el-Table 2. Ambient temperature × t

el-
Table 2. Ambient temperature × travel distance interaction for the biochemical parameters monitored in broilers1
Ambient
temperature
(°C)
Travel
distance
(km)
Cort
(ng/mL)
UA
(μmol/L)
TG
(mmol/L)
TP
(g/L)
Glucose
(mmol/L)
Lactate
(mmol/L)
25 to 35 0 6.15a,y 371.0a,x 0.56a,y 42.41a,x 13.88a,y 8.17a,x
10 4.58ab,y 414.8a,x 0.46b,x 43.37a,x 13.47a,x 5.23bc,x
70 2.70c,y 339.8a,y 0.43bc,y 35.17b,x 14.86a,x 4.19c,x
130 2.96bc,x 441.2a,x 0.37c,y 35.64b,x 13.35a,x 6.24b,x
10 to 20 0 4.98a,y 379.2b,x 0.62a,x 39.47ab,y 13.85ab,y 8.11a,x
10 4.16ab,y 395.7ab,x 0.55a,x 42.88a,x 14.67a,x 5.44b,x
70 2.45b,y 524.8a,x 0.64a,x 38.79ab,x 13.04bc,y 5.14b,x
130 3.91ab,x 507.6a,x 0.57a,x 37.19b,x 12.41c,x 4.70b,x
−5 to +5 0 9.22a,x 287.2b,y 0.50a,y 40.02b,y 15.33a,x 7.46a,x
10 6.79b,x 451.4a,x 0.48a,x 45.55a,x 13.77b,x 5.02b,x
70 5.69b,x 425.5a,xy 0.53a,x 37.90b,x 14.35ab,xy 5.26b,x
130 2.83c,x 453.5a,x 0.50a,x 38.18b,x 13.57b,x 4.83b,x
SEM 0.17 8.1 0.01 0.31 0.09 0.14
a–cMeans within the same season and column lacking a common superscript letter differ significantly (P < 0.05).
x,yMeans within the same travel distance and column lacking a common superscript letter differ significantly (P < 0.05).
1Cort = corticosterone; UA = uric acid; TG = triglycerides; TP = total protein.
2722 Vosmerova et al.
evated (P < 0.01) in comparison with broilers after 70
km of transport. No significant effect of different ambient
temperatures on the lactate level in broilers was
found in this experiment.
DISCUSSION
As seen from the results, transport to the slaughterhouse
represents a marked stress load in broilers,
which induces specific changes to the biochemical stress
indicators monitored. As expected, the changes were
specific in their dependence on travel distance and the
ambient temperature at which the broilers were transported.
In our study, corticosterone concentration was
found to be the highest before transport (i.e., immediately
after handling the broilers) at all ambient temperatures.
This indicates that catching and crating were
more stressful for the birds than the transport itself.
This result is in accordance with the results of Terlouw
et al. (2008), who stated that bird catching is a major
cause of stress during the preslaughter procedure.
In our experiment, the corticosterone levels decreased
with travel distance, and there was a highly significant
decrease (P < 0.01) in corticosterone levels in broilers
after 70 km of transport compared with broilers before
transport at all ambient temperatures. In summer, the
concentration of corticosterone increased slightly after
130 km of transport compared with 70 km of transport
of broilers, but no significant effect was found. Ondrasovicova
et al. (2008) reported that the corticosterone
level was increased in broilers after transport in their
study. They found higher corticosterone values after
120 km of transport compared with 30 km of transport.
Nijdam et al. (2005) found that the transportation of
broilers for a period of 3 h caused an increase in plasma
corticosterone concentration. It is evident from our results
that winter temperatures had a negative effect
on the corticosterone level. The broilers were reared
at 20°C, whereas the outdoor temperatures varied between
−5 and +5°C; we may therefore assume that
the thermal difference after opening the broiler hall
and handling the birds (catching, crating, and loading)
before transport induced the greatest elevation in
the corticosterone level. This resulted in extremely high
corticosterone concentrations in broilers transported at
winter temperatures in our experiment. Similarly, Freeman
et al. (1984) found elevated plasma corticosterone
levels caused by transportation of broilers for 2 to 4
h, and this elevation was higher in the winter than in
the summer. Summer temperatures did not have any
significant effect on corticosterone levels in our experiment,
and this agrees with the conclusions reached by
Lin et al. (2006) and Kataria et al. (2008).
According to our results, the blood glucose concentration
in broilers decreased after long transportation
distances at fall and winter temperatures. Similarly,
Halliday et al. (1977), Freeman et al. (1984), Pijarska
et al. (2006), and Ondrasovicova et al. (2008) found
that transportation of a long duration reduced the glucose
level in broilers. Suchy et al. (2007) reported that
the glucose level decreased in blood plasma of pheasants
after a 4-h transport compared with a nontransported
control group. On the other hand, Yalçin et
al. (2004) found no effect of preslaughter treatments
