Once a year, Karen people gather to

Once a year, Karen people gather together for the ceremony where the elders tying white thread to the wrists, and everyone sharing wishes to their beloved friends or family members. Traditionally the festival takes place at the time of the August full moon, when Karen tie white threads around the wrists to ward off illness and to contribute to the continuation of Karen culture. The festival has no religious significance.

The Karen elderly people asked for their families and relatives who are away or abroad to come back together once a year for family gathering, sharing food and tying thread to the wrists to show and remember that they are united as one. This tradition becomes part of Karen culture from generation to generation.

"Before Buddhism or Christianity was introduced to the Karen people, their ancient ancestors and great grandmothers and grandfathers, lived in fear of different spirits. Therefore, their parents and grandparents used white thread, which they tied on the wrists of children after calling back their spirits. It meant that the person and one's spirit would stay together and could live free from fear," one of the participants explained in English to the visitors.


People who attend the wrist tying ceremony must wear full traditional costume. The ceremony could only be sponsored by an elderly couple who had lived together as husband and wife for their entire married life. This senior couple called upon the spirits of the children to come back from the place of darkness and to stay with parents, grandparents and relatives. The senior couple then prayed that the young children would behave themselves well, and act with good discipline and preserve our culture. There are seven materials are used for wrist tying ceremony:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี ชาวกะเหรี่ยงรวบรวมสำหรับพิธีผู้สูงอายุที่คาดขาวด้ายข้อมือ และทุกคนที่แบ่งปันความปรารถนารักเพื่อนหรือสมาชิกในครอบครัว ประเพณีเทศกาลที่เกิดขึ้นในเวลาดวงจันทร์เต็มของสิงหาคม เมื่อกะเหรี่ยงผูกกระทู้ขาวรอบข้อมือจะเจ็บป่วย และความต่อเนื่องของวัฒนธรรมกะเหรี่ยง เทศกาลมีความสำคัญทางศาสนาไม่คนกะเหรี่ยงขอให้ครอบครัวและญาติที่อยู่ห่างกัน หรือในต่างประเทศกลับมาร่วมกันปีละครั้งสำหรับครอบครัวรวบรวม แบ่งปันอาหาร และผูกด้ายที่ข้อมือเพื่อแสดง และจำไว้ว่า พวกเขามีความสามัคคีเป็นหนึ่ง ประเพณีนี้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมกะเหรี่ยงจากรุ่นสู่รุ่น"ก่อนที่ศาสนาพุทธหรือศาสนาคริสต์ถูกนำไปชาวกะเหรี่ยง โบราณบรรพบุรุษของพวกเขา และคุณยายดี และปู่ อยู่ในความกลัวของวิญญาณที่แตกต่างกัน ดังนั้น พ่อแม่และปู่ย่าตายายใช้ด้ายสีขาว ซึ่งพวกเขาผูกบนข้อมือของเด็กหลังจากการเรียกวิญญาณของพวกเขา ผู้เข้าร่วมอย่างใดอย่างหนึ่งมันหมายถึง ว่า บุคคลและจิตใจของคนจะอยู่ด้วยกัน และอาจสดฟรีจากความกลัว อธิบายภาษาอังกฤษกับผู้เข้าชมคนที่เข้าร่วมพิธีผูกข้อมือต้องสวมเครื่องแต่งกายแบบ พิธีสามารถเฉพาะได้รับการสนับสนุน โดยมีคู่สูงอายุที่มีอยู่ด้วยกันเป็นสามีและภรรยาสำหรับชีวิตแต่งงาน คู่นี้อาวุโสเรียกร้องวิญญาณของเด็กกลับมาจากสถานที่แห่งความมืด และอยู่กับพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย และญาติพี่น้อง คู่อาวุโสแล้วอธิษฐานว่า เด็กจะประพฤติดี และหน้าที่ มีวินัยดี และรักษาวัฒนธรรมของเรา มีเจ็ดวัสดุที่ใช้สำหรับพิธีผูกข้อมือ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อปีชาวกะเหรี่ยงรวบรวมพิธีที่ผู้สูงอายุผูกด้ายสีขาวเพื่อให้ข้อมือและทุกคนร่วมกันด้วยความปรารถนาให้เพื่อนรักของพวกเขาหรือสมาชิกในครอบครัว ประเพณีเทศกาลจะเกิดขึ้นในเวลาที่ดวงจันทร์เต็มดวงเดือนสิงหาคมเมื่อกะเหรี่ยงด้ายสีขาวผูกข้อมือเพื่อปัดความเจ็บป่วยและจะนำไปสู่ความต่อเนื่องของวัฒนธรรมกะเหรี่ยง เทศกาลไม่มีความสำคัญทางศาสนา.

