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่เคยเป็นผู้หญิงที่อาศัยอยู่กับลูกสาวของเธอเป็นสวนสวยงาม กะหล่ำปลี และ ก็มี กระต่าย และกินขึ้นกาดทั้งหมด สุดท้ายบอกว่าผู้หญิงกับลูกสาวของเธอ

" ไปเข้าสวน และขับไล่กระต่าย "

" ชิส์ ! ! ชู่ ! ! ! ! " หญิงสาวกล่าวว่า " ไม่กินผักกาด ทั้งหมดของเรา กระต่ายน้อย "

" มานั้น กล่าวว่า " กระต่าย " นั่งบนหางของฉันและไปกับฉัน กรงกระต่าย" แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ . . .

อีกวัน กลับมากระต่ายกินไปที่กาด จนกระทั่งผู้หญิงว่าลูกสาวของเธอ

" ไปเข้าสวน และขับกระต่าย "

" ชิส์ ! ! ชู่ ! ! ! ! " หญิงสาวกล่าวว่า " ไม่กินผักกาด ทั้งหมดของเรา กระต่ายน้อย "

" มานั้น กล่าวว่า " กระต่าย " นั่งบนหางของฉันและไปกับฉัน กรงกระต่าย แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ . . .

อีกเป็นครั้งที่สามแล้วกลับมากระต่ายกินไปที่กาด จนกระทั่งผู้หญิงว่าลูกสาวของเธอ

" ไปเข้าสวน และขับกระต่าย "

" ชิส์ ! ! ชู่ ! ! ! ! " หญิงสาวกล่าวว่า " ไม่กินผักกาด ทั้งหมดของเรา กระต่ายน้อย "

" มานั้น กล่าวว่า " กระต่าย " นั่งบนหางของฉันและไปกับฉัน ฮัทช์กระต่ายของฉัน "

แล้วสาวนั่งกระต่ายหางและกระต่ายฮัทช์ของเขาพาไป

" ตอนนี้ " เขากล่าว " ชุดทำงาน และปรุงอาหารบางรำข้าว และกะหล่ำปลี ; ฉันจะเสนอราคาแขกงานแต่งงาน และอีกไม่นานพวกเขาทั้งหมดรวบรวม คุณต้องการที่จะรู้ว่าพวกเขาคือใคร ? ผมบอกได้แค่ว่า เขาบอกให้ฉัน ; กระต่ายทั้งหมดมา และอีกาที่เป็นพระนักเทศน์ที่จะแต่งงานกับเขา และ ฟ็อกซ์ สำหรับพนักงาน และแท่นบูชาอยู่ภายใต้สายรุ้งแต่หญิงสาวก็เศร้า เพราะว่าเธอเหงา

" ตื่น ! ลุกขึ้น ! บอกว่ากระต่าย " แต่งงานพื้นบ้านทุกคนสุขสันต์ . "

แต่เจ้าสาวร้องไห้ และไม่พูดอะไร และกระต่ายที่จากไป แต่เร็ว ๆนี้กลับมาอีกแล้ว

" ตื่น ! ลุกขึ้น ! เขากล่าว " แต่งงานพื้นบ้านกำลังรออยู่ แต่เจ้าสาวบอกว่าไม่มีอะไร แล้วกระต่ายก็หายไป แล้วเธอทำหุ่นฟาง และแต่งตัวในเสื้อผ้าของเธอเองและให้ปากแดง และตั้งค่าให้ระวังกาต้มน้ำด้วยรำข้าว แล้วเธอก็ไปที่บ้านของแม่เธอ กลับมาอีกครั้งมากระต่ายว่า " ลุกขึ้น ลุกขึ้น ! และเขาก็ขึ้นไปตีฟางรูปบนหัว มันพังทลายลง

และกระต่ายคิดว่าเขาฆ่าเจ้าสาวของเขา และเขาก็ออกไปและก็เศร้ามาก