Social and emotional learning as a

Social and emotional learning as a basis for curriculum

What are social and emotional skills? Why should social and emotional learning be the basis for curriculum? How do we teach these skills?

WHAT ARE SOCIAL AND EMOTIONAL SKILLS?

Social and emotional skills are linked but not the same. We all have emotions and we all need to learn to manage them, so they enable us to make the most of our own lives and develop respectful and fulfilling relationships with others.

Emotional skills are about learning to manage and express feelings appropriately. Social skills are about relating to others. They involve being able to be a friend, to negotiate our needs and difficulties, to be assertive without being aggressive and to relate effectively with adults and peers.

WHY SHOULD SOCIAL AND EMOTIONAL LEARNING BE THE BASIS FOR CURRICULUM?

The evidence for the importance of social and emotional learning is overwhelming. The first principle of the Early Years Learning Framework is about the importance of relationships to learning (DEEWR, 2009, p. 12). The first outcome—for children to have a strong sense of identity—is about feelings and relationship. The second outcome includes ‘participating in meaningful relationships and contributing to group play’ (DEEWR, 2009, pp. 21 & 26).

The draft Australian national curriculum identifies as important, ‘general capabilities’ including personal and social competence (ACARA, [n.d]).

And there is a mountain of research over recent decades, just a few examples of which are quoted here:

‘… the single best childhood predictor of adult adaptation is not school grades, and not classroom behavior, but rather, the adequacy with which the child gets along with other children. Children who are generally disliked, who are aggressive and disruptive, who are unable to sustain close relationships with other children, and who cannot establish a place for themselves in the peer culture are seriously at risk.’ (Hartup, 1992, p. 1).

‘Data shows that children who are systematically taught social and emotional skills like how to manage their distressing emotions better, empathize and collaborate do better: have fewer problems such as substance abuse and violence, like school more and pay more attention in class—and score significantly better (11%, on average) on academic achievement test scores.’(Goleman, 2008, p. 1)

Without social and emotional skills children cannot learn as effectively and cannot make the most of their learning. A child who is afraid in the classroom or in the schoolyard or bringing fears from home cannot concentrate on learning. A child who has not learned to consider others cannot use what they learn to make effective negotiations in the real world.

Children who have good feelings about themselves and about others and who know how to express their emotions and relate to others will be more effective learners, achievers and citizens. If these skills are not the basis for the curriculum, we are short-changing children no matter how well we teach. There is no doubt about this. The big question is how we teach social and emotional skills.

HOW DO WE TEACH SOCIAL AND EMOTIONAL SKILLS?

There is a lot about the importance of teaching social and emotional skills in the Early Years Learning Framework. It is a great place to start, remembering that it is a framework, not a ‘how to’ guide. The national curriculum will be giving more explanation of general capabilities in its next iteration in Term 1, 2011; however, it is unclear at this stage whether there will be guidelines for teaching these skills. They may well be areas where educators need to find their own resources, and services need to put their own training in place to be sure that staff have the skills and time for such teaching.

It is not enough to say that children learn these things from the way we treat them and the modelling we do. They also need to be taught in a planned way, as with other subjects. And in addition they need to be taught as teaching opportunities (teachable moments) arise, especially in the early years. For example we know that four- and five-year olds are interested in making relationships with their peers. We can teach relationship skills. And when we see a child acting aggressively to another child, rather than just stopping the act, we can take this teachable moment to listen and to talk with both children about how they are feeling and ways to express their feelings and needs. Telling them what not to do—‘Don’t hit’—or even what to do—‘Be kind’—is not enough. They need us to teach them how to manage feelings and relationships.

