Much of the literature on ‘sustaina

Much of the literature on ‘sustainability’ has different definitions. Given the different conditions of political, economic, socio-cultural, and environmental systems in which tourist destinations exist, the diversity is understandable. Thus, as mentioned by Bell and Morse (1999, p. 10), ‘having a single definition that one attempts to apply across this diversity could be both impractical and dangerous’. Nevertheless, a clear definition is needed in the initial stage of project implementation to avoid confusion or misunderstanding which is very common in this research area. Sustainability is a contingent term, that is, it is not just a static, descriptive term, like a colour. It implies that something is, or is not, happening. It could be said that sustainability is the ability to be sustained, that is, the ability to survive. With consideration of the current condition of system quality, Ten Brink, Hosper, and Colijn (1991), and Bell and Morse (1999) also emphasises the sequential process in assessing sustainability as discussed in Sections 3.1 and 4.7. Development is meant to improve human condition, and sustainable development should ensure the survival of a system at a higher level—otherwise, it is not worth doing. Tourism is a form of development, and therefore, the same criteria apply as for development generally. In these terms, this study would argue that: The sustainability of a system is the ability of the system to maintain a state of health necessary for survival. Sustainable development is development that enables the system in that it is located to maintain a state of health that is necessary for survival at a higher level of quality. STD is tourism development that enables the system in which it is located to maintain a state of health that is necessary for survival at a higher level of quality. In this case, the ‘‘ state of health’’ is defined as the condition of a system that is regarded as a desirable and acceptable standard for survival for a living system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากของวรรณกรรมที่ 'ยั่งยืน' มีความหมายที่แตกต่างกัน ได้รับเงื่อนไขที่แตกต่างของระบบการเมืองเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อมในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีอยู่หลากหลายเป็นที่เข้าใจ จึงเป็นที่กล่าวถึงโดยระฆังและมอร์ส (1999 พี. 10)'มีความหมายเดียวที่หนึ่งในความพยายามที่จะนำมาใช้ในความหลากหลายนี้อาจจะทั้งสองทำไม่ได้และอันตราย' แต่คำนิยามที่ชัดเจนเป็นสิ่งจำเป็นในระยะแรกของการดำเนินโครงการที่จะหลีกเลี่ยงความสับสนหรือเข้าใจผิดซึ่งเป็นเรื่องธรรมดามากในพื้นที่การวิจัยครั้งนี้ ความยั่งยืนเป็นคำผูกพันนั่นคือมันไม่ได้เป็นเพียงคงคำอธิบายเช่นสีมันแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เป็นหรือไม่ได้เกิดขึ้น มันอาจจะกล่าวได้ว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนคือความสามารถที่จะรักษาไว้ซึ่งก็คือค​​วามสามารถในการอยู่รอด กับการพิจารณาของสภาพปัจจุบันของระบบคุณภาพสิบปาก, hosper และ colijn (1991) และระฆังและมอร์ส (1999) ยังเน้นกระบวนการต่อเนื่องในการประเมินความยั่งยืนตามที่กล่าวไว้ในส่วนที่ 3.1 และ 4.7การพัฒนาหมายถึงการปรับปรุงสภาพของมนุษย์และการพัฒนาอย่างยั่งยืนควรจะให้แน่ใจว่าการอยู่รอดของระบบที่ระดับสูงเป็นอย่างอื่นก็ไม่ได้เป็นมูลค่าการทำ การท่องเที่ยวเป็นรูปแบบของการพัฒนาและดังนั้นเกณฑ์เดียวกันใช้เป็นสำหรับการพัฒนาโดยทั่วไป ในแง่นี้การศึกษาครั้งนี้จะยืนยันว่า:ความยั่งยืนของระบบคือความสามารถของระบบที่จะรักษาสถานะของการมีสุขภาพที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด การพัฒนาที่ยั่งยืนคือการพัฒนาที่ช่วยให้ระบบในการที่จะอยู่ในการรักษาสถานะของสุขภาพที่มีความจำเป็นเพื่อความอยู่รอดในระดับที่สูงที่มีคุณภาพคือการพัฒนามาตรฐานการท่องเที่ยวที่ช่วยให้ระบบในการที่จะอยู่ในการรักษาสถานะของสุขภาพที่มีความจำเป็นเพื่อความอยู่รอดในระดับที่สูงที่มีคุณภาพ ในกรณีนี้รัฐของสุขภาพ'''' มีการกำหนดเป็นเงื่อนไขของระบบที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นมาตรฐานที่น่าพอใจและเป็นที่ยอมรับเพื่อความอยู่รอดของระบบที่อยู่อาศัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของวรรณคดีบน 'ความยั่งยืน' มีข้อกำหนดแตกต่างกัน กำหนดเงื่อนไขต่าง ๆ ของระบบการเมือง เศรษฐกิจ สังคมวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อมซึ่งมีสถานที่ท่องเที่ยว ความหลากหลายสามารถเข้าใจได้ ดังนั้น ตามที่ระบุโดยเบลล์และมอร์ส (1999, p. 10), 'มีคำนิยามเดียวที่หนึ่งพยายามที่จะใช้ในความหลากหลายนี้อาจจะทำไม่ได้ และอันตราย' อย่างไรก็ตาม คำจำกัดความที่ชัดเจนถูกต้องในระยะเริ่มต้นของการดำเนินโครงการเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนหรือเข้าใจผิดซึ่งเป็นกันมากในงานวิจัยนี้ ความยั่งยืนเป็นกอง กล่าวคือ มันเป็นไม่เพียงคง อธิบาย เช่นมีสี มันหมายความว่า อะไร หรือไม่ เกิดขึ้น ได้กล่าวว่า ความยั่งยืนสามารถจะยั่งยืน คือ ความสามารถในการอยู่รอดได้ โดยคำนึงถึงสภาพปัจจุบันของระบบคุณภาพ สิบปรนนิบัติ Hosper และ Colijn (1991), และเบลล์ และมอร์ส (1999) นอกจากนี้ยังเน้นกระบวนการในการประเมินความยั่งยืนดังที่กล่าวไว้ในส่วน 3.1 และ 4.7 ตามลำดับ ตั้งใจพัฒนาเพื่อปรับปรุงสภาพมนุษย์ และการพัฒนาที่ยั่งยืนควรให้แน่ใจว่าความอยู่รอดของระบบในระดับสูงขึ้น — ก็ไม่น่าทำ ท่องเที่ยวเป็นรูปแบบของการพัฒนา แล้ว เงื่อนไขเดียวกันใช้สำหรับพัฒนาโดยทั่วไป ในข้อตกลง การศึกษานี้จะโต้เถียงที่: ความยั่งยืนของระบบคือ ความสามารถของระบบการรักษาสถานะของสุขภาพที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด การพัฒนาที่ยั่งยืนคือการ พัฒนาที่ช่วยให้ระบบที่อยู่ในการรักษาสถานะของสุขภาพที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดที่มีคุณภาพในระดับที่สูงขึ้น STD จะพัฒนาการท่องเที่ยวที่ทำให้ระบบที่อยู่ในการรักษาสถานะของสุขภาพที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดที่มีคุณภาพในระดับที่สูงขึ้น ในกรณีนี้ ''สถานะสุขภาพ '' ถูกกำหนดเป็นเงื่อนไขของระบบที่ถือเป็นมาตรฐานที่ต้องการ และยอมรับเพื่อความอยู่รอดในระบบชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนมากของวรรณกรรมที่อยู่บน'ความยั่งยืน'มีความหมายแตกต่างกัน ได้รับเงื่อนไขที่แตกต่างกันไปของทางการเมืองเศรษฐกิจสังคม - วัฒนธรรมและระบบด้านสิ่งแวดล้อมที่จุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวที่มีความหลากหลายเป็นที่เข้าใจได้ ดังนั้นตามที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นโดยกระดิ่งและมอซ( 1999 P 10 )'มีความละเอียดที่รวมเป็นหนึ่งเดียวหนึ่งความพยายามที่จะใช้ในความหลากหลายแห่งนี้จะเป็นทั้งสองไม่ได้ผลจริงและอันตราย' แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีความละเอียดชัดเจนที่ต้องการในระยะเริ่มแรกของการนำไปใช้งานที่โครงการเพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดหรือเกิดความสับสนซึ่งเป็นอย่างมากโดยทั่วไปในบริเวณงานวิจัยนี้ ความยั่งยืนคือระยะสั้นซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ซึ่งเป็นเรื่องไม่ได้เป็นเพียงระยะสั้นเป็นคำอธิบายที่กำหนดค่าไว้แน่นอนเช่นสีที่มันหมายถึงว่ามีบางสิ่งบางอย่างหรือไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ได้บอกว่าความยั่งยืนคือความสามารถที่จะได้รับว่ามีความสามารถในการอยู่รอดได้ โดยได้รับการพิจารณาจาก สภาพ ปัจจุบันที่มี คุณภาพ ระบบสิบปาก hosper และ colijn ( 1991 )และกระดิ่งและมอซ( 1999 )นอกจากนี้ยังเน้นกระบวนการแบบต่อเนื่องเป็นลำดับในการประเมินความยั่งยืนตามที่กล่าวไว้ในส่วน 3.1 และ 4.7การพัฒนานั้นจะปรับปรุง สภาพ ความเป็นอยู่ของมนุษย์และการพัฒนาอย่างยั่งยืนควรตรวจสอบให้แน่ใจความอยู่รอดของระบบที่อยู่ในระดับที่สูงกว่า - มิฉะนั้นจะไม่คุ้มค่าการทำ การท่องเที่ยวเป็นรูปแบบหนึ่งของการพัฒนาและดังนั้นจึงเกณฑ์เดียวกันกับที่ใช้โดยทั่วไปสำหรับการพัฒนา ในเงื่อนไขเหล่านี้การศึกษานี้อาจจะให้เหตุผลว่าความยั่งยืนของระบบที่มีความสามารถของระบบในการรักษาของรัฐที่มี สุขภาพ ที่จำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต การพัฒนาอย่างยั่งยืนก็คือการพัฒนาที่ช่วยให้ระบบที่ตั้งอยู่เพื่อรักษาสถานะที่มี สุขภาพ ที่มีความจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิตอยู่ในระดับที่สูงกว่าที่มี คุณภาพส่วนลดมาตรฐานคือการพัฒนาการท่องเที่ยวที่จะช่วยให้ระบบที่อยู่ในที่ตั้งอยู่เพื่อรักษาสถานะที่มี สุขภาพ ที่มีความจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิตอยู่ในระดับที่สูงกว่าที่มี คุณภาพ ในกรณีนี้"ของรัฐที่สำคัญของ สุขภาพ "ถูกกำหนดเป็นเงื่อนไขของระบบที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นที่พึงปรารถนาที่เป็นมาตรฐานและเป็นที่ยอมรับได้สำหรับการอยู่รอดของระบบอยู่ที่