ชาวกะเหรี่ยงผู้สูงอายุขอให้ครอบครัวและญาติที่อยู่ห่างออกไปหรือในต่างประเทศของพวกเขาจะกลับมารวมกันปีละครั้งสำหรับการชุมนุมในครอบครัวร่วมกันอาหารและด้ายผูกข้อมือเพื่อแสดงและจำไว้ว่าพวกเขาเป็นปึกแผ่นเป็น หนึ่ง. ประเพณีนี้จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมชาวกะเหรี่ยงจากรุ่นสู่รุ่น.

"ก่อนที่พระพุทธศาสนาหรือศาสนาคริสต์ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับชาวกะเหรี่ยงที่บรรพบุรุษโบราณของพวกเขาและยายที่ดีและปู่อาศัยอยู่ในความหวาดกลัวของวิญญาณที่แตกต่างกัน. ดังนั้นพ่อแม่และปู่ย่าตายายของพวกเขาใช้ด้ายสีขาว, ซึ่งพวกเขาผูกข้อมือของเด็กหลังจากที่โทรกลับวิญญาณของพวกเขา. มันหมายความว่าคนหนึ่งของจิตวิญญาณที่จะอยู่ร่วมกันและสามารถมีชีวิตอิสระจากความกลัว "หนึ่งในผู้เข้าร่วมการอธิบายในภาษาอังกฤษให้กับผู้เข้าชม.


คนที่เข้าร่วมข้อมือผูก พิธีจะต้องสวมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมเต็มรูปแบบ พิธีเท่านั้นที่จะได้รับการสนับสนุนจากคู่สามีภรรยาสูงอายุที่อาศัยอยู่ด้วยกันในฐานะสามีและภรรยาในชีวิตสมรสของพวกเขาทั้ง คู่อาวุโสนี้เรียกร้องให้วิญญาณของเด็กที่จะกลับมาจากสถานที่แห่งความมืดและจะอยู่กับพ่อแม่ปู่ย่าตายายและญาติ คู่อาวุโสแล้วอธิษฐานว่าเด็กเล็กจะประพฤติตัวเองได้ดีและทำหน้าที่ด้วยความมีระเบียบวินัยที่ดีและรักษาวัฒนธรรมของเรา มีเจ็ดวัสดุที่ใช้สำหรับพิธีผูกข้อมือคือ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อปี , คนกะเหรี่ยงรวมตัวกันเพื่อประกอบพิธีที่ผู้ใหญ่ผูกด้ายสีขาวที่ข้อมือ และทุกคนที่แบ่งปันความปรารถนาเพื่อเพื่อนที่รักของพวกเขาหรือสมาชิกในครอบครัว ประเพณีเทศกาลจะเกิดขึ้นในเวลาของพระจันทร์เดือนสิงหาคม เมื่อคาเรนด้ายสีขาวผูกรอบข้อมือ เพื่อขจัดโรคและเพื่อสนับสนุนความต่อเนื่องของวัฒนธรรมกะเหรี่ยง เทศกาลไม่มีศาสนาเป็นสำคัญกะเหรี่ยงผู้สูงอายุขอให้ครอบครัวและญาติพี่น้องที่ไปต่างประเทศ หรือกลับกันปีละครั้ง เพื่อเลี้ยงครอบครัว แบ่งปันอาหารและผูกด้ายข้อมือเพื่อแสดงและจำที่พวกเขาจะรวมกันเป็นหนึ่ง ประเพณีนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมกะเหรี่ยง จากรุ่นสู่รุ่น" ก่อนที่ศาสนาพุทธหรือคริสต์ถูกแนะนำให้ชาวกะเหรี่ยง บรรพบุรุษโบราณของพวกเขาและคุณยายที่ดีเหล่านี้ อยู่ในความกลัวของวิญญาณที่แตกต่างกัน ดังนั้น พ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ใช้ด้ายขาว ซึ่งพวกเขาผูกไว้บนข้อมือของเด็กหลังจากเรียกวิญญาณของพวกเขา มันหมายถึงว่า คนและวิญญาณของตนจะอยู่ด้วยกันและสามารถอยู่อย่างอิสระจากความกลัว หนึ่งในผู้เข้าร่วมอธิบายในภาษาอังกฤษให้กับผู้เข้าชมผู้เข้าร่วมพิธีผูกข้อมือต้องสวมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่เต็ม พิธีอาจจะถูกสนับสนุน โดยมีคู่รักที่ได้อยู่ด้วยกันในฐานะสามีและภรรยาสำหรับชีวิตแต่งงานของพวกเขาทั้งหมด รุ่นพี่คู่เรียกดวงวิญญาณของเด็กกลับมาจากสถานที่แห่งความมืด และพักอยู่กับพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย และญาติ คู่อาวุโส แล้วอธิษฐานว่า เด็กจะทำตัวเองให้ดี และทำหน้าที่ได้ดี และรักษาวัฒนธรรมของเรา มีเจ็ดวัสดุที่ใช้สำหรับพิธีผูกข้อมือ