Bakura sat on the roof of one of th

Bakura sat on the roof of one of the houses, eating a loaf of bread he just stole. He looked at the town below him, watching people come and go. Suddenly, something caught his eye. It was a girl with (hair colour) hair and (eye colour). He looked at her with interest. He had been in town several times ... he knew everyone's faces, but he had never seen her before. She was wearing rags and she used a scarf to cover some of her face
She must be a tourist He thought, leaning forward slightly
He climbed down and began to follow her, staying in the shadows
What am I doing?! I don't know this girl ... but ... I am intrigued by her ... He thought, studying her movements carefully
He watched her as she looked in wonder at everything she set eyes on. It was like she had never been outside. He sighed and approached her
"Oh!" She said, surprised
Suddenly, he found himself unable to speak. He really did hate human interaction ...
Oh, why did I bother? I hate talking to people ... it's not too late, I can just insult her and go ... but that would be running away. I have no intention of being cowardly He thought, frowning
"Why are you walking around like you've never been outside in your life?" He asked
He could tell he had caught her off guard. She was stuttering ... and fidgeting. She was clearly nervous
"What's your name anyway?" He asked
"I-it's (Name) ..." She mumbled, looking at the floor
She was blushing as well, which he found odd. He had never seen that kind of thing before
"Wh-what's yours?" She asked
"Everyone just calls me Bakura" He said
"Why's that?" She asked
He just shrugged and she smiled. He flinched. No one had ever smiled at him before
"Is something wrong?" She asked
"No, why would there be?" He growled
"I-I was just asking" She mumbled "I was wondering if you could show me around"
"Sure ..." He mumbled

-

After showing (Name) around town, Bakura sighed
"You sigh a lot" she said
"I'm not used to being around people ... no one's ever been with me for this long without me getting mad" He said
"What happens when you get mad?" She asked
"People get hurt ..." He said
She looked up at the sky
"It's going to get dark soon ..." She said
"Before you go, there's something I want to show you" He said
He took her to his home and showed her the spectacular view of the town
"Oh! This view is amazing! It's perfect at sunset!" She said
"Yeah ..."
"How did you find this place?" She asked
"I live here. I'm ... I'm homeless" He replied
She gasped
"Oh no ... I ... I didn't realise! I'm sorry!" She breathed
"Don't be ... I ... I prefer it here. I'm away from all the crowds ..." He said
His stomach growled and he blushed out of embarrassment
"But I have to steal for sustenance" He said
"And I thought I had problems ..." She mumbled