Here are a few ideas for consideration:

Make a meaningful relationship with each child in your care so they feel safe with you and valued by you—this is the context for successful teaching.
When issues arise, no matter what, let each child know that you are there to help them.
Really listen. Children who don’t feel heard, cannot hear you.
Remember behaviour is a communication.
Notice and act when you see a child is having some difficulty; for example, being left out, being aggressive, being very quiet, being fearful, not being aware of others‘ needs, not attending and so on …
Some areas that you might consider getting more information/resources/training about if you don’t already feel confident to teach them might include:

managing feelings
group joining skills
social skills
helping the child who is left out
children’s aggression
building relationships with children
building relationships with families
bullying and teasing.
When I talked with a very experienced teacher about these areas and the possible difficulty in making time for all this he said:

‘There’s no such thing as there is not time. It’s what the job is.’ KidsMatter (www.kidsmatter.edu.au) is a very positive initiative towards helping children develop these skills and information and resources are available to schools and preschools to put it into practice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคม และอารมณ์เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตรการเรียนรู้ทักษะทางสังคม และทางอารมณ์คืออะไร เรียนรู้ทางสังคม และทางอารมณ์ควรเป็นพื้นฐานของหลักสูตรทำไม เราสอนทักษะเหล่านี้ได้อย่างไรทักษะทางสังคม และทางอารมณ์คืออะไรทักษะทางอารมณ์ และทางสังคมเชื่อมโยงแต่ไม่เหมือนกัน เราทุกคนมีอารมณ์ และเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะจัดการพวกเขา จึงทำเราให้มากสุดของชีวิตของเราเอง และพัฒนาเคารพ และตอบสนองความสัมพันธ์กับผู้อื่นทักษะทางอารมณ์ที่กำลังเรียนรู้การจัดการ และแสดงความรู้สึกอย่างเหมาะสม สังคมกำลังเกี่ยวข้องกับผู้อื่น พวกเขาเกี่ยวข้องกับความสามารถในการเป็นเพื่อน การเจรจาต่อรองของเราต้องการและความยากลำบาก สะเออะไม่ให้ก้าวร้าว และ ที่เกี่ยวข้องได้อย่างมีประสิทธิภาพกับผู้ใหญ่และเพื่อนเรียนรู้ทางสังคม และทางอารมณ์ควรเป็นพื้นฐานของหลักสูตรทำไมหลักฐานความสำคัญของการเรียนรู้ทางสังคม และทางอารมณ์มีมากมาย หลักการแรกของกรอบการเรียนรู้ปีแรก ๆ จะเกี่ยวกับความสำคัญของความสัมพันธ์ในการเรียนรู้ (DEEWR, 2009, p. 12) ผลแรก — สำหรับเด็กที่มีความรู้ความสามารถของตนซึ่งเกี่ยวกับความรู้สึกและความสัมพันธ์ รวมผลสอง 'มีส่วนร่วมในความสัมพันธ์มีความหมาย และเอื้อต่อการเล่นกลุ่ม' (DEEWR, 2009 นำ 21 และ 26)ร่างหลักสูตรแห่งชาติออสเตรเลียระบุเป็นสำคัญ 'ทั่วไปความสามารถในการ' รวมทั้งส่วนบุคคล และสังคมความสามารถ (ACARA [n.d])และมีภูเขาของวิจัยกว่าทศวรรษล่าสุด เพียงไม่กี่ตัวอย่างที่ยกมาที่นี่:'...