(catching, crating, and transport for 1 h) on the plasma
glucose level in broilers. Delezie et al. (2007) stated
that 1.5 h of transport in their experiment had no significant
effect on glucose and triglyceride concentrations
in the blood plasma of broilers. This is in agreement
with our study, in which we found no significant
effect of 70 km of transport on the glucose level in
broilers. Similarly, other authors (Warriss et al., 1993;
Savenije et al., 2002; Ondrasovicova et al., 2008) have
observed no significant difference in the concentration
of glucose in transported broilers. We found a rather
unclear effect on the glucose concentration in broilers
in relation to ambient temperatures because the values
were rather ambivalent in some ways—elevated both
in winter (before transport only) and in summer (after
70 km of transport). Similarly, Koelkebeck and Odom
(1995) and Lin et al. (2006) reported that the plasma
glucose concentration was not significantly changed by
heat treatment. Freeman et al. (1984) reported that
hypoglycemia was found in broilers transported for 2 to
4 h, and that this decrease in the glucose level was the
same in summer and winter. Other authors (Lin et al.,
2000; Yalçin et al., 2004) reported that plasma glucose
was higher during the summer than the fall after 1 h of
transportation.
Halliday et al. (1977) reported that the level of uric
acid in blood plasma increased after 1 to 2 h of transport
in broilers. Similarly, Huff et al. (2008) described
how transport increased the levels of uric acid in turkeys
transported for 3 h. According to Delezie et al. (2007),
transportation of broilers for a period of 1.5 h resulted
in a significant increase in plasma uric acid concentration.
Yalçin et al. (2004) reported that uric acid values
were the lowest after crating compared with those of
transported broilers. This result is in agreement with
those in our study, in which we found the lowest concentrations
of uric acid in broilers before transport at
all ambient temperatures. According to Hartman et al.
(2006), plasma uric acid is a major antioxidant and the
primary end product of nitrogen metabolism in birds,
and it is a reliable indicator of oxidative stress and tubular
function of the kidneys. In contrast to our results,
Scope et al. (2002), who studied the influence of stress
arising from handling and transport in racing pigeons,
described a decrease in the uric acid concentration and
an increase in the glucose level after handling and 3
h of transport. In our study, we did not find any effect
of different ambient temperatures on the uric acid
level. Similarly, other authors have found no significant
changes in the uric acid level after heat treatment. Lin
et al. (2006) exposed broiler chickens to 32°C for 3 and
6 h. The uric acid concentration was not significantly
changed by heat treatment in comparison with a control
treatment of 21°C. Koelkebeck and Odom (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอล-ตารางที่ 2 อุณหภูมิการเดินทางไกลการโต้ตอบสำหรับพารามิเตอร์ชีวเคมีการตรวจสอบใน broilers1แวดล้อมอุณหภูมิ(° C)เดินทางห่างจากที่พัก(km)Cort(ng/mL)UA(Μmol/L)TG(mmol/L)TP(g/L)น้ำตาลกลูโคส(mmol/L)Lactate(mmol/L)0 25-35 6.15a, y 371.0a, x 0.56a, y 42.41a, x 13.88a, y 8.17a, x10 4.58ab, y 414.8a, x 0.46b, x 43.37a, 13.47a, 5.23bc, x x x70 2.70 c, y 339.8a, y 0.43bc, y 35.17b, x 14.86a, x 4.19 c, x130 2.96bc, 441.2a, x 0.37 c, y 35.64b, 13.35a, 6.24b, x x x x0 10 20 4.98a, y 379.2b, x 0.62a, x 39.47ab, y 13.85ab, x, y 8.11a10 4.16ab, y 395.7ab, x 0.55a, x 42.88a, 14.67a, 5.44b, x x x70 2.45b, y 524.8a, 0.64a, 38.79ab, x x x 13.04bc, y 5.14b, x130 3.91ab, 507.6a, 0.57a, 37.19b, x 12.41 c, x 4.70b, x x x x−5 การ + 5 0 9.22a, 287.2b, 0.50a, 40.02b, 15.33a, y y x 7.46a, y x x6.79b 10, 451.4a, 0.48a, 45.55a, 13.77b, 5.02b, x x x x x x5.69b 70, 425.5a, xy 0.53a, 37.90b, 14.35ab, 5.26b, xy x x x x2.83 c 130, 453.5a, 0.50a, 38.18b, 13.57b, 4.83b, x x x x x xSEM 0.17 8.1 0.01 $ 0.31 0.09 0.14a-cMeans ภายในฤดูกาลเดียวและคอลัมน์ขาดอักษรตัวยกทั่วไปแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05)x, yMeans ภายในเหมือนเดินทางไกล และคอลัมน์ขาดอักษรตัวยกทั่วไปแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05)1Cort = corticosterone UA =กรดยูริก TG =ระดับไตรกลีเซอไรด์ TP =โปรตีนรวม2722 Vosmerova et alevated (P < 0.01) เมื่อเปรียบเทียบกับไก่เนื้อหลัง 70กิโลเมตรการขนส่ง ไม่สำคัญผลของต่าง ๆ ล้อมรอบมีอุณหภูมิในระดับ lactate ในไก่เนื้อพบในการทดลองนี้สนทนาเห็นจากผลลัพธ์ การขนส่งไปบิดาแสดงถึงปริมาณความเครียดที่ทำเครื่องหมายในไก่เนื้อซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความเครียดชีวเคมีตัวบ่งชี้ในการตรวจสอบ ตามที่คาดไว้ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวการพึ่งพาการเดินทางและอุณหภูมิแวดล้อมที่ถูกส่งออกที่ในการศึกษาของเรา corticosterone สมาธิถูกพบได้สูงสุดก่อนการขนส่ง (เช่น ทันทีหลังจากจัดการที่ออก) อุณหภูมิแวดล้อมที่ซึ่งระบุว่า จับและเสี่ยงถูกคงนกขนส่งเองผลลัพธ์นี้เป็นไปตามผลของ Terlouwal. ร้อยเอ็ด (2008), ซึ่งระบุว่า นกที่จับเป็นหลักสาเหตุของความเครียดในระหว่างขั้นตอน preslaughterในการทดลองของเรา ระดับ corticosterone ลดลงมีระยะทางการเดินทาง และมีความสำคัญสูงลดลง (P < 0.01) ระดับ corticosterone ในไก่เนื้อหลังจาก 70 กิโลเมตรเมื่อเทียบกับออกก่อนการขนส่งการขนส่งอุณหภูมิแวดล้อมเลย ในฤดูร้อน การความเข้มข้นของ corticosterone เพิ่มขึ้นเล็กน้อยหลังจาก130 กม.