In 1789, William Lisle Bowles (1762

In 1789, William Lisle Bowles (1762-1850) wrote an influential sonnet sequence, Fourteen Sonnets, a sign of brighter times ahead for the form. As rational, witty, neoclassical seventeenth century poems written in heroic couplets gave way to major works in more open forms, the sonnet was somehow adapted to accommodate the literary values of this period. In many of these works one can sense the new worth placed on intuition and spontaneity.

Second, perhaps, only to Shakespeare, William Wordsworth (1770-1850) is generally considered one of the greatest sonneteers. Writing over five hundred sonnets (mostly the early ones are still read), he ushered the form back into widespread use and also revived the sonnet sequence. Wordsworth continued the work of Milton in freeing the sonnet's subject matter from the conventional and treated the sonnet as a subjective "verse essay" in which to explore his emotions (White & Rosen).

Among the well known poets of the Romantic period, John Keats (1795-1821) and Percy Shelley (1792-1822) wrote the sonnets most commonly anthologized--"Bright Star" and "Ozymandius", respectively. Other notable poets, including Samuel Taylor Coleridge (1772-1834) and Lord Byron (1788-1824), wrote a few sonnets but did their best work in other forms.

Here, perhaps even more than elsewhere, the chronological division of sonneteers is arbitrary, with Thomas Hood chosen as the Victorian to begin the next section. Also, a few of the earlier poets here might have been more comfortable in the diverse Sonnet Central group preceding.

I highly recommend the recently published anthology A Century of Sonnets: The Romantic-Era Revival, edited by Paula Feldman and Daniel Robinson, to anyone interested in this period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In 1789, William Lisle Bowles (1762-1850) wrote an influential sonnet sequence, Fourteen Sonnets, a sign of brighter times ahead for the form. As rational, witty, neoclassical seventeenth century poems written in heroic couplets gave way to major works in more open forms, the sonnet was somehow adapted to accommodate the literary values of this period. In many of these works one can sense the new worth placed on intuition and spontaneity.Second, perhaps, only to Shakespeare, William Wordsworth (1770-1850) is generally considered one of the greatest sonneteers. Writing over five hundred sonnets (mostly the early ones are still read), he ushered the form back into widespread use and also revived the sonnet sequence. Wordsworth continued the work of Milton in freeing the sonnet's subject matter from the conventional and treated the sonnet as a subjective "verse essay" in which to explore his emotions (White & Rosen).Among the well known poets of the Romantic period, John Keats (1795-1821) and Percy Shelley (1792-1822) wrote the sonnets most commonly anthologized--"Bright Star" and "Ozymandius", respectively. Other notable poets, including Samuel Taylor Coleridge (1772-1834) and Lord Byron (1788-1824), wrote a few sonnets but did their best work in other forms.Here, perhaps even more than elsewhere, the chronological division of sonneteers is arbitrary, with Thomas Hood chosen as the Victorian to begin the next section. Also, a few of the earlier poets here might have been more comfortable in the diverse Sonnet Central group preceding.แนะ anthology เผยแพร่ล่าสุดศตวรรษโคลง A: เดอะโรแมนติกยุคฟื้นฟู แก้ไข โดย Paula เฟลด์แมนและแดเนียลโรบินสัน เพื่อคนที่สนใจในเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1789 วิลเลียมไลอัลโบว์ลส์ (1762-1850) เขียนลำดับโคลงอิทธิพลสิบบทกวี, เข้าสู่ระบบครั้งที่สดใสข้างหน้าสำหรับแบบฟอร์ม ในฐานะที่เป็นเหตุผลไหวพริบนีโอคลาสสิบทกวีศตวรรษที่สิบเจ็ดเขียนในกลอนกล้าหาญวิธีที่จะทำให้ผลงานที่สำคัญในรูปแบบเปิดมากขึ้นโคลงถูกดัดแปลงอย่างใดเพื่อรองรับค่าวรรณกรรมของช่วงเวลานี้ ในหลายผลงานเหล่านี้หนึ่งสามารถรู้สึกถึงความคุ้มค่าใหม่วางอยู่บนสัญชาตญาณและความเป็นธรรมชาติ

ประการที่สองอาจจะเป็นเพียงเพื่อเช็คสเปียร์, วิลเลียมเวิร์ดสเวิร์ (1770-1850) โดยทั่วไปถือว่าเป็นหนึ่งใน sonneteers ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เขียนมากกว่าห้าร้อยบทกวี (ส่วนใหญ่เป็นคนต้นยังคงอ่าน) เขานำรูปแบบกลับเข้ามาในการใช้อย่างแพร่หลายและยังฟื้นขึ้นมาลำดับโคลง เวิร์ดสเวิร์ยังคงทำงานของมิลตันในพ้นเรื่องโคลงจากการชุมนุมและการรักษาโคลงเป็นอัตนัย "กลอนเรียงความ" ในการที่จะสำรวจอารมณ์ของเขา (White & Rosen)