"Like what?"
"Father is forcing me to get married" She said
"Tough break" He said, sighing
"Thing is ... I want to get married to someone I love" She said, looking at him
Bakura noticed this and returned her gaze. He did find her very intriguing. She moved closer and leaned against him
"You know, I've enjoyed spending time with you" She said, sighing longingly
Why? Everyone knows I'm the most unsociable man in town ... not to mention a thief He thought, confused
"You're the only boy I've really felt a connection with ..." She said
Huh?!
"I should get going ... but, before I go, I think I should show you some positive human contact" She said, smiling
He stared at her confused. She leaned forward and their lips were about to touch when palace guards appeared. The couple looked at the guards, equally surprised
"Ah! We found where you've been hiding!" a guard said
He frowned as they shoved (Name) aside and grabbed hold of Bakura
"Unhand me!" He shouted
"Let him go!" (Name) cried
"I'm sorry, miss but this guy has a crime list as long as my arm!" one of the guards said
She took off the scarf and the guards gasped
"Princess (Name)?! What are you doing here? And why are you with this ... scoundrel?" the guard asked
Bakura looked genuinely shocked
"That's none of your business! Release him!" She demanded
"I-I can't, our orders come from Kaiba. You'll have to talk to him!" The guard said
"Oh, believe me, I will" She hissed as the guards took Bakura away

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บาคุระที่นั่งบนดาดฟ้าของบ้าน กินก้อนขนมปังที่เขาขโมย เขาดูที่ตัวเมืองด้านล่างเขา ดูคน มา ทันใดนั้น สิ่งที่ติดตาของเขา ก็ผู้หญิงกับผม (สีผม) และ (สีตา) เขามองที่เธอ มีความสนใจ เขาได้ในเมืองหลายครั้ง...เขารู้ว่าใบหน้าของทุกคน แต่เขาไม่เคยเห็นของเขา เธอกำลังสวมใส่ผ้าขี้ริ้ว และเธอใช้ผ้าพันคอเพื่อครอบคลุมบางส่วนของใบหน้าของเธอเธอต้องการให้นักท่องเที่ยวท่านคิดว่า เอนเอียงไปข้างหน้าเล็กน้อยเขาปีนลง และเริ่มที่จะทำตามเธอ อยู่ในเงาฉันกำลังทำอะไร ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้... แต่... ฉันประหลาดใจ โดยเธอ... เขาคิดว่า ศึกษาความเคลื่อนไหวของเธออย่างระมัดระวังเขาเฝ้าดูเธอเป็นเธอดูใจที่เธอตั้งตาบน เหมือนเธอไม่เคยอยู่ได้ เขาถอนหายใจ และทาบทามเธอ"โอ้" เธอบอก ประหลาดใจทันใดนั้น เขาพบตัวเองไม่ได้พูด เขาจริง ๆ ไม่ได้เกลียดมนุษย์โต้ตอบ...โอ้ ไม่ได้ฉันอยู่ทำไม ฉันเกลียดการพูดคุยกับคนที่...ไม่สายเกินไป ฉันสามารถเพียงดูถูกเธอ และไป... แต่ที่จะทำงานไป มีขอขี้ขลาดเขาคิดว่า frowning"ทำไมคุณใจเดินเหมือนคุณไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของคุณ? " เขาถามเขาสามารถบอกเขาได้จับเธอปิดยาม เธอไม่พูดติดอ่าง... และ fidgeting เธอประสาทอย่างชัดเจน"อะไรคือชื่อของคุณ เขาถาม"ฉันมันของ (ชื่อ)..." เธอ mumbled มองที่พื้นเธอถูก blushing เช่น ซึ่งเขาพบคี่ เขาไม่เคยเห็นแบบสิ่งก่อน"จำอะไรของคุณ" เธอถาม"ทุกคนเพียงแค่เรียกผมบาคุระ" เขากล่าว"ทำไมเป็นที่" เธอถามเพียงยักไหล่ และเธอยิ้ม เขา flinched ไม่มีใครเคยได้ยิ้มที่เขาก่อน"เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือไม่" เธอถาม"ไม่มี ทำไมต้องมี? " เขา growled"ฉัน-ฉันถูกถาม" นาง mumbled "ผมสงสัยว่า ถ้า คุณสามารถแสดงรอบ""แน่ใจ..." เขา mumbled-หลังจากการแสดง (ชื่อ) รอบเมือง บาคุระถอนหายใจ"คุณถอนหายใจมาก" เธอกล่าว"ไม่ชินเป็นสถานคน...