ขนส่งเปรียบเทียบกับ 70 กิโลเมตรการขนส่งออก แต่ไม่สำคัญผลพบ Ondrasovicovaal. ร้อยเอ็ด (2008) รายงานว่า การ corticosteroneระดับเพิ่มขึ้นในออกหลังจากขนส่งในการศึกษา พวกเขาพบค่าที่สูงกว่า corticosterone หลังกม. 120 เทียบกับ 30 กิโลเมตรการขนส่งการขนส่งNijdam et al. (2005) พบว่าการขนส่งของออกเป็นระยะ 3 h เกิดจากการเพิ่มขึ้นในพลาสมาcorticosterone สมาธิ จะเห็นได้จากผลของเราว่า หนาวอุณหภูมิมีผลกระทบในระดับ corticosterone มีผลิตภัณฑ์ที่ออกที่ 20° C ขณะที่อุณหภูมิภายนอกที่แตกต่างกันระหว่าง−5 และ + 5 ° C เราจึงอาจสมมุติว่าความแตกต่างความร้อนหลังจากเปิดศาลาไก่เนื้อและการจัดการนก (จับ เสี่ยง และการโหลด)ก่อนขนส่งทำให้เกิดความสูงมากที่สุดในระดับ corticosterone ส่งผลให้สูงมากความเข้มข้น corticosterone ในขนส่งที่ออกอุณหภูมิหนาวในการทดลองของเรา ในทำนองเดียวกัน ฟรีแมนal. ร้อยเอ็ด (1984) พบ corticosterone พลาสมาสูงขึ้นเกิดจากการขนส่งของออกใน 2-4 ระดับh และระดับนี้เป็นสูงในฤดูหนาวมากกว่าในฤดูร้อน อุณหภูมิในฤดูร้อนก็ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญระดับ corticosterone ในการทดลองของเราและนี้ตกลงกับบทสรุปการเดินทางโดยLin et al. (2006) และ al. et Kataria (2008)ตามผลของเรา ความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดในไก่เนื้อลดลงหลังจากการขนส่งยาวนานระยะทางในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวอุณหภูมิ ในทำนองเดียวกันHalliday et al. (1977), al. และฟรีแมน (1984), Pijarskaal. ร้อยเอ็ด (2006), และ Ondrasovicova et al. (2008) พบที่ขนส่งเป็นระยะเวลานานลดราคาน้ำตาลกลูโคสระดับในไก่เนื้อ Suchy et al. (2007) รายงานว่าลดระดับน้ำตาลกลูโคสในเลือดของ pheasantsหลังจากการขนส่ง 4 h เมื่อเทียบกับที่ nontransportedกลุ่มควบคุม ในทางกลับกัน Yalçin ร้อยเอ็ดไม่มีผลของการรักษา preslaughter พบ al. (2004)(จับ เสี่ยง และขนส่งสำหรับ 1 h) ในพลาสมาระดับน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อ Delezie et al. (2007) ระบุh ที่ 1.5 การขนส่งในการทดลองได้ไม่สำคัญผลความเข้มข้นกลูโคสและไตรกลีเซอไรด์ในพลาสมาเลือดของไก่เนื้อ จึงตกลงกับการศึกษาของเรา ซึ่งเราพบไม่สำคัญผลของ 70 กิโลเมตรการขนส่งระดับกลูโคสในไก่เนื้อ ในทำนองเดียวกัน คน (Warriss et al., 1993Savenije และ al., 2002 Ondrasovicova et al., 2008) ได้สังเกตไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในออกขนย้าย เราพบค่อนข้างความเข้มข้นของกลูโคสในออกผลไม่ชัดเจนเกี่ยวกับอุณหภูมิแวดล้อมเนื่องจากค่าได้แต่ไม่แน่ใจในวิธีการบางอย่าง — ยกระดับทั้งสองในฤดูหนาว (ก่อนขนส่งเท่านั้น) และ ในฤดูร้อน (หลัง70 กิโลเมตรการขนส่ง) ในทำนองเดียวกัน Koelkebeck และ Odom(1995) และหลิน et al. (2006) รายงานว่า ในพลาสมากลูโคสความเข้มข้นไม่มากเปลี่ยนแปลงโดยการรักษาความร้อน ฟรีแมนและ al. (1984) รายงานว่าhypoglycemia พบในไก่เนื้อขนส่งสำหรับ 24 h และการลดลงของระดับน้ำตาลกลูโคสถูกในฤดูร้อนและหนาวเหมือนกัน คน (Lin et al.,2000 Yalçin et al., 2004) รายงานว่า ระดับน้ำตาลในพลาสมาได้สูงในช่วงฤดูร้อนมากกว่าฤดูใบไม้ร่วงหลังจาก 1 ชั่วโมงของขนส่งHalliday et al. (1977) รายงานว่า ระดับของ uricกรดในเลือดเพิ่มขึ้นหลังจาก h 1 2 การขนส่งในไก่เนื้อ ในทำนองเดียวกัน Huff et al. (2008) กล่าวถึงการขนส่งเพิ่มระดับของกรดยูริกในไก่งวงขนส่งสำหรับ 3 h ตาม Delezie et al. (2007),ส่งผลให้ขนส่งออกเป็นระยะเวลา 1.5 hในการเพิ่มขึ้นที่สำคัญในพลาสมากรดยูริกเข้มข้นYalçin et al. (2004) รายงานว่า กรดยูริกค่าได้ต่ำสุดหลังจากเสี่ยงเทียบกับขนส่งออก ผลลัพธ์นี้จะสอดคล้องกับในการศึกษาของเรา ซึ่งเราพบความเข้มข้นต่ำของกรดยูริกในออกก่อนการขนส่งที่อุณหภูมิแวดล้อมทั้งหมด ตาม Hartman et al(2006), กรดยูริกพลาสม่าเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญและผลิตภัณฑ์สุดท้ายหลักของไนโตรเจนในนกและเป็นตัวบ่งชี้ความน่าเชื่อถือ ของความเครียด oxidative และท่อการทำงานของไต ตรงข้ามผลของเราขอบเขตและ al. (2002), ผู้ศึกษาอิทธิพลของความเครียดเกิดจากการจัดการและการขนส่งในการแข่งนกพิราบอธิบายการลดลงในความเข้มข้นของกรดยูริก และการเพิ่มระดับกลูโคสหลังจากจัดการและ 3h การขนส่ง ในการศึกษาของเรา เราไม่พบผลใด ๆของอุณหภูมิแวดล้อมต่าง ๆ ในกรดยูริกระดับ ในทำนองเดียวกัน คนพบไม่สำคัญการเปลี่ยนแปลงในระดับกรดยูริกหลังชุบ หลินal. ร้อยเอ็ด (2006) สัมผัสไก่ 32° C สำหรับ 3 และ6 h ความเข้มข้นกรดยูริกไม่มากด้วยความร้อนเมื่อเปรียบเทียบกับตัวควบคุมการเปลี่ยนแปลงรักษา 21 องศาเซลเซียส Koelkebeck และ Odom (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

