It was found that the level of diff

It was found that the level of difficulty of other items was medium, and item discrimination index was above 0.30. As removing the items whose discrimination index was between 0.20 and 0.30 does not affect the reliability coefficient values, they were also decided to be included in the test. Consequently, the test was reduced to 32 items with the removal of 3 items in total. Item analysis showed that average difficulty value of the test was 0.55. According to Çepni et al. (2008), average difficulty value of the test should be around 0.50. When item discrimination index was checked, average discrimination value of the test was identified as 0.34. If the average discrimination index of a test is above 0.30, it is a feature which is looked for in a test (Turgut, 1995). An assessment tool’s reliability coefficient’s being above 0.70 is generally considered to be enough for the reliability of the test results (Büyüköztürk et al. 2013). In this respect, as the reliability coefficient of the test has been found to be 0.80 after the test analysis, it is proved to be consistent and reliable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะพบว่า ระดับความยากของรายการอื่น ๆ ที่เป็นกลาง และดัชนีสินค้าแบ่งแยกเป็นเหนือ 0.30 เป็นการเอาสินค้าดัชนีเลือกปฏิบัติระหว่าง 0.20 และ 0.30 ไม่มีผลต่อค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือ พวกเขาก็ยังตัดสินใจที่จะรวมในการทดสอบ ดังนั้น การทดสอบได้ลดสินค้า 32 เอา 3 รายการรวม สินค้าวิเคราะห์พบว่า ค่าเฉลี่ยความยากของการทดสอบคือ 0.55 ตาม Çepni et al. (2008), ค่าความยากเฉลี่ยของการทดสอบควรจะใกล้ 0.50 เมื่อตรวจสอบดัชนีการแบ่งแยกสินค้า ค่าแบ่งแยกค่าเฉลี่ยของการทดสอบที่ระบุเป็น 0.34 ถ้าดัชนีการแบ่งแยกค่าเฉลี่ยของการทดสอบข้างต้น 0.30 จึงเป็นคุณลักษณะที่มองหาในการทดสอบ (Turgut, 1995) โดยทั่วไปถือว่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือของเครื่องมือการประเมินที่เหนือ 0.70 จะเพียงพอสำหรับความน่าเชื่อถือของผลการทดสอบ (Büyüköztürk et al. 2013) ประการนี้ เป็นสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือของการทดสอบมีพบว่า 0.80 หลังจากวิเคราะห์ทดสอบ มันเป็นเครื่องพิสูจน์ให้น่าเชื่อถือ และสอดคล้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พบว่าระดับของความยากลำบากของรายการอื่น ๆ ที่เป็นขนาดกลางและดัชนีการเลือกปฏิบัติเป็นรายการข้างต้น 0.30 ในฐานะที่เป็นลบรายการที่มีดัชนีการเลือกปฏิบัติระหว่าง 0.20 และ 0.30 ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือที่พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะรวมอยู่ในการทดสอบ ดังนั้นการทดสอบลดลงถึง 32 รายการที่มีการกำจัดของ 3 รายการทั้งหมด การวิเคราะห์รายการพบว่าค่าเฉลี่ยความยากลำบากของการทดสอบ 0.55 ตามÇepni et al, (2008) ค่าเฉลี่ยความยากลำบากของการทดสอบควรจะประมาณ 0.50 เมื่อดัชนีการเลือกปฏิบัติที่ถูกตรวจสอบรายการค่าเฉลี่ยการเลือกปฏิบัติของการทดสอบถูกระบุว่าเป็น 0.34 หากดัชนีเฉลี่ยการเลือกปฏิบัติของการทดสอบอยู่เหนือ 0.30 มันเป็นคุณลักษณะที่จะมองหาในการทดสอบ (Turgut, 1995) ค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือของเครื่องมือการประเมินความเป็นอยู่ของดังกล่าวข้างต้น 0.70 โดยทั่วไปถือว่าจะเพียงพอสำหรับความน่าเชื่อถือของผลการทดสอบ (Büyüköztürk et al. 2013) ในส่วนนี้เป็นค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือของการทดสอบที่ได้รับพบว่ามี 0.80 หลังจากการวิเคราะห์ผลการทดสอบจะมีการพิสูจน์เพื่อให้สอดคล้องและเชื่อถือได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่า ระดับความยากของรายการอื่น ๆอยู่ในระดับปานกลาง และดัชนีอำนาจจำแนกอยู่สูงกว่า 0.30 . เป็นลบรายการที่มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.20 และ 0.30 จะไม่มีผลต่อค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่น พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะรวมอยู่ในการทดสอบ ดังนั้นการทดสอบลดลงถึง 32 รายการ ด้วยการกำจัด 3 รายการทั้งหมดการวิเคราะห์ข้อสอบรายข้อ พบว่าค่าความยากง่ายของแบบทดสอบมีค่าเท่ากับ 0.55 . ตามÇ epni et al . ( 2008 ) , ค่าความยากง่ายเฉลี่ยของการทดสอบควรจะประมาณ 0.50 . เมื่อดัชนีอำนาจจำแนก คือ การตรวจสอบ ค่าเฉลี่ยของการทดสอบที่ถูกระบุว่าเป็นประโยชน์ . ถ้าจำแนกดัชนีเฉลี่ยของการทดสอบดังกล่าวข้างต้นคือ 0.30 , เป็นคุณลักษณะที่มองหาในการทดสอบ ( turgut , 1995 )การประเมินค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงของเครื่องมือได้สูงกว่า 0.70 โดยทั่วไปถือว่าเพียงพอเพื่อความน่าเชื่อถือของผลการทดสอบ ( B ü y ü k ö ZT ü RK et al . 2013 ) ในส่วนนี้ มีค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงของแบบทดสอบ ได้ถูกพบเป็น 0.80 หลังจากการวิเคราะห์ทดสอบ มันพิสูจน์ให้สอดคล้องและเชื่อถือได้ .