ไม่เคยกับฉันนานนี้ โดยผมได้รับบ้า" เขากล่าว"เกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณเรียกดูคลั่ง" เธอถาม"ผู้ได้รับบาดเจ็บ..." เขากล่าวว่าเธอมองขึ้นท้องฟ้า"มันจะมืดเร็ว..." เธอกล่าวว่า"ก่อนเดินทาง มีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการแสดง" เขากล่าวเขาพาเธอไปที่บ้านของเขา และแสดงให้เธอเห็นวิวของเมือง"โอ้ มุมมองนี้จะตื่นตาตื่นใจ ไม่ว่าจะเที่ยว" เธอกล่าวว่า"ใช่...""คุณไม่หาวิธีทำ" เธอถาม"ฉันอยู่ที่นี่ ฉัน... ผมเป็นคนจรจัด"เขาตอบนาง gasped"โอ้ ไม่มี... I ... ฉันไม่ได้รู้ ฉันขออภัย" เธอหายใจ"ไม่... I ... ผมชอบมันที่นี่ ผมพักทั้งหมด..." เขากล่าวว่าGrowled ท้องของเขา และเขาขวยเขินจากความลำบากใจ"แต่ฉันได้ขโมยสำหรับบวงสรวง" เขากล่าว"และฉันคิดว่า ฉันมี...ปัญหา" นาง mumbled"เช่นอะไรบ้าง""พ่อจะบังคับให้ฉันแต่ง" เธอกล่าว"หยุดยาก" เขากล่าวว่า sighing"สิ่งที่เป็น... อยากแต่งกับคน รัก "เธอพูด มองที่เขาบาคุระสังเกตนี้ และส่งคืนสายตาของเธอ เขาได้พบเธอน่ามากขึ้น เธอย้ายใกล้ชิด และพิงกับเขา"คุณทราบ ผมชอบใช้เวลากับคุณ" เธอกล่าวว่า sighing longinglyทำไม ทุกคนรู้ว่า ผมเป็นคน unsociable ที่สุดในเมือง...ไม่ขโมยเขาคิด พูดถึงสับสน"คุณบอยเท่านั้นที่ฉันได้จริง ๆ รู้สึกว่าการเชื่อมต่อกับ..." เธอกล่าวว่าอะไรนะ !"ฉันควรได้รับไป... แต่ ก่อนที่จะไป ฉันคิดว่า ฉันควรแสดงบางติดต่อมนุษย์บวก" เธอกล่าวว่า ยิ้มเขาจ้องไปที่เธอสับสน เธอก็เอนไปข้างหน้า และริมฝีปากของพวกเขาได้ไป สัมผัสเมื่อปรากฏยามพาเลส คู่มองยาม ประหลาดใจอย่างเท่าเทียมกัน"อา เราพบที่คุณได้ถูกซ่อน "กล่าวว่า การรักษาเขา frowned จะ shoved (ชื่อ) ไว้ และคว้าถือของบาคุระ"Unhand ฉัน" เขาตะโกน"ปล่อยเขาไป" ร้อง (ชื่อ)"ผมเสียใจ นางสาวแต่ผู้ชายคนนี้มีรายการอาชญากรรมระยะยาวที่แขนของฉัน" ยามหนึ่งกล่าวว่าเธอเอาผ้าพันคอที่ปิด และยาม gasped"เจ้าหญิง (ชื่อ) จะทำอะไรที่นี่ และทำไมมีคุณนี้... scoundrel ? "ถามยามดูจริงใจสมกับบาคุระ"ที่เป็นธุระของคุณ ปล่อยเขา" เธอต้องการ"ฉัน-ฉันไม่สามารถ เรามาบะ คุณจะต้องพูดคุยกับเขา" ยามที่กล่าวว่า"โอ้ เชื่อฉัน ฉันจะ" เธอ hissed เป็นยามเอาบาคุระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บาคุระนั่งอยู่บนหลังคาของหนึ่งในบ้านกินขนมปังเขาเพิ่งขโมย เขามองไปที่เมืองดังต่อไปนี้เขาดูคนมาและไป ทันใดนั้นสิ่งที่ติดตาของเขา มันเป็นหญิงสาวที่มี (สีผม) ผมและ (สีตา) เขามองไปที่ที่มีความสนใจของเธอ เขาได้รับในเมืองหลายต่อหลายครั้ง ... เขารู้ว่าใบหน้าของทุกคน แต่เขาไม่เคยเห็นเธอก่อน เธอได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าที่เธอใช้ผ้าพันคอเพื่อให้ครอบคลุมบางส่วนของใบหน้าของเธอเธอจะต้องเป็นที่ท่องเที่ยวที่เขาคิดว่าพิงข้างหน้าเล็กน้อยเขาปีนลงและเริ่มที่จะตามเธออยู่ในเงาผมทำอะไร?! ผมไม่ทราบว่าผู้หญิงคนนี้ ... แต่ ... ฉันทึ่งของเธอ ... เขาคิดว่าการศึกษาการเคลื่อนไหวของเธออย่างรอบคอบเขาเฝ้ามองเธอขณะที่เธอมองในน่าแปลกใจที่ทุกอย่างที่เธอตั้งตาบน มันเป็นเหมือนเธอไม่เคยออกไปข้างนอก เขาถอนหายใจและเดินเข้ามาใกล้เธอ"Oh!" เธอกล่าวว่าแปลกใจทันใดนั้นเขาก็พบว่าตัวเองไม่สามารถที่จะพูด เขาจริงๆไม่เกลียดปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ ... โอ้ทำไมผมรำคาญ? ฉันเกลียดการพูดคุยกับคน ... มันยังไม่สายเกินไปผมก็สามารถดูถูกเธอและไป ... แต่ที่จะวิ่งหนี ฉันมีความตั้งใจที่จะเป็นคนขี้ขลาดเขาคิดว่าไม่มีมุ่ย"ทำไมคุณเดินไปรอบ ๆ เหมือนที่คุณไม่เคยได้ออกไปข้างนอกในชีวิตของคุณ?" เขาถามว่าเขาจะบอกว่าเขาได้จับเธอออกยาม เธอเป็นคนที่พูดติดอ่าง ... และรำคญ เธอเป็นคนประสาทอย่างชัดเจน"สิ่งที่คุณชื่อหรือไม่?" เขาถามว่า"ผมมันเป็น (ชื่อ) ... " เธอพึมพำมองที่พื้นเธอเป็นคนที่หน้าแดงเป็นอย่างดีซึ่งเขาพบว่าแปลก เขาไม่เคยเห็นชนิดของสิ่งที่มาก่อน"Wh สิ่งที่เป็นของคุณ?" เธอถาม"ทุกคนเพียงแค่เรียกฉันบาคุระ" เขากล่าวว่า"ทำไมที่" เธอถามเขาก็ยักไหล่และเธอยิ้ม เขาสะดุ้ง ไม่มีใครได้เคยยิ้มให้เขาก่อน"บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องหรือไม่?" เธอถาม"ไม่มีเหตุผลที่จะมี?" เขาคำราม"ครั้งที่สองก็แค่ถามว่า" เธอพึมพำ "ผมสงสัยว่าถ้าคุณสามารถแสดงให้ฉันรอบ" "แน่นอน ... " เขาพึมพำ- หลังจากการแสดง (ชื่อ) รอบเมืองบาคุระถอนหายใจ"คุณถอนหายใจเป็นจำนวนมาก" เธอกล่าว"ฉัน 'เมตรไม่ได้ใช้ในการที่ได้อยู่ใกล้คน ... ไม่มีใครเคยกับผมนี้นานโดยไม่ได้รับฉันบ้า "เขากล่าวว่า" สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณได้รับบ้า? " เธอถาม"คนที่ได้รับบาดเจ็บ ... " เขาบอกว่าเธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า"มันเป็นไปได้ที่มืดเร็ว ๆ นี้ ... " เธอกล่าวว่า"ก่อนที่จะไปที่นั่นเป็นสิ่งที่ฉันต้องการให้คุณ" เขากล่าวว่าเขาพาเธอไปและแสดงให้เห็นบ้านของเขามุมมองที่งดงามของเมือง"โอ้! มุมมองนี้เป็นที่น่าอัศจรรย์! มันเหมาะที่พระอาทิตย์ตกดิน" เธอกล่าวว่า"ใช่ ... " "คุณไม่วิธีหาสถานที่แห่งนี้?" เธอถาม"ผมอยู่ที่นี่. ฉัน ... ฉันไม่มีที่อยู่อาศัย" เขาตอบว่าเธออ้าปากค้าง"โอ้ไม่ ... ฉัน ... ฉันไม่ได้ตระหนักถึง! ฉันขอโทษ!" เธอสูดลมหายใจ"ไม่ต้อง ... ฉัน ... ฉันชอบที่นี่. ฉันห่างจากฝูงชนทั้งหมด ... " เขากล่าวว่าในกระเพาะอาหารของเขาคำรามและเขาเขินออกมาจากความลำบากใจ"แต่ฉันมีที่จะขโมยเพื่อการยังชีพ "เขากล่าว" และผมคิดว่าผมมีปัญหา ... "เธอพึมพำ" ชอบอะไร? "" พ่อจะบังคับให้ฉันจะได้แต่งงาน "เธอบอกว่า" หยุดยาก "เขากล่าวว่าถอนหายใจ" คือ ... สิ่งที่ฉันต้องการที่จะได้รับ แต่งงานกับคนที่ผมรัก "เธอกล่าวว่ามองเขาบาคุระสังเกตเห็นนี้และกลับมาจ้องมองเธอ เขาพบเธอที่น่าสนใจมาก เธอย้ายใกล้ชิดและโน้มตัวกับเขา"คุณรู้ว่าฉันมีความสุขใช้เวลาอยู่กับคุณ" เธอกล่าวว่าถอนหายใจ longingly ทำไม? ทุกคนรู้ว่าผมเป็นคนที่ไม่พูดมากที่สุดในเมือง ... ไม่พูดถึงขโมยเขาคิดที่สับสน"คุณเป็นเด็กผู้ชายคนเดียวที่ฉันรู้สึกว่าจริงๆการเชื่อมต่อกับ ... เป็น" เธอบอกว่าอืมมม?! "ฉันควรจะ รับไป ... แต่ก่อนที่ผมจะไปผมคิดว่าผมควรจะแสดงบางส่วนติดต่อกับมนุษย์บวก "เธอกล่าวว่ายิ้มเขาจ้องมองมาที่เธอสับสน เธอโน้มตัวไปข้างหน้าและริมฝีปากของพวกเขากำลังจะได้สัมผัสเมื่อยามพระราชวังปรากฏ ทั้งคู่มองไปที่ยามประหลาดใจอย่างเท่าเทียมกัน"อา! เราพบที่คุณได้รับการซ่อน!" ยามกล่าวว่าเขาขมวดคิ้วขณะที่พวกเขาผลัก (ชื่อ) กันและคว้าถือของบาคุระ "วางมือฉัน!" เขาตะโกน"ให้เขาไป!" (ชื่อ) ร้องไห้"ฉันขอโทษพลาด แต่ผู้ชายคนนี้มีรายชื่ออาชญากรรมตราบเท่าที่แขนของฉัน!" หนึ่งในยามกล่าวว่าเธอถอดผ้าพันคอและยามที่อ้าปากค้าง"เจ้าหญิง (ชื่อ) ?! คุณกำลังทำอะไรที่นี่หรือไม่และทำไมคุณมีนี้ ... ตัวโกง?" ยามถามบาคุระมองตกใจอย่างแท้จริง"นั่นคือไม่มีของธุรกิจของคุณปล่อยเขา!" เธอเรียกร้อง"ครั้งที่สองไม่สามารถสั่งซื้อของเรามาจากไค. คุณจะต้องพูดคุยกับเขา" ยามกล่าวว่า"โอ้ฉันเชื่อว่าฉันจะ" เธอ hissed ขณะที่เจ้าหน้าที่เอาบาคุระออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บาคุระนั่งอยู่บนหลังคาของบ้านกินขนมปังที่เขาเพิ่งขโมยมา เขามองไปที่เมืองข้างล่าง ดูคนมาและไป ทันใดนั้น สิ่งที่เขาอยากได้ มันเป็นผู้หญิงด้วย ( ผมสี ) ผมและสีตา ) เขาจ้องมองเธอด้วยความสนใจ เขาอยู่ในเมือง หลายครั้ง . . . . . . . เขารู้ว่าใบหน้าของทุกคน แต่เขาไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเธอใส่เศษผ้า และที่เธอใช้ผ้าพันคอครอบคลุมบางส่วนของใบหน้าของเธอ
เธอต้องเป็นนักท่องเที่ยว เขาคิดว่า โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย
เขาปีนลงมาและเริ่มติดตามเธออยู่ในเงามืด
ฉันทำอะไรอยู่ ? ! ไม่รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ . . . . . . . แต่ . . . . . . . ฉันสนใจเธอ . . . เขาคิดว่าเรียนไหวของเธออย่างระมัดระวัง
เขาดูของเธอขณะที่เธอมองสงสัยว่าทุกอย่างที่เธอเห็น .มันเหมือนเธอไม่เคยนอก เขาถอนหายใจและเดินเข้ามาใกล้เธอ
" โอ้ ! " เธอกล่าวว่า แปลกใจ
ทันใดนั้นเขาพบว่าตัวเองไม่สามารถที่จะพูด เค้าเกลียดการปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ . . .
ทำไมฉันรบกวนเหรอ ฉันเกลียดการพูดคุยกับผู้คน . . . . . . . มันยังไม่สายเกินไป ผมแค่ดูถูกเธอ ไป . . . . . . . แต่นั่นจะหนี ผมก็ไม่มีความตั้งใจที่จะขี้ขลาด เขาคิดว่า มุ่ย
" ทำไมถึงเดินเหมือนที่คุณเคยอยู่ในชีวิตของคุณ ? เขาถาม
เขาสามารถบอกได้ว่า เขาจับเธอได้ เธอ . . . . . . . . และ เซ็ง เธอพบว่าประสาท
" เธอชื่ออะไรล่ะ ? " เขาถาม
" . . . ( ชื่อ ) . . . . . . . " เธอพึมพำ มองพื้น
เธอหน้าแดงด้วย ซึ่งเขาก็พบว่าแปลก เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
" อะ อะไรของนาย ? " เธอถาม
" ทุกคนเรียกฉันบาคุระ " เขาบอกว่า
" ทำไมเหรอ ? " เธอถาม
เขาแค่ยักไหล่ และเธอก็ยิ้ม เขาถอยหลัง ไม่มีใครเคยยิ้มให้เขาก่อน
" มีอะไร ? " เธอถาม
" ไม่ ทำไมต้องมี ? เขาคำราม
" ฉันแค่ถาม " เธอพึมพำ " ผมสงสัยว่าถ้าคุณสามารถแสดงให้ฉัน "
" แน่นอน . . . . . . . " เขาพึมพำ

-

หลังจากที่แสดง ( ชื่อ ) รอบเมือง บาคุระถอนหายใจ " เธอถอนหายใจมาก

" เธอกล่าว" ผมไม่คุ้นเคยกับคน . . . . . . . ไม่มีใครเคยรับกับผมยาวโดยไม่ต้องฉันได้รับบ้า " เขาบอกว่า
" จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณโกรธ ? เธอถาม
" เจ็บ . . . . . . . " เขาพูด เธอมองท้องฟ้า

" มันใกล้จะมืดแล้ว . . . . . . . " เธอพูด
" ก่อนที่คุณจะไปผมมีบางอย่างอยากจะให้คุณ " เขาพูด
เขาพาเธอไปที่บ้านของเขาและเอามุมมองที่งดงามของเมือง
" โอ้ !