ที่เดียวสุดเด็กจำนวนประตูของผู้ใหญ่ปรับไม่ ครู และไม่เรียนพฤติกรรม แต่ค่อนข้าง เพียงพอที่เด็กได้รับพร้อมกับเด็กอื่น ๆ เด็กที่มีทั่วไป disliked ที่ก้าวร้าว และขวัญ ที่ไม่สามารถรักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเด็กอื่น ๆ และที่ไม่สามารถสร้างสำหรับตัวเองในวัฒนธรรมเพียร์เป็นอย่างจริงจังเสี่ยง ' (Hartup, 1992, p. 1)' ข้อมูลแสดงว่า เด็กมีระบบสอนทักษะทางสังคม และทางอารมณ์เช่นการจัดการอารมณ์เศร้าของพวกเขาดีขึ้น empathize และทำงานร่วมกันทำดี: มีปัญหาน้อยลงเช่นสารละเมิดและความรุนแรง ชอบโรงเรียนมากขึ้น และให้ความสำคัญในชั้นเรียน — และคะแนนดีกว่า (11% โดยเฉลี่ย) อย่างมีนัยสำคัญในคะแนนทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการ '(Goleman ปี 2008, p. 1)ไม่ มีทักษะทางสังคม และอารมณ์ เด็กไม่สามารถเรียนรู้เป็นได้อย่างมีประสิทธิภาพ และไม่ให้มากสุดของการเรียนรู้ เด็กกลัว ในห้องเรียน หรือ ในการ schoolyard หรือการนำความกลัวจากที่บ้านไม่มีสมาธิในการเรียนรู้ เด็กไม่ได้เรียนรู้การพิจารณาอื่น ๆ ไม่สามารถใช้สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้เพื่อให้การเจรจามีประสิทธิภาพจริงเด็กที่มีความรู้สึกดี เกี่ยวกับตัวเอง และผู้อื่น และผู้ที่ทราบวิธีในการแสดงอารมณ์ของพวกเขา และสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นจะเรียน achievers และประชาชนมีประสิทธิภาพมากขึ้น ถ้าไม่ทักษะเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร เรามี short-changing เด็กว่าเราสอนอย่างไรดี มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ คำถามใหญ่คือ วิธีการที่เราสอนทักษะทางสังคม และทางอารมณ์เราสอนทักษะทางสังคม และทางอารมณ์ได้อย่างไรมีเป็นจำนวนมากเกี่ยวกับความสำคัญของการสอนทักษะทางสังคม และอารมณ์ในกรอบการเรียนรู้ปีก่อน จึงเหมาะสำหรับการเริ่มต้น การจดจำว่า เป็นกรอบการทำงาน ไม่มี 'วิธีการ' แนะนำ หลักสูตรแห่งชาติจะสามารถให้คำอธิบายเพิ่มเติมของความสามารถทั่วไปในตัวถัดไปการเกิดซ้ำในระยะ 1, 2011 อย่างไรก็ตาม ไม่ชัดเจนในขั้นตอนนี้ว่าจะมีแนวทางการสอนทักษะเหล่านี้ พวกเขาอาจจะพื้นที่ที่นักการศึกษาต้องการค้นหาทรัพยากรของตนเอง และบริการจำเป็นต้องนำตนเองการฝึกอบรมในสถานที่เพื่อให้แน่ใจที่ดีมีทักษะและเวลาสำหรับการเรียนการสอนดังกล่าวได้ไม่เพียงพอที่จะบอกว่า เด็กเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากทางเราถือว่าพวกเขาและสร้างแบบจำลองที่เราทำ พวกเขาต้องได้รับการสอนแบบแผน เช่นเดียวกับเรื่องอื่น ๆ ด้วย และนอกจากนี้ พวกเขาต้องการจะสอนเป็นสอน (สุวินัยนี่) มีโอกาส โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปีแรก ๆ เช่น เรารู้ว่า อายุสี่ และห้าปีที่สนใจในการทำให้ความสัมพันธ์กับเพื่อนของพวกเขา เราสามารถสอนทักษะความสัมพันธ์ และเมื่อเราเห็นเด็กทำหน้าที่แสดงความก้าวร้าวกับเด็กอื่น