Green product design is a knowledge

Green product design is a knowledge-based resource (Millset al., 2003) because intangible property such as talents, creativity or skills are developed and applied to fulfil demands of the current market and these sets of knowledge subsequently build competitive edge. According to Kuo et al. (2001), the goals of green productdesign or DfE are minimize use of non-renewable resources, effective management of renewable resources and reduce the volume of toxic emissions. Although these goals were adapted as measures of ecodesign by Zhu and Sarkis (2007) and Eltayeb et al.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกแบบผลิตภัณฑ์สีเขียวเป็นทรัพยากรความรู้ (Millset al., 2003) เนื่องจากคุณสมบัติที่ไม่มีตัวตนเช่นความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถ หรือทักษะที่พัฒนา และใช้เพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดปัจจุบันและชุดความรู้เหล่านี้มาสร้างแข่งขัน ตาม Kuo et al. (2001), เป้าหมายของ productdesign สีเขียวหรือ DfE คือ ลดการใช้ทรัพยากรไม่หมุนเวียน จัดการทรัพยากรทดแทนที่มีประสิทธิภาพ และลดปริมาณการปล่อยก๊าซพิษ แม้ว่าเป้าหมายเหล่านี้ถูกดัดแปลงเป็นวัด ecodesign ซู และ Sarkis (2007) และ Eltayeb et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบผลิตภัณฑ์สีเขียวเป็นแหล่งข้อมูลความรู้ตาม (อัล Millset., 2003) เนื่องจากทรัพย์สินที่ไม่มีตัวตนเช่นความสามารถความคิดสร้างสรรค์หรือทักษะมีการพัฒนาและนำมาใช้เพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดในปัจจุบันและชุดเหล่านี้ของความรู้ต่อมาสร้างความสามารถในการแข่งขัน ตาม Kuo et al, (2001) เป้าหมายของ productdesign สีเขียวหรือ DfE จะลดการใช้ทรัพยากรที่ไม่หมุนเวียนจัดการที่มีประสิทธิภาพของทรัพยากรทดแทนและลดปริมาณการปล่อยก๊าซที่เป็นพิษ แม้ว่าเป้าหมายเหล่านี้ได้รับการดัดแปลงเป็นมาตรการออกแบบเชิงนิเวศเศรษฐกิจโดย Zhu และ Sarkis (2007) และ eltayeb et al,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกแบบผลิตภัณฑ์สีเขียวเป็นทรัพยากรฐานความรู้ ( millset al . , 2003 ) เพราะอรูปสมบัติ เช่น ความสามารถ ความคิดสร้างสรรค์ หรือ ทักษะ มีการพัฒนาและประยุกต์ เพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดในปัจจุบัน และเหล่านี้ชุดความรู้และสร้างความสามารถในการแข่งขัน ตาม Kuo et al . ( 2001 ) , เป้าหมายของการออกแบบแบบสีเขียวหรือ dfe จะลดการใช้ทรัพยากรที่ไม่หมุนเวียนการจัดการที่มีประสิทธิภาพของทรัพยากรทดแทน และลดปริมาณการปล่อยก๊าซที่เป็นพิษ แม้ว่าเป้าหมายเหล่านี้ถูกดัดแปลงเป็นมาตรการของการออกแบบเชิงนิเวศเศรษฐกิจโดย Zhu sarkis และ ( 2007 ) และ eltayeb et al .