El-
ตารางที่ 2 อุณหภูมิ×ปฏิสัมพันธ์ระยะการเดินทางสำหรับพารามิเตอร์ทางชีวเคมีในการตรวจสอบ ถึง 35 0 6.15a, y 371.0a, x 0.56a, 42.41a y, x 13.88a, 8.17a y, x 10 4.58ab, 414.8a y, x 0.46b, x 43.37a, x 13.47a, x 5.23bc , x 70 2.70c, y 339.8a, 0.43bc y, 35.17b y, x 14.86a, x 4.19c, x 130 2.96bc, x 441.2a, x 0.37c, 35.64b y, x 13.35a, x 6.24b , x 10-20 0 4.98a, 379.2b y, x 0.62a, x 39.47ab, 13.85ab y, 8.11a y, x 10 4.16ab, 395.7ab y, x 0.55a, x 42.88a, x 14.67a, x 5.44b, x 70 2.45b, y 524.8a, x 0.64A, x 38.79ab, x 13.04bc, 5.14b y, x 130 3.91ab, x 507.6a, x 0.57a, x 37.19b, x 12.41c, x 4.70b, x -5 ถึง 5 0 9.22a, x 287.2b, 0.50a y, 40.02b y, 15.33a y, x 7.46a, x 10 6.79b, x 451.4a, x 0.48A, x 45.55a , x 13.77b, x 5.02b, x 70 5.69b, x 425.5a, 0.53a XY, x 37.90b, x 14.35ab, 5.26b XY, x 130 2.83c, x 453.5a, x 0.50a, x 38.18b , x 13.57b, x 4.83b, x SEM 0.17 8.1 0.01 0.31 0.09 0.14 -cMeans ภายในฤดูกาลเดียวกันและคอลัมน์ขาดจดหมายยกทั่วไปแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05). x, yMeans ในระยะทางที่เดินทางเดียวกันและคอลัมน์ขาด จดหมายยกทั่วไปแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05). 1Cort = corticosterone; UA = กรดยูริค; TG ไตรกลีเซอไรด์ =; TP = โปรตีนทั้งหมด. 2722 Vosmerova et al. evated (p <0.01) เมื่อเปรียบเทียบกับไก่เนื้อหลัง 70 กม. ของการขนส่ง ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันโดยรอบของอุณหภูมิในระดับแลคเตทในไก่เนื้อถูกพบในการทดลองนี้. อภิปรายดังที่เห็นได้จากผลการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์ที่เป็นตัวแทนของการโหลดความเครียดการทำเครื่องหมายในไก่เนื้อซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่เฉพาะเจาะจงกับความเครียดทางชีวเคมีตัวชี้วัดการตรวจสอบ ขณะที่คาดว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นที่เฉพาะเจาะจงในการพึ่งพาอาศัยของพวกเขาอยู่กับระยะทางในการเดินทางและอุณหภูมิที่ไก่ถูกส่ง. ในการศึกษาของเราเข้มข้น corticosterone ถูกพบว่ามีความสูงที่สุดก่อนที่จะขนส่ง (กล่าวคือทันทีหลังการสัมผัสไก่) ที่โดยรอบทั้งหมด อุณหภูมิ. นี้บ่งชี้ว่าการจับและลังมีความตึงเครียดมากขึ้นสำหรับนกกว่าการขนส่งของตัวเอง. ผลที่ได้นี้เป็นไปตามผลของการ Terlouw และคณะ (2008) ที่ระบุว่าการจับนกเป็นหลักสาเหตุของความเครียดในระหว่างขั้นตอนการ preslaughter. ในการทดลองของเราระดับ corticosterone ลดลงตามระยะทางในการเดินทางและมีนัยสำคัญยิ่งลดลง (P <0.01) ในระดับ corticosterone ในไก่เนื้อหลัง 70 กม. ของการขนส่งเมื่อเทียบกับไก่เนื้อก่อนการขนส่งที่อุณหภูมิโดยรอบทั้งหมด ในช่วงฤดูร้อน, ความเข้มข้นของ corticosterone เพิ่มขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่130 กิโลเมตรของการขนส่งเมื่อเทียบกับ 70 กิโลเมตรของการขนส่งของไก่ แต่ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ Ondrasovicova และคณะ (2008) รายงานว่า corticosterone ระดับที่เพิ่มขึ้นในไก่เนื้อหลังจากการขนส่งในของพวกเขาการศึกษา พวกเขาพบว่าค่าที่สูงขึ้นหลังจาก corticosterone 120 กิโลเมตรของการขนส่งเมื่อเทียบกับ 30 กม. ของการขนส่ง. Nijdam และคณะ (2005) พบว่าการขนส่งของไก่เป็นระยะเวลา 3 ชั่วโมงที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของพลาสม่าเข้มข้น corticosterone มันเห็นได้ชัดจากผลของเราว่าในฤดูหนาวอุณหภูมิมีผลกระทบเชิงลบในระดับ corticosterone ไก่เนื้อได้รับการเลี้ยงดูที่ 20 องศาเซลเซียสในขณะที่อุณหภูมิที่แตกต่างกันระหว่างกลางแจ้ง-5 และ + 5 ° C; เราจึงอาจสรุปได้ว่าความแตกต่างทางความร้อนหลังจากเปิดห้องโถงไก่เนื้อและการจัดการนก (จับลังและโหลด) ก่อนที่จะเหนี่ยวนำให้เกิดการยกระดับการขนส่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในระดับ corticosterone นี้ส่งผลให้สูงมากความเข้มข้น corticosterone ในไก่เนื้อส่งที่ฤดูหนาวอุณหภูมิในการทดลองของเรา ในทำนองเดียวกันฟรีแมนและคณะ (1984) พบว่าพลาสม่า corticosterone สูงระดับที่เกิดจากการขนส่งของไก่สำหรับ 2-4 ชั่วโมงและระดับความสูงนี้เป็นที่สูงขึ้นในช่วงฤดูหนาวกว่าในช่วงฤดูร้อน