แทนที่หยุดการกระทำเพียง เราสามารถนำขณะนี้สุวินัยฟัง และพูดคุยกับเด็กทั้งสองว่าอย่างไรเป็นความรู้สึกและวิธีการในการแสดงความรู้สึกและความต้องการของพวกเขา บอกพวกเขาว่าไม่ — 'Don ไม่ตี' — หรือแม้แต่สิ่งที่ต้องทำ — 'ถูกใจ' ซึ่งไม่เพียงพอ พวกเขาต้องการให้เราสอนให้เขารู้จักวิธีจัดการความรู้สึกและความสัมพันธ์ที่นี่มีกี่คิดพิจารณา:ทำให้ความสัมพันธ์มีความหมายกับเด็กแต่ละคนในการดูแลของคุณเพื่อให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยกับคุณ และบริษัทคุณ — นี่คือบริบทการเรียนการสอนประสบความสำเร็จเมื่อปัญหาเกิดขึ้น ไม่ว่าอะไร ให้เด็กแต่ละคนรู้ว่า คุณมีเพื่อช่วยในการฟังจริง ๆ เด็กไม่รู้สึกกลางกรุงเทพ ไม่ได้ยินคุณจำไว้ว่า พฤติกรรมเป็นการสื่อสารแจ้งให้ทราบ และดำเนินการเมื่อคุณเห็นเด็กมีความยากลำบากบาง ตัวอย่าง ถูกปล่อยออก การก้าวร้าว การเงียบ น่ากลัว ไม่ตระหนักถึงความต้องการของคนอื่น ไม่เข้าร่วมและ...พื้นที่บางที่คุณอาจพิจารณาเพิ่มเติมข้อมูล/ทรัพยากร/การฝึกอบรมเกี่ยวกับถ้าคุณไม่ได้รู้สึกมั่นใจในการสอนนั้นอาจรวมถึง:การจัดการความรู้สึกกลุ่มที่รวมทักษะทักษะทางสังคมช่วยเด็กที่เหลือออกรุกรานของเด็กสร้างความสัมพันธ์กับเด็กสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัวbullying และล้อเล่นเมื่อฉันพูดคุยกับครูที่มีประสบการณ์มากเกี่ยวกับพื้นที่เหล่านี้และความยากลำบากได้ในเวลานี้ เขากล่าวว่า:' ไม่มีสิ่งดังกล่าวไม่มีเวลา เป็นไป ' KidsMatter (www.kidsmatter.edu.au) มีความคิดริเริ่มเป็นบวกมากต่อการช่วยเด็กพัฒนาทักษะและข้อมูลเหล่านี้ และทรัพยากรพร้อมใช้งานโรงเรียนและ preschools จะนำสู่การปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์เป็นพื้นฐานสำหรับการเรียนการสอนสิ่งที่มีทักษะทางสังคมและอารมณ์? ทำไมการเรียนรู้ควรทางสังคมและอารมณ์เป็นพื้นฐานสำหรับการเรียนการสอนหรือไม่ เราจะสอนทักษะเหล่านี้ได้อย่างไรอะไรคือทักษะทางสังคมและอารมณ์? ทักษะทางสังคมและอารมณ์มีการเชื่อมโยง แต่ไม่เหมือนกัน เราทุกคนมีอารมณ์และเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับพวกเขาเพื่อให้พวกเขาช่วยให้เราสามารถให้มากที่สุดของชีวิตของเราเองและพัฒนาความสัมพันธ์เคารพและตอบสนองกับคนอื่น ๆ . ทักษะทางอารมณ์ที่เกี่ยวกับการเรียนรู้ในการจัดการและแสดงความรู้สึกอย่างเหมาะสม ทักษะทางสังคมที่เกี่ยวกับเกี่ยวกับคนอื่น พวกเขาเกี่ยวข้องกับความสามารถในการเป็นเพื่อน, การเจรจาต่อรองความต้องการของเราและความยากลำบากที่จะแสดงออกที่เหมาะสมโดยไม่ต้องก้าวร้าวและการสร้างความสัมพันธ์อย่างมีประสิทธิภาพกับผู้ใหญ่และเพื่อนร่วมงาน. ทำไมสังคมและอารมณ์การเรียนรู้ควรจะเป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร? หลักฐานสำหรับความสำคัญของสังคม และการเรียนรู้ทางอารมณ์เป็นอย่างดี หลักการแรกของการเรียนรู้ในช่วงต้นปีที่ผ่านมาเป็นกรอบการทำงานเกี่ยวกับความสำคัญของความสัมพันธ์ในการเรียนรู้ (DEEWR 2009 พี. 