The maxims not only divide discours

The maxims not only divide discourse phenomena up
badly; they also group them together badly. Scalar and
clausal quantity implicatures [Gazdar 79, Hirschberg
85] are a good example. These have both been described
as subtypes of Quantity implicatures. But
there does not seem to me to be any good reason to
believe that these are two subclasses of the same phenomenon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำคมไม่เพียงแต่แบ่งปรากฏการณ์วาทกรรม
เลว พวกเขายังจัดกลุ่มเข้าด้วยกันไม่ สเกลาร์ และ
implicatures clausal ปริมาณ [Gazdar 79, Hirschberg
85] เป็นตัวอย่างที่ดี เหล่านี้มีทั้งการอธิบาย
เป็น subtypes implicatures ปริมาณการ แต่
ไม่ดูเหมือนฉันจะ มีเหตุผลดี
เชื่อว่า เหล่านี้อยู่ชั้นสองของปรากฏการณ์เดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แง่ไม่เพียง แต่แบ่งปรากฏการณ์วาทกรรมขึ้น
ไม่ดี พวกเขายังมีกลุ่มพวกเขากันดี สเกลาร์และ
ย่อยตลอดจนปริมาณ implicatures [Gazdar 79, เฮิร์ชเบิร์ก
85] เป็นตัวอย่างที่ดี เหล่านี้ได้รับการอธิบายทั้งสอง
เป็นชนิดย่อยของ implicatures จำนวน แต่
มีไม่ดูเหมือนว่าฉันจะเหตุผลที่ดีที่จะ
เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสอง subclasses ของปรากฏการณ์เดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนแม็กซิมไม่เพียง แต่แบ่งวาทกรรมปรากฏการณ์ขึ้น
ไม่ดี ; พวกเขายังกลุ่มพวกเขากันเลย สเกลาร์และปริมาณ implicatures [
clausal gazdar 79 , เฮิร์ชเบิร์ก
85 ] เป็นตัวอย่างที่ดี เหล่านี้มีทั้งบรรยาย
เป็นชนิดย่อยของ implicatures ปริมาณ แต่
มีดูเหมือนฉัน จะเหตุผลใด ๆ ดี

เชื่อว่าเหล่านี้สองคลาสของปรากฏการณ์เดียวกัน