ฤดูร้อนอุณหภูมิไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในระดับ corticosterone ในการทดลองของเราและเห็นด้วยกับข้อสรุปถึงโดยหลินและคณะ (2006) และ Kataria และคณะ (2008). ตามผลของความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือดในไก่เนื้อลดลงหลังจากการขนส่งนานระยะเวลาฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวอุณหภูมิ ในทำนองเดียวกันฮัลลิเดย์และคณะ (1977), ฟรีแมนและคณะ (1984), Pijarska และคณะ (2006) และ Ondrasovicova และคณะ (2008) พบว่าการขนส่งของระยะเวลานานลดระดับน้ำตาลในระดับในไก่เนื้อ ซูซี่และคณะ (2007) รายงานว่าระดับน้ำตาลลดลงในเลือดของไก่ฟ้าหลังขนส่ง 4 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับ nontransported กลุ่มควบคุม ในทางตรงกันข้าม, Yalçinและอัล (2004) พบว่าไม่มีผลกระทบของการรักษา preslaughter (จับลังและการขนส่งเป็นเวลา 1 ชั่วโมง) ในพลาสม่าระดับน้ำตาลในไก่เนื้อ Delezie และคณะ (2007) ที่ระบุไว้ที่ 1.5 ชั่วโมงของการขนส่งในการทดลองของพวกเขาไม่ได้มีนัยสำคัญผลกระทบต่อกลูโคสและความเข้มข้นของไตรกลีเซอไรด์ในเลือดของไก่เนื้อ นี้อยู่ในข้อตกลงกับการศึกษาของเราซึ่งเราพบว่าไม่มีนัยสำคัญผลของ 70 กิโลเมตรของการขนส่งในระดับกลูโคสในไก่เนื้อ ในทำนองเดียวกันผู้เขียนอื่น ๆ (Warriss et al, 1993;. Savenije et al, 2002;.. Ondrasovicova et al, 2008) ได้ตั้งข้อสังเกตไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อส่ง เราพบว่าค่อนข้างมีผลไม่ชัดเจนกับความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อในความสัมพันธ์กับอุณหภูมิโดยรอบเพราะค่าค่อนข้างสับสนในบางวิธียกระดับทั้งในช่วงฤดูหนาว (ก่อนการขนส่งเท่านั้น) และในฤดูร้อน (หลัง70 กม. การขนส่ง) ในทำนองเดียวกัน Koelkebeck และ Odom (1995) และหลินและคณะ (2006) รายงานว่าพลาสม่าเข้มข้นของกลูโคสไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาความร้อน ฟรีแมนและคณะ (1984) รายงานว่าภาวะน้ำตาลในเลือดที่พบในไก่เนื้อส่งสำหรับ 2 ถึง4 ชั่วโมงและที่ลดลงในระดับน้ำตาลเป็นเดียวกันในช่วงฤดูร้อนและฤดูหนาว ผู้เขียนอื่น ๆ (หลิน, et al. 2000;. Yalçin et al, 2004) รายงานว่าระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นในช่วงฤดูร้อนกว่าฤดูใบไม้ร่วงหลังวันที่ 1 ชั่วโมงของการขนส่ง. ฮัลลิเดย์และคณะ (1977) รายงานว่าระดับของยูริคกรดในเลือดเพิ่มขึ้นหลังจาก 1-2 ชั่วโมงของการขนส่งในไก่เนื้อ ในทำนองเดียวกันหอบและคณะ (2008) อธิบายวิธีการขนส่งที่เพิ่มขึ้นระดับของกรดยูริคในไก่งวงส่งเวลา 3 ชั่วโมง ตาม Delezie และคณะ (2007), การขนส่งของไก่เป็นระยะเวลา 1.5 ชั่วโมงส่งผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของกรดยูริคพลาสม่า. Yalçinและคณะ (2004) รายงานว่าค่ากรดยูริคได้ต่ำสุดหลังจากลังเปรียบเทียบกับไก่เนื้อส่ง นี่คือผลในข้อตกลงกับผู้ที่อยู่ในการศึกษาของเราซึ่งเราพบว่าระดับความเข้มข้นที่ต่ำที่สุดของกรดยูริคในไก่เนื้อก่อนการขนส่งที่อุณหภูมิโดยรอบทั้งหมด ตามที่ฮาร์ทแมน et al. (2006), พลาสม่ากรดยูริคเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญและผลิตภัณฑ์ end หลักของการเผาผลาญอาหารไนโตรเจนในนกและมันเป็นตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้ของความเครียดออกซิเดชันและท่อการทำงานของไต ในทางตรงกันข้ามกับผลของเรา, ขอบเขตและคณะ (2002) ผู้ที่ศึกษาอิทธิพลของความเครียดที่เกิดจากการจัดการและการขนส่งในนกพิราบแข่งอธิบายการลดลงของความเข้มข้นของกรดยูริคและการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลหลังการสัมผัสและ 3 ชั่วโมงของการขนส่ง ในการศึกษาของเราที่เราไม่พบผลกระทบใด ๆจากอุณหภูมิที่แตกต่างกันเกี่ยวกับกรดยูริคในระดับ ในทำนองเดียวกันผู้เขียนอื่น ๆ ได้อย่างมีนัยสำคัญไม่พบการเปลี่ยนแปลงในระดับกรดยูริคหลังการรักษาความร้อน หลินและคณะ (2006) สัมผัสไก่ถึง 32 ° C เป็นเวลา 3 และ6 ชั่วโมง ความเข้มข้นของกรดยูริคไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงโดยการรักษาความร้อนในการเปรียบเทียบกับการควบคุมการรักษา 21 ° C Koelkebeck และ Odom (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอล -
โต๊ะ 2 ปฏิสัมพันธ์การเดินทางระยะทาง×อุณหภูมิสำหรับชีวเคมีพารามิเตอร์ตรวจสอบใน broilers1
,