12) ครั้งแรกที่ผล-สำหรับเด็กที่จะมีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของความเป็นตัวตนที่เป็นเกี่ยวกับความรู้สึกและความสัมพันธ์ ผลที่สองรวมถึง 'การมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ที่มีความหมายและมีส่วนทำให้กลุ่มเล่น (DEEWR, 2009, pp. 21 และ 26). ร่างหลักสูตรชาติออสเตรเลียระบุสำคัญเป็น 'ความสามารถทั่วไปรวมทั้งความสามารถส่วนบุคคลและสังคม (Acará [ครั้ง ]). และมีภูเขาของการวิจัยในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาเพียงไม่กี่ตัวอย่างที่ถูกยกมาที่นี่: '... เดียวทำนายในวัยเด็กที่ดีที่สุดของการปรับตัวผู้ใหญ่ไม่ได้เกรดโรงเรียนและไม่ใช่พฤติกรรมในห้องเรียน แต่เพียงพอกับ ซึ่งเด็กที่ได้รับพร้อมกับเด็กคนอื่น ๆ เด็กที่ไม่ชอบโดยทั่วไปที่มีความก้าวร้าวและความยุ่งยากที่ไม่สามารถที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเด็กคนอื่น ๆ และผู้ที่ไม่สามารถสร้างสถานที่สำหรับตัวเองในวัฒนธรรมของเพียร์อย่างจริงจังที่มีความเสี่ยง. ' . (. Hartup, 1992, หน้า 1) 'ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเด็กที่ได้รับการสอนอย่างเป็นระบบทักษะทางสังคมและอารมณ์เช่นวิธีการจัดการอารมณ์ความสุขของพวกเขาดีขึ้นเข้าใจและทำงานร่วมกันทำดี: มีปัญหาน้อยลงเช่นใช้สารเสพติดและความรุนแรงเช่นเดียวกับโรงเรียน มากขึ้นและให้ความสนใจมากขึ้นในชั้นเรียนและคะแนนที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (11% โดยเฉลี่ย) สัมฤทธิ์ทางการเรียนคะแนนการทดสอบ. '(Goleman, 2008 พี. 1) โดยไม่ต้องทางสังคมและอารมณ์เด็กทักษะไม่สามารถเรียนรู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและไม่สามารถให้มากที่สุด ของการเรียนรู้ของพวกเขา เด็กที่กลัวในห้องเรียนหรือในสนามโรงเรียนหรือนำความกลัวจากที่บ้านไม่สามารถมีสมาธิในการเรียนรู้ เด็กที่ไม่ได้เรียนรู้ที่จะต้องพิจารณาผู้อื่นไม่สามารถใช้สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะทำให้การเจรจาต่อรองที่มีประสิทธิภาพในโลกจริง. เด็กที่มีความรู้สึกดีกับตัวเองและเกี่ยวกับคนอื่น ๆ และผู้ที่รู้วิธีที่จะแสดงอารมณ์ของพวกเขาและความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ จะได้รับการเรียนมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้ประสบความสำเร็จและประชาชน ถ้าทักษะเหล่านี้ไม่ได้เป็นพื้นฐานสำหรับการเรียนการสอนที่เราเป็นลูกสั้นที่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าวิธีการที่ดีที่เราสอน มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ คำถามใหญ่คือวิธีการที่เราสอนทักษะทางสังคมและอารมณ์. ทำอย่างไรเราสอนทักษะทางสังคมและอารมณ์? มีจำนวนมากเกี่ยวกับความสำคัญของการเรียนการสอนทักษะทางสังคมและอารมณ์ในช่วงปีแรกเรียนรู้กรอบเป็น มันเป็นสถานที่ที่ดีในการเริ่มต้นจำได้ว่ามันเป็นกรอบไม่ 'วิธีการ' คู่มือ หลักสูตรแห่งชาติจะให้คำอธิบายเพิ่มเติมของความสามารถทั่วไปในการย้ำต่อไปในระยะเวลา 1 ปี 2011; แต่มันก็ไม่มีความชัดเจนในขั้นตอนนี้ว่าจะมีแนวทางในการเรียนการสอนทักษะเหล่านี้ พวกเขาอาจจะดีการศึกษาพื้นที่ที่จำเป็นต้องค้นหาทรัพยากรของตัวเองและการบริการที่จำเป็นต้องใส่การฝึกอบรมของตัวเองในสถานที่ที่จะให้แน่ใจว่าพนักงานมีทักษะและเวลาสำหรับการเรียนการสอนดังกล่าว. มันไม่พอที่จะบอกว่าเด็กเรียนรู้จากสิ่งเหล่านี้ วิธีที่เราปฏิบัติต่อพวกเขาและการสร้างแบบจำลองที่เราทำ พวกเขายังต้องได้รับการสอนในทางที่วางแผนไว้เช่นเดียวกับวิชาอื่น ๆ และนอกจากนี้พวกเขาจะต้องสอนเป็นโอกาสในการเรียนการสอน (ช่วงเวลาที่เชื่อฟัง) เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นปี ตัวอย่างเช่นเรารู้ว่าเด็กอายุสี่และห้าปีมีความสนใจในการทำให้ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานของพวกเขา เราสามารถสอนทักษะความสัมพันธ์ และเมื่อเราเห็นเด็กทำหน้าที่อย่างจริงจังเพื่อให้เด็กอื่นมากกว่าแค่การหยุดการกระทำที่เราสามารถใช้เวลาสักครู่เชื่อฟังนี้จะรับฟังและพูดคุยกับทั้งเด็กเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขามีความรู้สึกและวิธีการที่จะแสดงความรู้สึกและความต้องการของพวกเขา บอกพวกเขาสิ่งที่ไม่ต้องทำ'Don't hit' หรือแม้แต่สิ่งที่ต้องทำ-'Be kind'-ไม่เพียงพอ พวกเขาต้องการให้เราสอนให้วิธีการจัดการกับความรู้สึกและความสัมพันธ์. นี่คือความคิดไม่กี่เพื่อประกอบการพิจารณาคือให้ความสัมพันธ์ที่มีความหมายกับเด็กแต่ละคนอยู่ในความดูแลของคุณเพื่อให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยกับคุณและมูลค่าโดยคุณนี่คือบริบทการเรียนการสอนที่ประสบความสำเร็จเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ว่าสิ่งที่ให้เด็กแต่ละคนรู้ว่าคุณอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยให้พวกเขา. จริงๆฟัง เด็กที่ไม่รู้สึกได้ยินไม่ได้ยินคุณ. จำพฤติกรรมคือการสื่อสาร. ขอให้สังเกตและการกระทำเมื่อคุณเห็นเด็กจะมีความยากลำบาก; เช่นถูกปล่อยออกเป็นก้าวร้าวเป็นที่เงียบสงบมากเป็นที่น่ากลัวไม่ได้ตระหนักถึงความต้องการของผู้อื่นไม่ได้เข้าร่วมและอื่น ๆ ... บางพื้นที่ที่คุณอาจพิจารณาได้รับข้อมูลเพิ่มเติม / ทรัพยากร / การฝึกอบรมเกี่ยวกับถ้าคุณทำไม่ได้ แล้วรู้สึกมั่นใจที่จะสอนพวกเขาอาจจะรวมถึง: การจัดการความรู้สึกของกลุ่มเข้าร่วมทักษะทักษะทางสังคมที่ช่วยให้เด็กที่ถูกปล่อยออกมารุกรานเด็กสร้างความสัมพันธ์กับเด็กสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัวข่มขู่และล้อเล่น. เมื่อผมได้พูดคุยกับครูที่มีประสบการณ์มากเกี่ยวกับพื้นที่เหล่านี้และ ความยากลำบากที่เป็นไปได้ในการทำเวลาสำหรับทั้งหมดนี้เขากล่าวว่า'ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นเรื่องไม่มีเวลา มันเป็นสิ่งที่งานเป็น. ' Kidsmatter (www.kidsmatter.edu.au) เป็นความคิดริเริ่มที่ดีมากต่อการช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะเหล่านี้และข้อมูลและทรัพยากรที่มีอยู่ให้กับโรงเรียนและโรงเรียนอนุบาลที่จะนำไปสู่การปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางอารมณ์และสังคมการเรียนรู้เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร

แล้วสังคมและทักษะทางอารมณ์ ? ทำไมสังคมและการเรียนรู้ทางอารมณ์เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร ? แล้วเราจะสอนทักษะเหล่านี้ ?

มีทักษะทางสังคมและอารมณ์

ทางอารมณ์และสังคม ทักษะการเชื่อมโยง แต่ไม่เหมือนเดิม เราทุกคนมีอารมณ์และเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับพวกเขาพวกเขาช่วยให้เราเพื่อให้มากที่สุดของชีวิตของเราเอง และพัฒนาความสัมพันธ์ที่เคารพ และตอบสนองกับคนอื่น ๆ .

อารมณ์ทักษะเกี่ยวกับการเรียนรู้ที่จะจัดการกับความรู้สึกอย่างเหมาะสม ทักษะทางสังคม เรื่องที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น เกี่ยวข้องกับพวกเขาสามารถเป็นเพื่อน เพื่อเจรจาปัญหาและความต้องการของเราจะอวดดีโดยไม่มีการบีบรัด และถ่ายทอดได้อย่างมีประสิทธิภาพกับผู้ใหญ่และเพื่อน

ทำไมสังคมและการเรียนรู้ทางอารมณ์เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร ?

หลักฐานให้ความสำคัญของการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมเป็นอย่างดี หลักการแรกของปีแรกเรียนกรอบเกี่ยวกับความสำคัญของความสัมพันธ์เพื่อการเรียนรู้ ( deewr , 2552 , หน้า 12 )ผลแรกสำหรับเด็กที่จะมีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของตนเป็นเรื่องของความรู้สึกและความสัมพันธ์ ผลที่สองรวมถึงการมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ และให้เกิดการเล่นเป็นกลุ่ม ( deewr 2009 , 21 . & 26 ) .

ร่างหลักสูตรแห่งชาติออสเตรเลียระบุเป็นสำคัญ ' ความสามารถ ' ทั่วไปรวมทั้งความสามารถส่วนตัวและสังคม ( n.d Acara , [

] )และมีภูเขาของการวิจัยมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมาเพียงไม่กี่ตัวอย่างที่ยกมานี่ :

' . . . . . . . เดียวที่ดีที่สุดในวัยเด็กของผู้ใหญ่ ) การปรับตัวไม่ใช่โรงเรียนเกรด และไม่ได้เรียน พฤติกรรม แต่สาระที่เด็กได้รับพร้อมกับเด็ก ๆ เด็กมักจะชอบที่จะก้าวร้าวและทำลายที่ไม่สามารถที่จะรักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเด็ก ๆและผู้ที่ไม่สามารถสร้างสถานที่สำหรับตัวเองในกลุ่มวัฒนธรรมอย่างจริงจังความเสี่ยง ' ( hartup , 2535 , หน้า 1 )

'data แสดงให้เห็นว่าเด็กรับสอนสังคมและทักษะทางอารมณ์ เช่น วิธีการจัดการของเวทนา อารมณ์ดี เอาใจใส่ และทำงานร่วมกันทำให้ดีขึ้น :มีปัญหาน้อยลง เช่น การใช้สารเสพติดและความรุนแรง เช่น โรงเรียนมากขึ้นและสนใจมากขึ้นในชั้นเรียนและคะแนนดีขึ้น ( 11 % โดยเฉลี่ย ) คะแนนทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ' เป็น 2008 , หน้า 1 )

โดยทางสังคมและทักษะทางอารมณ์เด็กไม่สามารถเรียนรู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถให้มากที่สุดของการเรียนรู้ ของพวกเขาเด็กที่กลัว ในห้องเรียน หรือในโรงเรียน หรือนำความกลัวจากบ้าน ไม่มีสมาธิในการเรียน เด็กที่ได้รับการพิจารณาผู้อื่นไม่สามารถใช้สิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อให้การเจรจาที่มีประสิทธิภาพในโลกจริง

เด็กที่มีความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับตัวเอง และผู้อื่น และที่รู้วิธีที่จะแสดงความรู้สึกของพวกเขาและสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นจะเป็นผู้เรียนที่มีประสิทธิภาพ นักเรียนและประชาชน ถ้าทักษะเหล่านี้จะเป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตรเราสั้นเปลี่ยนเด็กไม่ว่าวิธีที่ดีที่เราสอน มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ คำถามใหญ่คือวิธีการที่เราสอนทักษะทางอารมณ์และสังคม