ในบรรดากวีที่รู้จักกันดีของช่วงเวลาโรแมนติกจอห์นคีตส์ (1795-1821) และเพอร์ซี่เชลลีย์ (1792-1822) เขียนบทกวี anthologized กันมากที่สุด - "Bright Star" และ "Ozymandius" ตามลำดับ กวีเด่นอื่น ๆ รวมทั้งซามูเอลเทย์เลอร์โคลริดจ์ (1772-1834) และลอร์ดไบรอน (1788-1824) เขียนไม่กี่บทกวี แต่ไม่งานที่ดีที่สุดของพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆ

นี่อาจจะมากยิ่งขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ส่วนลำดับ sonneteers เป็นพลกับโทมัสฮูดเลือกให้เป็นวิคตอเรียนที่จะเริ่มต้นในส่วนถัดไป นอกจากนี้บางส่วนของบทกวีที่นี่ก่อนหน้านี้อาจจะได้รับความสะดวกสบายมากขึ้นในหลากหลายกลุ่มโคลงกลางก่อน

ผมขอแนะนำให้กวีนิพนธ์เผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ A Century ของบทกวี: โรแมนติกยุคฟื้นฟูแก้ไขโดยพอลล่าเฟลด์แมนและแดเนียลโรบินสันทุกคนที่สนใจในช่วงนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในค.ศ. 1789 , วิลเลียม ลีล Bowles ( 1762-1850 ) เขียนเป็นโคลงที่มีลำดับ 14 sonnets สัญลักษณ์แห่งความสว่างครั้งล่วงหน้าสำหรับแบบฟอร์ม เป็นมีเหตุผล , มีไหวพริบ , นีโอคลาสสิกศตวรรษที่สิบเจ็ดเป็นบทกวีที่เขียนใน couplets ให้วิธีการทำงานหลักในรูปแบบเปิดมากขึ้น โคลงการปรับอย่างใดเพื่อรองรับวรรณศิลป์ของช่วงเวลานี้ ในหลายผลงานเหล่านี้หนึ่งสามารถ sense ใหม่มูลค่าอยู่ในสัญชาตญาณและความเป็นธรรมชาติประการที่สอง บางทีเท่านั้นที่เชคสเปียร์ , วิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธ ( 1770-1850 ) โดยทั่วไปถือว่าเป็นหนึ่งใน sonneteers ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด การเขียนมากกว่าห้าร้อย sonnets ( ส่วนใหญ่คนก่อนยังอ่าน ) เขาพาร่างกลับไปใช้อย่างกว้างขวางและยังฟื้นฟูโคลงตามลําดับ เวิร์ดสเวิร์ธต่อการทำงานของมิลตันในพ้นโคลงเรื่องจากปกติ และถือว่าโคลงเป็นอัตนัย " กลอนเรียงความ " ซึ่งสำรวจอารมณ์ ( สีขาวและโรเซน )ในบทกวีของกวีที่รู้จักกันดีสมัยโรแมนติก , จอห์นคีตส์ ( 1795-1821 ) และเพอร์ซีย์เชลลีย์ ( พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ) เขียน sonnets มักทำการรวบรวมบทประพันธ์ . . . " ดาวสว่าง " และ " โอซีแมนดีอุส " ตามลำดับ กวีเด่นอื่น ๆได้แก่ เลสลี่ จาง ( 1772-1834 ) และลอร์ดไบรอน ( 1788-1824 ) เขียนไม่กี่ sonnets แต่ทำงานที่ดีที่สุดของพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆที่นี่ บางทีอาจจะมากกว่าที่อื่น ส่วนลำดับของ sonneteers เป็นข้อกับโทมัสฮูดเลือกเป็นวิคตอเรียเริ่มแผนกถัดไป นอกจากนี้บางส่วนของกวีแล้วอาจจะสะดวกสบายมากขึ้นในหลากหลายโคลงกลางกลุ่มที่ผ่านมาแนะนำบทความที่เผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นศตวรรษของ sonnets : คืนชีพสมัยโรแมนติก , แก้ไขโดยพอลล่า เฟลด์แมน และ แดเนียล โรบินสัน ให้ทุกคนที่สนใจในช่วงเวลานี้