( ° C ) อุณหภูมิระยะทางการเดินทาง




( km ) คอร์ท ( ng / ml ) มาก

( μ mol / L )

( TG mmol / L )
TP
( g / l )
กลูโคส
( mmol / L )

( แลค mmol / L )
25 ถึง 35 0 6.15a Y Y 42.41a 0.56a 371.0a , X , X , 13.88a , Y 8.17a X
10 4.58ab , Y 414.8a X 0.46b X 43.37a X 13.47a X 5.23bc X
70 2.70c , Y 339.8a 0.43bc 35.17b Y Y , ,14.86a X , X 4.19c X
130 2.96bc X 441.2a X 0.37c , Y 35.64b X 13.35a X 6.24b X
10 ถึง 20 0 4.98a , Y 379.2b X 0.62a X 39.47ab 13.85ab Y Y 8.11a X
10 4.16ab , Y 395.7ab X 0.55a X 42.88a เอ็กซ์ 14.67a X 5.44b X
70 2.45b , Y 524.8a X 0.64a X 38.79ab X 13.04bc , Y 5.14b X
130 3.91ab X 507.6a X 0.57a X 37.19b X 12.41c X 4.70b X
− 5 5 0 9.22a X 287.2b Y 40.02b 0.50a , Y Y , 15.33a X 7.46a X
10 6.79b 451.4a 0.48a X , X ,45.55a X , X 13.77b X 5.02b X
70 5.69b X 425.5a , XY 0.53a X 37.90b X 14.35ab , XY 5.26b X
130 2.83c X 453.5a X 0.50a X 38.18b X 13.57b X 4.83b X
SEM , 0.31 0.09 0.14 8.1 01 : cmeans –ภายใน ในฤดูกาลเดียวกันและคอลัมน์มุมบนขาดจดหมายทั่วไปแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 )
x ,ymeans ภายในเดียวกันเดินทางระยะทางและคอลัมน์ขาดจดหมายทั่วไปลวดหนามแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 )
1cort คอร์ติโคสเตอโรนมาก = = ; กรดยูริก ; TG = triglycerides TP = รวมโปรตีน .
2722 vosmerova et al .
evated ( P < 0.01 ) เมื่อเปรียบเทียบกับไก่เนื้อ หลังจาก 70
km ของการขนส่ง ไม่พบผลของอุณหภูมิแวดล้อมแตกต่างกันที่ระดับแลค