แล้วเราจะสอนทักษะทางสังคมและอารมณ์

มีมากเกี่ยวกับความสำคัญของการสอนทักษะทางสังคมและอารมณ์ ในช่วงต้นปี เรียนรู้กรอบ มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเริ่ม จำได้ว่ามันอยู่ในกรอบ ไม่ใช่ ' วิธีการ ' คู่มือ หลักสูตรจะให้อธิบายเพิ่มเติมของความสามารถทั่วไปในหน้าซ้ำในเทอม 1 , 2011 ; อย่างไรก็ตามมันยังไม่ชัดเจนในขั้นตอนนี้ว่า จะมีแนวทางการสอนทักษะเหล่านี้ พวกเขาอาจจะเป็นพื้นที่ที่นักการศึกษาต้องค้นหาทรัพยากรของตนเอง และบริการจะต้องฝึกตนเองในสถานที่เพื่อให้แน่ใจว่า พนักงานมีทักษะและการสอนเช่น .

มันไม่เพียงพอที่จะบอกว่า ให้เด็กได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากวิธีที่เราปฏิบัติต่อพวกเขา และแบบที่เราทำพวกเขายังต้องสอนวิธีวางแผนไว้ กับวิชาอื่น ๆ และนอกจากนี้พวกเขาจะต้องมีการสอนเป็นโอกาสสอน ( สุวินัยช่วงเวลา ) เกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปีแรก ตัวอย่างเช่น เรารู้ว่า สี่ - ห้าปี olds มีความสนใจในการติดต่อกับเพื่อนของพวกเขา เราสามารถสอนทักษะความสัมพันธ์ และเมื่อเราเห็นเด็กทำอุกอาจกับเด็กอื่นมากกว่าเพียงแค่การหยุดทำ เราสามารถใช้สอนเมื่อครู่นี้ฟังและพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขารู้สึกและวิธีแสดงความรู้สึกและความต้องการ บอกพวกเขาไม่ต้องทำอะไร - ห้ามกดปุ่ม ' - หรืออะไร - 'be ชนิด ' - ไม่เพียงพอ พวกเขาต้องการให้เราสอนวิธีการจัดการกับความรู้สึกและความสัมพันธ์

ที่นี่มีความคิดไม่กี่เพื่อพิจารณา :

ทำให้ความสัมพันธ์ที่มีความหมายกับเด็กแต่ละคน ในการดูแลของคุณเพื่อให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยกับคุณและมูลค่า โดย คุณ นี้ เป็น เนื้อหาสำหรับการสอนที่ประสบความสำเร็จ .
เมื่อปัญหาเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ให้เด็กแต่ละคนรู้ที่คุณมีเพื่อช่วยให้พวกเขา .
จริง ๆฟัง เด็กที่รู้สึกไม่ได้ยิน ไม่ได้ยิน .
จำพฤติกรรมการสื่อสาร .
ประกาศและแสดงเมื่อคุณเห็นเด็กกำลังมีปัญหาบางอย่าง เช่น การทิ้ง การก้าวร้าว การเงียบ การเกรงกลัว ไม่ทราบถึงความต้องการของผู้อื่น , ไม่เข้าร่วมและอื่น ๆ . . . . . . .
บางพื้นที่ที่คุณอาจพิจารณารับข้อมูลเพิ่มเติม / ทรัพยากร / อบรมเกี่ยวกับถ้าคุณไม่ได้อยู่แล้ว รู้สึกมั่นใจที่จะสอนพวกเขาอาจรวมถึง :



กลุ่มทักษะการจัดการกับความรู้สึกทักษะทางสังคม
ช่วยเด็กที่เป็นเด็กก้าวร้าวออกไป

สร้างความสัมพันธ์กับเด็ก
สร้างความสัมพันธ์กับครอบครัว

การกลั่นแกล้งและหยอกล้อ เมื่อฉันพูดคุยกับครูที่มีประสบการณ์มากในพื้นที่เหล่านี้และความยากที่สุดในเวลาทั้งหมดนี้ เขาบอกว่า :

มันอาจไม่มีสิ่งเช่นมี ไม่ใช่เวลา มันคืองานอะไร . . . คิด แมทเทอร์ ( www.kidsmatter .Edu . AU ) เป็นบวกมากความคิดริเริ่มเพื่อช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะเหล่านี้และข้อมูลและทรัพยากรที่มีอยู่ในโรงเรียนและโรงเรียนอนุบาล ที่จะใส่ลงในการปฏิบัติ