Northeastern regional foodThe north

Northeastern regional food
The northeastern population has their way of life attached to various natural resources, both in the basins of Korat and Sakon Nakhon (depending on the important rivers: Chee, Moon, Songkhram, Kong, etc.), and in the community living in the mountain areas, especially the mountain ranges of Phu Phan, and Petchaboon. Due to difference in natural resources, the community’s food system and food management pattern are also different. In the past, during the time the natural resources were plentiful, food from nature was very diverse and abundant. The villagers would find food from natural sources as much as necessary for each day’s consumption. For ex: fishing in the river. There was no need to catch the fish and make them suffer by confining them. If a large amount of fish was caught, they would be processed as pickled fish or dried fish, for long-term consumption. This caused the villagers scarcely depend on food from the market. The villagers would “grow every thing they ate and eat everything they grew.” The backyard gardens played the important role as the household’s food sources. The villagers had important basic ideas about food production: to produce enough for consumption; and the rest was shared between siblings, relatives, and neighbors, and making merits. The flavor of northeastern food is sharply hot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารระดับภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือประชากรอีสานมีวิถีชีวิตกับต่าง ๆ ทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งในอ่างล่างหน้าของโคราชและสกลนคร (ตามแม่น้ำสำคัญ: ชี้ฟ้า มูน สมุทรสงคราม ฮ่องกง ฯลฯ), และ ในชุมชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ภูเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงภูเขาภูพาน และเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติ ระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารยังแตกต่างกัน ในอดีต ในขณะที่ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ และหลากหลายมาก ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคแต่ละวัน ในอดีต: ตกปลาในแม่น้ำ ไม่จำเป็นต้องจับปลา และทำให้พวกเขาประสบ โดย confining พวกเขาได้ ถ้าถูกจับปลาจำนวนมาก พวกเขาจะทำเป็นปลาส้ม หรือแห้งปลา ปริมาณการใช้ระยะยาว นี้เกิดจากชาวบ้านแทบขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "ปลูกทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต" สวนบ้านเล่นบทบาทสำคัญเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือน ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร: การผลิตเพียงพอสำหรับการใช้ และส่วนเหลือถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติ เพื่อนบ้าน และทำบุญ รสชาติของอาหารอีสานจะร้อนอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคตะวันออกเฉียงเหนืออาหารของภูมิภาค
ประชากรภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีวิธีชีวิตของพวกเขาติดอยู่กับทรัพยากรทางธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งในแอ่งโคราชและจังหวัดสกลนคร (ขึ้นอยู่กับแม่น้ำสำคัญ: Chee, ดวงจันทร์, สมุทรสงคราม, ฮ่องกง, ฯลฯ ) และในการดำรงชีวิตของชุมชน ในพื้นที่ภูเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ภูเขาภูพานและเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมี ในอดีตที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่มีทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์อาหารจากธรรมชาติที่เป็นความหลากหลายมากและอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคของแต่ละวัน สำหรับอดีต: ตกปลาในแม่น้ำ ไม่จำเป็นต้องมีก็คือการจับปลาและทำให้พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังพวกเขา ถ้าจำนวนมากของปลาถูกจับได้พวกเขาก็จะต้องดำเนินการเป็นปลาร้าหรือปลาแห้งสำหรับการบริโภคในระยะยาว เรื่องนี้ทำให้เกิดชาวบ้านแทบจะไม่ขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "เติบโตทุกสิ่งที่พวกเขากินและกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต." สวนหลังบ้านที่เล่นบทบาทสำคัญในฐานะของใช้ในครัวเรือนของแหล่งอาหาร ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหารในการผลิตเพียงพอสำหรับการบริโภค และส่วนที่เหลือถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้องญาติและเพื่อนบ้านและการทำประโยชน์ รสชาติของอาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีอากาศร้อนอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ประชากรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีวิถีชีวิตที่ผูกติดกับทรัพยากรธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งใน ในแอ่งโคราชและแอ่งสกลนคร ( ขึ้นอยู่กับแม่น้ำ : ที่สำคัญชี , ดวงจันทร์ , สมุทรสงคราม , ฮ่องกง , ฯลฯ ) , และชุมชนที่อาศัยในเขตภูเขา โดยเฉพาะภูเขาเทือกเขาภูพาน และ จังหวัดเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารต่างกัน ในอดีต เวลา ทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติที่มีความหลากหลายและอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งอาหารธรรมชาติเท่าที่จำเป็นต่อการบริโภคของแต่ละวัน . ตัวอย่าง : ตกปลาในแม่น้ำ มี ไม่ ต้อง จับ ปลา ให้ทรมานกักขังพวกเขาถ้าเป็นจำนวนมากของปลาที่ถูกจับก็จะถูกแปรรูปเป็นปลาร้าหรือปลาแห้ง สำหรับการใช้ในระยะยาว นี้ทำให้ชาวบ้านแทบจะไม่พึ่งพาอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะเติบโตขึ้นในทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต . " สวนหลังบ้านมีบทบาทเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือนชาวบ้านมีฐานคิดสำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร ผลิตให้เพียงพอต่อการบริโภค และส่วนที่เหลือจะถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติๆ และเพื่อนบ้าน และทำบุญ . รสชาติของอาหารอีสาน คือไม่ร้อน