ในไก่เนื้อ คือที่พบในการทดลองนี้

เท่าที่เห็นจากการอภิปรายผล ขนส่งไปโรงฆ่าสัตว์
หมายถึงเครื่องหมายความเครียดโหลดในไก่เนื้อซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเฉพาะ

ตัวบ่งชี้ทางชีวเคมี ความเครียด การตรวจสอบ อย่างที่คาดไว้ , การเปลี่ยนแปลง
เฉพาะในการพึ่งพาการเดินทางระยะทางและ
อุณหภูมิห้องที่ใช้ขนส่ง .
ในการศึกษาของเราคอร์ติโคสเตอโรนระดับ
ได้สูงสุดก่อนการขนส่ง ( เช่นทันที
หลังจากการจัดการไก่เนื้อ ) ที่อุณหภูมิแวดล้อม
แสดงว่าการจับและลังถูก
เพิ่มเติมเครียดสำหรับนกมากกว่าการขนส่งเอง
ผลนี้สอดคล้องกับผล terlouw
et al . ( 2008 ) ที่ระบุว่า นกเป็นหลัก
จับใจสาเหตุของความเครียดในระหว่างขั้นตอน preslaughter .
ในการทดลองของเรา ระดับคอร์ติโคสเตอโรนลดลง
ด้วยระยะการเดินทาง และมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < 0.01 )

หลังจากใช้คอร์ติโคสเตอโรนในระดับ 70 km ของการขนส่งเมื่อเทียบกับตัวก่อน
การขนส่งที่อุณหภูมิแวดล้อม ในฤดูร้อน , ความเข้มข้นของคอร์ติโคสเตอโรนสูงขึ้นหลัง

130 km ของการขนส่ง เมื่อเทียบกับ 70 กม. ขนส่ง
ของไก่ แต่ไม่มีผลการทดลองพบว่า ondrasovicova
et al . ( 2008 ) รายงานว่าระดับคอร์ติโคสเตอโรน
เพิ่มขึ้นในไก่เนื้อหลังขนส่งในการศึกษา

พวกเขาพบว่าสูงกว่าค่าคอร์ติโคสเตอโรนหลังจาก
120 กม. ขนส่งเมื่อเทียบกับ 30 กม. ขนส่ง .
nijdam et al . ( 2005 ) พบว่า การขนส่ง
ไก่เป็นระยะเวลา 3 ชั่วโมง ที่เกิดจากการเพิ่มความเข้มข้นของคอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมา

จะเห็นได้จากผลที่ฤดูหนาวมีอุณหภูมิ

ผลเชิงลบในระดับคอร์ติโคสเตอโรน . ไก่ที่เลี้ยงที่อุณหภูมิ 20 ° C (
,
) ส่วนสระอุณหภูมิระหว่าง− 5 และ 5 ° C ; เราจึงอาจสันนิษฐานได้ว่า ความร้อนต่างกัน
หลังจากเปิดหอ
ไก่เนื้อและการจัดการนกจับใจ แพ็กกิ้ง และการกระตุ้นก่อนการขนส่ง )

ระดับคอร์ติโคสเตอโรนสูงที่สุดใน . นี้ส่งผลในความเข้มข้นสูงมาก ใช้คอร์ติโคสเตอโรน

ขนส่งในฤดูหนาวอุณหภูมิในการทดลองของเรา ในทำนองเดียวกัน ฟรีแมน
et al . ( 1984 ) ที่พบสูงในระดับคอร์ติโคสเตอโรน
เกิดจากการขนส่งของไก่ 4
2 H ,และระดับความสูงนี้พบในฤดูหนาวมากกว่า
ฤดูร้อน อุณหภูมิในฤดูร้อนไม่มีผลใด ๆที่สำคัญในระดับคอร์ติโคสเตอโรน
ในการทดลองของเรา
และเห็นด้วยกับข้อสรุปที่ได้จาก
หลิน et al . ( 2006 ) และ kataria et al . ( 2551 ) .
ตามผลลัพธ์ของเราเลือดกลูโคสความเข้มข้น
ในไก่เนื้อลดลงหลังจาก
การขนส่งนานระยะทางที่ลดลงและอุณหภูมิในฤดูหนาว โดย
ฮอลลิเดย์ et al . ( 1977 ) , ฟรีแมน et al . ( 1984 ) , pijarska
et al . ( 2006 ) , และ ondrasovicova et al . ( 2551 ) พบว่า การขนส่ง ระยะเวลานาน

ลดระดับกลูโคสในไก่เนื้อ suchy et al . ( 2007 ) รายงานว่า
ระดับกลูโคสในเลือดลดลงของไก่ฟ้า
หลังจากที่ส่วนใหญ่การขนส่งเมื่อเทียบกับ nontransported
กลุ่มควบคุมบนมืออื่น ๆ , ทาเยลในร้อยเอ็ด
อัล ( 2004 ) พบว่าไม่มีผลในการรักษา preslaughter
( จับใจ แพ็กกิ้งและขนส่ง 1 H ) ในพลาสมา
ระดับกลูโคสในไก่เนื้อ delezie et al . ( 2007 ) ระบุ
ที่ 1.5 H ของการขนส่งในการทดลองของพวกเขาไม่พบผลในกลูโคสและไตรกลีเซอร์ไรด์ความเข้มข้น
ในพลาสมาของไก่เนื้อ นี้เป็นข้อตกลง
กับการศึกษาของเราที่เราพบผล 70 km ของการขนส่งในระดับกลูโคสใน
ไก่เนื้อ โดยผู้เขียนอื่น ๆ ( warriss et al . , 1993 ;
savenije et al . , 2002 ; ondrasovicova et al . , 2008 )
) ไม่มีความแตกต่างในความเข้มข้นของกลูโคสในขนส่ง
ไก่เนื้อ เราพบค่อนข้างชัดเจน มีผลต่อปริมาณน้ำตาลกลูโคส

ในไก่เนื้อในความสัมพันธ์กับอุณหภูมิแวดล้อมเนื่องจากค่า
ค่อนข้างลังเลในบางวิธียกระดับทั้ง
ในฤดูหนาว ( ก่อนการขนส่งเท่านั้น ) และในฤดูร้อน ( หลังจาก
70 กม. ขนส่ง ) และในทำนองเดียวกัน koelkebeck โอ้ดม
( 1995 ) และหลิน et al . ( 2006 ) รายงานว่า พลาสม่า
กลูโคสความเข้มข้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดย
รักษาความร้อน ฟรีแมน et al .
( 1984 ) ได้รายงานว่าภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำที่พบในไก่เนื้อส่ง 2
4 H , และลดลงในระดับกลูโคส
เดียวกันในฤดูร้อนและฤดูหนาว กรุงเทพฯ ( หลิน et al . ,
2000 ; เยล 5 ใน et al . , 2004 ) รายงานว่า
ระดับน้ำตาลสูงขึ้นในระหว่างฤดูร้อนกว่าตกหลังจาก 1 ชั่วโมง

ของการขนส่ง ลลิเดย์ et al . ( 1977 ) รายงานว่า ระดับยูริค
กรดในเลือดเพิ่มขึ้นหลังจาก 1 ชั่วโมงของการขนส่ง
ในไก่เนื้อ ในทำนองเดียวกัน หอบ et al . ( 2008 ) บรรยาย
วิธีการขนส่งเพิ่มระดับของกรดยูริคในไก่งวง
ขนส่ง 3 . ตาม delezie et al . ( 2007 ) ,
การขนส่งไก่เป็นระยะเวลา 1.5 ชั่วโมงมีความสามารถ
ในระดับหนึ่งในพลาสมาของกรดยูริก .
เยล 5 ใน et al . ( 2004 ) รายงานว่า กรดยูริกค่า
น้อยที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับบรรดาลัง
ขนส่งอาหาร ผลที่ได้นี้อยู่ในข้อตกลงกับ
เหล่านั้นในการศึกษาของเรา ซึ่งเราพบว่าค่าความเข้มข้นของกรดยูริคในตัว

ก่อนการขนส่งที่อุณหภูมิแวดล้อมทั้งหมด ตาม Hartman et al .
( 2006 ) และกรดยูริคเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญ และผลิตภัณฑ์สุดท้ายของไนโตรเจนเมแทบอลิซึมหลัก

ในนกและมันเป็นตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้ของภาวะเครียดออกซิเดชันและฟังก์ชัน
ของท่อไต ในทางตรงกันข้ามกับผลของเรา
ขอบเขต et al . ( 2545 ) ที่ได้ศึกษาถึงอิทธิพลของความเครียด
ที่เกิดจากการจัดการและการขนส่งในนกพิราบแข่ง
อธิบายการลดลงในระดับกรดยูริกและ
การเพิ่มขึ้นของระดับกลูโคสหลังการสัมผัส 3
H ของการขนส่ง ในการศึกษาของเรา เราไม่พบใด ๆผล
อุณหภูมิของอากาศที่แตกต่างกันในระดับกรดยูริคในเลือด
. โดยผู้เขียนคนอื่น ๆได้พบ
การเปลี่ยนแปลงในระดับกรดยูริค หลังจากการรักษาความร้อน หลิน
et al . ( 2006 ) สัมผัสไก่ 32 °องศาเซลเซียส ประมาณ 3
6 ชั่วโมงความเข้มข้นระดับกรดยูริกอยู่ในระดับ
เปลี่ยนโดยการรักษาความร้อนในการเปรียบเทียบกับการควบคุม
รักษา 21 องศา koelkebeck โอ้ดม ( 1995 ) และ